Ελ. Τζιόλας: η κρίση στη στέγαση & την ΚΑΤΟΙΚΙΑ: η νεολαία και τα λαϊκά στρώματα σε απόγνωση

Η ΕΕ αποφάσισε να θέσει το ζωτικό θέμα της στέγασης και της κρίσης κατοικίας υπό συζήτηση και ήδη υπάρχουν σχετικές ανακοινώσεις για πολιτικές που θα ακολουθηθούν.

Η ελληνική κυβέρνηση εκτός των προγραμμάτων «Ανακαινίζω – Νοικιάζω» και «Αναβαθμίζω το Σπίτι μου», σύμφωνα με ανακοινώσεις της, θα προσθέσει και νέο πρόγραμμα επιδότησης «Ανακαινίζω» για να ανοίξουν -λένε- κλειστές κατοικίες.

Θα δούμε το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα. Αν και δεν μπορεί να περιμένει κανείς θεαματικά αποτελέσματα σ΄ ένα πρόβλημα αυτών των διαστάσεων.

Σε κάθε περίπτωση, μετά την οριστική απόφασή του Ευρωπαϊκού Προγράμματος, σύμφωνα και με την υπάρχουσα εμπειρία θα απαιτηθούν από την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία και εν συνεχεία από τις εθνικές περί τους 18-20 μήνες μέχρι να αρχίσει το Πρόγραμμα να κινείται παραγωγικά σε εθνικό επίπεδο κάθε ενδιαφερόμενης χώρας!

Για τα ελληνικά προγράμματα, τα αποτελέσματα ήδη έχουν αξιολογηθεί, και είναι πενιχρά!

Παρόμοια αναμένονται και αυτά από το νέο πρόγραμμα “Ανακαινίζω”.

Το πρόβλημα όχι μόνο δεν λύθηκε, αλλά δείχνει ότι είναι αδύνατο να λυθεί με τέτοιες ή/και παρόμοιες πολιτικές.

Το αντίθετο, διογκώνεται και οξύνεται.

Μαζί με την ακρίβεια (=αποτέλεσμα των τριών (3) καρτέλ: 1ο-διατροφικών αλυσίδων/σούπερ μάρκετ, 2ο-ενέργειας, 3ο-τραπεζών) το πρόβλημα της στέγης κυριολεκτικά έχει γονατίσει, εξουθενώνει την ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα τις τάξεις χαμηλών εισοδημάτων και την νεολαία!

Επίσης τα ελληνικά κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν καταθέσει διάφορες προτάσεις, στα πλαίσια μιας θεσμικής “συνδικαλιστικής αντιπολίτευσης” (”συνδικαλιστικής αντιπολίτευσης”, με την έννοια, διεκδικώ στη Βουλή με προτάσεις και η κυβέρνηση ικανοποιεί ένα μέρος). Το σημαντικότερο, αυτές οι προτάσεις, παρά την προβολή τους, δεν έτυχαν της προσδοκώμενης κοινωνικής αποδοχής. Γεγονός που θα έπρεπε να οδηγήσει στην αναγκαία επαναξιολόγηση τους, στον επανασχεδιασμό και τη ριζοσπαστικοποίηση των προτάσεων στεγαστικής πολιτικής και πολιτικής κατοικίας.

Ο πυρήνας όλων αυτών των πολιτικών -που έχουν αποδειχθεί χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα- είναι η ιδιωτική οικονομική πρωτοβουλία με γραμμές φορολογικής υποστήριξης και μερικής επιδότησης. Αυτός ο πυρήνας (η ιδιωτική οικονομία), ως ο μόνος και αποκλειστικός πυρήνας γέννησης και υλοποίησης των σχετικών πολιτικών στέγης, αποτελεί τη δομική αδυναμία. Την αδυναμία αποφασιστικής, ολοκληρωμένης απάντησης στο τεράστιο θέμα της στέγασης και της κατοικίας.

Χωρίς παρέμβαση του κράτους, εννοούμε χωρίς εμπλοκή του ίδιου του κράτους στην στεγαστική πολιτική δεν μπορεί να αλλάξει αυτή η κατάσταση (κρίσης και απόγνωσης).

>Η δέσμη κατευθύνσεων μπορεί να αποτελείται από τις παρακάτω έξι (6):

Α. Καταγραφή όλων των ακινήτων, με χρήση, π.χ., των στοιχείων από το Κτηματολόγιο -ολόκληρων κτιρίων, ή/και τμημάτων κτιρίων). Δηλαδή, όλου του σχολάζοντος (=ακατοίκητου/μη χρησιμοποιούμενου) κτιριακού αποθέματος που ανήκουν στο κράτος, εννοούμε σε Υπουργεία, ή σε Κρατικούς Φορείς και Οργανισμούς, ή Ιδρύματα, ή/και ΝΠΙΔ. Με άμεσο στόχο την ανακαίνισή τους και σκοπό την απόδοσή τους, με κριτήρια οργανωμένης στεγαστικής-κοινωνικής πολιτικής, στους τελικούς χρήστες αστέγους.

Β. Η Εκκλησία, πρωτίστως, με το ιδιαίτερο τεράστιο απόθεμα της, αλλά και οι Δήμοι, ιδιαίτερα για κτίρια που ρημάζουν παραμένοντας αναξιοποίητα, συμμετέχουν σ΄ αυτή την καταγραφή/συνεισφορά για την ολοκλήρωση της εικόνας του πραγματικού εθνικού κτιριακού αποθέματος που θα αποδοθεί για στεγαστική πολιτική.

Γ. Το κράτος ασκεί ενεργή πολιτική κατασκευής στέγης και διάθεσής της στη βάση οργανωμένης κοινωνικής πολιτικής. Εκτός από την απόδοση προς στέγαση των ανακαινισμένων σχολαζόντων κτιρίων ( =χρονικά, πρώτη προτεραιότητα), με την κατασκευή νέων σύγχρονων κατοικιών σε εκτάσεις κρατικής ιδιοκτησίας ή ιδιοκτησίας φορέων-νομικών προσώπων του ή εκκλησιαστικής ακίνητης ή δημοτικής περιουσίας ( =δεύτερη, εθνικά και περιφερειακά οργανωμένη δραστηριότητα). Διατηρώντας το κράτος τον κυρίαρχο ρόλο χρηματοδότησης μπορεί στην πολιτική αυτή να εμπλακεί δημιουργικά η τοπική αυτοδιοίκηση.

Δ. Η ίδρυση Φορέα για την εφαρμογή και ανάπτυξη μιας τέτοιας στρατηγικής καταγραφής, διαχείρισης, κατασκευής, απόδοσης-παράδοσης είναι αναγκαία. Ο Φορέας προορισμένος να αντιμετωπίσει ένα οξύ κοινωνικό πρόβλημα πρέπει να έχει και ανάλογη σύνθεση στη διοίκησή του με βάρος στην κοινωνική εκπροσώπηση.

Ε. Ειδικό πρόγραμμα κατασκευής και πολιτικής στέγασης θα πραγματοποιηθεί για την φοιτητική νεολαία με νέο, ευρύ και περιφερειακά αναπτυγμένο πρόγραμμα Φοιτητικών Εστιών.

Στ. Η ιδιωτική πρωτοβουλία μπορεί να συνεχίσει την επισκευαστική δραστηριότητά της και τη διάθεση του εξ αυτής πρόσθετου κτιριακού αποθέματος στα πλαίσια των εφαρμοζόμενων επιδοτούμενων πολιτικών (εθνικών και ευρωπαϊκών). Ασφαλώς η ιδιωτική δραστηριότητα κατασκευής νέων κατοικιών μπορεί να συνεχισθεί -και θα συνεχισθεί- με τους κάθε φορά διαμορφούμενους όρους της αγοράς. Όροι, οι οποίοι θα έχουν ωστόσο δραστικά διαφοροποιηθεί υπέρ των τάξεων με χαμηλά εισοδήματα και της νεολαίας, αφού στην αγορά θα έχουν εισέλθει και οι κατοικίες που θα προέλθουν από την ευρεία σχετική δραστηριότητα του κράτους μειώνοντας θεαματικά τις τιμές στην αγορά (ενοικίων και απόκτησης κατοικίας).

Αυτό θα ήταν ένα άλλο ρεαλιστικό πλαίσιο πολιτικής για τη θετική και οργανωμένη απάντηση στο ζωτικό πρόβλημα της στέγασης και της κατοικίας.