Mε αυτό το σύνθημα πάνω από 200 καλλιτέχνες απευθύνουν έκκληση μέσω της Le Monde για μια ριζική αναθεώρηση του τρόπου ζωής μετά την πανδημία. Μια πρωτοβουλία της ηθοποιού Ζυλιέτ Μπινός και του αστροφυσικού Ορελιέν Μπαρό.
Με τον τίτλο αυτό 200 προσωπικότητες από το διεθνές καλλιτεχνικό στερέωμα εκφράζουν την αγωνία τους για την μετά τον κορωνοϊό εποχή. Την πρωτοβουλία είχε η Γαλλίδα ηθοποιός Ζυλιέτ Μπινός μαζί με τον Γάλλο αστροφυσικό Ορελιέν Μπαρό σε ένα κείμενο που δημοσιεύεται στην εφημερίδα Le Monde.
Πρόκειται για ένα είδος «μανιφέστου», ένα κάλεσμα προς τους ηγέτες και τους πολίτες «να αλλάξουν ριζικά τρόπο ζωής, κατανάλωσης και οικονομίας».
Συνυπογράφουν τρανταχτά ονόματα καλλιτεχνών όπως: Ρόμπερτ ντε Νίρο, Κέιτ Μπλάνσετ, Πέδρο Αλμοδόβαρ, Μαντόνα, Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ, Πίτερ Μπρουκ, Μόνικα Μπελούτσι, Τζέιν Φόντα, Τζέρεμι Άιρονς και πλειάδα άλλων καλλιτεχνών.
Το κείμενο:
Η διάσημη Γαλλίδα ηθοποιός Ζυλιέτ Μπινός
«Η πανδημία είναι μια τραγωδία. Ωστόσο αυτή η κρίση έχει την αρετή να μας καλεί να αντιμετωπίσουμε βασικά ερωτήματα.
Η αξιολόγηση είναι απλή: Οι διορθώσεις και προσαρμογές δεν αρκούν πλέον, το πρόβλημα είναι συστημικό.
Η τρέχουσα οικολογική καταστροφή είναι μέρος μιας «μετά-κρίσης»: της μαζικής εξαφάνισης της ζωής στη Γη που δεν αμφισβητείται πλέον, ενώ όλοι οι δείκτες δείχνουν μια άμεση υπαρξιακή απειλή.
Σε αντίθεση με μια πανδημία, όσο σοβαρή και εάν είναι, πρόκειται για μια παγκόσμια κατάρρευση οι συνέπειες της οποίας θα είναι πέραν από κάθε μέτρο.
Καλούμε επομένως επισήμως τους ηγέτες και τους πολίτες να βγουν από την ανυπόφορη λογική που εξακολουθεί να επικρατεί για να εργασθούν επιτέλους προς την κατεύθυνση μιας βαθιάς αναθεώρησης των στόχων, των αξιών και των οικονομιών.
Σημείο ρήξης
Και ο Ισπανός σκηνοθέτης Πέδρο Αλμοδόβαρ συνυπογράφει την έκκληση
Ο καταναλωτισμός μας οδήγησε να αρνηθούμε τη ζωή αυτή καθεαυτή: τη ζωή των φυτών, των ζώων και τη ζωή ενός μεγάλου αριθμού ανθρώπων. Η ρύπανση, η υπερθέρμανση του πλανήτη και η καταστροφή των φυσικών χώρων οδηγούν τον κόσμο σε σημείο καμπής, σε σημείο ρήξης.
Για αυτούς τους λόγους, σε συνδυασμό με τις συνεχώς αυξανόμενες κοινωνικές ανισότητες, μας φαίνεται αδιανόητο να «επιστρέψουμε στην κανονικότητα».
Ο ριζικός μετασχηματισμός που απαιτείται –σε όλα τα επίπεδα- χρειάζεται κουράγιο και θάρρος. Δεν θα μπορέσει να πραγματοποιηθεί χωρίς μια τεράστια και αποφασιστική δέσμευση».
Το «μανιφέστο» κλείνει με το ερώτημα: «Πότε ξεκινούν οι πράξεις; Είναι θέμα επιβίωσης όσο και αξιοπρέπειας και συνέπειας».
Συνημμένα ο σύνδεσμος για τη λίστα των υπογραφόντων :
Ολυμπία Τσίπηρα, Παρίσι
Deutsche Welle
Η Ζυλιέτ Μπινός
είναι έκ τών πραγμάτων «διαχειρίστρια» τής Διαθήκης «πρός κάθε Ευρωπαίο»
τού Πολωνού Σκηνοθέτη Krzysztof Kieslowski, όπως αυτός
τήν διατύπωσε μέ τήν κινηματογραφική τριλογία του
Trois couleurs : Bleu, Blanc, Rouge,
νά, δείγμα:
απ’ ό,τι θυμάμαι,
όταν πιά είχαμε δεί τήν Τριλογία του,
τό Φεστιβάλ Κινηματογράφου τής Θεσσαλονίκης κάλεσε τόν Κριστόφ Κισλόφσκι, πού
πέθαινε από καρκίνο, νά τόν τιμήσει
κι έτσι δόθηκε η ευκαιρία στόν κριτικό κινηματογράφου τής «Ελευθεροτυπίας»,
τόν Νίνο Φένεκ Μικελίδη, νά τού θέσει τό ερώτημα:
«αφού η Καινή Διαθήκη είναι μεταφρασμένη σέ όλες τίς γλώσσες
καί η τριλογία σας είναι γαλλόφωνη,
γιατί βάλατε τό απόσπασμα από τήν επιστολή τού Απ. Παύλου στά ελληνικά;»,
γιά νά λάβει τήν απάντηση:
«Κάθε πράγμα έχει τόν τρόπο του, τού Ύμνου τής Αγάπης, είναι αυτός»!
η αγάπη είναι ό τρόπος τού Θεού· τό ήθος Του
τά ορυκτά, τά φυτά, τά ζώα…
έχουν τόν τρόπο τους
κι επειδή:
πτόλεμος είναι η δράσις κατά τού “δικαιώματος”
(ποιά δικαιώματα τώρα’ αυτά είναι syndicalism!)
τής “φυσικής αναγκαιότητας” νά επικαθορίσει τό νόημα καί
τό περιεχόμενο τής ύπαρξης καί ζωής τού Ανθρώπου!
Τό λεγόμενο Φυσικό Σύμπαν, είναι σύμπαν νομοτελειακό, δηλαδή
σύμπαν καταναγκασμού!
Τό Σύμπαν τού Ανθρώπου, είναι σύμπαν Ελευθερίας, γιατί
μόνον έναν Νόμο γνωρίζει’ τήν Αγάπη!
Ό Άνθρωπος δέν ανήκει στή Φύση’ η Φύση ανήκει στόν Άνθρωπο!
Οί βλέποντες καί μή ορώντες, οί ακούοντες καί μή ακροώμενοι,
εκλαμβάνουν τήν
Μετοχή
τού Ανθρώπου στή Φύση, ώς
Κατοχή
τού Ανθρώπου από τήν Φύση,
βλέπε:
https://www.anixneuseis.gr/%cf%84%ce%bf-%cf%86%ce%b1%ce%b9%ce%bd%cf%8c%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%bf-crowdism-%cf%80%cf%8e%cf%82-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%81%ce%ae-%ce%bf%ce%bc%ce%ac%ce%b4%ce%b1-%ce%b1%ce%bd/comment-page-1/#comment-855037 ,
γι’ αυτό,
η γλώσσα τού ανθρώπου(μία είναι η γλώσσα τ’ ανθρώπου·
αγγλικά, “γαλλικά”, γερμανικά καί όλα τ’ άλλα, κώδικες σημάτων, είναι, μέ οργάνωση λίγο
ανώτερη από τά τράφικ λάϊτς… γιά νά μή γκσεχνιόμαστε εδώ μέσα, έ;!),
όταν μιλάει γιά τόν άνθρωπο συγκεκριμένα, δέν λέει “ό τρόπος τού ανθρώπου”, αλλά
«τό ήθος τού ανθρώπου»
κι εναπόκειται πιά στήν αναπηρία τού κάθε κουλτουριασμένου,
νά βλέπει/ακούει «ήθος» καί
νά καταλαβαίνει ηθικισμός, “ηθικολογία”… αυτά τά προϊόντα ξεπεσούρας…
Ειλικρινή και θερμά ευχαριστήρια για την προσφορά σας .Εν αναμονή και άλλων .
Χριστός Ανέστη.