Πώς τα ρευστά και πάλι Βαλκάνια επηρεάζουν την Ελλάδα
14/11/2024
Από όλα αυτά εκείνο που προχώρησε ήταν το οικονομικό στοιχείο. Και ατμομηχανή σε αυτό ήταν η Γερμανία. Οικονομική σύγκλιση χωρίς κάποιες πολιτικές προϋποθέσεις είναι δύσκολη αν όχι αδύνατη. Το πολιτικό μέρος το ανέλαβε η Γαλλία και αυτός είναι ο περίφημος Γαλλογερμανικός άξονας.
Ο άξονας αυτός έχει υποστεί, ρωγμές και, μάλιστα, σοβαρές. Υπάρχει μια υποδόρια κρίση στις σχέσεις των δύο αυτών χωρών και ο καθένας στον τομέα του δεν τα πηγαίνει καλά. Η Γαλλία δεν παράγει πολιτικές ιδέες και η Γερμανία περνά καθαυτή μια οικονομική κρίση. Άρα, το δημιούργημά τους, δηλαδή, αυτό που λέμε σήμερα Ευρωπαϊκή Ένωση, τρίζει.
Για ορισμένους, η ελληνική κρίση παρέδωσε στη Γερμανία όλες τις υποδομές που δημιουργήθηκαν με ευρωπαϊκά προγράμματα. Έχουν τρόπους να παίρνουν πίσω αυτά που δαπανούν. Οι ρωγμές στον γαλλογερμανικό άξονα, οι ενδογενείς κρίσεις που περνούν οι δύο σημαντικότερες χώρες του ευρωπαϊκού οικοδομήματος και η αποδομητική, του διεθνούς συστήματος που δημιουργήθηκε μετά το 1990, λειτουργία του τραμπισμού ως ιδεολογίας, δημιουργούν συνθήκες αποσταθεροποίησης της Ευρώπης. Θα μπορέσουν να ανακάμψουν πολιτικά και οικονομικά Γερμανία και Γαλλία; Τι θα γίνει αν τα πολιτικά κόμματα που αμφισβητούν τις κυρίαρχες επιλογές της μεταψυχροπολεμικής εποχής έχουν καθοριστική επιρροή στις πολιτικές κατευθύνσεις των χωρών τους;
Όλη αυτή η δυναμική δημιουργεί τις προϋποθέσεις μετεωρισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι επιπτώσεις αυτού του μετεωρισμού είναι, ήδη, αισθητές και θα γίνουν ακόμη εντονότερες για χώρες όπως η Ελλάδα η οποία στερείται έρματος.
Ελλάδα και Βαλκάνια
Τα αρκετά χρόνια που βρίσκεται στις συντελούμενες ευρωπαϊκές διεργασίες η Ελλάδα δεν μπόρεσε να αποκτήσει ούτε πλαίσιο προάσπισης της κυριαρχίας της, ούτε πολιτική ανάπτυξης. Επέλεξε το παιδιαριώδες, όλη η ανάπτυξη θα γίνεται στην Αθήνα και από εκεί θα διαχέεται στην ελληνική περιφέρεια. Βεβαίως, τίποτε δεν διαχέεται. Αυτό σε συνδυασμό με την καταστροφική επιλογή του Καλλικράτη ως μορφής διοικητικής οργάνωσης της χώρας, οδήγησαν στην σημερινή ερήμωση της περιφερειακής Ελλάδας.
Ήταν, και είναι, τόσο εμμονική η επιλογή αυτού του μοντέλου ανάπτυξης που ακόμη και στις περιπτώσεις που η Ελλάδα, ως χώρα, θα μπορούσε να ωφεληθεί από υποδομές και διεργασίες στα Βαλκάνια, μέσω ανάθεσης ενός ρόλου στη Θεσσαλονίκη, προτιμήθηκε και προτιμάται η αποχή της χώρας από τα έμμεσα οφέλη αφού στο επίκεντρο δεν βρίσκεται η Αθήνα. Για παράδειγμα, βεβαίως, είναι προτιμότερος ο άξονας Χ αλλά αν δεν μπορέσει να επιτευχθεί, ή, παράλληλα με αυτόν, γιατί δεν αναζητάται πως μπορεί να έχει οφέλη η χώρα από τον αναπόφευκτο άξονα 8 (Βουλγαρία, Σκόπια, Αλβανία, Ιταλία) με αξιοποίηση της Θεσσαλονίκης;
Το νέο μεταψυχροπολεμικό περιβάλλον άφηνε απέξω την Ελλάδα ως προς τις μεγάλες επιλογές του. Αντί να αξιοποιήσουν άλλες περιοχές της χώρας που γειτνίαζαν με τις διεθνείς επιλογές, οι ελληνικές κυβερνήσεις επεδίωξαν να προσαρμόσουν τα νέα δεδομένα με την Αθήνα. Το αποτέλεσμα δεν ήταν, απλώς, δαπανηρό. Ήταν και ανεπιτυχές. Η Ελλάδα κατασκευάζει δρόμους από κάθε περιοχή της χώρας που θα την συνδέει με την Αθήνα, ενώ τέτοιες δυνατότητες υπάρχουν, ήδη, αδιαφορώντας πως θα συνδέσει την χώρα με την βαλκανική και ευρωπαϊκή δυναμική.
Η Γερμανία μπορεί να καταφέρει να ξεπεράσει την πολιτική της κρίση αλλά είναι, μάλλον, δύσκολο, να ξεπεράσει την οικονομική. Το γερμανικό οικονομικό θαύμα βασίσθηκε στην φθηνή ενέργεια από τη Ρωσία, την αμυντική κάλυψη από τις ΗΠΑ, την ενιαία αγορά και τα φθηνά μεταναστευτικά χέρια για τις προλεταριακές εργασίες ή τις εργασίες δεύτερης επιλογής. Τίποτε από αυτά σήμερα δεν συντρέχει. Και δεδομένων των διακηρύξεων της ιδεολογίας του τραμπισμού οι σχέσεις Ουάσιγκτον-Βερολίνου δεν προοιωνίζονται ρόδινες. Κυρίως, λόγω της διαφορετικής φιλοσοφίας των πολιτικών επιλογών αλλά και των αναγκαστικών, λόγω γεωπολιτικής, σχέσεων της Γερμανίας με τη Ρωσία.
Δεν υπάρχει, αυτήν την στιγμή συνολική εικόνα των επιδιώξεων του Τραμπ, αλλά τα προμηνύματα είναι μιας αναθεώρησης του μεταψυχροπολεμικού status quo. Ποιο μπορεί να είναι το μέλλον της Ελλάδας σε μια τέτοια ρευστή Ευρώπη;
Ο Πούτιν θυμήθηκε την δραχμή!
Για λόγους που έχουν να κάνουν, προφανώς, με τις επιλογές της δικής του πολιτικής στην Ευρώπη και τα Βαλκάνια, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, μιλώντας στη ρωσική δεξαμενή σκέψης Βαλντάϊ, είπε πως «η Ελλάδα θα έπρεπε κάποια στιγμή να σκεφθεί την επιστροφή στην δραχμή ή εν πάση περιπτώσει σε ένα εθνικό νόμισμα για να μπορέσει να αναπτυχθεί και να μην πέσει στους ώμους του λαού αυτή η προσπάθεια». Είναι συγκινητικό το ενδιαφέρον του κ Πούτιν για τον ελληνικό λαό αλλά και προφανής η επιθυμία του να αποδομήσει την ελάχιστα συνεκτική Ευρώπη.
Πάλι, εξαιτίας των γερμανικών επιλογών η Ευρώπη δεν μπόρεσε να εμβαθύνει τις σχέσεις των κρατών μελών της και επέλεξε τις συνεχείς διευρύνσεις για να έχει ευρύ πεδίο κινήσεων η γερμανική οικονομία. Αλλά, τώρα, αντιμετωπίζει τα δύσκολα. Η Ευρώπη έχει καταστεί ένας δυσκίνητος γραφειοκρατικός μηχανισμός. Μπορεί το πείραμα σε παλαιότερες, όχι, τόσο ρευστές, περιόδους, να απέδιδε, σήμερα, όμως, που απαιτούνται γρήγορες αποφάσεις η Ευρώπη θυμίζει υπερωκεάνειο σε λίμνη.
Δεν είναι σίγουρη η πορεία της. Θα εξαρτηθεί από το μέχρι που θα τραβήξουν το σκοινί οι Αμερικανοί με τον Τραμπ και από τις επιλογές που θα έχει το Βερολίνο. Η Γερμανία δεν αποκλείεται να συνάψει στενότερες σχέσεις με τη Μόσχα. Τα παλιά ιδεολογικά στερεότυπα έχουν αρθεί. Τα έχει άρει κατ’ αρχάς ο ίδιος ο Τραμπ.
Για την Ελλάδα το μέλλον αρχίζει και διαφαίνεται αγωνιώδες. Δεν αποκλείεται οι διεργασίες στη Μέση Ανατολή να έχουν επιπτώσεις και στην Ελλάδα. Αλλά το ποιο ανησυχητικό είναι μήπως υπάρξουν σχέδια αναθεώρησης των συνόρων στα Βαλκάνια. Ενδιαφέρεται η Αθήνα για αυτό το ενδεχόμενο;
Τα Βαλκάνια που τυχαίως δεν αποκαλούνται η πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης ,αφού από αυτά ξεκίνησαν οι εκρήξεις των τοπικών και του Α’ Παγκοσμίου πολέμων ,αλλά και η Ανατολική-και όχι μόνον – Μεσόγειος θα κρατηθούν από όλη την Δύση μακράν της δυνατής και από αιώνων επίβουλης Ρωσίας αλλά και του επιθετικού μουσουλμανισμού ,αντί πάσης θυσίας. γιατί όλη η Δύση ν-ιδίως η Ευρώπη δεν ξεχνά ούτε την πολιορκία της Βιέννης το 1571 ούτε την Σοβιετική Ένωση που τα ήλεγχε με μονοκομματικά-δικτατορικά καθεστώτα επί 45 χρόνια .
Ευτυχώς και οι λαοί των Βαλκανικών κρατών δεν ”ονειρεύονται τα ωραία εκείνα χρόνια της μιζέριας και των απαγορεύσεων ” ,γιαυτό κόμμα και Κ.Κ. έχει μόνο η Ελλάδα μας, που με αγώνα των αγνών παιδιών της υπό την αξία ηγεσία της ”Δεξιάς” δεν τα έζησε μετά το 1949.
ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΟΙ ΗΠΑ ΜΕ ΟΠΟΙΑΝΔΗΠΟΤΕ ΗΓΕΣΙΑ ΘΑ ”ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΝ ΑΜΑΧΗΤΙ” ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ Ή ΤΑ ”ΣΤΕΝΑ” ΤΩΝ ΔΑΡΔΑΝΕΛΙΩΝ ΣΕ ΟΠΟΙΟΥΣ ΤΑ ΕΠΙΒΟΥΛΕΥΟΝΤΑΙ;.
“Τα Βαλκάνια που τυχαίως δεν αποκαλούνται η πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης” …. Μα αποκαλούνται!
“Τα Βαλκάνια που δεν αποκαλούνται τυχαίως η πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης”. Σωστό. Κάποτε πρέπει να μάθεις ελληνικά. Με τέτοια ελληνικά, μωρέ, έκανες τον δάσκαλο; Τα κακορίζικα τα καπέλια που θα στράβωσες! 🙁
Μία χαρά στέκουν και οι δύο διατυπώσεις σε όποιον γνωρίζει ελληνικά και ελληνικο συντακτικό. Οι λέξεις στην ελληνική γλώσσα μπορούν να τοποθετηθούν σε οποιαδήποτε θέση της πρότασης χωρίς αλλαγή νοήματος. Μήπως να φρεσκάρεις λίγο το συντακτικό σου;
Η πρώτη πρόταση έχει ακριβώς το αντίθετο νόημα από την δεύτερη. Το συντακτικό μου είναι φρεσκότατο. Εσύ μάλλον πρέπει να μάθεις συντακτικό και μετά να κάνεις υποδείξεις.
“τυχαίως δεν αποκαλούνται” = ΔΕΝ αποκαλούνται (κατά τύχην, ενώ θα έπρεπε)
“που δεν αποκαλούνται τυχαίως” = Αποκαλούνται και όχι τυχαίως (άδικα).
Κατάλαβες;
Θα έπρεπε να σκεφτούμε την δραχμή εδώ και χρόνια να γυρίσουμε ξανά έναν χρόνο θα πάρει και μετά θα έχουμε άνοδος σε πολλά θέματα και στην γεωργία και στην κτηνοτροφία και στην περίπτωση εργασία και υγεία τώρα μόνο κάτω πάμε μόνο το ευρώ ήταν το μεγαλύτερο ξέπλυμα χρημάτων στην ιστορία του πλανήτη και νόμιμο καιρός για την δραχμή εδώ και καιρό το φωνάζουμε εμείς η πολίτες αλλά τα λαμόγια και η απατεώνες δεν το θέλουν.να γαμ… Η Ε.Ε. δεν μας έδωσε και τίποτα μόνο πήρε και πήρε Πάλλα από το αίμα και τον ιδρώτα του Έλληνα φτάνει τόσο .
Κατ’ αρχάς, δεν καταλαβαίνω γιατί το γράφεις εδώ και σε μένα. Εν πάση περιπτώσει, όπως έχω ξαναγράψει, δεν μπορείς να φύγεις από το €, ούτε άλλη μεμονωμένη συνθήκη, εκτός κι αν φύγεις εντελώς από την ΕΕ. Αυτό προβλέπει ο Καταστατικός Χάρτης τής Λισσαβώνος.
Σ Ρωσία ναι.σ δύση κ κυρίως σ αγγλοαμερικανους γνωστοί για τ εξαθλίωση τ σημερινής κοινωνίας ανά τ κόσμο!!!ΟΧΙ
Αγαπητέ ΣΑΝ ήταν χρόνια της εξασφάλισης, του ευ ζην δηλ. του ελεύθερου δημιουργικού χρόνου. ΤΏΡΑ είναι τα χρόνια της ανασφάλειας, της αγωνίας νυχθημερόν για την επιβίωση. Εξαιρούνται οι δημ υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι στην Ελλάδα. δηλ εσύ και εγώ
Υπάρχει όντως πρόβλημα αγαπητέ κ. Μακροδημόπουλε αλλά για πολύ λίγους γιατί υπάρχει και η μαύρη εργασία και η αλληλεγγύη των γενεών (πάππων και γιαγιών), που -και εσείς θα γνωρίζετε – βοηθούν πολύ και τώρα τα Χριστούγεννα θα ”ξεπαραδιαστούν”.
Πάντως και αυτοί -οι λίγοι φτωχοί και οι περισσότεροι για την πολυτέλεια – δεν πιστεύουν στην παροιμία ”καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή ”, στην οποίαν πιστεύαμε στις 10ετίες 1950 και 1960 εσείς και εγώ , οι πραγματικά τότε φτωχοί .
Την 15η Οκτωβρίου 1995 η εφημερίδα «Βήμα» αποκάλυψε ότι υπήρξε «σχέδιο του ΝΑΤΟ για αυτονόμηση της Θράκης» στην περίπτωση κρίσης στην περιοχή, δηλ. αξιωματικοί του ΝΑΤΟ, χωρίς την συμμετοχή Ελλήνων αξιωματικών, για να παραμείνει μυστική η πρόθεση τους, σε «επιτελική άσκηση επί χάρτου» τον Ιούλιο του 1995 εξέτασαν την «μερική αυτονόμηση της Δυτική Θράκης». Σχεδίαζαν «σενάριο σύρραξης» που θα μετείχε ο συμμαχικός παράγοντας για την «διευθέτηση της κρίσης» που θα έχει ξεσπάσει στην Νότιο Βαλκανική, ώστε να μετακινηθούν πληθυσμοί για να δημιουργηθούν ομοιογενείς φυλετικά ζώνες και για να προταθεί ειρήνη στην οποία θα περιλαμβάνεται η «μερική αυτονόμηση» της Θράκης. Η εφαρμογή του λοιπόν θα ήταν αποτέλεσμα ενεργού παρέμβασης των δυνάμεων του ΝΑΤΟ – μετά το ξέσπασμα ελληνοτουρκικής σύρραξης – για την επιβολή της δικής του “πρότασης ειρήνης”. Ποιος μπορεί να αποκλείσει σε αυτή την περίπτωση την επαναχάραξη των συνόρων στη Θράκη με τις μετακινήσεις πληθυσμών ώστε να δημιουργηθούν “ομοιογενείς” εθνικά πληθυσμοί;
Τον Σεπτέμβρη του 1995, ο τότε υφυπουργός Άμυνας Νίκος Κουρής, με αφορμή τους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς εναντίον των Σέρβων που διαμόρφωσαν τους επιδιωκόμενους από τη Δύση συσχετισμούς στη Βοσνία, προέτρεπε τους μαθητές της Σχολής Εθνικής Άμυνας να εξετάσουν «το νέο ρόλο του ΝΑΤΟ σε επιχειρήσεις επιβολής ή διατήρησης της ειρήνης και τις τυχόν συνέπειες που θα έχει αυτή η μετεξέλιξή του σε ενδεχόμενη κρίση στο Αιγαίο ή άλλες περιοχές του εθνικού μας χώρου».
Η προτροπή του υφυπουργού Άμυνας Νίκου Κουρή συμπίπτει χρονικά με το νατοικό σενάριο. Αποδεικνύεται λοιπόν ότι όταν προέτρεπε τους μαθητές της Σχολής Εθνικής Άμυνας δεν το έπραττε για λόγους εκπαιδευτικούς αλλά ουσιαστικούς.
Η απάντησή μου και προς εσάς ,αλλά και για τους άλλους πολλούς αναγνώστες αυτού του άρθρου ,αγαπητέ κ. Μακροδημόπουλε.
Η Ιστορία έγραψε και γράφει πως- ό,τι λέμε και γράφουμε ως Δύση -αποφάσισε από το 1915 να ελέγχει τα Στενά του δικού μας Ελλησπόντου και έκτοτε όποιοι χώροι είναι πλησίστιοι αυτών ελέγχονταν από τότε και θα ελέγχονται συνεχώς από αυτήν με Συμμαχίες ή και με άλλους τρόπους , όπως αυτή του 1995 που περιγράψατε , όπως τώρα από την Βάση της Αλεξανδρούπολης και την σιδηροδρομική κ.λ.π συνδέσεις με Βουλγαρία και Ρουμανία ,χώρες του ΝΑΤΟ .
Να σας θυμίσω ότι η Σύμμαχος μας από το 1915 Γαλλία κατέλαβε τους νομούς Ροδόπης και Έβρου μετά την απελευθέρωση της Ξάνθης και μας τους παρέδωσε (δεν τους απελευθερώσαμε) στις 14 Μαϊου 1920 και ότι, όλοι οι Σύμμαχοι δεν μας άφησαν να απελευθερώσουμε (με τον στρατηγό Ζυμβρακάκη )μετά την Ανδριανούπολη και την υπόλοιπη την Ανατολική Θράκη” μάλλον ”για να μη μας έχουν στα πόδια τους- τραπέζια τους”, όταν συζητούν και αποφασίζουν για τα Στενά ειδικά μετά την εκδίωξή μας από την Μικρά Ασία , που γίναμε μια ”φλούδα γης” και κράτος .
Μας πήγαν και πολεμήσαμε γενναία στην Μικρά Ασία , αλλά δεν υπολογίσαμε ότι σε κάθε αγώνα υπάρχει και ήττα , ειδικά αν ”δεν μας θέλει ο διαιτητής”.
Υ.Γ Την προσφορά του Γενικού Διοικητή Θράκης Βαμβακά ,να διαβάσετε.
Καλό Σαββατοκύριακο σε εσάς και σε όλους
Σταύρος Αθαν.Ναλμπάντης εξ Έβρου
Αισθάνομαι την ανάγκη για όσους άλλους – πέραν των χιλιάδων- θα διαβάσουν το άρθρο και τα σχόλια μου να ευχαριστήσω τον κ. Ανώνυμο που ”τα έβαλε ” με τον ”γραμματισμένο” κ. Επισκέπτη , ο οποίος όταν δεν μπορεί να απαντήσει με επιχειρήματα ”το γυρίζει” στα ορθογραφικά και συντακτικά λάθη των σχολίων μου.
Θα παρακαλούσα τον κ. Ανώνυμο να ”προσβάλλει” τον κ. Επισκέπτη για τις βρισιές του εις βάρος μου κυρίως για να μη ”λερώνει” και το ύφος των ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΩΝ ΜΑΣ .
Εγώ θα συνεχίσω όπως ξέρω με αυτά που γνώρισα και έζησα και με τη λογική μου , την οποίαν μου χαρίζει ο Θεός μας.
ΖΗΤΩ ΠΟΛΛΑ ΚΥΡΙΕ ΑΝΩΝΥΜΕ;. Καληνύχτα σας .
Αυτό είναι το δείγμα τού ανθρωπάκου. Αντί να μάθεις ελληνικά και να μ’ ευχαριστείς που σε διορθώνω, βγάζεις και γλώσσα από πάνω. Σαν γριά σουρλουλού.
Εγώ περιμένω απάντηση από τον κ. Ανώνυμο -αυτόν ρώτησα- και μου απαντά άλλος και άσχετος.
Κακή συνήθεια και πολύ αγενής ”καλοί μου άνθρωποι”.