“Δεν ταιριάζουν στην εποχή τα κηρύγματα μίσους”

Η εφημερίδα δίνει βήμα στον Γιάννη Γρηγοριάδη, επικεφαλής του προγράμματος για την Τουρκία στο ΕΛΙΑΜΕΠ και καθηγητή στο τουρκικό Πανεπιστήμιο Bilkent στην Άγκυρα. “Οι ψηφοφόροι προτιμούν μια πιο μετριοπαθή πορεία” είπε στην εφημερίδα ο Έλληνας καθηγητής παρουσιάζοντας μια νέα δημοσκόπηση. “Έλληνες και Τούρκοι δεν έχουν ακολουθήσει την κλιμάκωση των πολιτικών και στις δύο χώρες”. Η εφημερίδα αναφέρεται στα δημοσκοπικά ευρήματα της έρευνας, στην οποία  καταδείχθηκε ότι πριν από την αποκλιμάκωση των διμερών σχέσεων οι πολίτες και στις δύο χώρες θεωρούσαν ότι τα προβλήματα είναι σοβαρά, αλλά μόνο ένα ποσοστό κάτω από το 20% και στις δύο χώρες τάσσονταν υπέρ μιας στρατιωτικής λύσης. “Ένας στους δύο Έλληνες και πάνω από κάθε δεύτερο Τούρκο ζητά διευθέτηση των πολιτικών και διπλωματικών σχέσεων” επισημαίνει η εφημερίδα.

“Απρόσμενη επιστολή από την Τουρκία: Αντί για νέες απειλές ο Ερντογάν συγχαίρει τον ελληνικό λαό” παρατηρεί και το γερμανικό εκδοτικό δίκτυο RND, αναφερόμενο στην ευχετήρια επιστολή για την 25η Μαρτίου. „Η ξαφνική ύφεση των εντάσεων μετά από συνεχείς απειλές προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη και οφείλεται κυρίως στους καταστροφικούς σεισμούς που έπληξαν τη νοτιοανατολική Τουρκία αρχές Φεβρουαρίου” υπενθυμίζει ο αρθρογράφος. “Η Ελλάδα ήταν ένα από τα πρώτα ξένα κράτη που έστειλαν ομάδες διάσωσης. Ο Ερντογάν έχει προφανώς συνειδητοποιήσει ότι τα κηρύγματα μίσους κατά της Ελλάδας δεν ταιριάζουν πλέον στην εποχή, δεν του είναι χρήσιμα στην προεκλογική εκστρατεία”.

SZ: Η οργή στην Ελλάδα επέστρεψε

Η τραγωδία των Τεμπών συνεχίζει να απασχολεί τον γερμανικό τύπο. Η Süddeutsche Zeitung προσπαθεί να βρει απάντηση στο ερώτημα, τι είναι εκείνο που ωθεί και πάλι τους ανθρώπους να διαμαρτύρονται, ακόμη και εβδομάδες μετά το δυστύχημα, εναντίον μιας κυβέρνησης, που δεν “ολοκληρώνει τις υποχρεώσεις της” λίγο πριν από τις εκλογές . Η απάντηση; “Δεν είναι μόνο οι δεκάδες νεκροί … αλλά κάτι μεγαλύτερο” σημειώνει ο σχολιαστής της. “Η οργή στρέφεται εναντίον ενός κράτους, για το οποίο ο κόσμος αισθάνεται ότι τον εγκατέλειψε και τον πρόδωσε. Αν αυτό το κράτος δεν είναι ικανό και πρόθυμο να προστατεύσει τις ζωές των πολιτών με προφανή μέσα, τί άλλο μπορεί κανείς να περιμένει από αυτό;”.

“Σαπίλα κάτω από την επιφάνεια”

Η εφημερίδα αναφέρεται στα οικονομικά επιτεύγματα των τελευταίων χρόνων που έφεραν στη χώρα “μια φάση ανάσας”, όπως την αποκαλεί χαρακτηριστικά, στον τουρισμό που ανθεί και τη δυνατότητα να αποπληρώνει η χώρα τα χρέη της νωρίτερα από το χρονοδιάγραμμα. “Και όμως η κατάσταση κρίσης έχει επιστρέψει στο δρόμο. Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη το κλίμα είναι επικίνδυνο”. Στη σύντομη αναδρομή στα πεπραγμένα του Έλληνα πρωθυπουργού ο τόνος είναι θετικός. Για τις βελτιώσεις που έχει επιφέρει η πολιτική του στην καθημερινότητα των πολιτών, η λιγότερη γραφειοκρατία, η ψηφιοποίηση στις συναλλαγές με το δημόσιο, οι κρατικές επιδοτήσεις στον λογαριασμό ηλεκτρικού. “Όμως όλα αυτά ξεθωριάζουν μπροστά στη σιδηροδρομική καταστροφή και το παρασκήνιό της” υπογραμμίζει η εφημερίδα. “Η καταστροφή αποκάλυψε βάναυσα τη σαπίλα κάτω από την επιφάνεια του εκσυγχρονισμένου κράτους. Και σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις η έκβαση των εκλογών μπορεί να είναι οριακή για τον Μητσοτάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ πλησιάζει. Αλλά και σε πολιτικό επίπεδο επίσης πολλά θέματα έχουν ανοίξει και πάλι στην Ελλάδα της κρίσης μετά την καταστροφή των Τεμπών”.

Βίκυ Λέανδρος, “τόσο αιώνια, όσο η Αττική”

Μετά από περίπου 6 δεκαετίες στα γερμανικά μουσικά δρώμενα η Βίκυ Λέανδρος ξεκίνησε περιοδεία αποχαιρετισμού του κοινού της με συναυλίες, αρχής γενομένης από την Φιλαρμονική του Έλβα, στην οποία δεν “έπεφτε καρφίτσα” και που από τα τραγούδια της “ανάβλυζε νοσταλγία”, όπως γράφει η εφημερίδα Welt σε μακροσκελές άρθρο απολογισμού. “Δεν θα μπορούσε κανείς να την αποκαλέσει μουσικό ίνδαλμα. Της λείπει η προσωπικότητα, η ευστροφία, η εξυπνάδα, κάτι που γίνεται αντιληπτό σε όλη τη διάρκεια των δυόμισι ωρών της βραδιάς”, παρατηρεί ο αρθρογράφος. “Έχει όμως μια από τις πιο καλαίσθητες και συνεπείς φωνές της γερμανικής ποπ …είναι αιώνια όσο η Αττική, η ευγένεια του λαϊκού τραγουδιού, το DNΑ της Γερμανία. Έχουν ξεχαστεί προ πολλού τα δυόμιση χρόνια ως αντιδήμαρχος Πειραιά, η ανόητη προσπάθεια του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος να την ορίσει υπουργό Πολιτισμού στο κρατιδίο του Βερολίνου το 2006 …Είχε καλύτερα πράγματα να κάνει, την ανατροφή των δύο κοριτσιών της για τα οποία αποσύρθηκε για δέκα χρόνια. Γι αυτό ο κόσμος την ακούει τόσο ευχάριστα να τραγουδά. Μελλοντικά θέλει να γράψει ακόμη ένα βιβλίο μαγειρικής και την αυτοβιογραφία της. Θέλει να είναι γιαγιά, να σχεδιάσει ένα ξενοδοχείο στην Αθήνα”.

Ειρήνη Αναστασοπούλου

DW