Το άρθρο συζητά πιθανές αλλαγές στη σχέση της Δαμασκού με τη Δύση και τις επιπτώσεις αυτών των αλλαγών για το YPG και την ισορροπία δυνάμεων μεταξύ Τουρκίας, Ιράν και Ισραήλ. Επίσης, εξετάζει τους αμερικανικούς υπολογισμούς στην Ανατολική Μεσόγειο και την Ασία, καθώς και τον ρόλο της Τουρκίας σε αυτή τη στρατηγική.
Ακολουθεί το κείμενο που δημοσιεύθηκε στην Yeni Şafak:
Το στρατιωτικό μας αεροσκάφος συνετρίβη στον εναέριο χώρο της Γεωργίας. Δυστυχώς, χάσαμε 20 από τους ηρωικούς στρατιώτες μας. Όπως κάθε Τούρκος, είμαι βαθιά λυπημένος. Προσεύχομαι για το έλεος του Θεού και εκφράζω τα συλλυπητήριά μου στις οικογένειές τους.
Φυσικά, οι λόγοι για αυτό το περιστατικό θα καταστούν σαφείς μόλις ολοκληρωθούν οι εκθέσεις τεχνικής έρευνας για το αεροσκάφος.
Χωρίς αυτές, είναι πολύ δύσκολο να ερμηνευτούν καλόπιστα οι εικασίες σχετικά με την κλίμακα του περιστατικού, και, το πιο σημαντικό, σχετικά με τους πιθανούς ενόχους.
Αναγνωρίζω επίσης ότι δεν πρόκειται για συνηθισμένο γεγονός. Δεδομένου ότι η περιοχή όπου συνέβη είναι εξαιρετικά ευαίσθητη και επιρρεπής σε προκλήσεις από μεγάλες δυνάμεις, ορισμένες από τις εικασίες είναι κατανοητές σε κάποιο βαθμό.
Το να προσπαθούν οι απλοί άνθρωποι να αξιολογήσουν την κατάσταση σαν να ήταν επαγγελματίες αξιωματικοί των μυστικών υπηρεσιών είναι, τουλάχιστον, ανεύθυνο. Επομένως, είναι καλύτερο να περιμένουμε τα αποτελέσματα με υπομονή και σεβασμό, αναγνωρίζοντας παράλληλα τη θλίψη των οικογενειών.
Η συνάντηση στο Λευκό Οίκο
Στις 10 Νοεμβρίου, πραγματοποιήθηκαν στον Λευκό Οίκο μια σειρά από εξαιρετικά σημαντικές συναντήσεις. Ο προσωρινός πρόεδρος της Συρίας, Άχμεντ αλ-Σαράα, και ο υπουργός Εξωτερικών του, Άσαντ Χασάν Σεϊμπάνι, συναντήθηκαν με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ.
Οι συναντήσεις προχώρησαν γρήγορα, με αρκετές διαδοχικές συνεδριάσεις. Παρόντες ήταν επίσης ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, ορισμένοι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι και, τέλος, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν.
Το κύριο θέμα των διαπραγματεύσεων ήταν, φυσικά, η Συρία, αλλά ορισμένες συναντήσεις ξεπέρασαν αυτό το πλαίσιο και ασχολήθηκαν επίσης με τη Γάζα και το Ιράν.
Φυσικά, οι επίσημες δηλώσεις ήταν πολύ περιορισμένες, αλλά όσοι παρακολουθούσαν στενά τα γεγονότα συνειδητοποίησαν ότι αυτές οι συναντήσεις ήταν κρίσιμες για τη λήψη πολύ σημαντικών αποφάσεων. Τις επόμενες ημέρες, θα δούμε σε ποιο βαθμό θα εφαρμοστούν όσα συμφωνήθηκαν.
Είναι πλέον σαφές ότι η Συρία σταδιακά έλκεται στο δυτικό σύστημα και η Δαμασκός δεν έχει την ικανότητα να αντισταθεί πλήρως. Η αποδοχή της ένταξης στον συνασπισμό κατά του ISIS αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.
Αυτή η κατάσταση έχει τραγικές επιπτώσεις για το YPG και όποιος σκέφτεται αναλυτικά πρέπει να αναγνωρίσει ότι η ιστορία μερικές φορές μετατρέπει τους φίλους σε εχθρούς. Είναι κρίσιμο να κατανοήσουμε τον στόχο αυτής της κίνησης: η αμερικανική πλευρά επιδιώκει να δημιουργήσει μια βάση για την ολοκλήρωση μεταξύ Δαμασκού και Χασάκα, με στόχο την ένωσή τους υπό έναν κοινό εχθρό. Αυτό αναμένεται επίσης να έχει πρόσθετο αντίκτυπο στην υποστηριζόμενη από το Ιράν Χεζμπολάχ στον Λίβανο.
Αυτή η κίνηση θα μπορούσε να περιορίσει κάπως τις φιλοδοξίες του YPG για ριζοσπαστική αυτονομία, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι, εάν εφαρμοστεί, θα παράσχει κάποια νομιμότητα και ευελιξία στην ανάπτυξη στρατιωτικών σχέσεων μεταξύ Άγκυρας και Δαμασκού και θα μπορούσε να λειτουργήσει ως εμπόδιο σε τυχόν ισραηλινές προσπάθειες να παρεμποδίσουν αυτές τις σχέσεις. Αυτό είναι απίθανο να ευχαριστήσει το Ισραήλ, το οποίο έχει ήδη εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για την υποστήριξη των ΗΠΑ προς τη Δαμασκό.
Πρέπει να σημειωθεί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν αναγνωρίσει τα αιτήματα της Τουρκίας και της Δαμασκού για μια ενωμένη Συρία.
Αντίθετα, η Ουάσιγκτον πιστεύει ότι οι φιλόδοξοι στόχοι του YPG θα μπορούσαν να αποδυναμώσουν τη θέση της Τουρκίας εάν αγνοηθούν. Η Τουρκία δεν μπορεί εύκολα να παραμεριστεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Παρά την οργή του Ισραήλ, η Ουάσιγκτον κατανοεί ότι χωρίς την Τουρκία, δεν θα υπάρξει πρόοδος στη Γάζα.
Αναζήτηση μέσης λύσης
Δεδομένων των δηλώσεων ορισμένων Αμερικανών αξιωματούχων σχετικά με τη σημασία της σύνδεσης της Ανατολικής Μεσογείου με τη Μεσόγειο Θάλασσα, κατανοούμε καλύτερα τη σημασία του ρόλου της Τουρκίας σε αυτό το πλαίσιο.
Επομένως, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να βρουν μια μέση λύση με την Άγκυρα, τη Δαμασκό και το Τελ Αβίβ, γεγονός που εξηγεί την παρουσία του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών σε συναντήσεις στον Λευκό Οίκο.
Το βασικό μήνυμα εδώ είναι το εξής: αν ένας κοινός εχθρός μπορεί να ενώσει ακόμη και τις πιο αδιάλλακτες παρατάξεις, και αν το ISIS μπορεί να ενώσει τη Δαμασκό και τη Χασάκα, γιατί να μην μπορεί αυτό το σενάριο να επεκταθεί και σε άλλες γεωγραφικές περιοχές; Πρόσφατες εξελίξεις έχουν δείξει ότι η σημερινή κυβέρνηση των ΗΠΑ, ενώ αποφεύγει μια σκληρή στάση εναντίον της Ρωσίας, εργάζεται κρυφά για να υπονομεύσει τη ρωσική επιρροή.
Η συγκέντρωση των τουρκόφωνων ασιατικών κρατών στον Λευκό Οίκο ήταν η τελευταία απόδειξη αυτού. Φαίνονται αποφασισμένα να επεκτείνουν την επιρροή τους ακόμη και βαθιά στην Ασία, με το Ιράν να παραμένει στο επίκεντρο.
Αυτό που με ενδιαφέρει είναι οι προσδοκίες τους από την Τουρκία: Υπάρχει πρόθεση να δημιουργηθεί ένα κοινό τουρκοκουρδικό μέτωπο εναντίον του Ιράν;
Σίγουρα, οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων στην Άγκυρα γνωρίζουν τους κινδύνους αυτής της προσέγγισης και λαμβάνουν τις απαραίτητες προφυλάξεις με βάση τη μακρά εμπειρία τους.
