Οι μοναδικές σταθερές ήταν ότι ο νυν πρόεδρος Ολάντ δεν θα διεκδικήσει επανεκλογή –πώς θα μπορούσε άλλωστε- και ότι η Μαρίν Λεπέν θα είναι παρούσα. Και ο Μελανσόν για λογαριασμό της Αριστεράς.

Όλα τα υπόλοιπα ήταν απρόβλεπτα. Καταρχήν στους Σοσιαλιστές που έβγαλαν Μπενουά Αμόν αντί του τέως πρωθυπουργού Μανουέλ Βαλς.

Ο γεννημένος στη Βαρκελώνη Βαλς είχε τη φιλοδοξία να πάρει τη θέση του Ολάντ και να αποτελέσει το ανάχωμα στην επέλαση της δεξιάς και της άκρας δεξιάς.

Πλήρωσε όμως τα σπασμένα της διακυβέρνησης και έμεινε εκτός. Οι ψηφοφόροι του κόμματος προτίμησαν την γαλλική εκδοχή του Τζέρεμι Κόρμπιν (ο ηγέτης των Βρετανών Εργατικών) που ακούει στο όνομα Μπενουά Αμόν.

Προς το παρόν δεν δείχνει να τα πηγαίνει καλύτερα από τον… Τζέρεμι Κόρμπιν και όλα δείχνουν ότι θα μείνει στην τέταρτη ή πέμπτη θέση του πρώτου γύρου. Θα επιβεβαιωθεί τελικά ο Βαλς που είχε προφητεύσει το τέλος της κεντροαριστεράς;

Στη δεξιά βρέχει σκάνδαλα. Το πλέον πρόσφατο αφορά τον Σαρκοζί που πάτωσε στην προσπάθειά του να επανέλθει με νέα υποψηφιότητα. Τώρα παραπέμπεται σε δίκη για παράνομες χρηματοδοτήσεις της προεκλογικής εκστρατείας του 2012.

Μετά υπάρχει ο Φρανσουά Φιγιόν, ο επίσημος υποψήφιος των «Ρεπουμπλικάνων», όπως αποκαλείται η κεντροδεξιά. Οι αποκαλύψεις για αργομισθίες της συζύγου μαζί με ολίγη οικογενειοκρατία έφεραν δυσαρέσκεια. Τόση που από φαβορί για το Μέγαρο των Ηλυσίων, τώρα παλεύει για την τρίτη θέση.

Ο Φιγιόν βέβαια ζήτησε συγγνώμη, αλλά ξεκαθάρισε ότι δεν αποχωρεί –ενδεχομένως και να έχει δίκιο, αφού τώρα είναι αργά για αντικαταστάτη.

Δύσκολα όμως θα φτάσει στον πρώτο γύρο χωρίς να βγαίνει και κάποια επιπλέον λεπτομέρεια για τα πεπραγμένα της συζύγου Πηνελόπης. Cherchez la femme.

Υπάρχει και ο Εμανουέλ Μακρόν. Χωρίς κόμμα από πίσω του, ανεξάρτητος και λίγο από όλα, έγινε ξαφνικά το φαβορί. Βγήκαν βέβαια στην επιφάνεια κάποιες φήμες για εξωσυζυγική σχέση, αλλά ο ίδιος το αντιμετωπίζει με χιούμορ. Για την ώρα.

Οικογενειακά δράματα –με τον πατέρα της- είχε και η Μαρίν Λεπέν, αλλά τα ρύθμισε εγκαίρως. Και φρόντισε στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας να εξαφανίσει το επώνυμο. Πλέον είναι η «Marine Presidente».

Kαι αναμένει το αποτέλεσμα των ολλανδικών εκλογών σε λίγες εβδομάδες και την επίδοση του Χερτ Βίλντερς των «ολλανδικών αξιών» για να φυσήξει περισσότερος αέρας στα πανιά της.

Ήδη έχει πανηγυρίσει τη νίκη Τραμπ και το Brexit, υποσχόμενη αντίστοιχες συγκινήσεις στους Γάλλους.

Μπορεί κανείς με βεβαιότητα να προβλέψει τι θα γίνει στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών στις 23 Απριλίου;

Οι περισσότεροι αποφεύγουν τις προβλέψεις, γιατί οι δημοσκοπήσεις αδυνατούν όλο και περισσότερο να καταλάβουν γιατί οι ερωτηθέντες δεν λένε την αλήθεια και η κάλπη -όταν ανοίγει- προκαλεί σοκ.

Και βεβαίως με όλα αυτά, η πραγματική συζήτηση για τα προβλήματα της Γαλλίας, την ισχνή οικονομική ανάπτυξη, το μέλλον της ΕΕ, την τρομοκρατία και τους μετανάστες, έχει μείνει στο περιθώριο. Ή έχει πέσει σε λάθος χέρια.

Απόστολος Ρουμπάνης