Ευτυχής συγκυρία για την εξωτερική πολιτική και άμυνα.

Παντελής Σαββίδης

Υπάρχει μια ευτυχής συγκυρία στα ελληνοτουρκικά, ευνοϊκή για την Ελλάδα, που οφείλεται αποκλειστικά στον αγαπητό μας φίλο Ταγίπ Ερντογάν.. Ο Αλλάχ να του χαρίζει χρόνια στην εξουσία.

Ο Ταγίπ, λοιπόν κολλημένος στην ιδέα ότι οι αμερικανοί του έκαναν το πραξικόπημα, άρα δεν τον θέλουν, και πιστεύοντας πως η Αμερική θα μπορούσε να περιληφθεί στα σύνορα της καρδιάς του, έστω και ως επιρροή, πήγε με τη Ρωσία και επιμένει σ αυτήν τη στροφή.

Το γεγονός δεν αποκλείεται να οδηγήσει σε αναθεώρηση, μερική έστω, της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή. Αν και η Ουάσιγκτον , ακόμη, ελπίζει και διατηρεί την πόρτα ανοικτή προς την Άγκυρα.

Αλλά, για έναν γάμο, ακόμη και ομοφυλοφίλων, χρειάζονται δύο.

Η Τουρκία φαίνεται να μην θέλει. Ίσως, το κουρδικό να είναι η κύρια αιτία.

Αλλά, ευνοϊκές είναι και οι άλλες εξελίξεις:

-Στο Ισραήλ ο Νετανιάχου, φαίνεται να κερδίζει τις χθεσινές εκλογές. Άρα, δεν θα υπάρξει κανένα ενδεχόμενο αλλαγής πολιτικής του Τελ Αβίβ.

-Οι ΗΠΑ φαίνεται να επενδύουν στην Ελλάδα.

-Αν η Τουρκία αποχωρήσει οικειοθελώς από το ΝΑΤΟ για την Ελλάδα θα είναι καλύτερα. Θα είναι μια ΝΑΤΟϊκή χώρα προς την οποία, αν υπάρξει τουρκική επίθεση, θα πρέπει να συνδράμουν οι σύμμαχοι με την ενεργοποίηση του άρθρου 5 της Συμμαχίας. Τώρα, με την ερμηνεία του ανεκδιήγητου Λούνς, δεν μπορεί να ισχύσει, αφού πρόκειται γα δύο ΝΑΤΟϊκές χώρες.

Τι προσέχουμε:

1.-Για να αποδώσει η ευνοϊκή συγκυρία, πρέπει η Ελλάδα να θεωρηθεί αξιόπιστος σύμμαχος. Όχι ναι μεν αλλά.

2.-Να σοβαρευτούμε ως κράτος και, κυρίως, να καταστήσουμε αποτελεσματικές τις Ένοπλες Δυνάμεις στην πράξη, όχι στα λόγια.

3.-Αντί να ανταγωνιστούμε τη NASA στο ποιος θα προσεδαφιστεί, πρώτος σε άλλους πλανήτες, συνεπώς, αντί να επενδύσουμε σε διαστημόπλοια, να ενισχυθούν οι Ένοπλες Δυνάμεις με αεροπλάνα και στόλο.

4.-Να ενισχύσουμε με ό,τι καλύτερο διαθέτει η Ελλάδα, το τμήμα που θα διαμορφώνει την ελληνική εξωτερική πολιτική. Την πολιτική την αποφασίζει η κυβέρνηση αλλά να ενεργοποιηθεί το παγκόσμιο ελληνικό δυναμικό στην διαμόρφωση προτάσεων προς την κυβέρνηση.

5.-Όπως είπε και ο μεγάλος Βενιζέλος (ο Ελευθέριος) η Ελλάδα είναι πολύ μικρή για να διαπράττει μεγάλες ατιμίες. Άρα θα είναι μια πιστή σύμμαχος. Μικρές ατιμίες, όμως, ή αλλοιώς, εποικοδομητικές παρεκκλίσεις δικαιολογούνται στην εξωτερική πολιτική:

Α) Σεν φθάνουμε τις σχέσεις με τη Ρωσία στα άκρα. Κανείς δεν γνωρίζει τι ξημερώνει. Ήταν λάθος η ρωσική πολιτική του Κοτζιά.

Β) Το ίδιο και με την Κίνα. Όλα δείχνουν πως η Κίνα εγκαταλείπει τον Πειραιά. Όχι, λόγω ΚΑΣ. Το ΚΑΣ είναι το πρόσχημα. Αλλά, λόγω αδυναμίας να πείσουμε τους συμμάχους μας ότι ναι μεν είμαστε μαζί τους αλλά θα μπορούσαμε να έχουμε και μια πόρτα ανοικτή προς την Κίνα και για λόγους οικονομικούς και στρατηγικούς. Την έξοδο της Κίνας την υπαγορεύουν δυτικές δυνάμεις. Μια Κίνα, όμως, που δεν θα έχει καλές σχέσεις με την Ελλάδα, θα βρει άλλες διεξόδους στην περιοχή. Για τα οικονομικά προς την Ιταλία. Για τα στρατηγικά προς την Τουρκία. Οι περιπτώσεις Άγκυρας και Πεκίνου σε ό,τι αφορά τις διεκδικήσεις στις ΑΟΖ, σχεδόν ταυτίζονται.

Γ) Έξυπνη διπλωματία και προς το Ιράν. Δεν χρειάζεται, επ ουδενί, οι σχέσεις να φθάνουν στα άκρα. Μπορεί όλα αυτά να αποβούν και προς όφελος των συμμάχων.  Η Ελλάδα θα μπορούσε να διατηρήσει μια στενή συνεργασία με τη Δύση αλλά να έχει και επαφή με τις προαναφερόμενες δυνάμεις ώστε, αν χρειαστεί να παίξει και έναν ιδιαίτερο ρόλο.

Δ) Είμαστε σταθεροί στη συνεργασία με το Ισραήλ σε ό,τι αφορά τα ζητήματα που έχουμε συμφωνήσει στην τριμερή αλλά διατηρούμε τη θέση αρχής ως προς το Παλαιστινιακό. Υποστηρίζουμε τη δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967. Και το εννοούμε. Διατηρούμε, δε, τις καλύτερες δυνατές σχέσεις με τον Αραβικό κόσμο. Δεν αποδεχόμαστε, την προσάρτηση και του Γκολάν στο Ισραήλ.

Όλα αυτά, όμως, απαιτούν μια ικανή και δυναμική ομάδα στο Υπουργείο Εξωτερικών. Η σημερινή κυβέρνηση δείχνει και να μην την έχει και να μην θέλει να την διαμορφώσει. Αν και το ανθρώπινο δυναμικό υπάρχει.