Γιατί πλεονεκτούν οι Τούρκοι

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

Για μια ακόμα φορά, με πάμπολλες προγενέστερες, ανατράπηκε οδυνηρά το είδωλό μας των Νεοελλήνων, το πρότυπο πολιτισμού και «προόδου» που μας γυαλίζει: η νεωτερική Ευρώπη. Διακόσια χρόνια τώρα φαντασιωνόμαστε τον «πολιτισμό» ταυτισμένο με την ευρωπαϊκή Δύση. Και κάθε τόσο έρχεται μια ανυπόφορη απογοήτευση.

Πίσω από τη μάσκα της στιλπνής καλλιέργειας, τα προσχήματα φιλελευθερισμού, τα ρητορεύματα περί «δικαιωμάτων του ατόμου», αναδύεται προκλητική και αδίστακτη η ιδιοτέλεια των συμφερόντων, η στυγνότητα του αμοραλισμού.

«Σύνοδος Κορυφής» των κρατών-μελών της Ε.Ε., 11 Δεκεμβρίου του 2020, στις Βρυξέλλες. Και καταξιώνει πανευρωπαϊκά, χωρίς ούτε ένα veto ή σθεναρή διαφωνία αξιοπρέπειας, τον κυνισμό της Τουρκίας: να παραβιάζει ανενόχλητη τον θαλάσσιο και εναέριο χώρο κυριαρχίας δύο κρατών-μελών της Ε.Ε. Επαναλαμβάνει ακριβέστατα ο Ερντογάν τη λογική της χιτλερικής Anschluss (άμαχης προσάρτησης): Οικειοποιείται ό,τι ορέγεται, ξεφτιλίζει εν ψυχρώ κάθε έννοια Διεθνούς Δικαίου.

Ούτε, βέβαια, η φοβερή πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ υπήρχε ενδεχόμενο να παραδειγματίσει τον ναζιστικής κοπής σουλτάνο Ερντογάν, όπως μακέλεψε τη Σερβία του Μιλόσεβιτς. Ποιος είναι εχθρός, ποιος φίλος της Ευρώπης το αποφασίζουν «κέντρα» παντελώς άσχετα με τον διακοσμητικό ρομαντισμό της κενολογίας: liberte – egalite – fraternite. Μάλλον το αποφασίζουν οι τράπεζες και τερατώδεις απάτριδες δανειοδοτικοί μηχανισμοί αισχροκέρδειας, με τους εγκαθέτους (όχι εκλεγμένους) που έχουν εμφυτεύσει στα διοικητικά πλοκάμια της Ε.Ε.

Ομως οι Ελλαδίτες, εμείς, αρθρογράφοι, βαρύγδουποι σχολιαστές, κυρίως (και πληθωρικά) καθηγητές, αλλά και σοβαροφανείς επαγγελματίες της πολιτικής έμπειροι της «συμμαχικής» κακοήθειας, πιστεύουμε κάθε φορά ότι, δεν μπορεί, τώρα πια η Ευρώπη θα αντιδράσει: Θα επιπλήξει τον αγέρωχο θρησκομανή σουλτάνο, θα του «τρίξει τα δόντια», θα χαλιναγωγήσει δραστικά (όχι με ευχολόγια) την παρανοϊκή εξουσιολαγνεία του.

Λοιπόν, είναι καιρός να καταλάβουμε ότι ο σουλτάνος δεν θα πτοηθεί ποτέ. Μόνο να χαλιναγωγηθεί θα μπορούσε, αλλά όχι με τα κόλπα που ξέρει έγκαιρα να εξουδετερώνει εθισμένος στην έμφοβη ολιγοψυχία των αντιπάλων του. Δεν απαιτείται στρατηγική ιδιοφυΐα για να αντιληφθεί κανείς ότι η μικρή Ελλάδα θα μπορούσε να είναι υπολογίσιμος παίκτης στο πεδίο των διεθνών αναμετρήσεων, αν αξιοποιούσε τα γεωγραφικά της πλεονεκτήματα. Αλλά τα πλεονεκτήματα αυτά έχουν παραχωρηθεί «εν λευκώ» σε «προστάτιδες» της Ελλάδας Δυνάμεις, που αρνούνται, προκλητικά και χυδαία, να παράσχουν προστασία της ακεραιότητας του ελληνικού χερσαίου, θαλάσσιου και εναέριου χώρου. Εστω και μόνο η εξαγγελία διαπραγματεύσεων για υποτυπώδεις στρατηγικές (αποκλειστικά) διευκολύνσεις στη Ρωσία ή στην Κίνα θα άλλαζε ριζικά το «κλίμα» συμπεριφοράς απέναντι στην Ελλάδα.

Πώς όμως να φιλοδοξήσουμε ρόλο στη διεθνή σκακιέρα, όταν, ολοφάνερα και απροσχημάτιστα, η στελέχωση του υπουργείου Εξωτερικών υπαγορεύεται «έξωθεν», δεν αποφασίζεται από τον πρωθυπουργό. Γίνεται φανερή η υπαγόρευση, ανεξάρτητα από το δεξιό ή αριστερό ή κεντρώο φτιασίδι κάθε κυβέρνησης. Γίνεται φανερή, γιατί καμιάς απόχρωσης πρωθυπουργό δεν θα τον συνέφερε να τοποθετεί, στο σημαντικότερο υπουργείο, ανθρώπους δίχως την παραμικρή πείρα διπλωματίας, και νεήλυδες αναπληρωτές εξόφθαλμης ανεπάρκειας.

Πρώτο και απειλητικό σύνδρομο παρακμής μιας κοινωνίας είναι η καθολικευμένη, ανεπίγνωστη τυφλότητα: η άρνηση να δούμε και να παραδεχτούμε την αυτοχειρία. Πριν από τους σημερινούς πρωτάρηδες στο υπουργείο Εξωτερικών, που διαχειρίζονται άμεση απειλή πολέμου, θυμηθείτε τον πρωτόπειρο υπουργό, καθηγητή στον Πειραιά, που παρέδωσε στο συνονθύλευμα των Σκοπιανών το όνομα της Μακεδονίας.

Δεν είμαστε ούτε μικροί ούτε αδύναμοι, είμαστε απλώς μη σοβαροί. Δεν συνειδητοποιούμε, άρχοντες και αρχόμενοι, τι σημαίνει παρακμή: τι σημαίνει να χάνεται η γλώσσα, να έχει κατακλυστεί η εκφραστική του Ελληνα από αγγλισμούς. Τι συνέπειες έχει, για την ποιότητα της ζωής μας και για τα όνειρα των παιδιών μας, το γεγονός ότι υπουργός Παιδείας είναι μία συμπαθής αλλά πανάσχετη κυρία του «εκσυγχρονιστικού» αυτοσχεδιασμού, επιφορτισμένη να εξωραΐσει τη συντελεσμένη κακουργία αφελληνισμού των Ελλήνων. Τι σημαίνει, να απορρίπτουν όλοι οι Ευρωπαίοι «εταίροι» μας, ομόφωνα, κάθε ενδεχόμενο μομφής, έστω, για τον Ερντογάν, και ο Ελληνας πρωθυπουργός να δηλώνει: «κάναμε ένα βήμα» αφήνοντας ατιμώρητη την Τουρκία! Ισως να προκύπτει και σύγχυση εκφραστικής, όταν χάνεται η αξιοπρέπεια.

Εχουν κατάδηλη υπεροχή οι Τούρκοι, όχι επειδή είναι ογδόντα δύο εκατομμύρια με υπερσύγχρονο εξοπλισμό, αλλά επειδή το φρόνημά τους είναι υψηλό. Ο Τούρκος είναι περήφανος που είναι Τούρκος, ο Ελληνας ντρέπεται που είναι Ελληνας. Η διαφορά του φρονήματος δεν είναι ψυχολογικού χαρακτήρα, είναι διαφορά πολιτικής καλλιέργειας. Η ελλαδική κοινωνία έχει υποταχθεί ολοκληρωτικά, με μαζοχιστική μονοτροπία, στο δόγμα-όραμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή: «Να γίνουμε Ευρωπαίοι, για να γίνουμε επιτέλους άνθρωποι»!

Ενας λαός, που θέλει να γίνει κάτι άλλο από αυτό που είναι, να εκπέσει από το πρωτείο της αριστείας στη λιγούρα της «κονόμας», έχει αυτοκαταδικαστεί σε απόσυρση από το προσκήνιο της Ιστορίας. Την αυτοκτονική του επιλογή είναι αναπότρεπτο να την εκμεταλλευτούν εχθροί και «φίλοι», εγγύς και απώτεροι. Το πώς στελεχώνονται τα υπουργεία Εξωτερικών και Παιδείας είναι μέτρο και ένδειξη του χρόνου που θα μεσολαβήσει ώς την οριστική ιστορική εξαφάνιση.

https://www.kathimerini.gr/opinion/561201730/giati-pleonektoyn-oi-toyrkoi/

spot_img

4 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Φτάνει πια. Φτάνει πια. Ο “πρωτόπειρος καθηγητής δεν ειναι και τοσο πρωτόπειρος. Όταν επι 70 χρονια δέχεσαι μια περιοχή διπλα σου να λέγεται Μακεδονία, να εκφράζεται ως Μακεδονία στα διεθνή φορα, έστω κι αν προβάλεις αντιρρήσεις, όταν επι της ουσίας αποδέχεσαι τους Σλάβους να ειναι Μακεδόνες απο τον 7ο αιώνα, επειδη απλά ήρθαν κι έμειναν, και αποφαςιςαν Οτι θα ενστερνιστούν το όνομα του ελληνικού φύλου και επειδη επι σειρά ετών δεν το εμποδίσεις ( ειμαςτε η καμήλα που κρύβει το κεφάλι στην άμμο) κάπως πρεπει να το περιορίσεις, να το εγκλωβίσεις αυτο. Καλα έκανε. Καλα έκανε δεν μπορούσαμε να κανουμε κατι άλλο. Εστιάζουμε σ’ αυτο Δ έν βλέπουμε κάν το χριστουγεννιάτικο μυνημα του Ερτογαν;;; Ο πολιτισμός μας λεει, ο πολιτισμός ΜΑΣ ειναι δικός του, ελεος…. Η ανερχόμενη δυναμη βιάζει την ιστορία. Γνωστό εξ επ ανέκαθεν. Ελεος ομως. Δειτε τα μικρά μαθήματα ιστορίας στην Βουλή τουλάχιστον απο το 6 μεχρι το 9 να δειτε τι κανει η τουρκια για την τουρκια. Σεβασμός και κλίνω το γόνα. Εμεις αντιθέτως απεμπολούμε ολες μας τις ιστορικές κάταβολες μας. Κάποια στιγμή απλώς θα γίνουμε μέρος της τουρκικής ιστορίας κι εσείς απλώς εστιάζετε στον ήδη χαμένο και έν μέρει ξανα κερδισμένο ομως μακεδονικό αγώνα. Ναι η αγωνία μου ειναι πολυ μεγάλη. Κανένας δεν μπορεί να απο κλιθεί Μακεδονας αφού το Μακεδονας ειναι ελληνικό φύλο. ΟΜΩΣ οι αμερικανοί τους λεμε Αμερικανούς ενω ειναι ευρωπαίοι. Οι κατακτητές εννοείται…. Γιατι…. Γιατι αλλα μέτρα αλλα σταθμά. Γιατι επιτρέπουμε και όχι μόνο εμεις στους Τούρκους να λενε οτι η Έφεσος ειναι μέρος του δικού τους πολιτισμου και όχι στους Σκοπιανούς να λενε για το Μοναστήρι τους. Ειναι πιο αδύναμοι οι Σκοπιανοί , πιο ισχυροί οι Τούρκοι;;; Γιατι, γιατι, γιατι, αποφασίσαμε, αφήσαμε όλους τους πάντες να λενε οτι ειμαςτε υπηρέτες της Ευρώπης;;; Γιατι αφήσαμε όλους να λενε οτι το μόνο που θέλουν απο μας ειναι ο ήλιος κι ο αέρας μας;;; (Το άκουσα με τα αυτιά μου σε ταξειδι στην ΓΕΡΜΑΝΙΑ. Γιατι ένα κρατος σαν την Μαλτα, ένα τίποτα, ένα αόρατο, έχτισε τις ΑΟΖ της εγινε αποδεκτό, και εχει στεντόρεια σε σχέση με μας φωνή. Γιατι ¨ολοι αυτοι που λενε για την προστασία της ευρωπαϊκής ένωσης, δεν το βουλώνουν επι τέλους. Γιατι πρεπει μια ζωή το μαύρο να το βλέπουμε ροζ;;;
    Είπα να μην ξαναγράψω. Αλλα δεν γινεται. Ειναι πολυ προκλητικά τα πραγματα.

    • “όταν επι της ουσίας αποδέχεσαι τους Σλάβους να ειναι Μακεδόνες απο τον 7ο αιώνα”

      Οι Σλάβοι των Σκοπίων ονομάστηκαν “Μακεδόνες” από το 1944 και μετά, όπως και το κρατίδιό των “Μακεδονία”. Ποτέ πριν.

      “ειμαςτε η καμήλα που κρύβει το κεφάλι στην άμμο”

      Ποτέ δεν άκουσα για καμήλες να κρύβουν το κεφάλι στην άμμο. Για στρουθοκαμήλους, ναι.

      Αν μετά τον πόλεμο και όταν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα τα είχαμε καλά με την Γιουγκοσλαβία, είχαμε ζητήσει από τον Τίτο την αλλαγή ονομασίας τού ομοσπονδιακού κρατιδίου, ίσως να την είχαμε επιτύχει, αφού ο λόγος για τον οποίο τού εδόθη, είχε εκλείψει πλέον. Αυτό όμως προϋποθέτει πολιτικούς με μεγάλη οξυδέρκεια, που δεν είχαμε.

      • Σωστά. Συγνώμη για τις ανακρίβειες. Για τους Σλάβους και τον 7ο αιώνα, απλά εννοούσα οτι τους έχουμε εδω απο τότε, 13 αιωνες τωρα, όχι οτι διεκδικούσαν απο τότε το όνομα, άλλωστε ειχαν κατέβει μεχρι την Πελλοπόνησο. Συγνώμη και πάλι.

        • Όλοι κάνομε λάθη. Δεν χρειάζεται να ζητάς συγγνώμη. Οι άνθρωποι αυτοί είναι Βούλγαροι και μετά τούς Βαλκανικούς Πολέμους υπήχθησαν στην Σερβία.

Leave a Reply to Επισκέπτης Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα