Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΕΝΤΑ*
Η Τουρκία έχει εγκαταστήσει μια στρατιωτική αεροπορική βάση στα κατεχόμενα, με σαφείς προθέσεις και στη βάση συγκεκριμένων στρατηγικών επιδιώξεων. Αυτό είναι ένα ζήτημα το οποίο απαιτεί σοβαρό χειρισμό, τόσο σε επιχειρησιακό όσο και σε δημόσιο επίπεδο.
Η αντίδραση και οι δηλώσεις του Υπουργού Άμυνας φαίνεται μάλλον να αποβλέπουν στην υποβάθμιση του γεγονότος ή στο να το θέσουν σε ένα πλαίσιο που είναι σίγουρα δευτερεύουσας σημασίας. Είναι προφανώς ορθή η εκτίμησή του (που μάλλον βασίζεται σε ενημέρωση) ότι άλλες χώρες της περιοχής προβληματίζονται για τα τουρκικά μη-επανδρωμένα αεροσκάφη. Αυτό είναι γεγονός. Αλλά, οι χώρες αυτές λαμβάνουν τα μέτρα τους και έχουν ήδη τα αντιαεροπορικά μέσα και τα μέσα ηλεκτρονικού πολέμου για να τα αντιμετωπίσουν.
Το ζητούμενο δεν είναι τι κάνουν οι άλλοι, αλλά πρωτίστως πρέπει να γίνει ορθά κατανοητή η κίνηση αυτή της Τουρκίας και να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά.
Η προσέγγιση του Υπουργού Άμυνας ότι η Τουρκία έκανε την κίνηση αυτή, ανάμεσα και σε άλλες, για “να βάλει βαρίδιο στις όλες προσπάθειες που γίνονται και ειδικά του Προέδρου της Δημοκρατίας για έναρξη ουσιαστικού διαλόγου για λύση του Κυπριακού” ίσως να μην πρέπει να σχολιαστεί. Η Τουρκία δεν έχει καθόλου αυτό στο μυαλό της. Αυτό που κάνει είναι μελετημένες και σχεδιασμένες στρατηγικές κινήσεις που αυξάνουν τη δυνατότητα ανάληψης άμεσης στρατιωτικής δράσης σε στόχους στην ξηρά και τη θάλασσα της Κύπρου, σε χρόνο που να μην μπορούν οι δυνάμεις της Κυπριακής Δημοκρατίας να αντιδράσουν.
- Στη γλώσσα της στρατιωτικής στρατηγικής αυτό λέγεται δυνατότητα αιφνιδιαστικού άμεσου-πρώτου (συμβατικού) χτυπήματος, χωρίς δυνατότητα αποτροπής ή αντίδρασης. Αυτή δεν είναι φυσικά μια ακόμα δυσκολία του Προέδρου για να αρχίσουν οι συνομιλίες. Είναι επείγουσα στρατηγική πρόκληση για την αξιοπιστία της αμυντικής/αποτρεπτικής ικανότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας έναντι της αυξανόμενης τουρκικής απειλής. Αυτό αφορά πρωτίστως το Υπουργείο Άμυνας και σίγουρα στο επιτελείο του Υπουργού υπάρχουν οι άνθρωποι που τα γνωρίζουν άριστα τα ζητήματα αυτά.
Τέλος, το πόσο δυστυχώς άστοχη είναι η δημόσια προσέγγιση του Υπουργού φάνηκε και από μια ακόμα δήλωσή του ότι, “δεν μπορούμε να μπούμε στη λογική μια σου μια μου, δεν υπάρχει λογική στον προγραμματισμό μιας χώρας και στη στρατηγική που ακολουθεί, έναντι των ενεργειών κάποιας άλλης χώρας.” Μα είναι αυτονόητο. Η Τουρκία δεν είναι μια άλλη χώρα! Είναι η κατοχική δύναμη, η οποία ακολουθεί ένα πρόγραμμα επέκτασης του ελέγχου της Κύπρου σε θάλασσα, ξηρά και αέρα, καθώς αναπτύσσει διαρκώς επιθετικές στρατιωτικές δυνατότητες, οι οποίες αποβλέπουν στην εξουδετέρωση των αμυντικών/αποτρεπτικών δυνατοτήτων της Δημοκρατίας.
Η προθυμία του Υπουργού Άμυνας να μην δημιουργήσει πανικό και να υποβαθμίσει την ανησυχία για τον πραγματικό κίνδυνο που δημιουργείται εκτιμάται, αλλά εκ της θέσεώς του πρέπει να είναι μάλλον λίγο πιο συγκροτημένος και συνειδητοποιημένος όταν απευθύνεται στους πολίτες. Είναι καλύτερα να μαθαίνουν οι πολίτες τα ζητήματα ορθά και άμεσα από τον αρμόδιο Υπουργό της χώρας, παρά από αλλού. Άλλωστε, τα πράγματα φαίνονται και είναι ξεκάθαρα. Αντίδραση χρειάζεται και πρέπει να υπάρξει. Οι πολίτες στηρίζουν πολύ περισσότερο την άμυνα (και τον Υπουργό) όταν ξέρουν τι ακριβώς συμβαίνει και τι ακριβώς απαιτείται.
- Ο κ. Αγγελίδης είπε ότι “αξιολογούνται αυτές οι ενέργειες, γίνονται επιχειρησιακές ενέργειες, αλλά σε πολιτικό επίπεδο, αυτό είναι το μήνυμα που θέλει να στείλει η Τουρκία».
Το ότι γίνονται επιχειρησιακές ενέργειες είναι καλό νέο. Το πιο μήνυμα όμως θέλει να στείλει η Τουρκία μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτεί ο Υπουργός. Ήταν γνωστές οι προθέσεις της Τουρκίας για τη βάση των drones εδώ και καιρό. Υπήρχε χρόνος να δουλευτεί καλύτερα και η επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος.
- Αναπληρωτής Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής και Διακυβέρνησης, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
- apopseis.gr
