Είμαστε το μόνο κράτος που επιτρέπει, διά της απουσίας του, η μειονότητα να επιβάλλει, διά της βίας των όπλων, την παρανομία επί της πλειονότητας και να την καταδικάζει σε αφανισμό
Στήνεται εκ νέου ένα (τρομο)κρατικό, μικρασιατικο-καταστροφικό, εκβιαστικό σκηνικό, εκμαιεύσεως της δικής μας συγκατάθεσης και υπογραφής, για τη νομιμοποίηση των εγκλημάτων της Τουρκικής Εισβολής του 1974 και της ντε-φάκτο διχοτόμησης του εδάφους που συντηρεί η συνεχιζόμενη για 42 χρόνια τουρκική κατοχή.
Δέχθηκε λέει, ο ΠτΔ, την πενταμερή για να μην προσαρτηθούν τα κατεχόμενα στην Τουρκία. Τώρα δεν είναι; Δηλαδή, η επίσημη ανακήρυξη θα κάνει τη διαφορά; Μήπως η ανακήρυξη του ψευδοκράτους, όντως, νομιμοποίησε την κρατική οντότητα της παράνομης κατοχικής διοίκησης;
Πότε αναβαθμίστηκε και πότε αναγνωρίστηκε σαν συμπρόεδρος ο εκάστοτε εγκάθετος της κατοχικής διοίκησης; Όταν εμείς, με τη δικαιολογία των χιαστή επαφών, τους δώσαμε βήμα και λόγο στα διεθνή σαλόνια. Όταν επιτρέπαμε τις εκατέρωθεν επισκέψεις ξένων παραγόντων στο προεδρικό του Αναστασιάδη και το ‘προεδρικό’ του Ακιντζί.
Όταν τους συναντούσαμε στο Νταβός, ίσος προς ίσος, όταν δεχόμαστε την αποδοχή από την ελληνική προεδρία της Ε.Ε., την τουρκική έκθεση της «εκλιπούσας Κυπριακής Δημοκρατίας», όταν υποστείλαμε τη σημαία και τον θυρεό της Κυπριακής Δημοκρατίας για να πάμε στον πύργο του Οθέλλου, όταν για να διατηρήσουμε το «καλό κλίμα των συνομιλιών» χαριεντιζούμαστε με περιπάτους στη Λήδρας, με ζιβανίες και εκμέκ-κατεΐφ.
Νομιμοποίηση και υπόσταση δεν τους δίνουν οι παράνομες πράξεις τους, αλλά η δική μας ανοχή και πολλές φορές συνδρομή σε αυτές.
Να μη μας κοροϊδεύουν. Όλο το οικοδόμημα των κατεχομένων (διοίκηση, υποδομές, έποικοι, πολιτογραφήσεις, ταυτότητες, διαβατήρια, κτήρια, επενδύσεις, κτλ), όλα είναι απότοκα εγκλήματος πολέμου, άρα μη γενόμενα, ανύπαρκτα. Αρά δεν μπορούν, ούτε η Τουρκία ούτε οι εγκάθετοί τους, να διαπραγματεύονται ανύπαρκτα πράγματα. Εκτός εάν εμείς τα αναγνωρίζουμε σαν υπαρκτά.
Δεν τους ανήκουν τα κατεχόμενα εδάφη, δεν τους ανήκει η διοίκηση, η διεθνής αναγνώριση και η κρατική κυριαρχία για να τα διαπραγματεύονται. Αυτά ανήκουν στην Κυπριακή Δημοκρατία και όχι στην ελληνική ή τουρκική κοινότητα. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι η κοινή μας πατρίδα, κι η διακυβέρνησή της δεν είναι διακυβέρνηση των Ελλήνων, αλλά των Κυπρίων. Άσχετο ότι οι Τούρκοι συμπατριώτες μας επέλεξαν αν απέχουν της διακυβέρνησης.
Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι διεθνώς ανεγνωρισμένη και ενταγμένη στον Ο.Η.Ε. και Ε.Ε., όπως υπάρχει και λειτουργεί σήμερα, με ή χωρίς τη συμμετοχή των Τούρκων συμπατριωτών μας. Η Κυπριακή Δημοκρατία, που εγκαθιδρύθηκε με το Σύνταγμα του 1960, μετεξελίχτηκε μετά την Τουρκανταρσία του ΄63 – ΄64 και πολλάκις αναγνωρίστηκε ως η μοναδική νόμιμη κυβέρνηση επί ολόκληρης της νήσου Κύπρου, με αποκορύφωμα την ένταξή μας στην Ε.Ε.
Οι δε συνθήκες εγγυήσεων, πέραν του ότι είναι άκυρες και παράνομες σαν αποικιοκρατικό κατάλοιπο, είναι αναχρονιστικές και αχρείαστες στην Ε.Ε. του 21ου αιώνα. Έχουν αυτο-ακυρωθεί με την Τουρκική Εισβολή του 1974, όπου: Η μια εγγυήτρια δύναμη (η Τουρκία) εισέβαλε παράνομα, η άλλη (η Αγγλία) έβλεπε αμέριμνα και αρνιόταν να εκπληρώσει τις συμβατικές της υποχρεώσεις και η τρίτη (η Μητέρα Πατρίδα, η Ελλάς) ήταν μακριά και ανίκανη να βοηθήσει.
Είμαστε το μόνο κράτος που επιτρέπει, διά της απουσίας του, η μειονότητα να επιβάλλει, διά της βίας των όπλων, την παρανομία επί της πλειονότητας και να την καταδικάζει σε αφανισμό. Η κάθοδός μας σε οποιανδήποτε διεθνή διάσκεψη (ειδικά αυτή που πραγματεύεται συνθήκες και εγγυήσεις τις οποίες υπέγραψε η Κυπριακή Δημοκρατία) σαν ελληνική κοινότητα και όχι σαν Κυπριακή Δημοκρατία θα είναι ο τελευταίος συντελεστής της προδοτικής εξίσωσης, η οποία, διά της ατόπου απαγωγής της Κυπριακής Δημοκρατίας (αυτοκατάργησης διά της απουσίας), εξισώνει το 80% με το 20%.
Παρθενογεννά την Ελληνοκυπριακή και την Τουρκοκυπριακή Διοίκηση, εγκαθιδρύει (βάσει των κοινών ανακοινωθέντων Αναστασιάδη/Έρογλου/Ακιντζί) τις δυο Συνιστώσες Πολιτείες ισόνομου καθεστώτος, της πολιτικής ισότητας που είναι αριθμητική ισότητα, του Απαρτχάιντ της «ΔΔΟ, οι Τούρκοι στον Βορρά και η γκιαούρηδες στον Νότο». Γιατί μας το είπαν και αυτό, διά στόματος του Τούρκου Αντιπροέδρου Νουμάν Κουρτουλμούς: «Για μας, ανεξαρτησία είναι να μπορείς να πεις στον γκιαούρη, ‘γκιαούρη’».
Και θα το γράψουν και αυτό στον Πενταδάκτυλο. Να το βλέπουμε πρωί ξημέρωμα και φωτισμένο τα βράδια: «Τι ευτυχία να μπορείς να λες τον γκιαούρη, ‘γκιαούρη’!»
Υ.Γ. Οι «εξ Ελλάδος επισκέπτες που μας πουλούν πατριωτισμό», κύριε ΠτΔ, έχουν κάθε λόγο να το κάνουν, από τη στιγμή που εσύ έκοψες τον ομφάλιο λώρο και όχι μόνο.
ΑΝΤΩΝΗΣ Κ. ΣΙΒΙΤΑΝΙΔΗΣ
M.Sc., B.Sc., Εκπρόσωπος Τύπου, Ε.Ε. ΔΗ.ΚΟ. Πάφου
Σημερινή
