Πόσο συχνά ανοίγει θέμα ανασχηματισμού η αντιπολίτευση και όχι η κυβέρνηση; Αυτό το παράδοξο έκανε εντός της εβδομάδας ο Αλέξης Τσίπρας που, με εύσχημο μεν τρόπο –με ένα ανέκδοτο– αλλά σαφή διάθεση εμπλοκής στα εσωτερικά της κυβέρνησης, θέλησε να «κάψει», πριν καν γίνουν, τις αλλαγές του πρωθυπουργού. Συγκεκριμένα, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είπε απευθυνόμενος στον Κυριάκο Μητσοτάκη πως ένας πρωθυπουργός βρίσκει, από τον προκάτοχό του, τρεις επιστολές στο γραφείο του. Η πρώτη λέει «ρίξε τις ευθύνες στον προηγούμενο», η επόμενη «ρίξε τις ευθύνες στους υπουργούς σου» και η τελευταία «ετοίμασε τις δικές σου επιστολές». Ετσι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να προκαταβάλει τις όποιες αλλαγές επιλέξει ο πρωθυπουργός το επόμενο διάστημα, ρίχνοντας πρόωρα ακόμη ένα όπλο στην πολιτική μάχη, καθώς 1,5 χρόνο μετά τις εκλογές βλέπει πως δεν μπορεί το κόμμα του να εισπράξει από την κυβερνητική φθορά.

Αρκετοί είπαν πως με αυτή την αναφορά ο κ. Τσίπρας… ανέβαλε τον ανασχηματισμό που σχεδίαζε ο πρωθυπουργός. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει, λένε όσοι γνωρίζουν πώς λειτουργεί ο κ. Μητσοτάκης. Οι αλλαγές άλλωστε στο κυβερνητικό σχήμα είναι στο συρτάρι του πρωθυπουργού εδώ και καιρό και όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν πως θα είχαν ήδη γίνει εάν δεν είχαν προκύψει δύο μεγάλες κρίσεις: η έξοδος του «Ορούτς Ρέις» στην Ανατολική Μεσόγειο και το νέο επιθετικό κύμα της πανδημίας.

Οι κρίσεις ωστόσο δεν μπορούν να αναβάλλουν επ’ αόριστον τις αλλαγές, ούτε να αποτελούν μόνιμη τροχοπέδη, καθώς όσο περνάει ο καιρός τόσο πιο επιβεβλημένες γίνονται. Οι τελευταίες άλλωστε δημοσκοπήσεις μπορεί να δείχνουν πως η κυβέρνηση και κυρίως ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξακολουθούν να απολαμβάνουν υψηλή δημοτικότητα, αλλά την ίδια ώρα έχει κάνει την εμφάνισή της η πρώτη κυβερνητική κόπωση, αποτέλεσμα κυρίως της παρατεταμένης υγειονομικής κρίσης. Στο διά ταύτα, καλά ενημερωμένες πηγές λένε πως «στο πρώτο ξέφωτο», δηλαδή μόλις πέσουν τα κρούσματα, σε συνδυασμό με αποσυμπίεση του συστήματος υγείας, ο πρωθυπουργός θα προχωρήσει σε αλλαγές.

Τα χαρακτηριστικά

Επειδή τα πρόσωπα είναι συνάρτηση των πολιτικών και της εν γένει φιλοσοφίας που θα ακολουθηθεί, το βασικό ερώτημα είναι τι είδους ανασχηματισμός θα είναι αυτός. Ολες οι πληροφορίες συγκλίνουν πως ο κ. Μητσοτάκης θέλει ένα πιο «σφιχτό» σχήμα που θα «μπορεί να κάνει τη δουλειά» ενόψει της δύσκολης συνέχειας. Αυτό μεταφράζεται σε τρεις πυλώνες:

Πρώτος πυλώνας είναι πως θα υπάρξουν σίγουρα αλλαγές στα υπουργεία που έχουν αποδεδειγμένα «γρατζουνιστεί» και παίρνουν χαμηλό βαθμό. Δεν έχει σημασία εάν αυτό συμβαίνει λόγω κακών χειρισμών των υπουργών ή απλώς λόγω των συγκυριών. Σημασία έχει πως το αποτέλεσμα είναι κακό και χρήζει διόρθωσης. Υπάρχουν τέτοια υπουργεία που εδώ και καιρό χρειάζονται οπωσδήποτε αλλαγές, αλλά, όπως προειπώθηκε, η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης στην οποία εισήλθε η χώρα δεν άφηνε περιθώρια αλλαγών την ώρα της μάχης. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως θα δούμε μετακίνηση κορυφαίων υπουργών σε άλλα υπουργεία, χωρίς όμως να αποκλειστεί καρατόμηση χωρίς μετακίνηση. Και αυτές οι περιπτώσεις είναι τουλάχιστον τέσσερις.

Δεύτερος πυλώνας είναι η αξιοποίηση στελεχών από την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν τουλάχιστον 8-10 βουλευτές που θεωρείται πως μπορούν να αξιοποιηθούν σε κυβερνητικές θέσεις, υφυπουργών –κυρίως– αλλά και υπουργών. Η παραπάνω συγκεκριμένη κίνηση κρίνεται ότι θα έχει πολλαπλά πολιτικά οφέλη για τον κ. Μητσοτάκη, καθώς κατ’ αρχάς θα δείξει πως επιθυμεί να βάλει στο παιχνίδι τους βουλευτές, όπως έδειξε και με την πρόσφατη, μετά ένα χρόνο, συνεδρίαση της Κ.Ο., ενώ θα πετύχει να μεταδώσει καλύτερα το κυβερνητικό μήνυμα στη βάση, κάτι που δεν κάνουν κατά κανόνα οι εξωκοινοβουλευτικοί. Το ποσοστό της βουλευτικής ενίσχυσης του κυβερνητικού έργου μπορεί να αυξηθεί ανάλογα με το τι έχει στο μυαλό του ο Κυρ. Μητσοτάκης. Ενδιαφέρον θα έχει εάν ο πρωθυπουργός κινηθεί έχοντας σε ορισμένες περιπτώσεις κατά νου και το γεωγραφικό σκέλος, ώστε να υπάρχει καλύτερη ισορροπία μεταξύ της εκπροσώπησης των διαφόρων περιοχών.

Ο τρίτος πυλώνας έχει να κάνει με περαιτέρω άνοιγμα προς τον κεντρώο χώρο. Προσώρας αυτό δεν φαίνεται να είναι στις προτεραιότητες του κ. Μητσοτάκη. Ο λόγος είναι διπλός. Πρώτον, η μάχη του Κέντρου έχει κερδηθεί στο ιδεολογικό πεδίο. Ολες οι έρευνες δείχνουν πως ο πρωθυπουργός έχει εκτοπίσει τον Αλέξη Τσίπρα στα αριστερά και ο κεντρώος χώρος είτε τον στηρίζει είτε τον παρακολουθεί. Αυτό δεν σημαίνει ότι αποκλείεται να προκύψουν μεμονωμένες προσωπικότητες του κεντρώου χώρου που μπορεί να συνδράμουν το κυβερνητικό έργο. Αλλά στην παρούσα φάση κάτι τέτοιο δεν είναι κεντρική στρατηγική όπως ήταν το προηγούμενο διάστημα.

Τέλος, ένα στοιχείο που έχει ενδιαφέρον είναι πως, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», οι μετρήσεις που φτάνουν στο Μαξίμου, και πάντα λαμβάνονται υπ’ όψιν σε όλες τις αποφάσεις, λένε ότι οι πολίτες προτιμούν «γενναίες» αλλαγές με την είσοδο νέων –όχι απαραιτήτως ηλικιακά– προσώπων.

“Καθημερινή”