Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ
Ο ισλαμοφασίστας Τούρκος υπουργός Εξωτερικών επανέρχεται κάθε τόσο με απειλές πως θα κάνει το άλφα και το βήτα, αν δεν υποκύψουμε στους εκβιασμούς της χώρας του και δεν αποδεχτούμε -και μπρούμυτα μάλιστα- την “τουρκική ειρήνη” που ανοιχτόχερα και μεγαλόψυχα μας προσφέρει. Και σπέρνει έτσι τον πολιτικό πανικό και όχι μόνο, στο ΑΚΕΛ (με τον παμπούλα της διχοτόμησης) και στους συμπορευόμενούς του στο ΔΗΣΥ, καθώς και τους οπαδούς της “όποιας λύσης”.
Η απάντηση στις φασιστολογίες Τσαβούτογλου βρίσκεται, τηρουμένων των αναλογιών, σε αυτά που γράφει ο Λένιν στο κλασικό του έργο “Τι θα πρέπει να γίνει”. Το έργο αυτό ωφείλουν να ξαναδιαβάσουν (αν το διάβασαν, βέβαια) ο κύριος Άντρος του ΑΚΕΛ και οι ιδεολογικοί του συνεργάτες, για να δουν πως υπάρχουν επιλογές στην Κύπρο και όχι μόνο ο μονόδρομος για τα Σούσα, τον οποίον έχουν ήδη προφανώς επιλέξει και προσπαθούν να μας τον πλασάρουν.
Ο ισλαμοφασίστας Τούρκος υπουργός Εξωτερικών επανέρχεται κάθε τόσο με απειλές πως θα κάνει το άλφα και το βήτα, αν δεν υποκύψουμε στους εκβιασμούς της χώρας του και δεν αποδεχτούμε -και μπρούμυτα μάλιστα- την “τουρκική ειρήνη” που ανοιχτόχερα και μεγαλόψυχα μας προσφέρει. Και σπέρνει έτσι τον πολιτικό πανικό και όχι μόνο, στο ΑΚΕΛ (με τον παμπούλα της διχοτόμησης) και στους συμπορευόμενούς του στο ΔΗΣΥ, καθώς και τους οπαδούς της “όποιας λύσης”.
Η απάντηση στις φασιστολογίες Τσαβούτογλου βρίσκεται, τηρουμένων των αναλογιών, σε αυτά που γράφει ο Λένιν στο κλασικό του έργο “Τι θα πρέπει να γίνει”. Το έργο αυτό ωφείλουν να ξαναδιαβάσουν (αν το διάβασαν, βέβαια) ο κύριος Άντρος του ΑΚΕΛ και οι ιδεολογικοί του συνεργάτες, για να δουν πως υπάρχουν επιλογές στην Κύπρο και όχι μόνο ο μονόδρομος για τα Σούσα, τον οποίον έχουν ήδη προφανώς επιλέξει και προσπαθούν να μας τον πλασάρουν.
Ο κύριος Τσαβούτογλου μπορεί να κάνει ότι θέλει στην Κύπρο. Μπορεί, αλλά πάντοτε με τη συμπαράσταση και αρωγή των πάτρωνών του στη Δύση, να φτιάξει “Ταιβάν”, μπορεί να φτιάξει “Κόσοβο”, μπορεί να εφαρμόσει όλη την τουρκική αλφαβήτα επιλογών.
Αυτό όμως που δεν μπορεί να κάνει με τις 40,000 ξιφολόγχες που διαθέτει στην Κύπρο, είναι να κάτσει πάνω τους!
Προσπάθησε όσο θες Τσαβούτογλου. Το κυπριακό κράτος ΔΕΝ μπορείς, Τσαβούτογλου, να το καταλύσεις. Όσο και να πιέζεις, να εκβιάζεις, να βρίζεις και χυδαία να ασχημονείς. Κατάλαβέ το. Και ας το κατάλαβει και ο Μεγάλος σου Μάστρος, (Buyuk Usta), τον οποίο υπηρετείς τυφλά, όπως και ο ΥΠΕΞ τον οποίο διαδέχθηκες και ο οποίος με ένα φερμάνι του Μάστρου, έχει κυριολεκτικά εξαφανιστεί. Έχει καταντήσει υπάκουο σκυλί του Μάστρου του! Μιλιά δεν βγάζει. Το δικό σου φερμάνι σε περιμένει. Ίσως όμως και να είσαι τυχερός και προλάβουν στη γωνία τον Μάστρο σου οι δικοί του.
Δεν είναι στο χέρι σου, Τσαβούτογλου όσο μακρύ, βαριά οπλισμένο και φασιστικό να είναι, να καταλύσεις το κυπριακό κράτος. Το θες να αυτοκαταλυθεί. Αυτή είναι η στρατηγική σου. Σε αυτό στοχεύουν οι κατά καιρούς επαναλαμβανόμενες απειλές σου.
Διάβασε ιστορία Τσαβούτογλου. Τα κράτη δεν (αυτο)καταλύονται. Από την Ειρήνη της Βεστφαλίας του 1648, όταν πρωτοεμφανίστηκαν τα κράτη κανένα δεν αυτοκαταργήθηκε. Αντίθετα, αυξάνονται και πληθαίνουν. Η Κυπριακή Δημοκρατία θα βρίσκεται πάντοτε μπροστά σου και κυρίως απέναντι σου και απέναντι στον ισλαμοφασιμό της χώρας σου, της Τουρκίας.
Την πραγματικότητα αυτή ωφείλουν να κατανοήσουν και στο στρατόπεδο του ΔΗΣΑΚΕΛ. Τα κράτη δεν (αυτο)καταλύονται, κύριοι. Τελεία και παύλα.
Την πραγματικότητα αυτή, κατανοεί απόλυτα όλο και περισσότερος κόσμος. Και επειδή, δυστυχώς για τον τόπο, το ΔΗΣΑΚΕΛ χάνει καθημερινά την επαφή του με την συντριπτική πλειοψηφία του κυπριακού λαού, ας οργανώσουν από κοινού μια μυστική δημοσκόπηση για να καταλάβουν πόσο άσχετοι αλλά και αχάπαροι είναι στο μείζον αυτό ζήτημα – τη διατήρηση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Τη διατήρηση του κυπριακού κράτους ο λαός την έχει ταυτίσει, πλέον, με το είναι και την ύπαρξή του, δηλ. με ό,τι πιο πολύτιμα αγαθά διαθέτει. Και υπό τις περιστάσεις της τουρκικής κατοχής, τα αγαθά αυτά είναι η ασφάλειά του και η ελευθερία του- συλλογική και ατομική. Και από τα οποία προκύπτουν και οι δημοκρατικές διαδικασίες διακυβέρνησης.
Το 1980 ο Ρόναλτ Ρέαγκαν κέρδισε πανηγυρικά τις εκλογές θέτοντας στο λαό και (στον αντίπαλό του Τζίμμυ Κάρτερ) το εξής ερώτημα:
“Είστε καλύτερα σήμερα από ότι πριν τέσσερα χρόνια”; Και η απάντηση που εισέπραξε ήταν καταιγιστικά εντυπωσιακή: ΟΧΙ!
Στην περίπτωση της Κύπρου το ερώτημα πρέπει να αναστραφεί είτε μας σύρουν σε “δημοψήφισμα”, είτε σε εκλογές. “Θα είστε καλύτερα σε πέντε χρόνια από ότι είστε σήμερα”; Σε αυτό θα πρέπει να απαντήσουν οι Έλληνες της Κύπρου. Θέλουν να ζουν υπό την ασφάλεια της Κ.Δ.; Θέλουν να ζουν ως ελεύθεροι ευρωπαίοι πολίτες ή να ζουν ως σατράπηδες των Τούρκων μέσα στην ίδια τους τη χώρα; Μια απάντηση υπάρχει. Το ΟΧΙ.
Είναι για τον λόγο αυτό που σε τακτά και μελετημένα διαστήματα και κατόπιν εντολών από το “ιερατείο”, που η αυτοπροσδιοριζόμη “ΜΚΟ” PRIO- και η οποία δρά αυθαίρετα και που φαίνεται να σκορπίζει αβέρτα “μαύρο” χρήμα χωρίς να την ελέγχει κανείς, κύριε Γενικέ Ελεγκτή – μας εμφανίζει “μελέτες” της και με τος οποίες μας γνωστοποιεί πόσο πλούσιοι θα γίνουν ΟΛΟΙ στην Κύπρο στο μέλλον- σε πέντε, δέκα, είκοσι, τριάντα χρόνια, εφόσον καταλύσουμε το κράτος μας και αποδεχτούμε την “τουρκική ειρήνη” στην Κύπρο. Έχω σε κείμενά μου αποδομήσει, πιστεύω, όλα τα επιχειρήματα της PRIO -στην ουσία μιας ΜΚΟ μαϊμου- όπως π.χ. στο κείμενό μου “PRIO: Είναι ζήτημα (αν)αξιοπιστίας, (α)διαφάνειας και στατιστικών, 06/05/2024 στον “Φιλελεύθερο”.
Μέσα σε δυο γενιές, ο κυπριακός λαός πέρασε από ένα αντιαποικιακό κίνημα, μια τουρκο-ανταρσία, ένα εμφύλιο πόλεμο και μια ξένη στρατιωτική επιδρομή. Αφήνοντας πίσω τις υλικές ζημιές, έχασε το 1%, του συνολικού του πληθυσμού του σε δυο μήνες! Αναλογικά η Σοβιετική Ένωση έχασε λιγότερο κόσμο πολεμώντας τον φασισμό για τέσσερα ολόκληρα χρόνια.
Δεν αξίζει στον ελληνικό κυπριακό λαό καμια άλλη λύση παρά αυτή που τον διασφαλίζει διαχρονικά έναντι στη βουλιμική Τουρκία και στον κάθε Τσαβούτογλου και στον κάθε Άκινζί. Ας το καταλάβουν όλοι, αρχίζοντας από τους Δησακελικούς.
Υ.Γ. Σατραπεία του Καβάφη, σε προσαρμογή. Αφιερωμένη εξαιρετικά στους Κύπριους θαυμαστές του νεοσουλτάνου Ταγίπ. Με απολογίες στον μεγάλο και πάντα επίκαιρο Αλεξανδριανό ποιητή.
“[και] τι ευχάριστη μέρα που ενδίδεις
και φεύγεις οδηπόρος για την Άγκυρα
και πηαίνεις στον Σουλτάνο Ερντογάν
που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του
και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια”.
“[και] τι ευχάριστη μέρα που ενδίδεις
και φεύγεις οδηπόρος για την Άγκυρα
και πηαίνεις στον Σουλτάνο Ερντογάν
που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του
και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια”.
infognomon
