Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
US National Security Advisor John Bolton (L) speaks with Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu (R), during a joint statement to the media following their meeting in Jerusalem, 06 January 2019. EPA, ODED BALITY, POOL PHOTO
JANUARY 8, 2019
Επανέρχομαι στο θέμα της Συρίας, διότι ήταν ένα μάθημα διεθνούς διπλωματίας σε συνδυασμό και με την ισχύ, ο τρόπος με τον οποίο αντέδρασε και έδρασε ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου.
Την ίδια στιγμή υπήρχε ακόμα ένα στοιχείο: Η αδιατάρακτη φιλία του Ισραηλινού ηγέτη με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, τον οποίο προφανώς έπεισε ότι ο Τούρκος ομόλογός του δεν έχει μπέσα και δεν έχει καλά αισθήματα για την Αμερική.
Δήλωσε εκκωφαντικό παρόν, όταν όλοι νόμιζαν πως το παιγνίδι το κέρδισαν ο Ταγίπ Ερντογάν με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, οι οποίοι υποτίθεται ότι ξεγέλασαν τον Αμερικανό πρόεδρο, Ντόναλντ Τραμπ. Σίγουρα κάτι περίεργο συνέβη, αλλά αν καθίσει κάποιος να ασχοληθεί με τις φήμες, που κυκλοφορούν στην αμερικανική πρωτεύουσα θα χάσει το λογαριασμό.
Ομιλούν και για σχέδιο εκβιασμού του Αμερικανού προέδρου από τον Πούτιν και τον Ερντογάν για να αποσυρθεί από τη Συρία. Δεν ξέρω, αλλά το αφήγημα δεν στηρίζεται σε στοιχεία. Ότι και νάναι ο Ντόναλντ Τραμπ, δεν πιστεύω ότι θα συμμετείχε ηθελημένα σε συνωμοσία εναντίον της πατρίδας του… Έχει πολλά κουσούρια, αλλά αυτό δεν θα το πιστέψω. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι άκουσε τον Νετανιάχου και τους συμβούλους του και διαμόρφωσε την απόφασή του, άσχετα αν για προεκλογικούς λόγους άλλα υποστηρίζει. Ότι και να λέει ο ίδιος, και η χθεσινή ανακοίνωση του Λευκού Οίκου δεν υποστηρίζει σε κανένα σημείο ότι στέκεται επί της αρχικής απόφαση για εδώ και τώρα απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων.
Μάλιστα τονίζεται ότι πρέπει να τελειώσει η επιχείρηση εναντίον των τζιχαντιστών, αλλά και θέματα που αφορούν τους συμμάχους των ΗΠΑ στην περιοχή, πριν αποσυρθούν τα αμερικανικά στρατεύματα. Οπότε τα ίδια λένε όλοι: Και ο πρόεδρος Τραμπ, και η εκπρόσωπός του και ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου.
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι πέρασε του Νετανιάχου και όχι του Ερντογάν, ο οποίος περίμενε τον κ. Μπόλτον στην Άγκυρα για να λογαριαστούν. Ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Προέδρου Τραμπ δεν είναι κανένα παιδάκι. Οι Τούρκοι δε λένε ότι την ημέρα του πραξικοπήματος έκανε εξαιρετικά σχόλια εναντίον του Σουλτάνου.
Ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ έδωσε μαθήματα διπλωματίας σε δύο περιπτώσεις, η μία εκ των οποίων μας αφορά: Απάντησε στην προσβολή του Ταγίπ Ερντογάν για το Ισραήλ, θυμίζοντας την τουρκική κατοχή στην Κύπρο, και τις σφαγές των γυναικόπαιδων στο Κουρδιστάν. Όταν διάβασα το μήνυμα του στο Twitter αναρωτήθηκα: Πόσοι πολιτικοί στην Κύπρο και την Ελλάδα θυμούνται την κατοχή; Και δεν την θυμούνται, διότι δεν πρέπει να ενοχληθεί ο ισλαμιστής Σουλτάνος. Αυτό το συμπέρασμα είναι εξαιρετικά ενοχλητικό.
Στη Λευκωσία, τα δύο μεγάλα κόμματα ανταγωνίζονται ποιο εκ των δύο θα υποστηρίξει τη χειρότερη φιλοτουρκική λύση. Από τη ρατσιστική διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία οδήγησαν το λαό να σκέφτεται ότι είναι καλύτερη η διχοτόμηση. Αν είναι δυνατόν. Στην δε Αθήνα, εκτός του ΚΚΕ που έχει πάρει θέση, όλα τα άλλα κόμματα είναι στο στυλ ό,τι «αποφασίσουν οι Κύπριοι πολιτικοί». Ωραία προσέγγιση.
Και όμως… Και στην Ελλάδα, και στην Κύπρο, πανηγύρισαν τη μαγκιά του Νετανιάχου, ο οποίος βεβαίως -για να μην ξεχνιόμαστε- στο θέμα της Παλαιστίνης δεν διαφέρει από τον Ερντογάν.
Η δεύτερη περίπτωση αφορά την υπόθεση της απόσυρσης της Αμερικής από τη Συρία. Στο θέμα αυτό ο Νετανιάχου έδειξε ότι μπροστά στο συμφέρον της πατρίδας δεν υπολογίζει τίποτα. Κινητοποίησε την Εβραϊκή Κοινότητα της Αμερικής και ο ίδιος είχε την υπομονή να εξηγήσει στον κ. Τραμπ το μεγάλο του λάθος. Δεν ήταν εύκολο να τον μεταπείσει. Αλλά το κατάφερε με την πειθώ και με την ισχύ.
Οι ηγέτες της Ελλάδας και της Κύπρου συνευρίσκονται με τον κ. Νετανιάχου κάθε τρεις και λίγο. Θα ήταν καλό να ξεκινήσουν να συζητούν και αυτήν την παράμετρο της στρατηγικής σχέσης. Ας αναλάβει αυτός την προώθηση κάποιων θεμάτων που ενδιαφέρουν την Ελλάδα και την Κύπρο. Διότι μόνο κέρδη θα έχουν η Αθήνα και η Λευκωσία και τα εθνικά τους θέματα. Το Ισραήλ το είχε κάνει και με την Τουρκία. Όταν ήταν σύμμαχοι είχαν αναλάβει την εκστρατεία «εξωραϊσμού» της και τα κατάφεραν μία χαρά εις βάρος των ελληνικών και των κυπριακών συμφερόντων.
Οι συμμαχίες γίνονται για να έχουν οι χώρες οφέλη. Από τη στιγμή που ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και ο Πρωθυπουργός Τσίπρας, δεν μπορούν να μιλούν στο τηλέφωνο με τον Αμερικανό πλανητάρχη, μπορεί να το κάνει ο Νετανιάχου γι’ αυτούς. Είμαι βέβαιος, δε, ότι θα το κάνει πολύ καλά…
Πηγή: Το Ισραήλ μπορεί να ανοίξει τους δρόμους της Ουάσιγκτον για την Αθήνα και τη Λευκωσία https://hellasjournal.com/2019/01/to-israil-mporei-na-anoixei-toys-dromoys-tis-oyasigkton-gia-tin-athina-kai-ti-leykosia/
