Έφυγε ο Ναύαρχος Ιωάννης Στάγκας. Αρχχηγός ΓΕΝ τη δύσκολη νύχτα των Ιμίων, είχε έτοιμο το Πολεμικό Ναυτικό κυριολεκτικά «για όλα τα ενδεχόμενα»… Η πολιτική ηγεσία της χώρας εκείνη τη νύχτα αποδείχθηκε ανεπαρκέστατη… Ξαναψηφίστηκε βεβαίως και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε…
Ο Ναύαρχος Στάγκας έφυγε σε ώρες που αναζητούμε ξανά ποιότητα στα υψηλά κλιμάκια της στρατιωτικής ιεραρχίας… Δυστυχώς οι εξελίξεις των τελευταίων ωρών μας δείχνουν ότι δεν υπάρχει…
Για τον Ναύαρχο Στάγκα και το ιστορικό σήμα που είχε στείλει σε όλο το Στόλο τη νύχτα των Ιμίων είχε μιλήσει στο Militaire.gr , ο Αξιωματικός που εκείνες τις ώρες ήταν δίπλα του. Ο Αντιναύαρχος ε.α Σπύρος Δροσουλάκης.
Το σήμα Στάγκα στις 31 Ιανουαρίου 1996 έχει την ιστορία του,που την έχει διηγηθεί αξιωματικός ο οποίος ήταν παρών κατά τη διάρκεια της υπογραφής του από τον Α/ΓΕΝ.
Ο Σπύρος Δροσουλάκης, θυμάται:
Όλοι έχετε προφανώς δει το Ναυτικο Σήμα της εικόνας, το οποίο εχει ευρέως παρουσιασθεί με διαφορους σχολιασμους ,σε πολλές ιστοσελίδες του διαδικτύυ.
Αυτή ειναι μία μικρή ιστορία που το συνοδεύει και ελπίζω ο τότε Α/ΓΕΝ Ναυαρχος Ιωάννης Στάγκας μου επιτρέπει να δημοσιοποιήσω μια και είμαι ο δευτερος μετά από αυτόν πρωταγωνιστής.
Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 1996, πολύ πρώτες πρωϊνές ώρες, στο γραφείο του Α/ΓΕΝ βρίσκονται ο Α/ΓΕΝ με λίγους επιτελείς, Υ/ΓΕΝ, ΔΚΑ, Α2, Α1 και εγώ ενω μπαινοβγαίνει ο Διευθυντης του Γραφείου του.
Είναι η ώρα που εχει διαταχθεί να αποπλευσει το συνολο του ΑΣ, ο Α/ΓΕΝ εχει υπογράψει το σχετικό Σημα Επιχειρήσεων με τις πρώτες κινήσεις (το οποίο έχω συντάξει εγώ, μετά από τις οδηγίες του ΔΚΑ), ο Α/ΓΕΝ εχει μιλήσει στο τηλέφωνο με τον ΑΣ και η κατάσταση πλησιάζει την κορύφωση.
Καθώς οι υπόλοιποι Επιτελείς έχουν βγει από το γραφείο για να διεκπαιρεώσουν κάποια έργα, ο Α/ΓΕΝ μου ζητάει να πάρω ενα σηματόχαρτο, μου υπαγορευει το εν λόγω σήμα και του το δίνω να το υπογράψει.
Ο Ναυαρχος Στάγκας υπέγραφε παντοτε με ενα, συγκεκριμένου τύπου, μαυρο στυλο που υπήρχε πάντα, μαζί με άλλα, στο γραφείο του.
Παίρνει το στυλο, υπογράφει και το στυλο, παρά την εξωτερική ομοιότητα, ειναι κόκκινο.
Το βλέπει, μένει για μία στιγμη ακίνητος και μονολογεί ΄΄Κόκκινο; που βρέθηκε αυτό εδώ; ”
Και μετά από στιγμιαία παύση, συνεχίζει ”ΑΙΜΑ”
Ειμαστε για λίγα δευτερόλεπτα και οι δύο αμίλητοι, μου λέει,”Διώξε το σήμα”, βγήκα από το γραφείο και εδωσα το σήμα στο ΚΕΠΙΚ/ΓΕΝ για τις περαιτέρω ενεργειες.
Ισως η εντονότερη μνημη, από τις πολλές, των ημερών εκείνων.
Το σήμα:
