Δυστυχώς η επικαιρότητα στη χώρα μας, μοιάζει με τη σοφή λαϊκή παροιμία, «κακό χωριό, τα λίγα σπίτια». Μια παροιμία που αναφέρεται στη φθορά, στην ψυχολογική καταπόνηση, καθώς και στην πνευματική νωθρότητα, που προκαλούνται από τα κουτσομπολιά και από τη γιγάντωση ή στρέβλωση των γεγονότων στις μικρές κοινωνίες.
Τα λίγα σπίτια λοιπόν, γεννούν ελάχιστα γεγονότα τα οποία μεταμορφώνονται σε ειδήσεις, οπότε η έμφαση δίνεται σε αυτές που μπορούν να προσελκύσουν το άμεσο ενδιαφέρον και να προκαλέσουν την άμεση ανταπόκριση των πολιτών. Και τις περισσότερες φορές, οι ειδήσεις στις οποίες ανταποκρίνεται το αναγνωστικό ή το τηλεοπτικό κοινό, είναι αυτές που είναι πιο εύληπτες και που απαιτούν την ελάχιστη προσοχή και επεξεργασία.
Μέσα από αυτό το πρίσμα θα μπορούσαμε να πούμε, ότι η συμφωνία ανάμεσα στο Πολεμικό Ναυτικό, στην ΟΝΕΧ Neorion Shipyards που εξαγόρασε τα Ναυπηγεία Σύρου και στην Israel Shipyards Ltd, με έδρα στην Χάιφα, για τη συμπαραγωγή της κορβέτας Θεμιστοκλής πέρασε στα ψιλά γράμματα των ειδήσεων. Η συμφωνία αυτή είναι φανερό ότι αποτελεί μέρος της γενικότερης συμμαχίας ανάμεσα στις ΗΠΑ, το Ισραήλ και την Ελλάδα στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου. Μια συμμαχία που μπορεί να εδράζεται στα κοινά ενεργειακά συμφέροντα γύρω από τον East Med, όμως όπως δείχνουν τα πράγματα, πιθανότατα θα λάβει νέες διαστάσεις.
H διακυβερνητική συμφωνία μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας, του κράτους του Ισραήλ, της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ιταλικής Δημοκρατίας που κυρώθηκε και από τις ΗΠΑ, αφορά ένα σύστημα αγωγών για τη μεταφορά φυσικού αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο προς τις ευρωπαϊκές αγορές. Και είναι σημαντικότατη. Είναι όμως ευάλωτη στις μεταβολές των τιμών του καυσίμων, οι οποίες θα κρίνουν εν πολλοίς τη βιωσιμότητα του εγχειρήματος. Το κόστος εξόρυξης και μεταφοράς του φυσικού αερίου, θα πρέπει να είναι αισθητά μικρότερο από τις τιμές της αγοράς, για να βρεθούν και να επενδυθούν τα απαραίτητα κεφάλαια για την δημιουργία του έργου.
Όμως η συμφωνία ανάμεσα στο Πολεμικό Ναυτικό, στην ΟΝΕΧ Neorion Shipyards και στην Israel Shipyards Ltd, για τη συμπαραγωγή της κορβέτας Θεμιστοκλής, φέρνει κάτι το νέο και το μεγαλόπνοο. Η χώρα μας, μετά από τη συμφωνία με την Γαλλία για τη ναυπήγηση φρεγατών, εισέρχεται τώρα σε ένα πιο ενδιαφέρον περιβάλλον. Αυτό, της συμπαραγωγής της κορβέτας. Μια συμπαραγωγή που συνδυάζει, νέες σχεδιάσεις, μεταφορά τεχνογνωσίας και είσοδο της εγχώριας ναυπηγικής επιχειρηματικότητας, σε ένα νέο επίπεδο υψηλών τεχνολογικών προδιαγραφών και ηλεκτρονικών συστημάτων.
Η στρατιωτικού περιεχομένου συμφωνία με το Ισραήλ, δεν είναι η πρώτη. Σε προχωρημένο επίπεδο βρίσκονται και οι συζητήσεις ανάμεσα στις Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις και την Ισραηλινή πολεμική βιομηχανία, για την αντικατάσταση του ατομικού τυφεκίου G3, που όλοι χρησιμοποιήσαμε στη στρατιωτική μας θητεία, κατά την διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών. Το νέο όπλο θα κατασκευαστεί στην Ελλάδα και η συμφωνία θα έχει τα χαρακτηριστικά GtoG (government to government), δηλαδή θα συμφωνηθεί και πραγματοποιηθεί μέσω κυβερνήσεων και όχι απευθείας με κάποια εταιρία. Η συζήτηση με τους Ισραηλινούς αφορά στο τυφέκιο TAVOR X95 διαμετρήματος 5,56mm που χρησιμοποιείται ήδη από το 2017, από την Εθνική Φρουρά της Κύπρου.
Απ’ ότι φαίνεται και ο διαγωνισμός για την πώληση της ΕΛΒΟ (Ελληνικής Βιομηχανίας Οχημάτων) θα αποκτήσει Ισραηλινή αύρα. Το business plan, που έχει εκπονήσει η Ισραηλινή εταιρεία η Plasan Sasa, περιλαμβάνει και την επέκταση των δραστηριοτήτων της Ελληνικής Βιομηχανία Οχημάτων στην κατασκευή σύγχρονων ηλεκτρονικών συστημάτων πολέμου. Για την υλοποίηση του σχεδίου αυτού, οι επενδύσεις μπορεί να φθάσουν έως και 1 δισ. ευρώ.
Με δεδομένο, ότι σύμφωνα με τους όρους του διαγωνισμού, δεν λαμβάνεται υπ’ όψη μόνο το προσφερόμενο τίμημα, αλλά και η έκταση και η βιωσιμότητα του επενδυτικού σχεδίου, οι Ισραηλινοί φαίνεται ότι έχουν αρχίσει να αποκτούν ένα σαφές προβάδισμα. Ειδικά όταν για την διεκδίκηση της ΕΛΒΟ, η Plasan συμμαχεί και με άλλες Ισραηλινές εταιρείες, που εξειδικεύονται στον χώρο των πολεμικών ηλεκτρονικών συστημάτων, όπως είναι η Elbit Systems και η Rafael Advanced Defence Systems.
Βέβαια, η ΕΛΒΟ έχει συγκεντρώσει το ενδιαφέρον μεγάλων ομίλων όπως είναι η ιταλική Ferrovie dello Stato στον όμιλο της οποίας ανήκει και η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, η γερμανική Krauss-Maffei Wegmann (KMW), η νοτιοαφρικανική Paramount Group, ο ινδικός όμιλος Tata Group, αλλά και ο πολωνικός όμιλος Solaris. Από Ελληνικής πλευράς συμμετέχουν η Intracom Defence και ο όμιλος Πετρόπουλου που κατεβαίνει στον διαγωνισμό μαζί με τον όμιλο Κουιμτζή και ομάδα αμερικανικών εταιρειών.
Το Ισραηλινό ενδιαφέρον σχετικά με τις προμήθειες των ενόπλων δυνάμεων της χώρας, αποτελεί και μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, για γενικότερη συνεργασία σε αμυντικά θέματα, σε θέματα μεταφοράς πολεμικής τεχνογνωσίας, αλλά και νοοτροπίας. Είναι ένα γεγονός, στο οποίο θα έπρεπε να στρέψει την προσοχή του, το μικρό χωριό με τα λίγα σπίτια.
*Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
