του Ελευθερίο Τζιόλα
Στην νέα Εθνική Στρατηγική των ΗΠΑ υπάρχει ένα εξόχως αποκαλυπτικό σημείο (για τις σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας και το ευρύτερο παιχνίδι).
Η νέα Στρατηγική των ΗΠΑ προτείνει επανατροφοδότηση της Ε.Ε. με φυσικό αέριο από την Ρωσία μετά την επίλυση του Ουκρανικού!! Σημείο, μάλιστα, το οποίο παραδόξως δεν έτυχε της προσοχής και της αξίας που περιλαμβάνει, όταν είναι ιστορικά και εμφατικά γνωστό ότι στα τελευταία 120 χρόνια η Ενέργεια ήταν το σημείο τομής και συγκρούσεων στον Κόσμο φέρνοντας μεγάλες αναμετρήσεις για τον έλεγχο της και την γεωπολιτική επικυριαρχία.
Η εύλογη, μεγάλη απορία που γεννιέται είναι:
Όταν μάλιστα τα τελευταία χρόνια -και με αποκορύφωση τα τελευταία τρία (3) μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία- οι ΗΠΑ έχουν επιδοθεί σε έναν λυσσαλέο αγώνα για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της Ε.Ε. με φυσικό αέριο (LNG) από τις ΗΠΑ;;
Προ μηνός και οι εγχώριοι πανηγυρισμοί για τον ελληνικό διάδρομο από Αλεξανδρούπολη μέχρι Κίεβο (Ελλάδα-Βουλγαρία-Ρουμανία-Ουκρανία) για μεταφορά φυσικού αερίου προελεύσεως ΗΠΑ.
Εδώ υπάρχει -νομίζω- το σημαντικότερο κλειδί ερμηνείας της στρατηγικής Τραμπ απέναντι στην Ρωσία και στο Ουκρανικό. Ενώ πρόκειται και για την απόλυτη ενεργειακή εξάρτηση-μέχρι πλήρους καθυπόταξης- της Ε.Ε. με διττό τρόπο στον οποίο η ΗΠΑ αποτελούν την κομβική-κεντρική δύναμη (και στις δύο πλευρές αυτού του διττού τρόπου).
Δηλαδή: ο πρώτος -η πρώτη πλευρά- είναι αυτή που ήδη έχει αναπτυχθεί, λειτουργεί και θα μεγιστοποιήσει τις τροφοδοσίες τα επόμενα άμεσα χρόνια εκτινάσσοντας τα κέρδη, την ισχύ και τη δικτύωση των αμερικανικών ενεργειακών ομίλων στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
-
Ο δεύτερος τρόπος-η δεύτερη πλευρά, κι εδώ βρίσκεται το κρίσιμο, αποφασιστικό σημείο, το μέχρι χθες κρυμμένο άλλα τώρα εμφανιζόμενο στην νέα Στρατηγική των ΗΠΑ: η ενατροφοδότηση από της Ε.Ε. με φυσικό αέριο από την Ρωσία μετά την επίλυση του Ουκρανικού θα είναι το φυσικό αέριο που θα αποτελεί προϊόν του αποτελέσματος της συμφωνίας ΗΠΑ-Ρωσίας για την εκμετάλλευση του ρωσικού φυσικού αερίου.
Αυτή η συμφωνία ΗΠΑ-Ρωσίας (για την εκμετάλλευση του ρωσικού φυσικού αερίου) έχει προφανώς πραγματοποιηθεί στο παρασκήνιο των πυκνών, συνεχών επαφών-διαβουλεύσεων των ΗΠΑ με τη Ρωσία και, κυρίως, στη συνάντηση Τραμπ-Πούτιν στην Αλάσκα.
Τα ανταλλάγματα σ΄ αυτή τη συμφωνία ήταν:
(α). η επίλυση του Ουκρανικού με ικανοποίηση των κύριων στόχων της Μόσχας (αυτή η προσπάθεια βρίσκεται στην τελευταία της φάση),
(β). η ιδιαίτερη συμφωνία για τους ρωσικούς ενεργειακούς πόρους. Η οποία -συμφωνία- εκτός από την Αρκτική Ζώνη, άλλες εξορύξεις και Τρίτες Χώρες, περιλαμβάνει την επάνοδο της Ρωσίας στην ενεργειακή αγορά της Ε.Ε. μέσα από την επιχειρηματική, εμπορική και εταιρική συνεργασία -και με το image- των ΗΠΑ για την πώληση φυσικού αερίου ρωσικής, μεν, προελεύσεως, εκμεταλλευόμενο, δε, από (συν)εταιρικά σχήματα με ισχυρή τη θέση των αμερικανικών ομίλων.
Το φυσικό αέριο θα προέρχεται από την Ρωσία αλλά θα το εκμεταλλεύονται εταιρικά σχήματα στα οποία θα συμμετέχουν κυρίαρχα οι ΗΠΑ (με τους πανίσχυρους ενεργειακούς ομίλους τους).
Πρόκειται για την ενεργειακή καθυπόταξη της Ε.Ε.-για την ενεργειακή αποικιοκρατία από τις ΗΠΑ, με συνέργεια με τη Ρωσία. Η οποία -Ρωσία- έχει διαπραγματευθεί τη διατήρηση μιας ισορροπίας προς την Κίνα και την Ινδία με σχετική εμπορική ελευθερία, αλλά σιωπηρά αποσύρει το ενδιαφέρον κάλυψης από άλλες περιοχές -χαρακτηριστική η εγκατάλειψη της Βενεζουέλας αλλά και ο χρόνος έναρξης επιθετικών πρωτοβουλιών των ΗΠΑ στην επικράτειά της.
Αυτή θα είναι η ”νέα εποχή” για την Ε.Ε. (τις οικονομίες και τις κοινωνίες της), για την οποία ορισμένοι, σε Βρυξέλλες και Αθήνα, πανηγυρίζουν, κιόλας!..
