Άποψη: Η δικαστής που ήρθε από το μέλλον

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -
ΡΟΥΘ ΜΠΕΙΝΤΕΡ ΓΚΙΝΣΜΠΕΡΓΚ

H εμβληματική φυσιογνωμία της Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπεργκ είναι περισσότερο γνωστή για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εξίσου σημαντικές όμως είναι και οι θέσεις της στα θέματα δημοκρατίας.

Χαρακτηριστική είναι η μειοψηφία της στην απόφαση Citizens United του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ (2010), όπου με οριακή πλειοψηφία (πέντε έναντι τεσσάρων) κρίθηκε αντισυνταγματικός ομοσπονδιακός νόμος του 2002. Ο νόμος αυτός που ήταν γνωστός και ως McCain-Feingold Act (από τα ονόματα των δύο γερουσιαστών που τον υποστήριξαν) απαγόρευε σε επιχειρήσεις και ενώσεις να χρηματοδοτούν κάθε μαζική προβολή υπέρ ή κατά συγκεκριμένου υποψηφίου για την εκλογή σε ομοσπονδιακό αξίωμα. Η συγκεκριμένη υπόθεση αφορούσε τηλεοπτικό φιλμ της συντηρητικής πολιτικής οργάνωσης Citizens United με τον τίτλο «Hilary: The movie». Το φιλμ αυτό ήταν ιδιαίτερα επικριτικό για τη Χίλαρι Κλίντον, η οποία διεκδικούσε το χρίσμα του υποψήφιου προέδρου των ΗΠΑ στις εκλογές του 2008.

Είναι γνωστή η ευαισθησία του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ σε θέματα ελευθερίας του λόγου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, η πλειοψηφία του Δικαστηρίου που δέχθηκε την αντισυνταγματικότητα του νόμου, αρνήθηκε να κάνει αυτό που πρέπει να κάνει κάθε καλός δικαστής: να διακρίνει τις περιπτώσεις που διαφέρουν ουσιωδώς μεταξύ τους, εν προκειμένω δηλαδή να μη «βάζει στο ίδιο τσουβάλι» την ελευθερία έκφρασης των πολιτών με την επιχειρηματική χρηματοδότηση υπέρ ή κατά συγκεκριμένων υποψηφίων. Υπενθυμίζοντάς μας ότι και οι δικαστικές αποφάσεις υπόκεινται σε κριτική, ο πρόεδρος Ομπάμα επέκρινε την απόφαση και τη χαρακτήρισε μια σημαντική νίκη για τις μεγάλες επιχειρήσεις πετρελαίου και τις τραπεζικές επιχειρήσεις της Wall Street.

Το 2014 η Γκίνσμπεργκ δήλωσε πως εάν υπάρχει μία απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου που θα άλλαζε, αυτή θα ήταν η Citizens United. Γιατί, όπως είπε χαρακτηριστικά, μια δημοκρατία όπου κυριαρχεί το χρήμα απέχει πολύ από αυτό που θα έπρεπε να είναι η δημοκρατία μας.

Η Γκίνσμπεργκ ναι μεν τότε δεν δικαιώθηκε, μπορεί όμως, έστω και μετά τον θάνατό της, να ελπίζει κανείς ότι η μειοψηφία της στην απόφαση Citizens United θα γίνει κάποτε πλειοψηφία. Οπως άλλωστε έλεγε η ίδια, δεν είναι εύκολο για τον δικαστή της μειοψηφίας να υποστηρίζει ότι οι συνάδελφοί του (και μάλιστα οι περισσότεροι) έκαναν λάθος. Ωστόσο, οι μειοψηφίες στις δικαστικές αποφάσεις απευθύνονται στο μέλλον, με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα καταστούν πλειοψηφία.

Στο μέλλον, πάντως, σίγουρα ανήκουν η Γκίνσμπεργκ και οι ιδέες της. Γιατί η σκέψη της θα επηρεάζει το συνταγματικό μας δίκαιο για πολύ καιρό ακόμη.

* Ο κ. Σπύρος Βλαχόπουλος είναι καθηγητής της Νομικής Σχολής, ΕΚΠΑ.

“Καθημερινή”

spot_img

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα