Η ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ ΕΝΟΧΛΕΙ ΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -
Παρακολούθησα χθες, με κάποιον τρόπο, την ομιλία εμβληματικού πολιτικού και καλού ρήτορα, στον επιχειρηματικό σύλλογο “Αργώ”, Ελλήνων επιχειρηματιών των Βρυξελλών. Η ομιλία έγινε διαδικτυακά και την παρακολουθήσαμε 75 άτομα.
(74 οι προσκεκλημένοι + εμένα). Τον αριθμό τον αναφέρω για να δώσω εγκυρότητα στο σχόλιο. Ήμουν και εγώ εκεί, με κάποιον τρόπο.
Καλή η ρητορική εμφάνιση του πολιτικού. Στέκομαι κριτικά, όμως, στο περιεχόμενο της ομιλίας του.
Το ” δια ταύτα” ήταν πως η ελληνική κοινή γνώμη στέκεται- με τις αντιδράσεις της- εμπόδιο στην προσπάθεια της Ελλάδας να τα βρει με την Τουρκία.
Το τι ακριβώς σημαίνει η προσπάθεια της Ελλάδας να τα βρει με την Τουρκία είναι γνωστό. Παραχωρήσεις. Ο ομιλητής, λοιπόν, υποστήριξε πως η ελληνική κοινή γνώμη στέκεται εμπόδιο στις παραχωρήσεις που θέλουν να κάνουν οι ελληνικές κυβερνήσεις για να ησυχάσουν, όπως νομίζουν, από τον τουρκικό βραχνά.
Καλά κάνει η κοινή γνώμη και αντιδρά και περισώζει ό,τι είναι να περισωθεί από ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και ελληνική κυριαρχία. Και τώρα που το γνωρίζουμε πως αυτό στέκεται εμπόδιο στην προσπάθεια του ελληνικού κατεστημένου για παραχωρήσεις πρέπει να επιμείνουμε και να εντείνουμε τις αντιδράσεις μας.
Με την Τουρκία πρέπει να τα βρούμε. Είναι γείτονάς μας και θα αποτελεί μια διαρκή απειλή. Αλλά όχι υποχωρώντας από όσα παραχωρεί στην Ελλάδα το Διεθνές Δίκαιο. Και αυτό, όχι μόνο διότι δεν υπάρχει κανένας λόγος παραχωρήσεων αλλά και διότι θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου. Η Τουρκία δεν πρόκειται να σταματήσει να διεκδικεί μέχρι να κάνει την Ελλάδα επαρχία της. De facto, όχι De jure. Να το πω διαφορετικά, Μέχρι να την κάνει προτεκτοράτο της. Αν αυτή είναι η φιλοδοξία της ελληνικής άρχουσας τάξης τότε θα βρίσκει την κοινή γνώμη, όπως είπε ο εμβληματικός πολιτικός, απέναντί της. Και θα ευθύνεται, η ελληνική άρχουσα τάξη, για άλλη μια φορά για τον διχασμό της κοινωνίας. Και όπως γράφουν οι καλά γνωρίζοντες, μια διχασμένη κοινωνία δεν μπορεί να αναπτυχθεί.
Το επίσης ενδιαφέρον είναι πως την διαδικτυακή εκδήλωση παρακολούθησαν και ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας οι οποίοι άλλην εντύπωση δίνουν στην κοινή γνώμη με τις δημόσιες δηλώσεις τους ενώ εκεί συμφώνησαν με τον ομιλητή, πρώην πολιτικό. Όπως συμφώνησε και η συντριπτική πλειονότητα του ακροατηρίου.
Ο μόνος που τόλμησε να διατυπώσει κάποιες επιφυλάξεις ήταν ο Ζάννας, απόγονος της γνωστής οικογένειας της Θεσσαλονίκης και συγγενής του Σαμάρα.
Στο ίδιο κλίμα κινείται με αρθρογραφία στελεχών του και το γνωστό μοναδικό, ελληνικό think tank θέτοντας το δίλημμα “παραχωρήσεις ή πόλεμος”.
Υποτίθεται πως τα think tanks αναζητούν- και προτείνουν στους εντολείς τους- τρόπους που θα ικανοποιούν το ερώτημα που τίθεται. Και το ερώτημα στο think tank είναι, ή πρέπει να είναι: υπάρχει τρόπος να διατηρήσει η χώρα ό,τι της ανήκει και να μην πάει σε πόλεμο; Δυστυχώς, η απάντηση της γνωστής Δεξαμενής Σκέψης είναι όχι. Τότε, όμως, δεν μπορεί να επιτελέσει το ρόλο της.
Θέλουμε ακέραια τη χώρα με τα δικαιώματα που της αναγνωρίζει το Διεθνές Δίκαιο; Τότε πρέπει να βρισκόμαστε σε διαρκή εγρήγορση.
Π.Σ.
spot_img

3 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Δυστυχώς οι πολιτικοί, τις τελευταίες δεκαετίες θέτουν αυτό το αφελές ψευτοδίλημμα,όπως στα Ίμια τι θέλετε πόλεμο ή ειρήνη Απαντά ο ελληνικός λαός μαθημένος στην καλοπέραση και στην ανεμελιά. ΑΣΤΕΙΕΎΕΣΑΙ ΕΙΡΉΝΗ. και το γκριζάρισμα των Ιμίων και η υποστολή της σημαίας και οι τρείς νεκροί; Δεν πειράζει. Η παιδεία καταρρέει για πια Πατρίδα να μιλήσουμε. Το πατρός τε και μητρός τε……..απάντων τιμιώτερον εστί η πατρίς, το την πόλιν συ δούναι ουκ εμού εστί ουδενός άλλου….ου φεισόμεθα της ζωής ημών. το λευτεριά η θάνατος ποίος το είπε, τον όρκο του στρατιώτη …θα υπερασπιστώ μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματος μου τας σημαίας… τι είναι η ρανίδα θα σου πούν και τι η σημαία ας την πάρει ο αέρας. Και τώρα αφού δημιουργήσαμε μια τέτοια εθνική συνείδηση, υπόψη γιορτάζουμε και τα 200 χρόνια από το1821, δημιουργούμε πιο οικείο ερώτημα παραχωρήσεις; ή πόλεμο; Ερωτάσθε συνέλληνες τι προτίμάτε; προετοιμάζουμε την κοινή γνώμη να πεί παραχωρήσεις. ΟΧΙ ΚΥΡΙΟΙ. ΠΑΡΆΔΕΙΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΤΟΥ ΌΧΙ ΈΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΝΕΟΤΕΡΟ ΤΟΥ ΤΑΣΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ.ΕΜΠΡΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΏΡΑ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΟΧΙ.ΤΟ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑς ΣΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ ,ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΟΠΟΥ ΓΗΣ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΓΕΝΝΗΤΟΥΣ.

    • Οι παραχωρήσεις, ο ενδοτισμός, η πολιτική τού κατευνασμού, είναι αυτές που συνήθως οδηγούν σε πόλεμο. Παράδειγμα η στάση των Αγγλογάλλων έναντι τού Χίτλερ την δεκαετία τού ’30.

      Αν η Ελλάδα είχε δείξει όταν έπρεπε (π.χ. Ίμια 1996) στάση σθεναρή, στάση κράτους αποφασισμένου να προασπίσει τα εθνικά του συμφέροντα πάση θυσία, σήμερα δεν θα είχαμε παρόμοια προβλήματα με την Τουρκία.

      Σωστά τα λέει ο κ. Σαββίδης, εκτός τού ότι ο λάος αντιδρά. Όχι, ο λαός έμαθε να μην αντιδρά και να βαφτίζει την υποχωρητικότητα σωφροσύνη. Πρέπει να περάσουν πολλά χρόνια, για να μάθει και πάλι το “πατρός τε και μητρός τε” και όλα τα άλλα σωστά που γράφεις. Δυστυχώς, δεν έχομε πια τόσο καιρό μπροστά μας.

  2. Συμφωνώ. Εάν το 1996 η Ελλάς είχε δείξει την στάση ενός συγκροτημένου και αποφασισμένου Κράτους να προασπίσει τα εθνικά του συμφέροντα, θα είχε δώσει ένα μάθημα στους Τούρκους που θα αργούσαν να σηκώσουν κεφάλι. Απαιτούσε Ηγεσία Πολιτική-Στρατιωτική ικανή και αντάξια της Ιστορίας μας.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα