Μετά την αναγγελία του θανάτου του Δημητρίου Λαζαρίδη, Καθηγητή Καρδιοχειρουργικής, τέως Κοσμήτορα της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ, επιφανούς επιστήμονα και λαμπρού δασκάλου και Αντεπιστέλλοντος Μέλους της Ακαδημίας Αθηνών, ο Αν. Πρόεδρος του Τμήματος Ιατρικής του ΑΠΘ, Καθηγητής Κυριάκος Αναστασιάδης, Διευθυντής της Καρδιοθωρακοχειρουργικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης ΑΧΕΠΑ, αποτίει φόρο τιμής στον εκλιπόντα:
«O Δημήτριος Λαζαρίδης γεννήθηκε στη Σεβαστούπολη της Ρωσίας και μετά από μετανάστευση της οικογένειάς του μεγάλωσε στο χωριό Περδίκκας της Κοζάνης.
Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή Αθηνών τη δεκαετία του ’30 και ειδικεύτηκε στη Γενική Χειρουργική στην Αθήνα στην περίοδο της κατοχής, με δάσκαλό τον αείμνηστο Καθηγητή Πέτρο Κόκκαλη.
Μετεκπαιδεύτηκε τη δεκαετία του ’50 στο Λονδίνο και στη Φιλαδέλφεια στην Καρδιοχειρουργική. Επέστρεψε στην Ελλάδα στο τέλος της δεκαετίας του ’50 και αποτέλεσε τον Διευθυντή της πρώτης Καρδιοχειρουργικής Κλινικής της χώρας στο Νοσοκομείο Ιπποκράτειο Αθηνών τη δεκαετία του ’60, καθόσον μέχρι τότε υπήρχαν στην Ελλάδα μόνο Καρδιοχειρουργικά και Θωρακοχειρουργικά Τμήματα εντός των Γενικών Χειρουργικών Κλινικών. Στο τέλος της δεκαετίας του ΄60 εκλέγεται Καθηγητής της Χειρουργικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και διαδέχεται τον αείμνηστο Καθηγητή Κωνσταντίνο Τούντα στη διεύθυνση της Α΄ Χειρουργικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ, όπου συνέχισε την καρδιοχειρουργική δραστηριότητα της Κλινικής και τη δεκαετία του ’80 ιδρύει την πρώτη Πανεπιστημιακή Καρδιοχειρουργική Κλινική της χώρας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Ο Καθηγητής Λαζαρίδης εδραίωσε τις νεφρικές μεταμοσχεύσεις στη χώρα μας, πραγματοποιώντας το 1970 την πρώτη από ζώντα συγγενή δότη μεταμόσχευση νεφρού στην Ελλάδα. Αποτέλεσε τον πρωτοπόρο των τεχνικών της βαλβιδοτομής της μιτροειδούς σε ασθενείς με βαλβιδοπάθεια, λόγω  του ρευματικού πυρετού που μάστιζε τον πληθυσμό από τη δεκαετία του ’20 και για μισό αιώνα. Αναγνωρίζεται δε και τιμάται ως ο ιδρυτής και θεμελιωτής της ειδικότητας της Καρδιοχειρουργικής στην Ελλάδα.
Η ακαδημαϊκή του δραστηριότητα ήταν πολυσχιδής τόσο με πλούσιο ερευνητικό έργο, ιδιαίτερα στο πειραματικό χειρουργείο, όσο και με πλήθος επιστημονικών εργασιών που δημοσιεύθηκαν σε διεθνή και ελληνικά περιοδικά. Το επιστημονικό του κύρος διαφαίνεται από το γεγονός ότι στις δεκαετίες του ’70 και του ’80 εξελέγη Επισκέπτης Καθηγητής στις Ιατρικές Σχολές των Πανεπιστημίων της Φιλαδέλφειας, της Βοστώνης, της Νέας Υόρκης και του Ανόβερου. Ως προς τις διοικητικές του θέσεις, ο Δημήτριος Λαζαρίδης διετέλεσε, μεταξύ άλλων, Κοσμήτορας της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και Πρόεδρος της Ιατρικής Εταιρείας Θεσσαλονίκης. Τιμήθηκε με βραβεία πολλαπλώς και από πολλούς φορείς, ενώ επιστέγασμα της αναγνώρισης του έργου και της προσφοράς του ήταν η εκλογή του ως Αντεπιστέλλοντος Μέλους της Ακαδημίας Αθηνών.
Λέγεται ότι ο ηγέτης βλέπει αυτά που δεν βλέπουν οι άλλοι, βλέπει μακρύτερα από τους άλλους και βλέπει πριν από τους άλλους. Αν αυτά είναι τα βασικά χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου με ιδιαίτερες ικανότητες και υποδομή για να γίνει ηγέτης, ο Καθηγητής Λαζαρίδης τα είχε όλα αυτά σε υπερθετικό βαθμό, όπως επιβεβαιώνεται από τη ζωή του, γι’ αυτό και ήταν μια ηγετική φυσιογνωμία της Ακαδημαϊκής Ιατρικής.
Το ανεκτίμητο έργο σε όλα τα επίπεδα που άφησε πίσω του διαφαίνεται από το πλήθος των μαθητών του, που πολλοί από αυτούς διέπρεψαν και διαπρέπουν στην Ελλάδα και το εξωτερικό, τους χιλιάδες ασθενείς του, που πολύ από αυτούς είναι εν ζωή, και τις τόσες πρωτοπορίες που εισήγαγε στα χειρουργικά δρώμενα της χώρας μας. Ιδιαίτερα όμως, και πάνω απ’ όλα, ο Καθηγητής Λαζαρίδης θα παραμείνει για πάντα ο θεμελιωτής της ειδικότητας της Καρδιοχειρουργικής στην Ελλάδα, ο δάσκαλος και ο άνθρωπος που με τις ιδέες και τα  οράματά του άνοιξε δρόμους, επηρέασε και καθοδήγησε όλους εμάς τους επιγόνους του στην άσκηση και ανάπτυξη της ειδικότητας αυτής, επ’ ωφελεία των ασθενών μας.
Αιωνία του η μνήμη».