Η καλοκαιρινή απόδραση της Λιρόν Ορλέβ στη Θεσσαλονίκη, πέρυσι, θα άλλαζε για πάντα τη ζωή της ίδιας και της οικογένειάς της. «Ερωτεύτηκα αμέσως την πόλη και τους ανθρώπους της» αναφέρει. Ακόμα θυμάται τη στιγμή που, περιμένοντας στην ουρά του αεροδρομίου στο Τελ Αβίβ, κοιτάχτηκε με τον σύζυγό της και πήραν από κοινού τη μεγάλη απόφαση.

«Αυτή η τάση θα συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια, και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό. Το βιώνουμε και από τη δουλειά μας, την καθημερινότητά μας. Ισραηλινοί απευθύνονται συνεχώς σε εμάς για συμβουλές για το πώς μπορούν να έρθουν, να ζήσουν εδώ, αλλά και να επενδύσουν» αναφέρει ο δικηγόρος Αλκίνοος Κωνής. Οπως σημειώνει, μεταξύ των δύο λαών υπάρχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά στον τρόπο ζωής και στην κουλτούρα.

Ειδικά για τη Θεσσαλονίκη, οι Ισραηλινοί που αποφάσισαν να μετοικήσουν στην πόλη, συνεκτιμούν τη γεωγραφική της θέση, την Ιστορία της, στην οποία η εβραϊκή παρουσία έπαιξε νευραλγικό ρόλο, αλλά και τις προοπτικές ανάπτυξής της.

Τηλεργασία και χαμηλό κόστος ζωής

Η Λιρόν δεν έχει μετανιώσει για την επιλογή της, καθώς το μόνο που τη δυσκολεύει πλέον είναι η ελληνική γλώσσα. Η ίδια και ο άνδρας της δραστηριοποιούνταν επιχειρηματικά στην εκπαίδευση, όντας ιδιοκτήτες νηπιαγωγείων στο Ισραήλ. Πλέον, η φυσική τους παρουσία δεν είναι απαραίτητη, εργάζονται εξ αποστάσεως από τη Θεσσαλονίκη και κάθε τρεις εβδομάδες πετούν για Τελ Αβίβ. «Είναι πολύ εύκολη διαδικασία» σχολάζει. Η ίδια μάλιστα έχει ξεκινήσει ένα νέο επιχειρηματικό βήμα και στη χώρα μας με σκοπό να διευκολύνει τη μετεγκατάσταση άλλων συμπολιτών της που έχουν αποφασίσει να έρθουν στην Ελλάδα.

«Οταν ήρθα, κατάλαβα ότι έπρεπε να κάνω κάποιες διαδικασίες για να εκδώσω ΑΦΜ, για να έχω αυτοκίνητο και πολλά άλλα. Τώρα βοηθάω τις άλλες οικογένειες με όλα αυτά τα ζητήματα», αναφέρει, προσθέτοντας πως ήδη δέκα οικογένειες ζητούν τη συμβουλή της ώστε το επόμενο διάστημα να μετακομίσουν. Μάλιστα, κάποιοι εξ αυτών συνδέονται με τη Θεσσαλονίκη καθώς πρόγονοί τους ήταν Ελληνες Εβραίοι οι οποίοι άφησαν τη Θεσσαλονίκη, την άλλοτε Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων, πριν ή μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ενας άλλος λόγος που οι Ισραηλινοί ψηφιακοί νομάδες επιλέγουν την Ελλάδα είναι το κόστος διαβίωσης. «Για εμάς, η Ελλάδα είναι παράδεισος επειδή οι τιμές είναι πολύ χαμηλότερες. Αν θέλει να μείνει κάποιος σε μια μονοκατοικία, το κόστος είναι τουλάχιστον το μισό σε σχέση με το Ισραήλ».

«Οι άνθρωποι κάνουν τον τόπο»

Αρκετοί Ισραηλινοί, ωστόσο, όπως ο Ζοάμπι Αμπντάλα, αποφάσισαν να μετεγκατασταθούν επειδή τους έφεραν στη χώρα οι επενδύσεις που ήθελαν να πραγματοποιήσουν. Ερχόμενος το 2016 στη Θεσσαλονίκη, ο Ζ. Αμπντάλα ένιωσε αμέσως πως θα μπορούσε να ζήσει σε αυτή την πόλη χαρούμενος. «Οι άνθρωποι καθορίζουν το πόσο ωραίος είναι ο τόπος. Δεν ήξερα πριν για την πόλη της Θεσσαλονίκης, αλλά αγαπούσα πάντα την Ελλάδα, και κυρίως την ελληνική μουσική.

Ο Ζοάμπι άφησε τη Ναζαρέτ και πλέον μένει μόνιμα στην Ελλάδα, την οποία αποκαλεί «δεύτερο πρώτο σπίτι» του. Στην πόλη της Θεσσαλονίκης, όπου είναι η έδρα του, έχει αποκτήσει φίλους διαφόρων εθνικοτήτων και απολαμβάνει τον τρόπο ζωής. «Βρέξει – χιονίσει, θα δεις κόσμο να διασκεδάζει έξω. Σε μια ταβέρνα μπορείς να δεις έναν ηλικιωμένο και δίπλα έναν νέο να απολαμβάνουν τη μουσική. Αυτά είναι μοναδικά στοιχεία που δεν τα βρίσκεις εύκολα σε άλλες χώρες». Εχοντας πλέον «μελετήσει» την Ιστορία της πόλης, θεωρεί πως η Θεσσαλονίκη είναι στο μεταίχμιο για να γίνει ξανά μια πολυπολιτισμική πόλη και να εκμεταλλευτεί τη γεωγραφική θέση της.

Επιβεβαιώνοντας τις παραπάνω τάσεις, ο Α. Κωνής σημειώνει πως η άφιξη των Ισραηλινών στη χώρα έχει προσελκύσει και άλλες εθνικότητες, ενώ έχει φέρει νέες ιδέες στην επιχειρηματικότητα που δεν υπήρχαν καν μέχρι τότε στο τραπέζι του real estate.

«Αγαπούν την Ελλάδα. Ενσωματώνονται στην κοινωνία και αναπτύσσονται οικονομικά» δηλώνει. Μάλιστα οι περισσότεροι Ισραηλινοί που μετακομίζουν στην Ελλάδα δεν επιλέγουν να το κάνουν μέσω του προγράμματος της «χρυσής βίζας», αλλά αξιοποιώντας άλλα είδη αδειών παραμονής.

Καθημερινή