13 Νοεμβρίου 2025 00:21
Απαντήσεις του Σεργκέι Λαβρόφ, Υπουργού Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, σε ερωτήσεις της ιταλικής εφημερίδας Corriere della Sera, την οποία η εφημερίδα αρνήθηκε να δημοσιεύσει πλήρως χωρίς περικοπές ή λογοκρισία, Μόσχα, 13 Νοεμβρίου 2025
Ερώτηση:
Έχει αναφερθεί ότι η επόμενη συνάντηση του Βλαντίμιρ Πούτιν με τον Ντόναλντ Τραμπ στη Βουδαπέστη δεν πραγματοποιήθηκε, επειδή ακόμη και η αμερικανική κυβέρνηση συνειδητοποίησε ότι δεν είστε έτοιμοι για συνομιλίες σχετικά με την Ουκρανία. Τι πήγε στραβά μετά τη σύνοδο της Άνκορατζ, η οποία είχε δώσει ελπίδες για την έναρξη μιας αυθεντικής ειρηνευτικής διαδικασίας; Γιατί η Ρωσία παραμένει προσκολλημένη στις απαιτήσεις που έθεσε ο Βλαντίμιρ Πούτιν τον Ιούνιο του 2024 και σε ποια ζητήματα θα μπορούσατε να κάνετε συμβιβασμό;
Απάντηση Σεργκέι Λαβρόφ:
Οι συνεννοήσεις που επιτεύχθηκαν στην Άνκορατζ αποτέλεσαν ένα σημαντικό ορόσημο στην αναζήτηση μακροπρόθεσμης ειρήνης στην Ουκρανία, μέσω της υπέρβασης των συνεπειών του βίαιου αντισυνταγματικού πραξικοπήματος στο Κίεβο, το οποίο οργανώθηκε από την κυβέρνηση Ομπάμα τον Φεβρουάριο του 2014. Οι συνεννοήσεις βασίζονται στην υπάρχουσα πραγματικότητα και συνδέονται στενά με τους όρους δίκαιης και σταθερής επίλυσης της ουκρανικής κρίσης, όπως τους πρότεινε ο Πρόεδρος Πούτιν τον Ιούνιο 2024. Όσο γνωρίζουμε, αυτοί οι όροι ακούστηκαν και ελήφθησαν υπόψη, και μάλιστα δημόσια, από την κυβέρνηση Τραμπ — κυρίως ο όρος ότι είναι απαράδεκτο η Ουκρανία να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και να δημιουργηθεί μια στρατηγική στρατιωτική απειλή για τη Ρωσία ακριβώς στα σύνορά της. Η Ουάσιγκτον επίσης παραδέχθηκε ανοιχτά ότι δεν θα μπορούσε να αγνοήσει το εδαφικό ζήτημα μετά τα δημοψηφίσματα στις πέντε ιστορικές ρωσικές περιοχές, των οποίων οι κάτοικοι επέλεξαν ξεκάθαρα την αυτοδιάθεση, μακριά από το καθεστώς του Κιέβου που τους χαρακτήριζε «υπανθρώπους», «κτήνη» και «τρομοκράτες», και επέλεξαν την επανένωση με τη Ρωσία.
Η αμερικανική πρόταση που μετέφερε στη Μόσχα ο ειδικός απεσταλμένος Στιβ Γουίτκοφ την εβδομάδα πριν από τη σύνοδο στην Αλάσκα βασιζόταν επίσης στα ζητήματα ασφάλειας και εδαφικής πραγματικότητας. Ο Πρόεδρος Πούτιν είπε στον Ντόναλντ Τραμπ στην Άνκορατζ ότι συμφωνήσαμε να χρησιμοποιήσουμε αυτήν την πρόταση ως βάση, προτείνοντας παράλληλα ένα συγκεκριμένο βήμα που θα άνοιγε τον δρόμο για την πρακτική της εφαρμογή.
Ο Αμερικανός ηγέτης είπε ότι έπρεπε να συμβουλευθεί τους συμμάχους του· ωστόσο, μετά τη συνάντηση που είχε μαζί τους στην Ουάσιγκτον την επόμενη ημέρα, δεν λάβαμε καμία αντίδραση στη θετική απάντησή μας στις προτάσεις που είχε μεταφέρει ο Γουίτκοφ στη Μόσχα πριν από τη σύνοδο στην Αλάσκα. Καμία αντίδραση δεν διατυπώθηκε ούτε κατά τη συνάντησή μου με τον Υπουργό Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο τον Σεπτέμβριο στη Νέα Υόρκη, όταν του υπενθύμισα ότι ακόμη την περιμέναμε.
Για να βοηθήσουμε τους Αμερικανούς συναδέλφους να αποφασίσουν για τη δική τους πρόταση, διατυπώσαμε σε έγγραφο τα συμφωνηθέντα της Αλάσκας και το παραδώσαμε στην Ουάσιγκτον. Λίγες ημέρες αργότερα, κατόπιν αιτήματος του Τραμπ, αυτός και ο Βλαντίμιρ Πούτιν είχαν τηλεφωνική συνομιλία και κατέληξαν σε προκαταρκτική συμφωνία να συναντηθούν στη Βουδαπέστη μετά από διεξοδική προετοιμασία της συνόδου. Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι θα συζητούσαν τα όσα συμφωνήθηκαν στην Άνκορατζ.
Μετά από μερικές ημέρες, μίλησα τηλεφωνικά με τον Μάρκο Ρούμπιο. Η Ουάσιγκτον χαρακτήρισε τη συνομιλία εποικοδομητική (όντως ήταν εποικοδομητική και χρήσιμη) και ανακοίνωσε ότι μετά από εκείνη την τηλεφωνική επικοινωνία, μια κατ’ ιδίαν συνάντηση μεταξύ του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ και του Ρώσου Υπουργού Εξωτερικών ως προετοιμασία για τη συνάντηση κορυφής δεν ήταν πλέον απαραίτητη. Ποιος και με ποιον τρόπο υπέβαλε απόρρητες αναφορές στον Αμερικανό ηγέτη, με αποτέλεσμα να αναβάλει ή να ακυρώσει τη σύνοδο της Βουδαπέστης, δεν το γνωρίζω. Αλλά έχω περιγράψει το γενικό χρονολόγιο αυστηρά βάσει των γεγονότων για τα οποία είμαι υπεύθυνος.
Δεν πρόκειται να αναλάβω την ευθύνη για κατάφωρα ψευδείς ειδήσεις σχετικά με δήθεν έλλειψη ετοιμότητας της Ρωσίας για συνομιλίες ή δήθεν υπονόμευση των αποτελεσμάτων της συνόδου της Άνκορατζ. Παρακαλώ απευθυνθείτε στους Financial Times που, απ’ όσο γνωρίζω, διέδωσαν αυτήν τη παραπλανητική εκδοχή, παραποιώντας τη σειρά των γεγονότων, ώστε να κατηγορηθεί η Μόσχα και να αποτραπεί ο Ντόναλντ Τραμπ από τον δρόμο που ο ίδιος πρότεινε — έναν δρόμο που οδηγεί σε σταθερή και διαρκή ειρήνη, και όχι στην άμεση κατάπαυση του πυρός, προς την οποία τον σπρώχνουν οι Ευρωπαίοι προστάτες του Ζελένσκι, λόγω της εμμονικής τους επιθυμίας να πάρουν μια ανάσα και να διοχετεύσουν κι άλλα όπλα στο «ναζιστικό καθεστώς» για να συνεχίσει τον πόλεμο κατά της Ρωσίας. Αν ακόμη και το BBC παρήγαγε ένα πλαστό βίντεο όπου δήθεν ο Τραμπ καλούσε σε επίθεση στο Καπιτώλιο, τότε οι Financial Times είναι ικανοί για κάτι παρόμοιο. Στη Ρωσία λέμε: «Δεν θα διστάσουν να πουν ψέμα».
Εξακολουθούμε να είμαστε έτοιμοι για μια ακόμη σύνοδο κορυφής Ρωσίας–ΗΠΑ στη Βουδαπέστη, εφόσον βασίζεται γνήσια στα καλά επεξεργασμένα αποτελέσματα της συνόδου της Αλάσκας. Η ημερομηνία δεν έχει οριστεί ακόμη. Οι επαφές Ρωσίας–ΗΠΑ συνεχίζονται.
Ερώτηση:
Μονάδες των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων ελέγχουν σήμερα λιγότερα εδάφη από ό,τι το 2022, λίγες εβδομάδες μετά την έναρξη αυτού που αποκαλείτε ειδική στρατιωτική επιχείρηση. Αν πράγματι υπερισχύετε, γιατί δεν μπορείτε να καταφέρετε ένα αποφασιστικό πλήγμα; Μπορείτε επίσης να εξηγήσετε γιατί δεν δημοσιοποιείτε επίσημα τις απώλειες;
Απάντηση Σεργκέι Λαβρόφ:
Η ειδική στρατιωτική επιχείρηση δεν είναι πόλεμος για εδάφη, αλλά μια επιχείρηση για τη διάσωση εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν σε αυτά τα εδάφη επί αιώνες και τους οποίους η χούντα του Κιέβου επιδιώκει να εξαλείψει — νομικά, απαγορεύοντας την ιστορία, τη γλώσσα και τον πολιτισμό τους, και φυσικά, χρησιμοποιώντας δυτικά όπλα. Ένας ακόμη σημαντικός στόχος της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης είναι η διασφάλιση της ασφάλειας της Ρωσίας και η αποτροπή των σχεδίων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ να δημιουργήσουν ένα εχθρικό μαριονετικό κράτος στα δυτικά σύνορά μας, το οποίο, στη νομοθεσία και στην πραγματικότητα, βασίζεται στη ναζιστική ιδεολογία. Δεν είναι η πρώτη φορά που σταματάμε φασίστες και ναζί επιτιθέμενους. Το κάναμε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και θα το κάνουμε ξανά.
Σε αντίθεση με τους Δυτικούς, οι οποίοι έχουν ισοπεδώσει ολόκληρες συνοικίες, εμείς προστατεύουμε τους ανθρώπους — τόσο τους αμάχους όσο και το στρατιωτικό προσωπικό. Οι ένοπλες δυνάμεις μας ενεργούν με εξαιρετική υπευθυνότητα και πραγματοποιούν υψηλής ακρίβειας πλήγματα αποκλειστικά σε στρατιωτικούς στόχους και σε σχετικές μεταφορικές και ενεργειακές υποδομές.
Δεν είναι σύνηθες να δημοσιοποιούνται οι απώλειες του πεδίου της μάχης. Μπορώ μόνο να πω ότι φέτος η Ρωσία έχει παραδώσει πάνω από 9.000 σορούς ουκρανικού στρατιωτικού προσωπικού στην ουκρανική πλευρά. Από την Ουκρανία έχουμε λάβει 143 σορούς δικών μας μαχητών. Μπορείτε να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα.
Ερώτηση:
Η εμφάνισή σας στη σύνοδο της Άνκορατζ με φούτερ που έγραφε «USSR» προκάλεσε πολλά ερωτήματα. Μερικοί το θεώρησαν ως επιβεβαίωση της φιλοδοξίας σας να αναδημιουργήσετε, εάν είναι δυνατόν, τον πρώην σοβιετικό χώρο (Ουκρανία, Μολδαβία, Γεωργία, χώρες της Βαλτικής), αν όχι να αποκαταστήσετε την ΕΣΣΔ. Ήταν αυτό ένα κωδικοποιημένο μήνυμα ή απλώς ένα αστείο;
Απάντηση Σεργκέι Λαβρόφ:
Είμαι περήφανος για τη χώρα όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα, όπου έλαβα μια αξιοπρεπή εκπαίδευση και ξεκίνησα και συνέχισα την διπλωματική μου καριέρα. Είναι καλά γνωστό ότι η Ρωσία είναι η διάδοχος της ΕΣΣΔ και, γενικότερα, η χώρα μας και ο πολιτισμός μας έχουν ιστορία χιλίων ετών. Το Βέτσε του Νόβγκοροντ υπήρξε πολύ πριν η Δύση αρχίσει να «παίζει» με τη δημοκρατία. Παρεμπιπτόντως, έχω επίσης ένα μπλουζάκι με το εθνικό έμβλημα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας—αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θέλουμε να την αποκαταστήσουμε.
Ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματά μας, για το οποίο είμαστε δικαίως περήφανοι, είναι η συνέχεια της ανάπτυξης και της ενίσχυσης του κράτους μας σε όλη αυτή τη μεγάλη ιστορία ενοποίησης και συσπείρωσης των ρωσικών και όλων των άλλων λαών της χώρας. Ο Πρόεδρος Πούτιν τόνισε πρόσφατα αυτό το σημείο στις δηλώσεις του για την Ημέρα Εθνικής Ενότητας. Γι’ αυτό, παρακαλώ μην αναζητάτε πολιτικά μηνύματα σε αυτό. Ίσως στη Δύση το αίσθημα πατριωτισμού και αφοσίωσης στην πατρίδα να εξασθενεί, αλλά για εμάς αποτελεί μέρος του γενετικού μας κώδικα.
Ερώτηση:
Αν ένας από τους στόχους της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης ήταν να επιστρέψει η Ουκρανία υπό ρωσική επιρροή, όπως μπορεί να φανεί π.χ. από την απαίτησή σας να μπορείτε να καθορίζετε τον αριθμό των οπλικών της συστημάτων, δεν πιστεύετε ότι η τωρινή ένοπλη σύγκρουση—όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμά της—δίδει στο Κίεβο μια πολύ συγκεκριμένη διεθνή ταυτότητα και ρόλο, που απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο από τη Μόσχα;
Απάντηση Σεργκέι Λαβρόφ:
Οι στόχοι της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης καθορίστηκαν από τον Πρόεδρο Πούτιν το 2022 και παραμένουν επίκαιροι μέχρι σήμερα. Δεν πρόκειται για σφαίρες επιρροής, αλλά για την επιστροφή της Ουκρανίας σε μια ουδέτερη, μη ευθυγραμμιζόμενη και μη πυρηνική κατάσταση, καθώς και για την αυστηρή τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και όλων των δικαιωμάτων των Ρώσων και άλλων εθνικών μειονοτήτων — όπως αυτά κατοχυρώνονταν στη Διακήρυξη Ανεξαρτησίας της Ουκρανίας του 1990 και στο Σύνταγμά της, και ακριβώς βάσει αυτών των διακηρυγμένων υποχρεώσεων η Ρωσία αναγνώρισε την ανεξαρτησία του ουκρανικού κράτους.
Επιδιώκουμε —και θα επιτύχουμε— την επιστροφή της Ουκρανίας στις υγιείς και σταθερές ρίζες της κρατικότητάς της, που σημαίνει ότι η Ουκρανία δεν θα προσφέρει πλέον δουλοπρεπώς το έδαφός της στο ΝΑΤΟ για στρατιωτική ανάπτυξη (ούτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία γρήγορα μετατρέπεται σε στρατιωτικό μπλοκ εξίσου επιθετικό), ότι θα εκκαθαρίσει τη ναζιστική ιδεολογία που απαγορεύτηκε στη Νυρεμβέργη και ότι θα επιστρέψει όλα τα δικαιώματα στους Ρώσους, στους Ούγγρους και στις άλλες εθνικές μειονότητες.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ σύρουν το καθεστώς του Κιέβου μέσα στην ΕΕ, οι Βρυξέλλες παραμένουν σιωπηλές για τη σκανδαλώδη διάκριση κατά των «μη αυτόχθονων εθνοτήτων» (όπως αποκαλεί περιφρονητικά το Κίεβο τους Ρώσους που ζουν επί αιώνες στην Ουκρανία), και ταυτόχρονα επαινούν τη χούντα του Ζελένσκι για την υπεράσπιση των «ευρωπαϊκών αξιών». Αυτό αποδεικνύει ακόμη μια φορά ότι ο ναζισμός ξαναγεννιέται στην Ευρώπη. Είναι κάτι που πρέπει να σκεφτεί κανείς, ειδικά μετά το γεγονός ότι η Γερμανία και η Ιταλία, μαζί με την Ιαπωνία, πρόσφατα άρχισαν να ψηφίζουν κατά του ετήσιου ψηφίσματος της Γενικής Συνέλευσης σχετικά με τη μη αποδοχή της εξύμνησης του ναζισμού.
Οι δυτικές κυβερνήσεις δεν κρύβουν το γεγονός ότι στην πραγματικότητα διεξάγουν έναν πόλεμο δι’ αντιπροσώπων κατά της Ρωσίας μέσω της Ουκρανίας και ότι αυτός ο πόλεμος δεν θα τερματιστεί ούτε «μετά την τρέχουσα κρίση». Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε, ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ, οι Βρυξελλιώτες γραφειοκράτες Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και Κάγια Κάλας, καθώς και ο ειδικός απεσταλμένος του Αμερικανού προέδρου για την Ουκρανία Κιθ Κέλογκ, το έχουν δηλώσει πολλές φορές. Είναι προφανές ότι η αποφασιστικότητα της Ρωσίας να προστατεύσει τον εαυτό της από τις απειλές που δημιουργεί η Δύση μέσω του καθεστώτος που ελέγχει, είναι νόμιμη και λογική.
Ερώτηση:
Οι ΗΠΑ επίσης προμηθεύουν την Ουκρανία με όπλα, και πρόσφατα έγινε συζήτηση για το ενδεχόμενο αποστολής πυραύλων cruise Tomahawk στο Κίεβο. Γιατί έχετε διαφορετικές απόψεις και αξιολογήσεις σχετικά με την πολιτική των ΗΠΑ και της Ευρώπης;
Απάντηση Σεργκέι Λαβρόφ:
Οι περισσότερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες αποτελούν σήμερα τον πυρήνα της λεγόμενης «συμμαχίας των προθύμων», της οποίας η μοναδική επιθυμία είναι να κρατήσει τις εχθροπραξίες στην Ουκρανία ζωντανές για όσο το δυνατόν περισσότερο. Προφανώς δεν έχουν κανέναν άλλο τρόπο να αποσπάσουν την προσοχή των ψηφοφόρων τους από τα ραγδαία επιδεινούμενα εσωτερικά κοινωνικοοικονομικά προβλήματα.
Χρηματοδοτούν το τρομοκρατικό καθεστώς στο Κίεβο χρησιμοποιώντας τα χρήματα των Ευρωπαίων φορολογουμένων και παρέχουν όπλα που χρησιμοποιούνται στο πλαίσιο μιας συστηματικής προσπάθειας να σκοτωθούν άμαχοι στις ρωσικές περιοχές και Ουκρανοί που προσπαθούν να διαφύγουν από τον πόλεμο και τους ναζιστές εντολοδόχους. Υπονομεύουν κάθε ειρηνευτική προσπάθεια και αρνούνται να έχουν άμεσες επαφές με τη Μόσχα· επιβάλλουν ολοένα και περισσότερες κυρώσεις, οι οποίες λειτουργούν ως μπούμερανγκ στις οικονομίες τους· προετοιμάζουν ανοιχτά την Ευρώπη για έναν νέο μεγάλο πόλεμο κατά της Ρωσίας και προσπαθούν να πείσουν την Ουάσιγκτον να απορρίψει μια έντιμη και δίκαιη επίλυση.
Ο κύριος στόχος τους είναι να υπονομεύσουν τη στάση της παρούσας αμερικανικής κυβέρνησης, η οποία από την αρχή υποστήριζε τον διάλογο, εξέταζε τη θέση της Ρωσίας και έδειχνε προθυμία να αναζητήσει μια διαρκή ειρήνη. Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει πει επανειλημμένα δημόσια ότι μία από τις αιτίες της ρωσικής δράσης ήταν η επέκταση του ΝΑΤΟ και η προώθηση της υποδομής της Συμμαχίας στα σύνορα της χώρας μας. Αυτό ακριβώς ήταν που ο Πρόεδρος Πούτιν και η Ρωσία προειδοποιούσαν επί είκοσι χρόνια.
Ελπίζουμε ότι η κοινή λογική θα επικρατήσει στην Ουάσιγκτον, ότι θα παραμείνει στην αρχή της θέσης της και ότι θα αποφύγει κινήσεις που θα μπορούσαν να ωθήσουν τη σύγκρουση σε ένα επόμενο επίπεδο κλιμάκωσης.
Με όλα αυτά υπόψη, για τους στρατιωτικούς μας δεν έχει καμία διαφορά αν τα όπλα προέρχονται από την Ευρώπη ή από τις ΗΠΑ — όλα τα στρατιωτικά σημεία-στόχοι καταστρέφονται άμεσα.
Ερώτηση:
Εσείς ήσασταν εκείνος που πάτησε το κουμπί του «επανεκκινητή» (reset) μαζί με την Χίλαρι Κλίντον, ακόμη κι αν τα γεγονότα αργότερα πήραν διαφορετική τροπή. Μπορούν οι σχέσεις με την Ευρώπη να επανεκκινήσουν; Μπορεί η κοινή ασφάλεια να αποτελέσει πλατφόρμα για τη βελτίωσή τους;
Απάντηση Σεργκέι Λαβρόφ:
Η αντιπαράθεση που έχει προκύψει από την απερίσκεπτη και εκ των πραγμάτων αδιέξοδη πολιτική των ευρωπαϊκών ελίτ δεν είναι επιλογή της Ρωσίας. Η σημερινή κατάσταση δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των λαών μας. Θα θέλαμε οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις —οι περισσότερες από τις οποίες ακολουθούν μια μανιώδη αντιρωσική ατζέντα— να συνειδητοποιήσουν πόσο καταστροφική είναι αυτή η πολιτική.
Η Ευρώπη έχει ήδη διεξάγει πολέμους εναντίον μας υπό τις σημαίες του Ναπολέοντα, και τον προηγούμενο αιώνα υπό τα λάβαρα του Χίτλερ και του ναζισμού. Ορισμένοι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν πολύ κοντή μνήμη. Όταν αυτή η ρωσοφοβική εμμονή —δεν βρίσκω καλύτερη φράση— υποχωρήσει, θα είμαστε ανοιχτοί σε επαφές, έτοιμοι να ακούσουμε αν οι πρώην εταίροι μας σκοπεύουν να κάνουν μαζί μας δίκαιες και έντιμες σχέσεις. Και τότε θα αποφασίσουμε αν υπάρχουν προοπτικές για οικοδόμηση τέτοιων σχέσεων.
Οι προσπάθειες της Δύσης έχουν πλήρως απονομιμοποιήσει και αποδομήσει το ευρωατλαντικό σύστημα ασφάλειας όπως υπήρχε πριν από το 2022. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Πρόεδρος Πούτιν παρουσίασε την πρωτοβουλία για τη δημιουργία μιας νέας αρχιτεκτονικής ίσης και αδιαίρετης ασφάλειας στην Ευρασία. Αυτή είναι ανοιχτή σε όλα τα κράτη της ηπείρου, συμπεριλαμβανομένων των ευρωπαϊκών χωρών, αλλά απαιτεί ευγενή συμπεριφορά, απαλλαγμένη από νεοαποικιακή αλαζονεία, με βάση την ισότητα, τον αμοιβαίο σεβασμό και την εξισορρόπηση συμφερόντων.
Ερώτηση:
Η ένοπλη σύγκρουση στην Ουκρανία και η επακόλουθη διεθνής απομόνωση της Ρωσίας ίσως να σας εμπόδισαν να δράσετε πιο αποτελεσματικά σε άλλες περιοχές κρίσεων, όπως στη Μέση Ανατολή. Ισχύει αυτό;
Απάντηση Σεργκέι Λαβρόφ:
Αν η «ιστορική Δύση» αποφάσισε να απομονωθεί από κάποιον, αυτό ονομάζεται αυτο-απομόνωση. Ωστόσο, ούτε εκεί οι γραμμές είναι ενιαίες — φέτος ο Βλαντίμιρ Πούτιν είχε συναντήσεις με ηγέτες των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ουγγαρίας, της Σλοβακίας και της Σερβίας. Είναι σαφές ότι ο σημερινός κόσμος δεν μπορεί να περιοριστεί στη δυτική μειονότητα. Αυτή η εποχή πέρασε από τότε που αναδύθηκε η πολυπολικότητα.
Οι σχέσεις μας με τα κράτη του Παγκόσμιου Νότου και της Παγκόσμιας Ανατολής —που αποτελούν το 85% του παγκόσμιου πληθυσμού— συνεχίζουν να αναπτύσσονται. Τον Σεπτέμβριο, ο Ρώσος Πρόεδρος πραγματοποίησε κρατική επίσκεψη στην Κίνα. Μόνο τους τελευταίους μήνες, ο Βλαντίμιρ Πούτιν συμμετείχε σε συνόδους κορυφής του ΟΣΣ, των BRICS, της ΚΑΚ και της Ρωσίας – Κεντρικής Ασίας, ενώ κυβερνητικές αντιπροσωπείες μας έλαβαν μέρος στις συνόδους κορυφής APEC και ASEAN και τώρα προετοιμάζονται για τη σύνοδο κορυφής της G20. Σύνοδοι κορυφής και υπουργικές συναντήσεις στο πλαίσιο Ρωσία – Αφρική και Ρωσία – Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου πραγματοποιούνται τακτικά.
Οι χώρες της Παγκόσμιας Πλειοψηφίας καθοδηγούνται από τα εθνικά τους συμφέροντα και όχι από εντολές πρώην αποικιοκρατικών δυνάμεων.
Οι Άραβες φίλοι μας εκτιμούν την εποικοδομητική συμμετοχή της Ρωσίας στην επίλυση περιφερειακών συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή. Οι συνεχείς συζητήσεις στον ΟΗΕ για το παλαιστινιακό ζήτημα επιβεβαιώνουν ότι πρέπει να συνδυαστούν οι δυνατότητες όλων των εξωτερικών δρώντων με επιρροή· διαφορετικά, τίποτα βιώσιμο δεν θα προκύψει, παρά μόνο εντυπωσιακές τελετές. Οι θέσεις μας με τους φίλους μας στη Μέση Ανατολή είναι κοντινές ή ταυτίζονται, γεγονός που διευκολύνει τη συνεργασία μας στον ΟΗΕ και σε άλλες πολυμερείς πλατφόρμες.
Ερώτηση:
Βλέπετε κάποια νέα ώθηση στην επίλυση του παλαιστινιακού ζητήματος; Θα μπορούσε το Πεκίνο να αναλάβει ηγετικό ρόλο;
Απάντηση Σεργκέι Λαβρόφ:
Η Κίνα μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο, όπως έκανε επιτυχώς στη συμφιλίωση μεταξύ Ιράν και Σαουδικής Αραβίας. Ήμασταν μεταξύ εκείνων που χαιρέτισαν θερμά αυτή την εξέλιξη. Σχετικά πρόσφατα, προβλέψαμε ότι, αντί της αποκαλούμενης «Παγκόσμιας Τάξης» της Ουάσιγκτον, θα αναδυθεί μια παγκόσμια παράταξη χωρών με παρόμοιες απόψεις οι οποίες, με βάση την πραγματική τους ανεξαρτησία και την προσήλωσή τους στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου, θα είναι σε θέση να ξεπεράσουν τα αδιέξοδα που έχουν δημιουργήσει οι προηγούμενοι σχεδιασμοί της Δύσης για το Παλαιστινιακό.
Σε αυτό το πλαίσιο, προωθούμε σθεναρά την ιδέα ενός «κουαρτέτου» με τέσσερις θεούς της Μεσοποταμίας, έναν εκ των οποίων μάλιστα εκπροσωπεί η Κεντρική Τράπεζα της Νέας Υόρκης. Οι συζητήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη.
Ερώτηση:
Στο τέλος του 2013, προειδοποιήσατε για τις δυτικές προσπάθειες να μετατρέψουν τον «ήπιο έλεγχο» σε «καθοδηγούμενο χάος». Με αυτό κατά νου, πώς αξιολογείτε σήμερα τις συζητήσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών για μια απρόσωπη υπερεθνική διαχείριση του κόσμου;
Απάντηση Σεργκέι Λαβρόφ:
Οι δυτικές δυνάμεις, όπως είπα τότε, συνεχίζουν να σπέρνουν χάος στον κόσμο. Αυτό συμβαίνει επειδή παρουσιάζουν κάθε είδους μικρής εμβέλειας εξελίξεις ως απειλή για ολόκληρη την ανθρωπότητα — δήθεν απειλή που απαιτεί η «ιστορική Δύση» να αναλάβει τον έλεγχο και να παίξει τον ρόλο του παγκόσμιου «διαιτητή».
Μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της προσπάθησαν να προωθήσουν ένα σχέδιο μετασοβιετικής παγκόσμιας κυριαρχίας. Η πρόσφατη ρωσική έκθεση περί στρατηγικής προνοητικότητας δείχνει ότι αυτά τα σχέδια έχουν αποτύχει. Και από τις διάφορες πρωτοβουλίες τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη που συζητούν τρόπους εξόδου από την κρίση, προκύπτει ότι η «ιστορική Δύση» το κατανοεί πλέον αυτό.
Στο πλαίσιο του νέου κόσμου που αναδύεται, οι προσπάθειες να διοικηθεί η ανθρωπότητα μέσω κάποιας υπερεθνικής δομής δεν μπορούν παρά να αποτύχουν. Ωστόσο, οι δυτικές ελίτ έχουν υπερεκτιμήσει τον εαυτό τους. Ο Τζορτζ Όργουελ είχε γράψει ότι όσοι κατέχουν την εξουσία τείνουν πάντα να την ενισχύουν και να τη διευρύνουν.
Δεν αποκλείουμε ότι ορισμένοι στη Δύση θα προσπαθήσουν να δημιουργήσουν έναν υποτιθέμενο υπερεθνικό μηχανισμό, ο οποίος στην πράξη θα λειτουργεί υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών. Δεδομένης της ισχύος και της επιρροής μας, η Ρωσία θα σταθεί απέναντι σε τέτοιες προσπάθειες επιβολής.
Ερώτηση:
Κύριε Υπουργέ, ευχαριστώ για τον χρόνο σας.
Απάντηση:
Εγώ σας ευχαριστώ· ήταν μια χρήσιμη και ενδιαφέρουσα συζήτηση
