Edouard Husson
27 Οκτωβρίου
Η γερμανική βιομηχανική καταστροφή επιδεινώνεται, σύμφωνα με μελέτη της PWC
Μια χρήσιμη σύνοψη από τον Τόμας Κόλμπε:
https://www.zerohedge.com/markets/germanys-industrial-core-collapsing-pwc-warns-decisive-year
Ορίστε ένα απόσπασμα:
Νέα δεδομένα από την εταιρεία συμβούλων PwC δείχνουν ότι η καθοδική σπείρα στον βιομηχανικό πυρήνα της Γερμανίας, δηλαδή στον τομέα της μηχανοκατασκευής, επιταχύνεται.
Ο δρόμος εξόδου από την οικονομική ύφεση γίνεται ολοένα και πιο μακρύς. Η τελευταία κλαδική ανάλυση της PwC δείχνει ότι οι συνθήκες στον τομέα κατασκευής μηχανημάτων συνέχισαν να επιδεινώνονται κατά τη διάρκεια του έτους. Για το 2024, αναμένεται πλέον μείωση πωλήσεων κατά 5,6 %. (…)
Αυτό ανεβάζει τη συνολική μείωση της παραγωγής από την προ-κορωνοϊού περίοδο σε πάνω από 22 %. Η μέση χρήση δυναμικότητας έπεσε στο 80,8 %, το χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων πέντε ετών. Η αύξηση του κόστους ενέργειας, η ασφυκτική ρύθμιση και η αποδυνάμωση της ζήτησης σε βασικές εξαγωγικές αγορές όπως η Κίνα και οι Ηνωμένες Πολιτείες, επίσης συνέπεια της δασμολογικής πολιτικής της Ουάσινγκτον, ρίχνουν την παραγωγή.
Ο Μπερντ Γιουνγκ, βιομηχανικός ειδικός στην PwC, δηλώνει: «Το 2025 θα είναι μια καθοριστική χρονιά για την κατασκευή μηχανών και εγκαταστάσεων. Μετά την πτώση των κυβερνήσεων στη Γαλλία και τη Γερμανία, παράλληλα με τις γεωπολιτικές συγκρούσεις, μεγαλώνει η ανησυχία για τη βιωσιμότητα του οικονομικού μοντέλου του τομέα.»
Αυτή η εκτίμηση ενισχύεται από τη ραγδαία αύξηση των πτωχεύσεων που αναφέρουν η βιομηχανική ένωση VDMA και η Creditreform. Σε σύγκριση με πέρυσι, οι πτωχεύσεις αυξήθηκαν κατά 22 %. Από τον Ιανουάριο, περίπου 12.000 θέσεις εργασίας έχουν χαθεί στον τομέα κατασκευής μηχανών. Η PwC προειδοποιεί ότι 20.000 επιπλέον θέσεις εργασίας θα μπορούσαν να χαθούν έως το τέλος του έτους, εάν η αναμενόμενη ανάκαμψη δεν υλοποιηθεί.
Ο Τραμπ για τη δοκιμή του Burevestnik από τον ρωσικό στρατό: «Keep calm and carry on»…
Ο Ντόναλντ Τραμπ διατηρεί την ψυχραιμία του μετά τη ρωσική δοκιμή του Burevestnik. Όταν γνωρίζουμε πόσο βαθιά ανησυχεί για την παρακμή της αμερικανικής στρατιωτικής ισχύος, έχουμε εδώ ένα κραυγαλέο παράδειγμα της απόκλισης ανάμεσα στις δηλώσεις και τις πράξεις του Προέδρου υπ’ αριθμόν 47:
Ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αντέδρασε σε αυτή την ανακοίνωση με δήλωση νωρίς το πρωί της Δευτέρας, λέγοντας ότι ήταν «απρεπής» μέσα σε ένα πλαίσιο αυξανόμενων εντάσεων μεταξύ Μόσχας και Ουάσινγκτον και ενώ οι ειρηνευτικές συνομιλίες παραμένουν σε αδιέξοδο.
Ο Τραμπ δήλωσε ότι ο Πούτιν θα έπρεπε να επικεντρωθεί στο να τερματίσει τον πόλεμο με την Ουκρανία αντί να δοκιμάζει πυραύλους. Ερωτηθείς σχετικά από δημοσιογράφους στο Air Force One για τη δοκιμή του πυρηνικού πυραύλου, απάντησε:
«Ξέρουν ότι έχουμε ένα πυρηνικό υποβρύχιο, το μεγαλύτερο στον κόσμο, ακριβώς έξω από τις ακτές τους», απάντησε ο Τραμπ. «Δεν χρειάζεται να πάμε 8.000 μίλια μακριά. Ο Πούτιν θα έπρεπε να βάλει τέλος στον πόλεμο — έναν πόλεμο που θα έπρεπε να είχε διαρκέσει μία εβδομάδα και βρίσκεται πλέον στο τέταρτο έτος του», συνέχισε. «Αυτό θα έπρεπε να κάνει αντί να δοκιμάζει πυραύλους.»
Αλλά πρόσθεσε επίσης για τον αμερικανικό στρατό: «Εμείς δοκιμάζουμε πυραύλους συνεχώς.» Ίσως το είπε αυτό για να υποβαθμίσει τη σοβαρότητα του γεγονότος κατά τη συνομιλία του με τους δημοσιογράφους.
«Δεν παίζουν μαζί μας. Ούτε εμείς παίζουμε μαζί τους. Εμείς δοκιμάζουμε πυραύλους συνεχώς», δήλωσε.
Αξιοσημείωτος είναι ο τρόπος με τον οποίο τελικά επιχειρείται η υποβάθμιση του γεγονότος. Ο Ντόναλντ Τραμπ προσπαθεί να δώσει την εντύπωση ότι ελέγχει την κατάσταση, την ώρα που ο αμερικανικός στρατός υστερεί έναντι των τεχνολογικών δυνατοτήτων της Ρωσίας, της Κίνας και του Ιράν. Επιπλέον, ο Αμερικανός πρόεδρος υποδεικνύει στους Ρώσους τη θέση ενός από τα ρωσικά πυρηνικά υποβρύχια…
Οι Ευρωπαίοι «τρεις καμπαλέρος» απέτυχαν στο ριφιφί τους κατά των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων
Το Moon of Alabama προτείνει μια δηκτική αποτίμηση του φιάσκου της ΕΕ σχετικά με την απόπειρα κατάσχεσης ρωσικών περιουσιακών στοιχείων:
«Τα ρωσικά χρήματα επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν για τη χρηματοδότηση ενός “δανείου αποζημιώσεων” της ΕΕ προς την Ουκρανία, το οποίο δεν θα αποπληρωνόταν παρά μόνο όταν η Ρωσία θα κατέβαλλε πολεμικές αποζημιώσεις στην Ουκρανία. Αυτή ήταν τουλάχιστον η επίσημη εκδοχή, που αποδείχθηκε εξόφθαλμα απατηλή.
Μια ακόμη τρελή ιδέα για να κλέψουν τα περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας: να πληρώσουν οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι
Η εξέταση των λεπτομερειών άφησε πολλά ερωτήματα αναπάντητα:
Γιατί αυτό το σχέδιο, όπως δήλωσε ο [Γερμανός καγκελάριος] Μερτς, “θα απαιτούσε δημοσιονομικές εγγυήσεις από τα κράτη μέλη”; Αυτό δεν σημαίνει ότι τελικά θα είναι οι φορολογούμενοι αυτών των κρατών μελών που θα πληρώσουν; Ποιος διακινδυνεύει να χάσει τα χρήματά του αν η Ρωσία κερδίσει την υπόθεση στο δικαστήριο; Ποιος θα πληρώσει αν κάτι πάει στραβά;
Η Ρωσία φυσικά δεν πρόκειται ποτέ να καταβάλει αποζημιώσεις στην Ουκρανία. Το δάνειο δεν θα χρησιμοποιηθεί ούτε για την επισκευή ούτε για την ανοικοδόμηση υποδομών στην Ουκρανία. Αντίθετα, τα χρήματα θα διατεθούν για την αγορά όπλων από την Ευρώπη, προκειμένου να συνεχιστεί ο πόλεμος για ακόμη δύο χρόνια.
Όλο αυτό το σχέδιο ήταν απλώς μια απάτη. Ο Μερτς και οι υπόλοιποι δεν το δήλωσαν ανοικτά, αλλά στο τέλος είναι προφανές ότι οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι θα πληρώσουν το “δάνειο”.»
Όταν ένα βασιλόφρον μέσο τιμά τον Ζορές
Είναι προς τιμήν της ψηφιακής βασιλόφρονης εφημερίδας «Je suis français» που αποτίει φόρο τιμής στη διορατικότητα του Ζαν Ζορές — αναγνωρίζοντας, έστω και μερικώς, ότι οι μοναρχικοί των αρχών του αιώνα έβαλαν λάθος στόχο. Στο εφήμερο ημερολόγιό της για τις 27 Οκτωβρίου, η JSF παραθέτει μια εντυπωσιακή ρήση του μεγάλου Γάλλου σοσιαλιστή:
Από τότε που οι πρόγονοί μας, καταληφθέντες από μια ακατανίκητη κρίση εφηβείας, ανέτρεψαν τη μοναρχία και το εξαιρετικό της οικοδόμημα μιας ισορροπημένης εθνικής δομής, η δεξιά και η αριστερά κατάφεραν να γεννήσουν δύο οραματιστές μεγαλοφυΐες: αντιστοίχως, τον Ντε Γκωλ και τον Ζορές. Δεν χορταίνει κανείς να τους διαβάζει και να τους ξαναδιαβάζει.
Ο βιομηχανικός πυρήνας της Γερμανίας καταρρέει καθώς η PwC προειδοποιεί για «καθοριστική χρονιά»
Tyler Durden
Δευτέρα, 27 Οκτωβρίου 2025 – 13:20
Thomas Kolbe
Διευκρίνηση Ανιχνεύσεων:Το άρθρο δημοσιεύτηκε στη σελίδα (π.χ. ZeroHedge) υπό το γενικό ψευδώνυμο Tyler Durden, αλλά γράφτηκε ή στάλθηκε από τον Thomas Kolbe.
Η Υπουργός Οικονομικών Υποθέσεων της Γερμανίας, Κατερίνα Ράιχε (CDU), ελπίζει ότι το νέο της πακέτο χρέους θα πυροδοτήσει μια οικονομική ανάκαμψη. Όμως νέα δεδομένα από την εταιρεία συμβούλων PwC δείχνουν ότι η καθοδική πορεία στον βιομηχανικό πυρήνα της Γερμανίας — τον τομέα της μηχανοκατασκευής — επιταχύνεται.
Ο δρόμος επιστροφής από την οικονομική ύφεση γίνεται όλο και πιο μακρύς. Η τελευταία κλαδική ανάλυση της PwC δείχνει ότι οι συνθήκες στον κλάδο κατασκευής μηχανημάτων συνέχισαν να επιδεινώνονται καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Για το 2024, πλέον προβλέπεται μείωση πωλήσεων κατά 5,6 τοις εκατό.
Καμία Αχτίδα Φωτός στο Τέλος του Τούνελ
Αυτό ανεβάζει τη συνολική πτώση της παραγωγής από την προ-κορωνοϊού περίοδο σε πάνω από 22 τοις εκατό. Η μέση χρήση παραγωγικής δυναμικότητας έχει πέσει στο 80,8 τοις εκατό — το χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων πέντε ετών. Η αυξανόμενη πίεση από το ενεργειακό κόστος, η ασφυκτική ρύθμιση και η αποδυνάμωση της ζήτησης σε βασικές εξαγωγικές αγορές όπως η Κίνα και οι Ηνωμένες Πολιτείες — επίσης αποτέλεσμα της δασμολογικής πολιτικής της Ουάσινγκτον — οδηγούν την παραγωγή στα τάρταρα.
Ο βιομηχανικός ειδικός της PwC, Μπερντ Γιουνγκ, δηλώνει: «Το 2025 θα είναι καθοριστικό έτος για την κατασκευή μηχανών και εγκαταστάσεων. Μετά την κατάρρευση των κυβερνήσεων σε Γαλλία και Γερμανία, παράλληλα με τις γεωπολιτικές συγκρούσεις, εντείνονται οι φόβοι για τη βιωσιμότητα του επιχειρηματικού μοντέλου του κλάδου.»
Αυτή η εκτίμηση ενισχύεται από την εκτίναξη των πτωχεύσεων που αναφέρουν η βιομηχανική ένωση VDMA και η Creditreform. Σε σύγκριση με πέρυσι, οι πτωχεύσεις αυξήθηκαν κατά 22 τοις εκατό. Από τον Ιανουάριο έχουν χαθεί περίπου 12.000 θέσεις εργασίας στον τομέα της μηχανοκατασκευής. Η PwC προειδοποιεί ότι άλλες 20.000 θέσεις εργασίας ενδέχεται να χαθούν έως το τέλος του έτους, εάν η αναμενόμενη ανάκαμψη δεν υλοποιηθεί.
Ένα Κουνέλι Μπροστά στο Φίδι
Από πού θα έρθει η ανάκαμψη; Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση παραμένει ένα μονολιθικό εμπόδιο. Η αντίδρασή της σε αυτή τη δραματική κατάσταση αποκαλύπτει μια πολιτική τάξη ανίκανη να διαγνώσει τα προβλήματα ή να τα διορθώσει.
Τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού είναι μπλεγμένα σε εσωτερικές διαμάχες και φαντασιώσεις για αυξήσεις φόρων. Η μόνη συναίνεση; Η υπεράσπιση της οικο-σοσιαλιστικής ατζέντας των Βρυξελλών με κάθε κόστος. Οι κλιματικοί στόχοι — και οι καταστροφικές επιπτώσεις τους στη γερμανική βιομηχανία — δεν επιδέχονται διαπραγμάτευση.
Το μοναδικό μέτρο που εφαρμόστηκε πραγματικά για την ανακούφιση της βιομηχανίας είναι μια αποσβεστική έκπτωση 30% σε φθίνουσα βάση που θεσπίστηκε την 1η Ιουλίου. Αλλά εκεί όπου η επένδυση είναι ελάχιστη ή ανύπαρκτη, οι φορολογικές ελαφρύνσεις δεν έχουν κανένα νόημα.
Μια μικρή φοροελάφρυνση ύψους 11 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως από το 2027 για τέσσερα χρόνια αποτελεί ακόμη μικρότερο τσιρότο.
Εν συντομία: η Γερμανία είναι πλέον ο πιο ακριβός τόπος επιχειρηματικής δραστηριότητας στον ΟΟΣΑ — και με ρυθμιστικό κόστος ύψους 60 δισεκατομμυρίων ευρώ, κάθε άλλο παρά επενδυτικός παράδεισος.
Οι Επενδυτές Φεύγουν από τη Γερμανία
Η έκθεση της PwC επιβεβαιώνει την τάση: οι επιχειρήσεις μετεγκαθίστανται όπου μπορούν. Κατασκευαστές αυτοκινήτων όπως η BMW και η Audi επενδύουν πλέον μαζικά στην Ουγγαρία — με την επέκταση της BMW στο Ντέμπρετσεν να αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Το Βερολίνο ελπίζει να αντιστρέψει αυτή την τάση με μια επιδοτούμενη τιμή ηλεκτρικής ενέργειας για τη βιομηχανία. Αν η πρόταση γίνει νόμος, περίπου 1.200 ενεργοβόρες επιχειρήσεις στους τομείς χημικών, μετάλλου και υάλου θα μπορούσαν να υποβάλουν αίτηση για επιδοτήσεις που θα περιορίζουν την τιμή χονδρικής ρεύματος στα πέντε λεπτά του ευρώ ανά κιλοβατώρα για έως και το ήμισυ της κατανάλωσής τους.
Το πακέτο ανακούφισης των 4 δισεκατομμυρίων ευρώ είναι μία ακόμη σταγόνα στον ωκεανό — και, προβλέψιμα, συνδέεται με την «κλιματικά φιλική παραγωγή».
Δεν μπορεί κανείς να αποφύγει την εντύπωση ότι οι πολιτικοί έχουν συνειδητά στραφεί κατά της παραδοσιακής γερμανικής βιομηχανίας για να επιβάλουν το ιδεολογικό τους πείραμα.
Ο Μύθος της Ανάπτυξης
Η PwC προσφέρει μια καθαρή εικόνα για τις βραχυπρόθεσμες και μεσοπρόθεσμες οικονομικές προοπτικές — και είναι ζοφερές. Ενώ η κυβέρνηση γιορτάζει το πακέτο χρέους της με παραμύθια για επικείμενη έκρηξη ανάπτυξης, η Γερμανία σκάβει πιο βαθιά την οικονομική της ύφεση.
Η μηχανοκατασκευή είναι ο βιομηχανικός σεισμογράφος: όταν αυτή τρέμει, ολόκληρη η οικονομική μηχανή τραντάζεται. Αυτές οι επιχειρήσεις είναι οι πρώτες που νιώθουν τις περικοπές στις εταιρικές επενδύσεις.
Ο κλάδος επιβαρύνεται επίσης από την κατάρρευση της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας. Αυτό που οι πολιτικοί και ισχυρές περιβαλλοντικές ΜΚΟ — όπως η German Environmental Aid, η οποία από καιρό υποψιάζεται ότι εξυπηρετεί ξένα συμφέροντα — αποκαλούν «μετάβαση», ήταν στην πραγματικότητα μια άμεση επίθεση στον πυρήνα της εθνικής ευημερίας.
Την ίδια στιγμή, η Κίνα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη χρηματοδότηση του αντικαπιταλιστικού και αντιβιομηχανικού περιβαλλοντικού ακτιβισμού στην ΕΕ και τις ΗΠΑ.
Ενώ το Πεκίνο κατακλύζει τους δικούς του κατασκευαστές αυτοκινήτων με κρατική υποστήριξη, το Βερολίνο έχει τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια του δικού του κορυφαίου τομέα — προκαλώντας αλυσιδωτή ζημία σε όλη την αξιακή αλυσίδα της βιομηχανίας.
Αλυσιδωτή Υποχώρηση
Η σωρευτική μείωση παραγωγής κατά 22 τοις εκατό από το ανώτατο σημείο του 2018 είναι ένα εκκωφαντικό σήμα κινδύνου — απόδειξη μιας οικονομικής ύφεσης που όχι μόνο παραλύει τη βιομηχανία αλλά απειλεί και τα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης με μια δίνη χρέους.
Αυτή η κρίση προκαλεί ένα μαζικό κοινωνικό σοκ, το οποίο πυροδοτείται από μια οικο-σοσιαλιστική πολιτική συντριβής που επιβάλλει ιδεολογία χωρίς να λαμβάνει υπόψη την οικονομική πραγματικότητα. Φέρει το δυναμικό για εκρηκτικές κοινωνικές αναταραχές.
Μια κοινωνική κρίση ιστορικών διαστάσεων θα ξεσπάσει τη στιγμή που το κράτος δεν θα μπορεί πλέον να διασφαλίσει αξιόπιστα τις συντάξεις, να εξασφαλίσει βασικά επίπεδα διαβίωσης ή να διατηρήσει επαρκές σύστημα υγειονομικής περίθαλψης. Η Γερμανία έχει υπερβεί τα όριά της — προσπαθώντας να λειτουργεί ταυτόχρονα ως κοινωνική πρόνοια του πλανήτη και ως κεντρικά σχεδιασμένη πράσινη οικονομία. Αυτό το «πράσινο θαύμα» αποκαλύπτεται πλέον γι’ αυτό που ήταν πάντα: μια ουτοπική ψευδαίσθηση αποκομμένη από την πραγματικότητα.
Σχετικά με τον συγγραφέα: Ο Τόμας Κόλμπε, γεννημένος το 1978 στο Νόις/Γερμανία, είναι απόφοιτος οικονομολόγος. Εδώ και πάνω από 25 χρόνια εργάζεται ως δημοσιογράφος και παραγωγός μέσων για πελάτες από διάφορους κλάδους και επιχειρηματικές ενώσεις. Ως συγγραφέας, επικεντρώνεται στις οικονομικές διεργασίες και παρακολουθεί γεωπολιτικά γεγονότα από την οπτική των κεφαλαιαγορών. Οι δημοσιεύσεις του ακολουθούν μια φιλοσοφία που εστιάζει στο άτομο και το δικαίωμά του στην αυτοδιάθεση.
