του Φοίβου Κλόκκαρη*
Διαχρονικά από ιδρύσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ), διαπιστώνεται μια επικίνδυνη έλλειψη στρατηγικής αντίληψης για την ασφάλεια από τις κυβερνήσεις και τον πολιτικό κόσμο της Κύπρου, παρά τις τραυματικές εμπειρίες από την τουρκανταρσία του 1963, την εισβολή του 1974 και τη συνεχιζόμενη κατοχή και επιθετικότητα της Τουρκίας κατά της ΚΔ . Τρανταχτά παραδείγματα:
- Η Εθνική Φρουρά (ΕΦ) το 1974 με την Τουρκική Εισβολή, ήταν εξοπλισμένη με πεπαλαιωμένα μέσα και οπλικά συστήματα Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
- Η ΚΔ ημικατεχόμενη επί 42 χρόνια από ισχυρές Τουρκικές δυνάμεις κατοχής (ΤΔΚ) σήμερα έχει υποβαθμισμένη την αμυντική της θωράκιση:
- Διαθέτει μόνο το 20% των εισπράξεων του Ταμείου Αμυντικής Θωράκισης για την ΕΦ.
- Δεν έχει συντάξει, ούτε έχει αρμόδιο όργανο για να το πράξει, στρατηγική εθνικής ασφάλειας (π.χ. Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας)
- Μείωσε τη στρατιωτική θητεία από 24 σε 14 μήνες χωρίς να έχει μειωθεί η Τουρκική στρατιωτική απειλή και χωρίς να έχει υλοποιηθεί πρόγραμμα εξοπλισμών και αναδιοργάνωσης της ΕΦ.
- Δεν προσφέρει στην ΕΦ , την απαιτούμενη ηθική και υλική στήριξη , με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζει σοβαρά επιχειρησιακά κενά στη ξηρά τη θάλασσα και τον αέρα. Είναι απόρροια προβλημάτων επάνδρωσης ,εκπαίδευσης , ελλείψεων σε μέσα και οπλικά συστήματα και απαιτήσεων συντήρησης, εκσυγχρονισμού, αναβάθμισης ή και αντικατάστασης πεπαλαιωμένων. Οι επιπτώσεις είναι εμφανείς σε όλους τους τομείς: Την έγκαιρη προειδοποίηση (φυλάκια γραμμής αντιπαράταξης, μέσα επιτήρησης) – Tην δυνατότητα άμεσης αντιμετώπισης αιφνιδιαστικής επιθετικής ενέργειας των Τουρκικών Δυνάμεων Κατοχής (ΤΔΚ), στην Κύπρο (εμπρός μονάδες και δυνάμεις ταχείας αντίδρασης της ΕΦ) – Τήν οχύρωση – Tην προστασία του εκτεταμένου εναέριου και θαλάσσιου χώρου της ΚΔ, με πλούσια κοιτάσματα φυσικού αερίου (παντελής έλλειψη πλοίων ανοικτής θαλάσσης εξοπλισμένων με πυραυλικά συστήματα καθώς και επαρκών αεροπορικών μέσων)
- Υποστηρίζει διαχρονικά τον αφοπλισμό του Κυπριακού Κράτους στα πλαίσια λύσης του Κυπριακού, παρά το γεγονός ότι η Κύπρος βρίσκεται σε ένα απο τα στρατηγικότερα σημεία του πλανήτη, στην ασταθή περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου σε επαφή με την Τουρκία που αποδεδειγμένα επιδιώκει τον έλεγχο ολόκληρης της νήσου.
- Η εισήγηση μας στα πλαίσια λύσης του Κυπριακού για παραμονή του 25% των ΤΔΚ (περίπου 10.000 άνδρες που συγκροτούν μια μηχανοκίνητη μεραρχία) μετά την έναρξη εφαρμογής της λύσης, για απροσδιόριστο χρόνο μέχρι την τελική απομάκρυνση τους , την οποία θα εγγυηθεί ένα ισχυρό ψήφισμα του ΣΑ/ΗΕ , δεν μας κατοχυρώνει. Η Τουρκία δεν εφαρμόζει τα ψηφίσματα, όπως το 353/1974 για άμεση απομάκρυνση των ξένων στρατευμάτων από την Κύπρο, που παραμένει ανεκτέλεστο από το 1974 λόγω άρνησης της Τουρκίας να το εφαρμόσει. Η προσωρινή παραμονή ΤΔΚ, θα μετατραπεί σε μόνιμη, με μεθοδεύσεις καλά γνωστές στη Τουρκία, που τεκμηριώνονται ιστορικά. Αμετακίνητη θέση μας πρέπει να είναι η απομάκρυνση των ΤΔΚ και η επισημοποίηση της κατάργησης των άκυρων(λόγω παραβίασης των άρθρων 53 και 60 της συνθήκης της Βιέννης του 1969 “Περί του Δικαίου των Διεθνών Συνθηκών”) συνθηκών Εγγυήσεως/Συμμαχίας 1960, ΠΡΙΝ την έναρξη εφαρμογής της λύσης. Η απομάκρυνση των ΤΔΚ μπορεί να πραγματοποιηθεί σε χρόνο μικρότερο των 40 ημερών όπως ανέλυσα σε προηγούμενο άρθρο μου.
- Η εισήγηση μας για Συμμαχία με την Τουρκία, μετά τη λύση του Κυπριακού, με το επιχείρημα ότι είναι προς το συμφέρον της Κύπρου, επειδή μοιράζεται με την Τουρκία, κοινές ανησυχίες και προκλήσεις, είναι θανάσιμο σφάλμα. Η εισήγηση, έγινε την 12 Ιανουαρίου του 2017 από τον Πρόεδρο της ΚΔ στη διάσκεψη της Γενεύης για το Κυπριακό στα πλαίσια της πρότασης του για την ασφάλεια, που βασίζεται σε τρεις άξονες: ισχυρό ψήφισμα του ΣΑ/ΗΕ – Μεταβατική περίοδος με πολυεθνική αστυνομία – Σύμφωνο Φιλίας Κύπρου – Ελλάδας – Τουρκίας. Το λεπτομερές κείμενο της εισήγησης, περιλαμβάνεται στην ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου και πληροφοριών (ΓΤΠ) της ΚΔ που εκδόθηκε την 14:50 της 13 Ιανουαρίου 2017. Το επίμαχο σημείο είναι κατά λέξη «… forging an Alliance with Turkey with whom we share common concerns and challenges».
Η πρόταση για συμμαχία Κύπρου – Τουρκίας στα πλαίσια λύσης του Κυπριακού, τίθεται για πρώτη φορά και είναι ένα βήμα πέραν της εισήγησης για σύμφωνο φιλίας Κύπρου – Ελλάδας – Τουρκίας. Σε προηγούμενο άρθρο μου επί του θέματος, έγιναν επισημάνσεις για το επικίνδυνο να εισηγηθούμε συμμαχία με μια χώρα με την οποία, όχι μόνο δεν μοιραζόμαστε κοινές ανησυχίες και συμφέροντα, αλλά αποτελεί μια διαρκή απειλή κατά της Κύπρου, την οποία ακρωτηρίασε και επιδιώκει να θέσει υπό τον στρατηγικό έλεγχο της. Τέθηκαν και τα ερωτήματα αν τα πολιτικά κόμματα ενημερώθηκαν για το μείζον αυτό θέμα και αν συμφωνούν με την εισήγηση. Επειδή υπάρχει ανεξήγητη σιωπή και απουσία συζήτησης του στα ΜΜΕ, επανέρχομαι με το παρόν άρθρο.
Ο κίνδυνος από μία συμμαχία Κύπρου – Τουρκίας, πηγάζει από την βαρύτητα του όρου συμμαχία (συμφωνία δυο κρατών για την από κοινού αντιμετώπιση εχθρού, επιδίωξη κοινών στρατιωτικών στόχων, υπεράσπιση κοινών συμφερόντων) και τις σοβαρές επιπτώσεις που θα
υπάρξουν για την ασφάλεια της Κύπρου, των γειτονικών της χωρών και της Ελλάδας.
Μέσω αυτής, θα μεθοδευθεί η διαιώνιση της παραμονής Τουρκικών στρατευμάτων στο αφοπλισμένο κράτος της Κύπρου, όπως θα συνέβαινε αν είχε υιοθετηθεί το σχέδιο Ανάν, στο οποίο είχαν ενσωματωθεί τρείς διμερείς συμφωνίες Τουρκίας-ψευδοκράτους ,για την ασφάλεια ακτών και την έρευνα-διάσωση , που έδιδαν το δικαίωμα αεροναυτικής παρουσίας της Τουρκίας στην επικράτεια της Κύπρου, χωρίς έγκριση του Κυπριακού κράτους. Δεν μας δίδαξαν τίποτε οι συνθήκες Εγγυήσεως/ Συμμαχίας 1960, που εξυπηρέτησαν την επεκτατικότητα της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου και μας έφεραν στη σημερινή δεινή μας θέση ;
*αντιστράτηγος ε.α.
infognomon
