του Παντελή Σαββίδη
Υπάρχουν δύο επίπεδα ανάγνωσης των εξελίξεων που αφορούν το Ουκρανικό.
Το ένα είναι το διεθνοδικαιϊκό και συναισθηματικό που υπαγορεύει υποστήριξη της Ουκρανίας και το άλλο είναι το εθνικό συμφέρον που χρειάζεται αναζήτηση.
Οι Αμερικανοί εγκαταλείπουν την Ευρώπη και αποσύρουν την ομπρέλα ασφαλείας που της παρείχαν.
Οι αντιδράσεις των Ευρωπαίων ηγετών θυμίζουν απατημένες κορασίδες με τους καουμπόϋδες να αδιαφορούν για τις παρακλήσεις τους.
Οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες βρίσκονται, ακόμη, στο στάδιο των λυγμών αλλά σιγά σιγά αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι κάτι πρέπει να κάνουν.
Μια νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας βρίσκεται στα σκαριά.
Στην αρχιτεκτονική αυτή φαίνεται να συμμετέχει ο θεωρούμενος, ιστορικά, βασικός πυρήνας της Ένωσης ενδεχομένως με κάποια άλλα κράτη της Κεντρικής Ευρώπης.
Το πολύ ενδιαφέρον για την ελληνική περίπτωση είναι ότι ξαναμπαίνει στο παιχνίδι η Βρετανία (επιστρέφει στην Ευρώπη από άλλη πλευρά) αλλά και η Τουρκία. Θα βάλουν με κάποιον τρόπο και την Ουκρανία και αυτό θα είναι το δέλεαρ να πείσουν τον Ζελένσκι να παραδώσει εδάφη.
Το πολύ αρνητικό είναι ότι για άλλη μια φορά η Ελλάδα μένει εκτός.
Θα έχουμε, δηλαδή, μια νέα ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας με την Βρετανία,την Τουρκία και την Ουκρανία στον πυρήνα της και την Ελλάδα εκτός.
Το αθηναϊκό σύστημα έχει δορυφοροποιηθεί και έχει παραδοθεί. Έχει συμπαρασύρει και όλους μας στον πυθμένα του.
Επείγει μια πολιτική αλλαγή που θα αναζητήσει στηρίγματα στην Ευρώπη (συμμετοχής στον κεντρικό πυρήνα ασφαλείας της) και αν δεν της παρασχεθούν να έχει τη δυνατότητα να απευθυνθεί στις ΗΠΑ.
Φαντάζεστε η Ελλάδα να ζητά συνδρομή από την Ευρώπη και για την παροχή της να πρέπει να αποφανθεί και η Τουρκία;
Ας σπεύδουμε βραδέως για όλα τα διεθνή θέματα ,που κινούνται σαν την άμμο της Σαχάρας και ας πιστέψουμε ότι η σημερινή Ελλάδα μας που έχει συνάψει στρατηγικές συμμαχίες με ΗΠΑ και το στερνοπαίδι τους το Ισραήλ και -κυρίως-είναι -μαζί με την Κύπρο -ισχυρότερες παρά ποτέ στρατιωτικά δεν θα γίνει άθυρμα στα χέρια κανενός και ιδιαίτερα της Τουρκίας , που στα ανατολικά της περιβάλλεται από εχθρούς και αν ”μπλεχθεί” περισσότερο στο Ουκρανικό θα την ”αγριοκοιτάζει” και η Ρωσία , με την οποίαν δεν αποκλείεται ”να τα ξαναβρούμε” ,αν το θελήσει και η πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Μη ξεχνάμε τα χρόνια 2005-2009.
ΘΕΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΗΝ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ.
“Το αθηναϊκό σύστημα έχει δορυφοροποιηθεί και έχει παραδοθεί. Έχει συμπαρασύρει και όλους μας στον πυθμένα του”
Νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα.
Νέα εθνική ήττα, καλούν την Τουρκία και όχι την Ελλάδα σε σύνοδο για την ευρωπαΐκή ασφάλεια!
Σημ.: Το άρθρο αναρτήθηκε 1.03.2025 • 12:26. Δεν μπόρεσα να μάθω αν στο μεταξύ προσεκλήθη και η Ελλάς. Πάντως, πρόσκληση στην Τουρκία για την … ευρωπαϊκή ασφάλεια, είναι κάπως….
Αγαπητέ κ. Σαββίδη θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω στο δικαιικό και συναισθηματικό επίπεδο για την Ουκρανία. Η λήξη του αδιέξοδου πολέμου από χθες ακόμη είναι νομίζω, εδώ που φτάσανε τα πράγματα, το δίκαιο και ο κύριος στόχος, ώστε να σταματήσει η αιματοχυσία ενός ακόμη προδομένου λαού που ψήφισε για να τα ξαναβρεί με τη Ρωσία και βρέθηκε να πολεμάει τα αδέρφια του και να μοιράζουν τα ιμάτιά του στα παζάρια της Δύσης. Μοιραία σήκωσαν την “αρκούδα” για χορό και τους βάλανε να την αποδυναμώσουν και τώρα εκείνη θα αποφασίσει πότε θα κατέβει αφού κέρδισε στο πεδίο. Σκοπός είναι να σώσουν ότι σώζεται ακόμη και να μην το παίζουν πολέμαρχοι με ξένα κόλλυβα! Όσο για το δάνειο που δίνει απλόχερα η γηραιά αλκυών ας ρωτήσουν εμάς που πληρώνουμε ακόμη τη γαλαντομία της… Νομίζω το εθνικό συμφέρον είναι να βρούμε τον εαυτό μας και να πάμε και με τις ΗΠΑ και τη Ρωσία που ότι και να λένε αν κρατούσαμε έστω μια (ορθο)λογική ισορροπία δεν θα τη συνέφερε να είναι εναντίον μας για τους δικούς της λόγους και όποτε κάναμε λεονταρισμούς τους πληρώσαμε ακριβά όταν δεν την είχαμε στο πλευρό μας… Αλλά και νέους παίκτες όπως η Αίγυπτος και η Ινδία αλλά και παλιούς δοκιμασμένους όπως οι Σέρβοι που έχουμε κοινά συμφέροντα. Οι όψιμοι σύμμαχοί μας όμως θέλουν προσοχή γιατί ερεθίζουν τους απέναντι για τα δικά τους συμφέροντα όχι τα δικά μας….Κυρίως όμως να ξαναβρούμε το ολυμπιακό πνεύμα για να μας ξανα σεβαστούν και να μην είμαστε βασιλικότεροι του βασιλέως κανενός!
Όσο οι ΗΠΑ παραμένουν στο ΝΑΤΟ και ο SACEUR είναι Αμερικανός δεν υπάρχει καμία αλλαγή στην αρχιτεκτονική ασφαλείας της Ευρώπης.
Αυτό δεν θα γίνει όμως γιατί ότι και να λέει ο Τράμπ την εξουσία στις ΗΠΑ την έχει το Κογκρέσο το State department και το Πεντάγωνο. Αυτοί δεν επιθυμούν την αποχώρηση των ΗΠΑ από την Ευρώπη.
τα σχόλια περιγράφουν την κατάσταση
Αγαπητέ κ. Σαββίδη, η Peggy αντιλαμβάνεται πολύ σωστά ποια είναι η κερδισμένη πλευρά της ιστορίας, την οποία πρέπει να προσεγγίσουμε χωρίς άλλη καθυστέρηση :
“το εθνικό συμφέρον είναι να βρούμε τον εαυτό μας και να πάμε και με τις ΗΠΑ και τη Ρωσία”
Η Peggy βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος με τους καραμανλικούς:
Γιώργο Χαρβαλιά
https://www.antinews.gr/64748/kosmos/giati-oi-rosofagoi-mplokaroyn-tin-eirini/
και Μανώλη Κοττάκη
https://www.antinews.gr/65008/antitheseis/oi-chorigoi-toy-poytin-kai-ton-akron-stin-eyropi/
καθώς και με τον σαμαρικό Θανάση Κ:
https://best-tv.gr/stin-entelos-lathos-pleyra-tis-istorias/
Αλλά και στο “συναισθηματικό επίπεδο ανάγνωσης” ο ελληνικός λαός φαίνεται πως κλίνει υπέρ της Ρωσίας, όπως χαρακτηριστικά ανέδειξε πρόσφατη δημοσκόπηση:
https://eretikos.gr/politiki/dimoskopisi-mrb-poytin-kai-tramp-oi-dimofilesteroi-xenoi-igetes-stin-ellada/693649/
Η συμμαχία Λονδίνου – Παρισιού – ιερατείου Βρυξελλών – Κιέβου οδηγείται ταχύτατα προς ταπεινωτική ήττα και διάλυση.
Η Τουρκία βλακωδώς φλερτάρει τη συμμαχία αυτή.
Το ότι η Ελλάδα μένει εκτός αυτής της συμμαχίας της συμφοράς είναι πολύ ΘΕΤΙΚΟ, ανεξαρτήτως των αιτίων. Δεν μας θέλουν; Λειτούργησε το αίσθημα αυτοσυντήρησης του Μητσοτάκη; Ποιος ξέρει.
Γράφει και άλλα εύστοχα η Peggy, όπως ότι βασική προεκλογική δέσμευση του Ζελένσκι to 2019 ήταν η λήξη της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία:
[Ο ουκρανικός λαός] “ψήφισε για να τα ξαναβρεί με τη Ρωσία και βρέθηκε να πολεμάει τα αδέρφια του και να μοιράζουν τα ιμάτιά του στα παζάρια της Δύσης”