Δημοσθένης Δαββέτας: Ελλάς σημαίνει οι ρίζες της Ευρώπης.

Συνέντευξη στον Ανδρέα Νικολόπουλο

Ο Καθ. Δημοσθένης Δαββέτας μας μιλά για την Ελλάδα και την Εθνική Παλιγγενεσία

Διδάκτωρ αισθητικής και Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης στο IESA και την Σορβόννη. Ποιητής, συγγραφέας, περφόρμερ, ζωγράφος, γεωπολιτισμικός αναλυτής, φιλόσοφος, οραματιστής! Φίλος με τις μεγαλύτερες μορφές της σύγχρονης τέχνης (Μ. Αμπράμοβιτς, Α. Γουόρχολ, Α. Αλαϊά, Μπ. Μπερτολούτσι) είμαι υπερήφανος για τη δική μας φιλία! Προ κορωνοϊού συζητούσαμε δια ζώσης συχνά, πλέον τηλεφωνικά και μέσω διαφόρων εφαρμογών. Συζητάμε για την πολιτική, την τέχνη, τη μόδα, τη γαλλική και ελβετική, οπότε βρίσκομαι εκεί, επικαιρότητα. Πάντα όμως θα φθάσουμε στην Ελλάδα με την ιστορία και τις ιδιαιτερότητές της και θα καταλήξουμε στην πίστη, στην ορθοδοξία μας! Δε με εξέπληξε λοιπόν η ενασχόληση του με το ’21. Μία καταπληκτική σειρά Αγωνιστών και πολλά άρθρα για το πώς φθάσαμε στην Επανάσταση, κατ’όπιν έρευνας στα αρχεία τριών χωρών.

 Ανιχνεύσεις:

 Τι σημαίνει Ελλάς για έναν Έλληνα που διδάσκει στα κορυφαία Ανώτατα Εκπαιδευτικά ιδρύματα της Γαλλίας;

Δημοσθένης Δαββέτας:

Ελλάς σημαίνει για εμένα οι ρίζες της Ευρώπης, η Ευρωπαϊκή ταυτότητα, η ταυτότητα του πολιτισμού στον Δυτικό κόσμο. Ελλάς σημαίνει πάνω απ’όλα η δημιουργία ενός τρόπου σκέψης και ζωής που σκοπεύει κι αναζητεί , την αυτογνωσία κι αυτονομία του ανθρώπου ,που έβαλε τις βάσεις της Δημοκρατίας και μάλιστα της Άμεσης Δημοκρατίας. Ελλάς σημαίνει για εμένα η βάση των γραμμάτων και των Τεχνών, των επιστημών ,του σύγχρονου  πολιτισμού. Είναι τρόπος ζωής, είναι αντίληψη του κόσμου, είναι συμπεριφορά που συνδυάζει λογική κι ενόραση , πνευματικότητα και ρεαλισμό. Η Ελλάδα είναι η χώρα που ξέρει να φέρνει μαζί συναίσθημα και πραγματικότητα , φαντασία κι αποτέλεσμα. Ενώ είναι μια σύγχρονη χώρα εν τούτοις δεν ξεχνά την φύση ,τις παραδόσεις, την θρησκεία και τις πατριωτικές αξίες. Το να είσαι Έλληνας σήμερα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης σημαίνει ότι έχεις ταυτότητα.  Κι είναι αυτή η ταυτότητα που κράτησε την Ελληνικότητα μου ζωντανή τόσα χρόνια στην Γαλλία. Το να μιλάς ελληνικά συνειδητά ή ασυνείδητα σημαίνει ότι έχεις βάσεις ανθρωπισμού και οικουμενικών αξιών. Η Ζακλίν ντε Ρομιγύ έλεγε ότι μιλώντας ελληνικά μιλάς τη γλώσσα των ποιητών και φιλοσόφων, μιλάς μέσα από τις διαχρονικές αξίες του Πολιτισμού. Αυτό βοήθησε πολύ στη σταδιοδρομία μου. Πάνω στην Ελληνική μου παιδεία βασίστηκα για να πετύχω τόσα σε διεθνές επίπεδο.

Ανιχνεύσεις: Επ’ ευκαιρία της Διακοσιετηρίδας ποιες σκέψεις έρχονται στο μυαλό σας;

Δ.Δ:

Αν οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν εργαστεί σε αυτό το θέμα…

Ακόμη κι αν πέρασαν 400 χρόνια το ελεύθερο πνεύμα σιγόκαιγε μέσα στην ψυχή των Ελλήνων έτοιμο να ξεπεταχτεί Ελεύθερο, όπως κι έγινε.  Με την ελευθερία της Ελλάδος ,τα γράμματα, οι τέχνες, οι επιστήμες, η φιλοσοφία, η πολιτική, η ιατρική πανηγυρίζουν. Ακόμη και σήμερα έρχονται πολλοί  φίλοι επιστήμονες και μου ζητούν να χτίσουμε πρότζεκτς με ελληνικά ονόματα κι ιδέες. Αν οι κυβερνήσεις το είχαν συνειδητοποιήσει θα το είχαν εκμεταλλευτεί καλύτερα, αποκομίζοντας πολλαπλά οφέλη. Αλλά δεν δίνουν την αξία που πρέπει στην εκπαίδευση και το υπουργείο Πολιτισμού.

Ανιχνεύσεις:  Αποτελεί έμπνευση το 1821 για εσάς;

Δ.Δ:

 Ναι μ’ εμπνέει ο ηρωισμός αυτών των απλών ανθρώπων που ενώ ήταν στην πλειοψηφία τους δίχως σπουδές, είχαν μεγάλη συνείδηση ελληνικότητας και πατριωτισμού. Μιλούσαν ελληνικά κι η γλώσσα ήταν η ρίζα τους, η πολιτιστική τους μνήμη. Καθοριστικό ρόλο διατήρησης της γλώσσας και της ελληνικότητας έπαιξε η Θρησκεία, η Εκκλησία ,οι ιερωμένοι. Ο Κοσμάς ο Αιτωλός είναι ένα φωτεινό παράδειγμα. Έχτισε 200 σχολεία, φρόντισε την Ελληνική παιδεία και γλώσσα και τέλος θανατώθηκε γι’αυτό. Το 1821 μ’ ενέπνευσε να ζωγραφίσω και να γράψω γι’αυτό. Οι ξένοι δεν θα μας επέτρεπαν  την ανεξαρτησία αν δεν είχαν πιεστεί από το αμέτρητο και τεράστιο  κουράγιο αυτών των απλών ανθρώπων κι αγωνιστών. Και θα ήθελα να μιλάμε γι’ αυτούς στα σχολεία, να μαθαίνουν οι νέοι μας τι σημαίνει ανιδιοτελής πατριωτισμός. Υπάρχει συνέχεια  πατριωτισμού μεταξύ της Αρχαίας Ελλάδας και της Ελληνικής επανάστασης. Οι ήρωες του 1821 είναι η συνέχεια των Αρχαίων ηρώων. Η συνέχεια της ελληνικότητας υπάρχει χάρις στους ήρωες του 1821 και την βοήθεια των ιερωμένων που διατήρησαν ζωντανή την Ελληνική γλώσσα. Το 1821 είναι και θα είναι για εμένα η συνέχεια του κλασσικού Ελληνισμού . Ο Αθανάσιος Διακος στην Αλαμάνα θυμίζει τον Λεωνίδα, για παράδειγμα, στις Θερμοπύλες. Έχουμε πάρα πολλά παραδείγματα με τέτοιες αναλογίες. Το 1821 είναι η επιβεβαίωση της συνέχειας της ελληνικότητας. Κι όταν οι Ευρωπαίοι μας στήριξαν ως φιλέλληνες ήταν γιατί στήριζαν τις δικές τους ρίζες.

Επ’ ευκαιρία να σημειώσω: ο όρος Φιλέλληνας ήταν όρος που έλεγαν οι Έλληνες για τον εαυτό τους όπως μας λένε μεταξύ άλλων ο Ηρόδοτος, ο Πλάτωνας , ο Ισοκράτης. Σήμαινε αγαπάω την Ελλάδα. Οι Έλληνες αγαπούσαν την Ελλάδα κι έπρεπε να το αποδείξουν για να δώσουν αξία στον φιλελληνισμό τους. Οι ήρωες του 1821 ήταν οι πρώτοι ουσιαστικοί φιλέλληνες που ώθησαν στην γέννηση του διεθνούς φιλελληνισμού. Ας τους μιμηθούμε κι εμείς σήμερα κι οι νέοι μας. Ας γίνουμε πρώτα εμείς Φιλέλληνες!

Κύριε Καθηγητά σας ευχαριστούμε θερμά για την ωραία συζήτηση. Βεβαίως υπάρχουν πολλά ακόμη να μας πείτε. Αλλά θα έχουμε την άνεση της τηλεοπτικής συζήτησης τις αμέσως επόμενες εβδομάδες στην web tv των ΑΝΙΧΝΕΎΣΕΩΝ.

Καλήν Λαμπρήν