Όταν η Μόνικα ερωτεύτηκε την Ελλάδα (και τη Μαρία Κάλλας)

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

Η Ιταλίδα σταρ Μόνικα Μπελούτσι μιλάει στο «Κ» λίγο πριν από τη συνάντησή της με το ελληνικό κοινό στη σκηνή του Ηρωδείου.

Καλησπέρα σας, με λένε Γιώργο, έκανα τεστ κορωνοϊού πριν από δύο ημέρες και είμαι αρνητικός. Λέτε έτσι να συστηνόμαστε από εδώ και στο εξής;

(Γελώντας). Χμμ, κάπως έτσι νομίζω. Οπότε, με λένε Μόνικα, έκανα τεστ πριν ταξιδέψω στην Αθήνα και είμαι και εγώ αρνητική!

Δεν ξέρω αν είναι ο ιδανικός τρόπος να σπάσει ο πάγος σε μια συνέντευξη με μία από τις διασημότερες –ομορφότερες– πιο αγαπητές σταρ του κόσμου, αλλά η συνθήκη δεν με άφησε να σκεφτώ κάτι καλύτερο. Στο αλλόκοτα ήσυχο λόμπι του Χίλτον Αθηνών, η υπάλληλος της ρεσεψιόν μού είχε δώσει το κλειδί του δωματίου 1.000. Ανέβηκα φορώντας τη μάσκα μου, αφαίρεσα το αυτοκόλλητο αποδεικτικό της απολύμανσης από την πόρτα και για το επόμενο εικοσάλεπτο βημάτιζα νευρικά πάνω κάτω σε μια άδεια σουίτα, περιμένοντας τη Μόνικα Μπελούτσι. Όλες οι σημειώσεις προς τον εαυτό μου («να είσαι άνετος, να της μιλάς σαν να είναι ένας απλός άνθρωπος, μη φανεί ότι τα μάτια σου πετάγονται από τις κόγχες τους όπως στα καρτούν του Tex Avery») σκορπίστηκαν από το μπαλκόνι του 10ου ορόφου και τότε άνοιξε η πόρτα και μπήκαν ο Γάλλος ατζέντης Ολιβιέ Γκουζμάν, ο σκηνοθέτης Τομ Βολφ, ο Έλληνας παραγωγός Γιώργος Λυκιαρδόπουλος και Αυτή. Γρήγορες συστάσεις, η Μπελούτσι επιλέγει να καθίσει στην πολυθρόνα απέναντι από την τζαμαρία, «θέλω να βλέπω τη θέα», «σας αφήνουμε να τα πείτε, έχετε 20 λεπτά», επιτέλους οι δυο μας.

Aν και τα «κανονικά» μας καλοκαίρια μοιάζουν πολύ μακρινά λόγω της πανδημίας, ήσασταν σε κάποιο νησί, αν δεν κάνω λάθος…

Si, ήμουν στην Πάρο. Αγαπώ την Ελλάδα τόσο πολύ, δυστυχώς δεν ξέρω και τόσο την Αθήνα, αφού έχω κάνει μόνο δύο σύντομες επισκέψεις, αλλά ελπίζω να μου δοθεί η ευκαιρία με τις παραστάσεις να τη γνωρίσω. Λατρεύω όμως την Πάρο και την Αντίπαρο. Όποτε βρίσκομαι στην Ελλάδα, νιώθω πολύ κοντά στις ρίζες μου, ξέρετε.

Όπως λένε, una faccia, una razza!

Voila! (Γελώντας). Η Ρώμη και η Αθήνα είναι πολύ «κοντινές» πόλεις.

Λέτε αυτή η κρίση να επηρεάσει τον τρόπο ζωής μας; Εμείς οι Μεσογειακοί είμαστε της εξωστρέφειας και της γλυκιάς ζωής, αγκαλιαζόμαστε, φιλιόμαστε, ανταμώνουμε γύρω από τραπέζια, μεγάλες φαμίλιες, παππούδες, εγγόνια, γονείς…

Ναι, ακριβώς. Μεγαλώνουμε μαζί. Και τώρα, όλες οι σχέσεις μας, όπως και η δουλειά μας, γίνονται εξαιρετικά περίπλοκες. Αυτό που ζούμε είναι μια πολύ δραματική περίοδος, τόσοι άνθρωποι γύρω μας έχασαν δικούς τους, αλλά πιστεύω ότι θα το ξεπεράσουμε. Πιστεύω ότι η επιστήμη θα μας δώσει τα όπλα που χρειαζόμαστε και με το νέο έτος τα πράγματα θα βελτιωθούν. Ασφαλώς η απειλή του κορωνοϊού είναι πραγματική, χρειάζεται όλη μας την προσοχή, αλλά δεν θα μείνει για πάντα.

Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΗΡΩΔΕΙΟΥ

Ο κορωνοϊός, τα lockdown, τα κενά καθίσματα στα θέατρα, όλα αυτά ανήκαν στη σφαίρα της δυστοπικής επιστημονικής φαντασίας, όταν ο Γιώργος Λυκιαρδόπουλος του πολιτιστικού οργανισμού «Λυκόφως» άκουσε από τον Γάλλο συνεργάτη του σε παλαιότερες επιτυχημένες μετακλήσεις καλλιτεχνών (Κάρλα Μπρούνι, Τζέιν Μπίρκιν) για μια παράσταση… δωματίου με τίτλο «Μαρία Κάλλας: Eπιστολές και αναμνήσεις» με τη Μόνικα Μπελούτσι. Παιζόταν σε ένα μικρό παρισινό θέατρο και είχε προκαλέσει αίσθηση, λόγω αφενός του υλικού, αφετέρου της ευαισθησίας και του μεσογειακού ταμπεραμέντου που έδινε στον ρόλο η πρωταγωνίστριά της. Έφερε την υπογραφή του Τομ Βολφ, ενός σχετικά νέου σκηνοθέτη, ο οποίος πρωτοπήγε σε όπερα το 2012, μαγεύτηκε και έκτοτε έχει αφιερώσει τη ζωή του στο φαινόμενο «Κάλλας», πρώτα με το κινηματογραφικό «Μaria by Callas» και στη συνέχεια με το βιβλίο «Lettres et mémoires», στο οποίο συγκέντρωσε πάνω από 350 αδημοσίευτα γράμματα της σοπράνο, γραμμένα από την ίδια στη διάρκεια 30 ετών (1946-1977). Ήταν προφανές ότι το έργο θα γνώριζε απήχηση στο ελληνικό κοινό, αν και η εύρεση του κατάλληλου χώρου σε μια περίοδο περιοριστικών μέτρων αποδείχθηκε δύσκολος γρίφος. «Αφού διάφοροι εσωτερικοί χώροι αποκλείστηκαν, έριξα την ιδέα του Ηρωδείου και οι συντελεστές αρχικά σοκαρίστηκαν», λέει ο Λυκιαρδόπουλος. «Από την άλλη, για την Μπελούτσι αυτό λειτούργησε ως επιπλέον κίνητρο. Προς τιμήν της, είπε ότι ήθελε να έρθει με τον σκηνοθέτη, να νιώσει τον χώρο, να καταλάβει τι είχε να αντιμετωπίσει. Εκεί εμπνεύστηκαν μια πολύ μεγαλύτερη παράσταση, που θα «άντεχε» την επιβλητικότητα του Ωδείου.

© Tom Volf

Πραγματικά, αυτό που θα δει το αθηναϊκό κοινό δεν έχει καμία σχέση με τη «μικρή» παράσταση που ανέβηκε στο Παρίσι. Η Μπελούτσι θα συνοδεύεται από την Καμεράτα υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Πέτρου, ενώ το οπτικό μέρος θα εμπλουτιστεί με video art, καθώς μια κάμερα θα αναμεταδίδει σε πραγματικό χρόνο την ανάγνωση της σταρ από διαφορετικές οπτικές γωνίες. «Η δική μας παραγωγή θα λειτουργήσει ως μοντέλο στην περίπτωση που η παράσταση συνεχίσει τη διεθνή της περιοδεία σε μεγάλες σκηνές», λέει ο Λυκιαρδόπουλος. Το ρίσκο φαίνεται να αποδίδει. «Ξεκινήσαμε για μία παράσταση στις 28 Σεπτεμβρίου, προσθέσαμε και δεύτερη στις 29 και τρίτη στις 30! Το συγκινητικό είναι ότι στις 30 Σεπτεμβρίου η Μπελούτσι έχει γενέθλια και, όπως μας είπε, τα τελευταία είκοσι χρόνια τα γιόρταζε ανελλιπώς στην Ιταλία με την οικογένειά της. Η ανταπόκριση των Ελλήνων τη συγκίνησε τόσο, που θα καλέσει τον πατέρα της, τις κόρες της, εξαδέλφους κ.ά. στην Αθήνα, για να γιορτάσουν μαζί!»

«Η ΚΑΛΛΑΣ ΚΙ ΕΓΩ»

Ξέρετε τι είχε συμβεί όταν η Μαρία Κάλλας ανέβηκε στη σκηνή του Ηρωδείου το 1957;

Aπό ό,τι μου είπαν, ήταν άρρωστη και χρειάστηκε να αναβάλει για κάποιες μέρες την παράστασή της, αλλά τελικά τραγούδησε. Ήταν συγκλονιστική.

Στην πραγματικότητα, η τότε αντιπολίτευση είχε ξεσηκώσει σάλο για την αμοιβή της –ύψους τότε 9.000 δολαρίων–, με αποτέλεσμα να δέχεται έως και απειλές το ξενοδοχείο όπου διέμενε!
(Γελώντας έκπληκτη) Απίστευτο!

Δεν πάει πολύς καιρός που λέγατε σε μια συνέντευξη ότι δεν τρέφατε ιδιαίτερη φιλοδοξία να ανέβετε στη θεατρική σκηνή και να ερμηνεύετε τον ίδιο ρόλο κάθε βράδυ. Τι σας τράβηξε σε αυτή την παράσταση;

Μα αυτή η γυναίκα! Τόσο απλά. Όταν ο Τομ μού έδειξε τα κείμενα των επιστολών της, τα βρήκα τόσο δυνατά, τόσο συγκινητικά, που δεν μπορούσα να αντισταθώ. Κατά τύχη, πριν από δύο χρόνια υποδυόμουν μια τραγουδίστρια όπερας στη σειρά «Mozart in the Jungle» και να με τώρα εδώ, να παίζω την Κάλλας! Διάβασα, όπως καταλαβαίνετε, πάρα πολλά για τη ζωή της και αυτό που με συγκίνησε ήταν η δυαδικότητα ανάμεσα στην ντίβα της όπερας και τη γυναίκα. Φυσικά και ήταν σπουδαία καλλιτέχνις, αλλά ο κόσμος δεν συνέρρεε στα θέατρα μόνο για να την ακούσει, αλλά και για να τη δει από κοντά, να βρεθεί στον ίδιο χώρο μαζί της. Ήταν μια ιδιαίτερη αύρα που απέπνεε, κάτι περισσότερο από το τραγούδι. Και την ίδια στιγμή, ήταν μια γυναίκα με μια απλή καρδιά. Μια γυναίκα που ζούσε για την τέχνη και πέθανε επειδή της ράγισαν την καρδιά.

Ταυτιστήκατε με στοιχεία της προσωπικότητάς της;

Νομίζω ότι ο σκηνοθέτης με σκέφτηκε επειδή είμαι, όπως ήταν και εκείνη, μια μεσογειακή ψυχή. Όταν ανακοινώθηκε ότι θα έπαιζα τον ρόλο, η αντίδραση στη Γαλλία ήταν «επιτέλους, μια Ιταλίδα θα παίξει την Κάλλας!», γιατί ναι μεν ήταν Ελληνίδα και γεννημένη στην Αμερική, αλλά είχε ζήσει τόσα χρόνια στην Ιταλία, με έναν Ιταλό σύζυγο και υπηρετώντας την ιταλική παράδοση της όπερας. Η Κάλλας αποτελεί κομμάτι του πολιτισμού μας, όπως άλλωστε και του ελληνικού πολιτισμού. Κάτι άλλο που με έκανε να νιώσω κοντά της είναι το ότι μιλούσε ιταλικά, γαλλικά, αγγλικά, και όλα με μια ελαφρά μεν, χαρακτηριστική δε προφορά. Το ίδιο λένε και για μένα! Αυτό που με συγκλονίζει είναι ότι, παρά την τεράστια επιτυχία της, ήταν μια γυναίκα που υπέφερε, κυρίως επειδή δεν είχε αποκτήσει ένα παιδί. Όπως είχε πει, η μητέρα της είχε αποφασίσει ότι η καριέρα της είναι η ζωή της και ο σύζυγός της είχε αποφασίσει το ίδιο, οπότε αυτή ήταν η μοίρα της και δεν υπήρχε διέξοδος.

Με τα σημερινά δεδομένα, θα τολμούσε κάποιος να πει ότι είστε ένα περισσότερο υγιές γυναικείο πρότυπο. Έχετε καριέρα και οικογένεια, είστε διάσημη, αλλά όλοι έχουν να λένε για το πόσο προσγειωμένη είστε.

Δεν ξέρω. Ζούμε σε μια άλλη εποχή. Η Κάλλας ήταν πολύ μοντέρνα για την εποχή της. Πολύ θαρραλέα. Ακολούθησε την καρδιά της. Πήρε την ελληνική υπηκοότητα μόνο και μόνο για να ακυρώσει τον γάμο της με τον Μενεγκίνι και να ζήσει τον έρωτα με τον Ωνάση. Φαντάζεστε τι σήμαινε αυτό; Ήξερε τι θα πει πόλεμος, πείνα και φτώχεια, είχε μια μητέρα που την πίεζε διαρκώς, στερήθηκε την κανονική ζωή για να καλλιεργήσει το ταλέντο της, όλη της τη ζωή δούλευε και, τελικά, κατάφερε να γνωρίσει την επιτυχία και να επανεφεύρει τον εαυτό της, όπως αντίστοιχα είχε κάνει και η Μέριλιν Μονρό. «Δημιούργησε» τον εαυτό της. Εγώ ήμουν πολύ πιο τυχερή. Για μένα είναι πιο εύκολο να είμαι απλή, επειδή στην εποχή που ζούμε είναι πιο εύκολο να είσαι γυναίκα.

Η ίδια είχε πει ότι πάνω στη σκηνή νιώθει σαν να βρίσκεται στο σκοτάδι. Και εσείς έχετε περιγράψει την αίσθηση ως κάτι τρομακτικό. Βρήκατε κάποιο «τρικ» για να το ξεπερνάτε;

Όχι. Είναι αυτό που είναι. Κάθε φορά που ανεβαίνω, τα συναισθήματα με πνίγουν.  Την ίδια στιγμή, η επαφή με το κοινό είναι τόσο δυνατή και τόσο όμορφη, που κι εγώ προσπαθώ να δώσω ό,τι πιο όμορφο μπορώ. Να δώσω αυτό που αισθάνομαι για εκείνη. Να δώσω τη Μαρία, όχι την Κάλλας. Γιατί για μένα αυτή η απίστευτη γυναίκα, που είχε τόση χάρη, τόση δύναμη, τόση δόξα, ήταν ένα μικρό πουλάκι…

«ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΙΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ»

Διακόπτω την απομαγνητοφώνηση και ακούω ξανά την τελευταία φράση, με τη χαρακτηριστική ιταλο-γαλλο-αμερικανική προφορά του ιδιώματος Μπελούτσι και με την ένταση της φωνής της να κατεβαίνει στο επίπεδο ψιθύρου. «Α little bird». Δεν ξέρω αν ξέρετε για το φαινόμενο ASMR (Autonomous Sensory Meridian Response), που περιγράφει πώς ορισμένα ηχητικά ερεθίσματα, όπως π.χ. ένας ψίθυρος, ένα κυματάκι που σκάει στα βότσαλα ή το θρόισμα των φύλλων, μπορούν να μας προκαλέσουν μια στιγμιαία ευφορία, κάτι σαν ανατριχίλα που ξεκινά από το τριχωτό της κεφαλής και διατρέχει τη σπονδυλική στήλη. Το «a little bird» διά στόματος Μόνικα Μπελούτσι στα ακουστικά μου ήταν η πρώτη ASMR στιγμή αυτής της συνέντευξης, που αισίως περνά στο τρίτο και τελευταίο μέρος της.

Πόσο ανεπιτήδευτα γοητευτική είναι αυτή η γυναίκα! Αλιεύω τυχαία σχόλια του κοινού των social media: «Έχει ένα υγιές μυαλό. Το ότι είναι τόσο φυσιολογική την κάνει τόσο ακαταμάχητη». «Όσο μεγαλώνει, τόσο ομορφαίνει». «Είναι μια προσωπικότητα με βάθος και εκπέμπει αληθινή αγάπη για τη ζωή και για τον δρόμο που διάλεξε. Βγάζει μια δύναμη χαρακτήρα που απλώς είναι αδύνατο να προσπεράσεις». Και πάει λέγοντας. «Να σας πω την αλήθεια, δεν ήξερα τίποτα γι’ αυτήν», μου λέει ο Γιώργος Λυκιαρδόπουλος. «Γνώρισα μια γυναίκα απλή, με χιούμορ, χωρίς ίχνος υπεροψίας. Ίσα ίσα, που νιώθει μεγάλο άγχος και ευθύνη για να τα πάει καλά στον ρόλο της, σ’ αυτή τη σκηνή, μπροστά στο ελληνικό κοινό».

«Πολλές φορές, μέσα στην ησυχία της νύχτας, ευχόμουν να ακούσω μια κουβέντα αγάπης από έναν άνδρα, αντί για το χειροκρότημα χιλιάδων», είχε πει η Τζούντι Γκάρλαντ. Πώς σας φαίνεται;

It’s beautiful… (σ.σ. δεύτερη ASMR στιγμή). Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στη δημόσια εικόνα μας και στην προσωπική ζωή. Στη δουλειά μας πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, για να μην τα μπλέκουμε. Αυτό που φαίνεται είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι του ποιοι πραγματικά είμαστε. Και φυσικά, η αγάπη των δικών σου ανθρώπων, της οικογένειας, είναι πιο σημαντική από οτιδήποτε άλλο. Αλλά μέσα από τη δουλειά σου μπορείς να μάθεις τόσο πολλά πράγματα και να αγγίξεις τόσο πολλούς ανθρώπους… Η Κάλλας έλεγε πως, όταν τραγουδά, δεν είναι μια εγωιστική στιγμή, αλλά η προσπάθειά της να αγγίξει κάτι ανώτερο από την ίδια. Είναι μια διαδικασία δούναι και λαβείν, είναι κάτι ενδιαφέρον, κάτι ιδιαίτερο. Αλλά ξαναλέω ότι η αγάπη του κοινού δεν έχει καμία σχέση με την αγάπη των κοντινών σου ανθρώπων.

«Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΟΜΟΡΦΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΒΑΡΕΤΗ ΣΕ ΠΕΝΤΕ ΛΕΠΤΑ»

Η ομορφιά είναι κάτι επιφανειακό και υποδεέστερο των ψυχικών αρετών ή μια αντικειμενική αξία τεράστιας σημασίας, που ανοίγει όλες τις πόρτες στη ζωή; Είστε της σχολής του Πλάτωνα ή του Αριστοτέλη ως προς αυτό;

Και των δύο! (Γελάει). Ο Πλάτωνας λέει και κάτι ακόμα: «Να είσαι ευγενικός, γιατί κάθε άνθρωπος που συναντάς δίνει και μια σκληρή μάχη». Σαφώς και η εξωτερική ομορφιά είναι κάτι παροδικό, κάτι που φθείρεται με τον χρόνο. Και τότε, πρέπει η εσωτερική ομορφιά να βγει στο προσκήνιο. Το να έχεις μόνο ωραία εμφάνιση μπορεί να καταντήσει βαρετό μέσα σε πέντε λεπτά. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η ομορφιά μπορεί να προκαλέσει πολλή περιέργεια γύρω από το άτομό σου. Αν δεν έχεις τίποτε άλλο να «δώσεις», η περιέργεια αυτή δεν θα διαρκέσει για πολύ. Και τότε, οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν επιθετικοί μαζί σου.

© Tom Volf

 

Πιστεύετε ότι τείνει να γίνει προσβλητική στην εποχή μας η έννοια του «συμβόλου του σεξ»;

Προσωπικά δεν βρίσκω τίποτε το προσβλητικό. Είναι δε ιδιαίτερα κολακευτικό όταν δεν αναφέρεται πια στην ομορφιά της νεότητας, αλλά στην ομορφιά της θηλυκότητας.

Έχω δύο έφηβες κόρες και εγώ, αν και μεγαλύτερες από τις δικές σας. Θέλετε να μου (τους) δώσετε μια συμβουλή;

Πιστεύω πως, όταν είμαστε πολύ νέες, δεν συνειδητοποιούμε πόσο όμορφες είμαστε. Και στην πραγματικότητα αυτή η άγνοια είναι που κάνει τα νεαρά κορίτσια τόσο χαριτωμένα. Είναι όλα τους τόσο όμορφα, τόσο γεμάτα ζωή και δεν έχουν επίγνωση αυτής της ομορφιάς τους.

Είναι δύσκολο να μεγαλώνεις κορίτσια;

Το πιο σημαντικό είναι να μιλάς, να μιλάς, να μιλάς, συνέχεια, για τα πάντα. Με την κουβέντα χτίζονται οι πραγματικά καλές σχέσεις. Εννοείται ότι δεν γίνεται να μην υπάρχουν μυστικά, ότι κάποια πράγματα μπορούν να τα μοιραστούν μαζί μας και κάποια άλλα είναι πιο δύσκολο, αλλά εμείς ως γονείς πρέπει να προσπαθούμε και να επιμένουμε. Γιατί έτσι θα ξέρουν ότι μπορούν να μας εμπιστεύονται.

Έχετε υπομονή; Έχετε ψυχραιμία;

Δεν είναι πάντα εύκολο, αλλά προσπαθώ!■

«Μαρία Κάλλας: Επιστολές και αναμνήσεις»
Ωδείο Ηρώδου Αττικού 
28, 29, 30 Σεπτεμβρίου, ώρα 21.00
Προπώληση: www.ticketservices.gr/event/monica-bellucci-maria-callas

kathimerini.gr

spot_img

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα