Είναι σε κόντρα οι στρατιωτικοί με το πολιτικό σύστημα;

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

Η αποπομπή-παραίτηση του αντιναυάρχου ε.α. Αλέξανδρου Διακόπουλου, Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας, έγινε επειδή δήλωσε –«για να μην κοροϊδευόμαστε»– ότι το Oruc Reis έχει κάνει έρευνες. Η παραίτηση είχε δύο συνέπειες: Πρώτον, κλόνισε την εμπιστοσύνη του λαού στον λόγο της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά τα εθνικά μας ζητήματα. Δεύτερον, ανέδειξε τη διαφορετική γλώσσα που μιλούν οι στρατιωτικοί από το πολιτικό σύστημα.

Αυτό είναι φυσικό σε μια συνταγματική δημοκρατία, αν και στην περίπτωση του Διακόπουλου φαίνεται πως άλλη είναι η αιτία. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο μέχρι πρότινος Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας είπε δημόσια αυτό που κουβεντιάζουν πίσω από κλειστές πόρτες στα δώματα της εξουσίας. Και το είπε όχι με πρόθεση κριτικής, αλλά μάλλον για να πει με έμμεσο τρόπο «ναι το Oruv Reis κάνει έρευνες, αλλά δεν θα κάνουμε και πόλεμο για να το εμποδίσουμε»!

Δεν μας αρέσει να κάνουμε ανίχνευση προθέσεων, αλλά πηγές που είναι σε θέση να γνωρίζουν αυτά μας λένε και μάλιστα παραπέμπουν σε άλλες δηλώσεις του Διακόπουλου τέτοιου χαρακτήρα. Είναι σαφές, πάντως, ότι εκείνο που ενόχλησε το Μαξίμου δεν ήταν αυτό που όλοι φανταζόμαστε, ότι δηλαδή οι Τούρκοι κάνουν έρευνες κι όχι κρουαζιέρες, αλλά το «για να μην κοροϊδευόμαστε».

Μπορεί ο μέχρι πρότινος Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας να μην έχει τις κλασικές αντιλήψεις στρατιωτικού, αλλά δεν έχει μάθει να συμπεριφέρεται σαν πολιτικός, δηλαδή να κρατάει το στόμα του κλειστό. Νόμιζε, λοιπόν, ότι στο Μαξίμου θα εκτιμήσουν ότι επέλεξε να λειτουργήσει σαν “λαγός”! Μπορεί να μην ήταν αυτή η πρόθεσή του, αλλά ο τρόπος που μίλησε δημιούργησε πρόβλημα και οι πρωθυπουργοί κυρίως δεν θέλουν οι συνεργάτες τους να τούς δημιουργούν προβλήματα.

Στρατιωτικοί και πολιτικό σύστημα

Ανεξάρτητα, όμως, από την περίπτωση Διακόπουλου, το ερώτημα είναι εάν υπάρχει ή όχι μια βαθύτερη, ανομολόγητη κόντρα μεταξύ πολιτικών με τους στρατιωτικούς. Διάσπαρτες πληροφορίες, αλλά και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα μας οδηγούν στο συμπέρασμα πως υπάρχει. Είναι γνωστό ότι οι στρατιωτικοί θεωρούν πως το πολιτικό σύστημα ακολουθεί υποχωρητική πολιτική έναντι του τουρκικού επεκτατισμού κι όταν προκύπτει κρίση και ταπείνωση, όπως στα Ίμια, φορτώνει την ευθύνη στους στρατιωτικούς, τους οποίους, όμως, δεν αφήνει να κάνουν τη δουλειά τους.

Οι στρατιωτικοί κουβαλούν ένα τραύμα από την εποχή που τα ελληνικά υποβρύχια μπορούσαν να βυθίσουν το αποβατικό στόλο των Τούρκων στην Κύπρο και να υποχρεώσουν την Τουρκία σε αναδίπλωση. Έκτοτε είχαν κι άλλες ευκαιρίες να προκαλέσουν ισχυρή ζημιά στην Τουρκία, αλλά “τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι” (των κυβερνήσεων) δεν έκαναν αυτό που θεωρούν ότι μπορούσαν να κάνουν.

Αν προσθέσει κανείς τα πολύχρονα σκάνδαλα με τις ατυχείς αμυντικές δαπάνες, το δεκαετή “αφοπλισμό” των ενόπλων δυνάμεων κατά την περίοδο των Μνημονίων και την αισθητή ανατροπή της ισορροπίας ισχύος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, οι στρατιωτικοί έχουν κάθε λόγο να είναι επιφυλακτικοί έναντι του πολιτικού συστήματος. Δεν πρόκειται για αντίδραση που εμπεριέχει πραξικοπηματικές τάσεις, όπως σε άλλες εποχές. Πρόκειται περισσότερο για πικρία.

Το φοβικό σύνδρομο των πολιτικών

Είναι μάλλον προφανές για την κοινή γνώμη, πως τα επεισόδια τύπου “επακούμβησης” έγιναν

για την συνέχεια ypetha-slpress.gr_.jpg

spot_img

2 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Ο σωστός σύνδεσμος για την συνέχεια https://slpress.gr/politiki/einai-se-kontra-oi-stratiotikoi-me-to-politiko-systima/

    Δεν σχολιάζω το άρθρο, διότι έχει παρασχολιασθεί καιστην τελική δεν είναι τόσο σπουδαίο.

    Όμως, θα επανέλθω στο θέμα τής “ΛΗΜΝΟΣ”, διότι την αναφέρει το άρθρο: “Η απόπειρα εμβολισμού της φρεγάτας “Λήμνος” και η διαχείρισή του επεισοδίου από την κυβέρνηση είναι ενδεικτική της διαφοράς πολιτικού συστήματος και στρατιωτικών. Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι κάποιοι στην κυβέρνηση έφτασαν στο σημείο να πουν ότι ο κυβερνήτης της “Λήμνος” θα έπρεπε να τιμωρηθεί, επειδή ενεπλάκη σε επεισόδιο, δηλαδή επειδή αντέδρασε!”

    Παράλογο να τιμωρηθεί επειδή ενεπλάκη άθελά του. Η τουρκική φρεγάτα «Kemal Reis» πήγε να προσπεράσει από αριστερά την ελληνική, έχοντας εκτιμήσει λάθος την ταχύτητά της και την απόσταση. Έτσι βρέθηκε ξαφνικά στην πλώρη τού ελληνικού σκάφους καθέτως. Ο Έλληνας κυβερνήτης διέταξε “κράτει” και “όπισθεν ολοταχώς”, για να “φρενάρει”, αλλά ήταν ήδη πολύ κοντά και προσέκρουσε στην τουρκική φρεγάτα. Ούτε ηρωική πράξη, ούτε “μαγκιά”, ούτε και λάθος του. Αν δεν αντιδρούσε, απλώς θα έκανε μεγαλύτερη ζημιά στο τουρκικό πλοίο. Δεν ενεπλάκη, λοιπόν, επειδή αντέδρασε. Όπως έχω ξαναγράψει, αν είχε διατάξει “πρόσω ολοταχώς” και είχε βυθίσει την «Kemal Reis», αυτό θα ήταν εμπλοκή λόγω αντιδράσεως και τότε, αν ήμασταν εμείς “μάγκες”, θα μπορούσαμε να τον συγχαρούμε για “μαγκιά”. Τα υπόλοιπα είναι ιστορίες για αγρίους.

  2. Διευκρίνιση: “καιστην τελική δεν είναι τόσο σπουδαίο” Εννοώ ασφαλώς το θέμα και όχι το άρθρο.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα