Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, Hellas Journal

Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζο Μπάιντεν έσπευσε να πανηγυρίσει για την υπογραφή της συμφωνίας μεταξύ του Ισραήλ και του Λιβάνου, για τις θαλάσσιες ζώνες. Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για εντυπωσιακή εξέλιξη…

Και το έκανε για πολλούς λόγους, με πιο βασικούς τους εξής:

Η Αμερική ήταν αυτή που μεσολάβησε γι’ αυτήν τη συμφωνία. Ο κ. Μπάιντεν εμπιστεύθηκε τη διαπραγμάτευση αυτή στον Άμος Χόκσταϊν, γνωστό μας στην Κύπρο και στην Ελλάδα από τις πολλές επισκέψεις του στο παρελθόν.

Είναι γνωστός μας, για όσους γνωρίζουν, από την πρόταση του, πριν πολλά χρόνια, για συνεργασία στα θέματα ενέργειας του Ισραήλ και της Αιγύπτου με τη συμμετοχή και της Κύπρου.

Αλλά τον θυμόμαστε και από την εισήγηση του για μεταφορά του φυσικού αερίου του Ισραήλ, στην Ευρώπη, μέσω της Τουρκίας. Εισήγηση που έκανε όταν ήταν ιδιώτης… Αλλά είναι δυνατόν ένας άνθρωπος όπως τον συγκεκριμένο Αμερικανό αξιωματούχο να έχει αλλάξει τη γνώμη του επειδή έγινε στέλεχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ;

Ο δεύτερος λόγος είναι το γεγονός ότι πρόκειται για μία συμφωνία μεταξύ δύο εχθρικών χωρών, που προσφέρει ελπίδες και για άλλες παρόμοιες (συμφωνίες). Δηλαδή, μεταξύ εχθρών -για να καταλαβαινόμαστε.

Και ο τρίτος λόγος είναι ότι η Αμερική πιστεύει -όπως υπογράμμισε ο πρόεδρος Μπάιντεν- ότι «η ενέργεια, ιδιαιτέρως στην Ανατολική Μεσόγειο, δεν πρέπει να είναι αιτία σύγκρουσης, αλλά εργαλείο συνεργασίας, σταθερότητας, ασφάλειας και ευημερίας“.

• Και η δήλωση του αυτή παραπέμπει και σε νέες συνεργασίες στο κοντινό μέλλον και όλων το μυαλό πάει στην Τουρκία και στα προβλήματα που δημιουργεί για την Ελλάδα στο Αιγαίο, και για την Κύπρο στην Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη (ΑΟΖ).

Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καμία πληροφόρηση για την οποιαδήποτε πρόθεση των Ηνωμένων Πολιτειών να επαναλάβουν τη μεσολάβηση τους, στο πρότυπο αυτής που υπογράφτηκε χθες, μεταξύ του Λιβάνου και του Ισραήλ.

Αλλά θα μπορούσε να υποθέσει κανείς, ότι οι Αμερικανοί είναι ενθαρρυμένοι με την επιτυχία τους. Άλλωστε πανηγυρίζουν. Άρα λογικό είναι, εάν είναι εφικτό βέβαια, διότι η Άγκυρα απαιτεί τα πάντα δικά της, να επιχειρήσει η Αμερική να μεσολαβήσει μεταξύ των τριών χωρών -της Ελλάδας, της Κύπρου και της Τουρκίας- για τον καθορισμό των θαλάσσιων ζωνών. Ένα σοβαρό πρόβλημα είναι ότι η Άγκυρα δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία. Για να καθίσει στο τραπέζι θα ζητήσει και τη συμμετοχή της παράνομης “τδβκ”, η οποία δεν αναγνωρίζεται από καμία χώρα, εκτός της Τουρκίας.

Ο Αμερικανός πρόεδρος ανέφερε ότι «αυτή η συμφωνία (μεταξύ του Λιβάνου και του Ισραήλ) μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην υλοποίηση ενός οράματος για μια Μέση Ανατολή που θα είναι πιο ασφαλής, ολοκληρωμένη και ευημερούσα, αποφέροντας οφέλη για όλους τους κατοίκους της περιοχής”.

Ο κ. Μπάιντεν πρόσθεσε ότι είναι υπερήφανος και συγχαίρει το Ισραήλ και τον Λίβανο «για την επίσημη ολοκλήρωση της συμφωνίας τους για την επίλυση αυτής της μακροχρόνιας διαμάχης”.

“Σήμερα”, είπε, «και τα δύο μέρη έκαναν τα τελικά βήματα για να θέσουν σε ισχύ αυτή τη συμφωνία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα συνεχίσουν να λειτουργούν ως μεσολαβητές καθώς τα μέρη εργάζονται για να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους.”, σημείωσε ο Αμερικανός πρόεδρος.

Που σημαίνει δεν θα επιτρέψουν να ξεφύγει καμία εκ των δύο χωρών από το γράμμα της συμφωνίας. Θα τηρηθεί απόλυτα.

Την ίδια στιγμή, προκάλεσε εντύπωση ότι στην ανακοίνωση για τη συνάντηση του κ. Μπάιντεν με τον πρόεδρο του Ισραήλ, ο Λευκός Οίκος χαιρετίζει την ομαλοποίηση των σχέσεων του Εβραϊκού Κράτους με την Τουρκία. Οπότε μπορούμε να υποθέσουμε ότι η ομαλοποίηση των σχέσεων οφείλεται, ως ένα βαθμό, και στους Αμερικανούς.

Όπως βλέπουμε οι εξελίξεις γύρω από την Κύπρο και την Ελλάδα είναι πολλές, χωρίς αναγκαστικά να τις αφορούν άμεσα. Αλλά η απευθείας αμερικανική μεσολάβηση στην ανατολική Μεσόγειο είναι κάτι το νέο και φαίνεται ότι λειτούργησε απόλυτα στην περίπτωση του Ισραήλ και του Λιβάνου.

Οι δυο χώρες έχουν ακόμα διαφορές, στο παρελθόν πολέμησαν η μία την άλλη και στις μάχες έπεσαν πολλοί νεκροί. Αλλά, μετά από τόσα χρόνια πολεμικής αντιπαράθεσης επέλεξαν να συνεργαστούν. Τα χρήματα από το φυσικό αέριο φαίνεται ότι είναι πάρα πολλά.

Έχει σημασία και η ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Και αξίζει κανείς να την μελετήσει:

«Αυτή η συμφωνία», αναφέρει, «καταδεικνύει ουσιαστικά το όραμα των ΗΠΑ για μια πιο ασφαλή, ολοκληρωμένη και ευημερούσα Μέση Ανατολή. Είναι εξίσου επωφελής τόσο για το Ισραήλ όσο και για τον Λίβανο, θα ενισχύσει τα οικονομικά συμφέροντα και τα συμφέροντα ασφάλειας του Ισραήλ, ενώ θα προωθήσει τις κρίσιμα απαραίτητες ξένες επενδύσεις για τον λιβανικό λαό καθώς αντιμετωπίζει μια καταστροφική οικονομική κρίση.

Η περιοχή και πέρα ​​από αυτήν θα καρπωθούν σύντομα τα οφέλη αυτών των ενεργειακών πόρων που θα προωθήσουν την ασφάλεια, τη σταθερότητα και την ευημερία».

«Αυτή η ιστορική -όπως την χαρακτηρίζει- συμφωνία δεν θα ήταν δυνατή χωρίς την επιμονή και τη διπλωματία των ηγετών του Ισραήλ και του Λιβάνου και τη σκληρή δουλειά του Ειδικού Προεδρικού Συντονιστή Άμος Χόκσταϊν (Hochstein) και της ομάδας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ (State Department) για να φέρουν τα μέρη σε συμφωνία. Το επίτευγμά τους θα έχει μακροχρόνιες επιπτώσεις για την περιοχή», τονίζεται στην ανακοίνωση.

Όσον αφορά τον κ. Άμος ας κρατήσουμε το όνομα του. Θα …μας «χρειαστεί»!

Hellas Journal