Η πρόταση της ΝΔ για μείωση των φόρων θα έχει αρνητικές και όχι θετικές συνέπειες.

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη                       

(δημοσιεύθηκε στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ στην 21.07.2017)

site:www.delivanis. com

Η ναυαρχίδα των μέτρων, που  προτίθεται να υλοποιήσει η ΝΔ όταν έρθει στην εξουσία, είναι η ριζική μείωση των  φόρων, κυρίως αυτών που καταβάλλονται από τις επιχειρήσεις. Χάρη στη μείωση αυτή, η ΝΔ υπόσχεται ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, με αύξηση των επενδύσεων, προσέλκυση ΑΞΕ[1] και μείωση της ανεργίας. Δεδομένου ότι οι μνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας θα παραμείνουν αμετάβλητες, η πτώση των κρατικών εσόδων από τη μείωση αυτή των συντελεστών φορολογικής επιβάρυνσης ελπίζεται ότι θα αναπληρωθούν από σημαντικό περιορισμό  των δημοσίων δαπανών.

Οι επιλογές αυτές μακροοικονομικής πολιτικής της ΝΔ συμπίπτουν, τηρουμένων πάντοτε των αναλογιών, με τις αντίστοιχες του νέου πλανητάρχη Donald Trump, ο οποίος επιχειρεί, έτσι, να αντιμετωπίσει τα συμπτώματα της, πιθανότατα,  αέναης στασιμότητας  στις ΗΠΑ.

Η υλοποίηση των αισιόδοξων προβλέψεων της ΝΔ θα ήταν σωτήρια για την Ελλάδα. Στο άρθρο αυτό εξετάζονται οι  πιθανότητες επιτυχίας  της πρότασης της ΝΔ.

Καταρχήν θα επιχειρήσω  ένα σύντομο απολογισμό των συνεπειών, που είχε μέχρι σήμερα το μέτρο αυτό  μείωσης των εταιρικών φόρων σε παγκόσμια βάση. Στη συνέχεια, θα εντάξω  αυτή την επιλογή πολιτικής της ΝΔ,  στα ειδικότερα χαρακτηριστικά της φάσης, που φαίνεται να διανύουν τώρα οι προηγμένες οικονομίες της υφηλίου και τέλος, θα προσπαθήσω να εξειδικεύσω τις αναμενόμενες συνέπειες αυτής της πολιτικής, για την ελληνική περίπτωση.

1.Ερωτάται αν έχει διαπιστωθεί ύπαρξη  θετικής συνάρτησης (όπως υποθέτει η ΝΔ) ανάμεσα στη μείωση εταιρικών φόρων και στην   ανάπτυξη

Πολυάριθμες μελέτες, που αφορούν την επιβολή φόρων σε διαφορετικής διάρθρωσης οικονομίες, για την περίοδο 1970-2010, και που προσεγγίστηκαν με ποικιλία μεθόδων, επαληθεύουν καταρχήν την ύπαρξη αρνητικής σχέσης, ανάμεσα στην  άνοδο των εταιρικών φόρων, αλλά όχι και θετικής, για την  περίπτωση μείωσής τους. Σε ελάχιστες περιπτώσεις, και για πολύ βραχυχρόνιο διάστημα, διαπιστώθηκε, κατά  την εξεταζόμενη περίοδο, ύπαρξη θετικής συνάρτησης μεταξύ της μείωσης εταιρικών φόρων και της αύξησης της  απασχόλησης και της οικονομικής δραστηριότητας, η οποία όμως  εξαφανίστηκε μετά  τον πρώτο χρόνο εφαρμογής του μέτρου. Οι πιο γνωστές περιπτώσεις της μη επιτυχούς εφαρμογής του συγκεκριμένου αυτού μέτρου, αφορούν καταρχήν στον πρόεδρο των ΗΠΑ Ronald Reagan, που το 1981 προχώρησε σε μείωση των  εταιρικών φόρων.  Ωστόσο, η αύξηση του ελλείμματος, που έτσι προέκυψε τον  ανάγκασε να  αποσύρει το μέτρο και   να σπεύσει να αυξήσει τον επόμενο χρόνο τους φόρους.  Η δεύτερη γνωστή περίπτωση αναφέρεται  στον πρόεδρο George Bush, με επίσης  απογοητευτικά αποτελέσματα για το  2001 και το 2003. Σε πείσμα αυτών των προηγούμενων   αποτυχιών, ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ αποφάσισε να προσφύγει στο ίδιο αυτό μέτρο, προκειμένου να αναζωογονήσει την αμερικανική οικονομία. Παρότι, είναι ακόμη νωρίς για την εξαγωγή σχετικού συμπεράσματος, οι προβλέψεις των επιχειρηματιών, όπως αυτές απεικονίζονται στις πολύ χαμηλές αποδόσεις των κρατικών ομολόγων, είναι απαισιόδοξες,.  Συνεπώς, οι   εφαρμογές του μέτρου στο παρελθόν, δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας για την Ελλάδα.

  1. Η μεταβολή του παραδοσιακού ρόλου των επιχειρήσεων στην παγκόσμια οικονομία: από δανειζόμενες μετατράπηκαν σε δανείστριες

Όπως προκύπτει από πρόσφατη έρευνα[2], οι επιχειρήσεις, από το 1990 και συνεχώς μέχρι σήμερα, αντί να δανείζονται από τα νοικοκυριά, συσσωρεύουν οι ίδιες αποταμίευση, η οποία προστίθεται στην υπεραφθονία της ρευστότητας και επιδεινώνει, έτσι την ανισορροπία ανάμεσα στην αποταμίευση που υπερβαίνει την επένδυση και που αποτελεί τη ρίζα της παγκόσμιας οικονομικής στασιμότητας. Η εταιρική  αυτή αποταμίευση, εκτιμάται  στο 5% περίπου του παγκόσμιου ΑΕΠ και τροφοδοτεί εξαιρετικά υψηλή αυτοχρηματοδότηση[3].

Η αιτία αυτής της επαναστατικής μεταβολής του ρόλου των επιχειρήσεων και κατ’ επέκταση των νοικοκυριών,  θα πρέπει, αναμφίβολα να αναζητηθεί στην, χωρίς ιστορικό προηγούμενο, άνοδο της ανισότητας κατανομής του εισοδήματος, σε βάρος του μεριδίου των μισθών και υπέρ των κερδών. Έτσι, το εισόδημα των νοικοκυριών περιορίζεται, μην αφήνοντας περιθώρια για αποταμίευση, μετά την ικανοποίηση των βασικών καταναλωτικών τους αναγκών, ενώ η άνοδος των κερδών μετατοπίζει τις  προϋποθέσεις δημιουργίας  αποταμίευσης στις επιχειρήσεις.

Η  υπεραφθονία αποταμίευσης στην παγκόσμια οικονομία, δεν είναι πια δυνατόν να απορροφηθεί από την επένδυση.  Η γενική αυτή ανισορροπία  καθορίζει  το επιτόκιο σε πολύ χαμηλή  και συχνά αρνητική  τιμή, που φαίνεται να επαληθεύει  τη  θεωρία περί έλευσης του σταδίου της  αέναης  στασιμότητας[4]. Συνεπώς, η προσφυγή στο μέτρο της μείωσης των φόρων, όχι απλώς δεν υπόσχεται  ανάκαμψη, αλλά επιπλέον θα επιδεινώσει τις, τεραστίων πια διαστάσεων, ανισότητες κατανομής του πλούτου, περιορίζοντας ακόμη περισσότερο την κατανάλωση και αυξάνοντας την αποθησαύριση των πλουσίων. Η θέση, εξάλλου, των φτωχότερων χειροτερεύει εξαιτίας της εφαρμογής του μέτρου μείωσης των εταιρικών φόρων, και επειδή αυτό συνδυάζεται αναγκαστικά με τον περιορισμό του κράτους, και ειδικότερα του κράτους Πρόνοιας. Συνεπώς, η  πρόθεση της ΝΔ περί μείωσης των εταιρικών φόρων δεν είναι, για τις παρούσες συνθήκες,  απλώς  αναποτελεσματική, αλλά επιπλέον συνδέεται  σοβαρές  με αρνητικές επιπτώσεις..

  1. Και στην Ελλάδα; Τι μπορεί εύλογα να αναμένεται από την εφαρμογή του μέτρου της μείωσης των εταιρικών φόρων;

Ο πρόεδρος της ΝΔ ουδέποτε απέκρυψε την πρόθεσή του, για περιορισμό του μεγέθους του δημόσιου τομέα, με τη βοήθεια απολύσεων και μη επαναπροσλήψεων δημοσίων υπαλλήλων.

Την πεποίθηση αυτή του κ. Μητσοτάκη, περί μεγάλου  δημόσιου τομέα ο οποίος πρέπει να περιοριστεί,  την συμμερίζεται, όπως φαίνεται από σχετική δημοσκόπηση[5], και το 62.4% των ερωτηθέντων. Ωστόσο, όμως, η άποψη αυτή ουδόλως ανταποκρίνεται στα πράγματα, εφόσον αποδεικνύεται από σχετική έρευνα[6], ότι η χώρα μας έχει τον μικρότερο αριθμό δημοσίων υπαλλήλων[7] σε σύγκριση με ολόκληρη την υπόλοιπη Ευρώπη και τις ΗΠΑ[8].

Η εμμονή αυτή στη διαστρέβλωση της πραγματικότητας, και μάλιστα  σε τόσο απαράδεκτο βαθμό, μπορεί να δικαιολογηθεί καταρχήν από τις ανεξέλεγκτες σχετικές πληροφορίες της πλειονότητας των ΜΜΕ, που για μεγάλο χρονικό διάστημα απέδιδαν την ελληνική κρίση στο δήθεν υπερμεγέθη δημόσιο τομέα. Η παραπάνω αυτή ερμηνεία συμπληρώνεται  και από τον υπέρμετρο, νεοφιλελεύθερης προέλευσης, φανατισμό μεγάλου αριθμού Ελλήνων πολιτικών, και όχι μόνο, που θα επιθυμούσαν τη λειτουργία ενός κράτους χωρίς  δημόσιο τομέα. Είναι, όμως, παράλληλα αλήθεια ότι  ο ελληνικός δημόσιος τομέας, αν και ποσοτικά μικροσκοπικός, διαθέτει ωστόσο κάποια  χαρακτηριστικά, που σαφώς ενθαρρύνουν την πολεμική εναντίον του. Το πρώτο από αυτά αναφέρεται στην ανεπαρκή επικοινωνία του με τον ιδιωτικό τομέα,  από τον οποίον προσπορίζεται αγαθά και υπηρεσίες, που αντιπροσωπεύουν μόνο το 27,5% των συνολικών του δαπανών[9]. Το δεύτερο, και ενδεχομένως, βαρύτερων συνεπειών χαρακτηριστικό, είναι το γεγονός ότι οι Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι φέρονται να είναι οι πιο “προστατευμένοι” ολόκληρης της Ευρώπης, εφόσον το 93% ανάμεσά τους, έχει εξασφαλισμένη, δια βίου, απασχόληση[10].

Η μείωση, ωστόσο, των εταιρικών φόρων στην Ελλάδα, δεν πρόκειται να θεραπεύσει τις τυχόν παθογένειες του δημόσιου τομέα, και κυρίως δεν πρόκειται να αναζωογονήσει την οικονομία. Αντιθέτως, θα επιδεινώσει την ήδη απελπιστική της κατάσταση, καθώς:

*Επενδύσεις, που δεν αναφέρονται σε  κερδοσκοπία ή συναλλαγές  ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας δεν πρόκειται να γίνουν ceteris paribus. Διότι,  έστω και αν υπάρχουν, ακόμη, επιχειρήσεις που δεν έβαλαν λουκέτο, και που διαθέτουν ρευστότητα, οι  δικαιολογημένα εξαιρετικά απαισιόδοξες προβλέψεις τους αποκλείουν τη διενέργεια παραγωγικών επενδύσεων.  Το ίδιο ισχύει και για τις ΑΞΕ.

*Αντιθέτως, η εφαρμογή του μέτρου μείωσης των φόρων των επιχειρήσεων θα αυξήσει την εξαθλίωση των φτωχότερων, θα προσθέσει νέους ανέργους,   και θα επιδεινώσει τις ανισότητες κατανομής, καθώς και την ανισορροπία ανάμεσα στην αποταμίευση και την επένδυση.

Το μοναδικό μέτρο, που θα μπορούσε να αναζωογονήσει την ετοιμοθάνατη ελληνική οικονομία, τώρα, θα ήταν η διενέργεια σημαντικών δημοσίων επενδύσεων. Λύση, που φυσικά αποκλείεται, όσο παραμένουμε στο στραγγαλιστικό μνημονιακό περιβάλλον.

 

 

 

spot_img

5 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Χωρις να θελω να στηριξω αποψεις του ΤΡΑΜΠ ,η, της κρατουσας αποψης στην σημερινη ηγεσια της Ν.Δημοκρατιας ,αλλα και αλλων χωρων, για μειωση του Μινωταυρου και της Λερναιας υδρας του Ελληνικου Δημοσιου, οπως σιγουρα -μεταξυ πολλων αλλων- θα το περιεγραψε και η κ. Δεληβανη φρονω οτι με την σημερινη τεχνολογια και την εκσυγχρονιζομενη διαρκως διοικηση των Ιδιωτικων Επιχειρησεων , θα μπορουσε να μειωθει στον απολυτως αναγκαιο αριθμο το προσωπικο των Δημοσιων Υπηρεσιων, του οποιου ο αριθμος θα αυξανοταν ,αναλογως των εκτακτων ,η, νεων αναγκων, που θα διεπτωνετο απο ειδικο οργαν, στο οποιο την πλειοψηφια θα ειχαν αναγνωρισμενοι Διευθυντες κεδροφορων Ιδιωτικων Επιχειρησεων , που θα απεφασιζαν για την αυξηση βασει των ευρωπαικων κεκτημενων των εργαζομενων στον Δημοσιο και Ιδιωτικο τομεα. Τολμω την προβλεψη οτι αυτος ο θεσμος θα καθιερωθει απο τηη Ομοσπονδη σε επιπεδο διοικησεως Ευρωπαικη Ενωση, την διαλυση της οποιας δυστυχως ευχονται πολλοι -μορφωμενοι και μη- στην Ελλαδα μας μετα την οικονομικη κριση. Κατι αναλογο αναλογο προαναγγελλουν και οι αλλες φιλοευρωπαικες πολιτικες δυναμεις και στην πραξη το εφαρμοζουν-οπως το Σημτικο Πασοκ και το σημερινο Κιδησο του κ. ΓΑΠ ,αλλα το περιτυλιγουν σε χρυσοχαρτο με τις φρασεις εξορθολογισμος, αλλαγες με προοδευτικο προσημο και με αλλες πονοψυχες φρασεις, για να μη ”εκνευριζεται ” το ποπολο και να διαχωριζουν την θεση τους απο την αναλγητη νεοφιλευθερεη νεοδεξια Νεα Δημοκρατια, η οποια θελει απλως να κερδισει τις εκλογες και μετα να αυτοκτονησει σε μια εβδομαδα, οπως ”μυκτηριζουν” και πολλοι Νεοδημοκρτατες τον πρωην πρωθυπουργο κ. Κωστα Καραμανλη, που δεν υλοποιησε στο πρωτο 3μηνο του 2004 την υποσχεση του για επανιδρυση και σμικρυνση του κτατους Μινωταυρου, που επι επιστημονικως μεγαλωσε το τριτοκοσμικο και κρατικιστικο ΠΑΣΟΚ , για να μπορει να εχει την βεβαιοτητα επανεκλογης με αυτοδυναμια -στοιχηματιζε τοτε ο κ. Λαλιωτης- στις επανειλλημενες εκλογικες αναμετρησεις των 10ετιων 1980 και 1990, μεχρι το 2004 και το ξανακαταφερε και το 2009 . Επι του θεματος ομως της δυνατοτητος μειωσεως των φορων. Υποτιθεσθω οτι στο αναξιολογητο απο το 1981 προσωπικο των πολιτικων δημοσιων Υπηρεσιων ετιθετο το ερωτημα σε καθε υπαλληλο. Για την θεση σου με τις τεχνικες κλπ δυνατοτητες, που εχουμε, θελουμε αυτα τα προσοντα , για να κινηθουμε γρηγορωτερα ως κρατος και να εξυπηρετησουμε καλυτερα του; κατοικους μας. Οσοι δεν τα εχουν ,η, τα εχουν με πλαστογραδημενα παραστατικα, θα ακολουθησουν αλλη επετηριδα , θα υποχρεωθουν σε κινητικοτητα-μεταθεσεις κλπ-και θα συνταξιοδοτηθουν κανονικα με το οριο ηλικιας τους ,με τον τελικο τους βαθμο, εκτος αν στο μεταξυ ”φυλοτιμηθουν” εργασθουν περισσοτερο και καλυψουν το κενο των γνωσεων και της εμπειριας τους και με μονδικη αιτια απολυσεως τους οταν δεν δεχθουν για 3η φορα την μετακινηση-μετατακξη τους σε Υ

  2. Χωρις να θελω να στηριξω αποψεις του ΤΡΑΜΠ ,η, της κρατουσας αποψης στην σημερινη ηγεσια της Ν.Δημοκρατιας ,αλλα και αλλων πολιτικων κομματων στην Ευρωπαικη Ενωση και αλλου , για μειωση του Μινωταυρου και της Λερναιας υδρας του Ελληνικου Δημοσιου, οπως σιγουρα -μεταξυ πολλων αλλων- θα το περιεγραψε και η κ. Δεληβανη , φρονω οτι, με την σημερινη τεχνολογια και την εκσυγχρονιζομενη διαρκως διοικηση των Ιδιωτικων Επιχειρησεων , θα μπορουσε να μειωθει στον απολυτως αναγκαιο αριθμο το προσωπικο των Δημοσιων Υπηρεσιων,- του οποιου ο αριθμος θα αυξανοταν ,αναλογως των εκτακτων ,η, νεων αναγκων-, που θα διεπιστωνε ειδικο οργανο, στο οποιο την πλειοψηφια θα ειχαν αναγνωρισμενοι Διευθυντες κερδοφορων Ιδιωτικων Επιχειρησεων , το οποιο οργανο θα απεφασιζε για την αυξηση βασει των ευρωπαικων κεκτημενων των εργαζομενων στον Δημοσιο τομεα. Τολμω την προβλεψη οτι αυτος ο θεσμος θα καθιερωθει απο την Ομοσπονδη σε επιπεδο διοικησεως Ευρωπαικη Ενωση, την διαλυση της οποιας δυστυχως ευχονται πολλοι -μορφωμενοι και μη- στην Ελλαδα μας μετα την οικονομικη κριση. Κατι αναλογο προαναγγελλουν και οι αλλες φιλοευρωπαικες πολιτικες δυναμεις στην Ελλαδα και στην πραξη το εφαρμοζουν-οπως το Σημτικο Πασοκ και το σημερινο Κιδησο του κ. ΓΑΠ -,αλλα το περιτυλιγουν σε χρυσοχαρτο με τις φρασεις ”εξορθολογισμος”, ”αλλαγες με προοδευτικο προσημο” και με αλλες” πονοψυχες” φρασεις, για να μη ”εκνευριζεται ” το ποπολο και να διαχωριζουν την θεση τους απο την αναλγητη νεοφιλευθερεη νεοδεξια Νεα Δημοκρατια, η οποια ΜΑΛΛΟΝ θελει απλως να κερδισει τις εκλογες και μετα να αυτοκτονησει σε μια εβδομαδα, οπως ”μυκτηριζουν” και πολλοι Νεοδημοκρτατες τον πρωην πρωθυπουργο κ. Κωστα Καραμανλη, που δεν υλοποιησε στο πρωτο 3μηνο του 2004 την υποσχεση του για επανιδρυση και σμικρυνση του κρατους Μινωταυρου, που επιστημονικως μεγαλωσε το τριτοκοσμικο και κρατικιστικο ΠΑΣΟΚ , για να μπορει να εχει την βεβαιοτητα επανεκλογης του με αυτοδυναμια -στοιχηματιζε τοτε ο κ. Λαλιωτης- στις επανειλλημενες εκλογικες αναμετρησεις των 10ετιων 1980 και 1990, μεχρι το 2004 και το ξανακαταφερε και το 2009 . Επι του θεματος ομως της δυνατοτητος μειωσεως των φορων. Υποτιθεσθω οτι στο -ακουσον,ακουσον- αναξιολογητο απο το 1981 προσωπικο των πολιτικων Δημοσιων Υπηρεσιων ετιθετο το ερωτημα σε καθε υπαλληλο. Για την θεση σου με τις τεχνικες κλπ δυνατοτητες, που εχουμε, θελουμε αυτα τα προσοντα , για να κινηθουμε γρηγορωτερα ως κρατος και να εξυπηρετησουμε καλυτερα τους κατοικους μας. Οσοι δεν τα εχουν ,η, τα εχουν με πλαστογραφημενα παραστατικα, ΔΕΝ θα απολυθουν, γιατι πιστεψαν σαυτους που τους διορισαν,αλλα θα ακολουθησουν αλλη επετηριδα .Θα υποχρεωθουν σε κινητικοτητα-μεταθεσεις κλπ-και θα συνταξιοδοτηθουν κανονικα με το οριο ηλικιας τους ,με τον τελικο τους βαθμο(οχι τον επομενο), εκτος αν στο μεταξυ ”φιλοτιμηθουν” να εργασθουν περισσοτερο και να καλυψουν το κενο των γνωσεων και της εμπειριας τους και με μοναδικη αιτια απολυσεως τους οταν δεν δεχθουν για 3η φορα την μετακινηση-μεταταξη τους σε Υπηρεσιες, που εχουν ελλειμμα υπαλληλων, οπως ισχυει για τους επιδοτουμενους ανεργους τυπου ΟΑΕΔ στις χωρες της Βορειας και Κεντρικης Ευρωπης, οι οποιοι δεν πληρωνονται το σχετικο επιδομα, γιατι νομοθετησαν (οι αναλγητες κυβερνησεις τους) οτι, το Κρατος θα βοηθα τους ανεργους ,αλλα οχι τους αεργους. Προς το παρον ανυπολογιστο ειναι το οικονομικο οφελος απο αυτες τις ενεργεις της οποιας μελλοντικης κυβερνησεως ,αλλα αν εξασφαλισθει οφελος -που θα εξασφαλισθει- ισοποσως μπορει να μειωθουν οι φοροι. Α.. και κατι τελευταιο. Να καταργηθουν οι προωρες συνταξιοδοτησεις απο οποιονδηποτε κρατικο φορεα, γιατι οι δημοσιοι υπαλληλοι ειτε εν ενεργεια, ειτε εν συνταξει πληρωνονται απο το κρατος των( 3 )μνημονιων και βαλε.. . Τουλαχιστον να προσφερουν εστω το ελαχιστον. Μα θα πειτε και πως θα σχηματισθουν κομματικοι στρατοι δημοσιων υπαλληλων για την βεβαιοτητα της επανεκλογης των κυβερνησεων, αν δεν γινονται νεες προσληψεις. Εδω ειναι το ευκολο ερωτημα,αλλα με δυσκολη απαντηση. Ισως μεινει αναπαντητο. Να ρωτησετε τους πρωτους διδαξαντες, τους οποιους περιεγραψε γλαφυρως ο κ. Παγκαλος-νομιζω-. Γραφοσουν στην Τοπικη Επιτροπη του ΠΑΣΟΚ σημερα και αυριο επιανες δουλεια στο Δημοσιο απο το 1981 μεχρι να γινει το καταστραστηγημενο ΑΣΕΠ του Πεπονη το 1997, που μαλλον εγινε απο ελλειψη ”πρασινων ”οπαδων. Αυτα ολα- που και πως να τα κρυψουμε- αγαπητη κυρια Δεληβανη και αλλοι συνΑΝΙΧΝΕΥΤΕΣ;;;.Φυσικα και οι αλλοι περιπου το ιδιο εκαναν και κανουν , αφου και δεν μπορουσαν και δεν μπορουν -τωρα και δεν θελουν- να κοψουν ουτε ενα κεφαλι αυτης της Λερναιασς Υρρας και ουτε ενα ποδι του χταποδιου, που περιεσφιγγε και συνεχιζει να περισφιγγει την ομορφη μικρη Πατριδα μας. Καλη συνεχεια στο καλοκαιρι ολων μας.

      • 1.Σχετικά με την ΕΕ, θα ήταν χρήσιμη πριν την, χωρίς όρια υιοθέτησή της, κάποια στοιχειώδης, αλλά βασισμένη σε σοβαρά στατιστικά δεδομένα, αξιολόγηση των συν και πλην που έφερε στην Ελλάδα. Δυστυχώς, είμαι πεπεισμένη ότι τα πλην υπερτερούν των συν, χωρίς αυτή η διαπίστωση να σημαίνει ότι η ενδεχόμενη έξοδός μας θα είναι χωρίς προβλήματα. Για το μέλλον της Ελλάδας όλα είναι δύσκολα και αυτό που επιβάλλεται είναι η εμπεριστατωμένη αξιολόγηση του που και πως οδεύουμε από εδώ και μπρος.
        2. φυσικά, επιβάλλεται η εξυγίανση του ελληνικού δημόσιου τομέα. Αυτό, ωστόσο, που υποστηρίζω πάγια, είναι ότι η εξυγίανση αυτή δεν πρέπει να είναι ποσοτική, αλλά ποιοτική. Που δεν είναι διόλου εύκολη.

        • Συμφωνω απολυτως αξιοτιμη κυρια με τις σκεψεις σας στην απαντηση σας και δεν θα ειχα κανει και σχολιο, αν τις ειχατε περιλαβει στο αρχικο σας κειμενο. Οσο για την παραμονη η,μη της Ελλαδος μας στην Ευρωπαικη Ενωση -και σε αρνητικο ακομη ισοζυγιο- θα επιμεινατε και εσεις στην παραμονη μας για λογους εθνικους, οπως το σχεδιασε και εξασφαλισε ο εμπνευστης της απο το 1961,με τους αειμνηστους Παπαληγουρα, Ζολωτα και Πεσματζογλου και ο μεγαλυτερος Ελλην πολιτικος ηγετης του 20ου αιωνος αειμνηστος Κων/νος Καραμανλης , ο μεγαλος πρωταγωνιστης της 24ης Ιουλιου 1974, που και εσεις ζησατε. Και μονον οτι δεν θα υπαρξει δικτατορια οθενδηποτε προερχομενη δεν ειναι κερδος εθνικο, μετα το Κυπριακο;;;. Αληθεια ,πως σας φανηκε η ενδειξη της προτασεως μου για ποιοτικη -βεβαιως-μειωση της δαπανης για μισθους και συνταξεις -με ποιοτικη βεβαιως εξυγιανση και τυχον μειωση του δημοσιου τομεως -και ισοποση μειωση των φορων- ασχετως ποια κυβερνηση θα το επιτυχει, (που παντως θα την αδικουμε αν την ονομαζουμε αναλγητη ,επειδη για πολους αυταπατημενους φταιει το επιθετο της). Εν τελει καποια ευθυνη για τις σκεψεις μου εχει και ο αειμνηστος καθηγητης Δημητριος Δεληβανης. Να ειστε καλα.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα