του Παντελή Σαββίδη
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή έρχονται στην επικαιρότητα τα πανηγύρια της Φλώρινας. Σε μερικά χωριά με δίγλωσσους πληθυσμούς στα πανηγύρια τραγουδιούνται και χορεύονται σλαβόφωνα τραγούδια με αλυτρωτικό περιεχόμενο. Και αυτό, δικαιολογημένα, ανησυχεί τους τοπικούς πληθυσμούς.
Πιστεύαμε πως θα απασχολούσε το σύνολο των Ελλήνων αλλά αυτά, λίγο μακρύτερα από την Δυτική Μακεδονία, είναι λεπτομέρειες. Γενικώς στην Ελλάδα υπάρχει η αίσθηση πως ό,τι και αν συμβεί δεν θα τους πειράξει. Έχουν παραιτηθεί όλοι από όλα, ιδιαίτερα μετά την επικράτηση μια αποδομητικής αντίληψης (μετά τον θάνατο του Ανδρέα) που διέβρωσε τα πάντα.
Το σύστημα της Ανοιχτής Κοινωνίας του Σόρος εξαγόρασε συνειδήσεις και πολιτικών και πολιτών. Και όταν κατέχεις την εξουσία και τους ιδεολογικούς της μηχανισμούς τα υπόλοιπα είναι εύκολα. Αυτήν την στιγμή αν εκδηλώσεις ανησυχία για την ύπαρξή σου είσαι καθυστερημένος εθνικιστής.
Εν πάση περιπτώσει αυτό είναι άλλο θέμα, θέλω να επανέλθω στα πανηγύρια.
Το ότι στη Δυτική Μακεδονία υπάρχουν δίγλωσσοι Έλληνες είναι αναμφισβήτητο. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, πως όλοι αυτοί έχουν συνείδηση άλλης εθνικότητας, (της Μακεδονικής κατά την Αριστερά, τον Τσίπρα, τον Κοτζιά και τους οπαδούς τους). Η συντριπτική πλειοψηφία έχει συνείδηση ελληνική και, μόνο, μια ομάδα που για λόγους ιδιοτελείς, έχει επαφή με την άλλη πλευρά των συνόρων και προσπαθεί να προσηλυτίσει την πλειονότητα.
Μάταια, όμως, όπως δείχνουν τα εκλογικά αποτελέσματα.
Συνεπώς, η διγλωσσία δεν αποτελεί πρόβλημα, αντιθέτως, είναι πολιτισμικός πλούτος. Ούτε, φυσικά, τα πανηγύρια. Πολύ περισσότερο δεν αποτελούν πρόβλημα οι χοροί. Αντιθέτως είναι, ίσως, από τις λίγες εκδηλώσεις σε χωριά όπου ο κόσμος μπορεί να διασκεδάσει και να εκτονωθεί.
Η πολιτεία πρέπει να τα ενθαρρύνει και να τα ενισχύσει οικονομικά.
Τι αποτελεί πρόβλημα; Το περιεχόμενο πολλών από αυτά τα τραγούδια που περιλαμβάνει στίχους κατά του κακού Έλληνα ο οποίος κατέλαβε την περιοχή και πρέπει να εκδιωχθεί.
Αλλά και η αντιμετώπιση αυτού το προβλήματος χρειάζεται προσοχή και πρέπει να γίνει με ήπια μέσα.
Πολλοί, ίσως, μακριά από την περιοχή αγνοούν πως η πλειονότητα του πληθυσμού στη Δυτική Μακεδονία είναι απόγονοι ανθρώπων που αγωνίσθηκαν σκληρά και έδωσαν το αίμα τους για την ελληνική τους συνείδηση. Αυτοί είναι που, κυρίως, αντιδρούν. Δεν έχουν πρόβλημα με την παράδοση, την διγλωσσία (και οι ίδιοι δίγλωσσοι μπορεί να είναι) ή τα τραγούδια και τα πανηγύρια. Έχουν πρόβλημα-και δικαίως- με το περιεχόμενο ορισμένων τραγουδιών. Είναι τόσο δύσκολο να αφαιρεθούν από την λίστα;
Υπάρχει πληθώρα τραγουδιών στην διάλεκτο που μπορούν να απολαύσουν και με τα οποία μπορούν να διασκεδάσουν οι δίγλωσσοι συμπολίτες μας.
Αλλά οι ελάχιστοι «καθοδηγητές» θέλουν να προκαλούν με τα αλυτρωτικά για να δημιουργούν προβλήματα.
Αυτό είναι το ένα κεφάλαιο. Το δεύτερο είναι η απουσία του κράτους που θα μπορούσε με ευελιξία να διαχειριστεί την υπόθεση και να κάνει τους άλλους πολίτες να αισθάνονται ασφαλείς στον τόπο τους. Διότι υπάρχει και τέτοιο θέμα. Αλλά ποιο κράτος; Το αθηναϊκό μόρφωμα που μπορεί να μετάνοιωσε που επεκτάθηκε ως τα σημερινά του σύνορα; Αυτό δείχνει το ανάθεμα εναντίον του ανθρώπου που το επεξέτεινε.
Οι πολίτες που αντιδρούν-μόνο ως προς τα αλυτρωτικά- συναντούν ένα κράτος σε αγαστή συμπαιγνία με τους οργανωτές των αλυτρωτικών εκδηλώσεων.
Θα σας πω δύο περιπτώσεις για γέλια.
Η μια είναι η συμμετοχή της αστυνομίας στην συμπαιγνία. Πήγε σε μια εκδήλωση σε προσυνεννοημένη ώρα, διαπίστωσε πως δεν τρέχει τίποτε (πράγματι δεν έτρεχε), έφυγε και μόλις αναχώρησε άρχισε το γνωστό πανηγύρι.
Η άλλη περίπτωση προκαλεί περισσότερο γέλιο και αναδεικνύει ένα ερώτημα νομικής φύσεως.
Σύλλογοι της περιοχής πήγαν αρμοδίως να υποβάλλουν μήνυση. Ξέρετε τι τους είπαν: Πως όσοι τραγουδούν και χορεύουν τα αλυτρωτικά τραγούδια δεν γνωρίζουν τι λένε, συνεπώς, δεν υπάρχει αδίκημα. Τόσο καλά.
Πρόβλημα δεν υπάρχει ούτε με τα πανηγύρια, ούτε με την διγλωσσία, ούτε με τους ανθρώπους που όντες Έλληνες πολίτες μπορεί να αισθάνονται άλλης καταγωγής. Δικαίωμά τους.
Το πρόβλημα αρχίζει απο την στιγμή που με ορισμένα τραγούδια τους θέλουν να μας διώξουν απο τον τόπο μας.
Ραντεβού στο επόμενο επεισόδιο. Μέχρι τότε οι Παμμακεδονικές οργανώσεις πραγματοποιούν εκδήλωση στην Καστοριά την οποία όσοι θέλετε και μπορείτε να παρακολουθήσετε.
Το πρόβλημα και ο κίνδυνος των κοινών πανηγυριών των Ελλήνων του νομού της Φλώρινας- που μιλούν το ιδίωμα- με τους Σλάβους των Σκοπίων, που αυξήθηκαν με την τωρινή κυβέρνηση -της μετά την κακίστη και για εσάς (κύριε Σαββίδη) Συμφωνία των Πρεσπών-Βόρειας Μακεδονίας , είναι ΜΗΠΩΣ ΜΕ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΑΥΤΑ διεκδικηθεί από την Βόρεια ”Μακεδονία” και εθνική-μακεδονική μειονότητα στο νομό Φλωρίνης και πάλι ΜΕ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΥΤΑ απαιτηθεί και μέρος του νομού Φλωρίνης από τους Σλάβους , όσο είναι εκτός Ευρωπαϊκής Ενώσεως ,γιατί άμα ‘μπουν” δεν θα υπάρχουν σύνορα.
Κάτι ”μυρίσθηκε” ο πρώην πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής-αυτός με το Βουκουρέστι του 2008-όταν αναφέρθηκε πρόσφατα στον υποκρυπτόμενο στα Βαλκάνια αλυτρωτισμό .
Να γράψουμε όλοι ένα γράμμα -και αυτοί που οργανώνουν τις εκδηλώσεις στην Καστοριά – στον πρώην υπουργό και βουλευτή Φλώρινας του ΠΑΣΟΚ κ. Γεώργιο Λιάνη -του οποίου οι σημερινοί πανηγυριώτες κατά το παρελθόν ήταν ψηφοφόροι και φίλοι του-να βοηθήσει την Πατρίδα η οποία μπορεί να εκπλαγεί στη Φλώρινα.
Δεν θα ήταν άσκοπο να παρακαλούσατε με ανοιχτή επιστολή τους κ.κ. Τσίπρα, Καμμένο και Κοτζιά να ανέβουν στη Φλώρινα και να τονώσουν το εθνικό φρόνημα των κατοίκων και να τους εξηγήσουν τους κινδύνους ,αν θεωρούν κινδύνους αυτά τα κοινά πανηγύρια και με τέτοια τραγούδια και χορούς, γιατί ως γνωστόν όλοι αριστεροί πιστεύουν πως δεν υπάρχουν πατρίδες και σύνορα.
Καλό θα ήταν και ο κ. Ανδρουλάκης με τον κ. Λιάνη να έκανε το ίδιο .
Η Ν.Δ και η ”φασιστική” της κυβέρνησή της απαγορεύεται να κινηθεί , γιατί δεν πρέπει και γιατί θα ”κυνηγηθεί” .
Τα καταγράφει όμως , όπως όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις ,γιατί με τα Σκόπια είμαστε σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ αλλά όχι εταίροι στην Ευρωπαϊκή Ένωση , μη και έχουμε προβλήματα σαν της συμμάχου Τουρκία με την Θράκη μας.
Υ.Γ Δε θα είχαμε αυτά τα προβλήματα αν το 1912 έφτανε στο Μοναστήρι των Ελλήνων Μακεδόνων ο Στρατηλάτης Διάδοχος Κωνσταντίνος και όχι οι τότε σύμμαχοι μας (καλύτερα του Βενιζέλου) Σέρβοι , που έκτοτε ουδέποτε μας φέρθηκαν τίμια .
Μη συνεχίσουμε γιατί ”θα διχασθούμε”.