Στράτος Σιμιτζής: « Άλλο δημοσιογράφος και άλλο διαφημιστής »

του Στράτου Σιμιτζή

Κατά την διεθνή ορολογία ο δημοσιογράφος ενημερώνει, πληροφορεί, κρίνει, ελέγχει και κάπως έτσι οριοθετούνται τα καθήκοντα και η αποστολή του.  Ως εκ τούτου, επ ΄ουδενί λόγο δικαιολογούνται οι έπαινοι και οι φιλόφρονες λέξεις που συνηθίζουν οι δημοσιογράφοι των Μ.Μ.Ε. στην εποχή  μας προς κάθε έναν που τους παραχωρεί συνέντευξη.

Οι καλεσμένοι στην εκπομπή τους πολλές φορές λένε απίθανα πράγματα, ανακρίβειες, δίνουν λανθασμένα στοιχεία και αυτοί ούτε επεμβαίνουν ή αντιδρούν.

Δεν είναι αυτός ο ρόλος σας ούτε και η αποστολή σας.

Κατά τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη ο δημοσιογράφος είναι ο γκρινιάρης, ο Σύμβουλος των Εθνών, ο Αντιβασιλέας των ηγεμόνων. Αποστολή σας είναι να «ξεζουμίσετε» τον καλεσμένο σας και όχι να τον …. «χαϊδέψετε αλλά να τον στριμώξετε.

Εκτός αν φοβάστε μήπως τον στεναχωρήσετε. Στην τηλεοπτική σας εκπομπή τον καλείτε κυρίως για να τον ελέγξετε, δεν τον καλείτε για να του κάνετε « το τραπέζι» στο σπίτι σας.

Αν πάλι θεωρείτε πως δεν θα ξαναέρθει αν είστε σκληρός μαζί του, μην χολοσκάτε, η προβολή και η δημοσιότητα είναι το ….ψωμί αυτών των ανθρώπων. Δείξτε πως είστε δημοσιογράφοι και όχι … διαφημιστές .

« Όχι άλλος επαναληπτικός»

του Στράτου Σιμιτζή

Υπάρχουν ακόμη πολλοί αθλητικοί συντάκτες, σχολιαστές και παρουσιαστές της ποδοσφαιρικής κίνησης που επιμένουν να χρησιμοποιούν τον όρο «επαναληπτικός», κάτι ανύπαρκτο και λανθασμένο ενώ πρέπει να αναφερθούν στο δεύτερο σκέλος του δεύτερου αγώνα ή στον αγώνα ρεβάνς.

Ο ποδοσφαιρικός αγώνας δεν επαναλαμβάνεται εκτός αν αναβληθεί ή διακοπεί. Ο ίδιος ο αγώνας είναι γελοίο να λέμε ότι θα επαναληφθεί. Η χρήση του όρου είναι συνηθέστατη στα δικαστήρια, όταν ο Πρόεδρος επιστρέφει στην έδρα και αναγγέλλει ότι επαναλαμβάνεται η διακοπείσα συνεδρίαση.

Συνεπώς όχι άλλο «επαναληπτικός», γιατί ο όρος δεν ισχύει για ποδοσφαιρικό αγώνα και σε τελευταία ανάλυση συνιστά και αγραμματοσύνη. Κοντολογίς, δεν υπάρχει επαναληπτικός αγώνας εκτός από τις δύο περιπτώσεις που προαναφέρονται.

« Παράπλευρες απώλειες θα υπάρξουν»

του Στράτου Σιμιτζή

Όταν οι Η.Π.Α. ως υπερδύναμη χώρα χαράσσει νέα πολιτική σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν ανακατατάξεις και αναταραχές μια και διαφοροποιούν ουσιαστικές στρατηγικές και οικονομικές συμπεριφορές και συνθήκες.

Κατά τις εκτιμήσεις οι χώρες που θα «πληρώσουν το μάρμαρο», είναι εκείνες που έχουν θετικό εμπορικό ισοζύγιο με τις ΗΠΑ, δεδομένου ότι εξάγουν στην υπερδύναμη περισσότερα απ΄ όσα εισάγουν. Αυτές οι χώρες καλούνται να καταβάλλουν επιπλέον δασμούς, ώστε στο εμπορικό ισοζύγιο να επέλθει μια κάποια ισορροπία.

Τώρα αν θέλουν να αποφύγουν τους επιπλέον δασμούς, πρέπει οπωσδήποτε ή να επενδύσουν στις ΗΠΑ ή να συστήσουν joint ventures με αμερικανικές επιχειρήσεις,  κάτι που απλά σημαίνει να εισαχθούν κεφάλαια στην αμερικάνικη οικονομία. Κατά συνέπεια είναι απολύτως δικαιολογημένη η ανησυχία και η αναταραχή που επικρατούν παγκοσμίως. Ο εκνευρισμός επεκτείνεται έτι περισσότερο με την διαγραφόμενη προοπτική προσέγγισης των ΗΠΑ και της Ρωσίας.

Εκτός αν η προσέγγιση αυτή έχει ως αντικείμενο την κατάπαυση του πυρός στον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας και παραμείνει εκεί. Ε, αυτό το γνωρίζουν μόνο οι δύο ηγέτες, ο Πούτιν και ο κατά κύριο λόγο πρόεδρος Τραμπ.

Σκόπιμο όμως να θυμόμαστε, όπως και φρόνιμο, ότι συνήθως στην διπλωματία πολλές φορές – ίσως τις περισσότερες- άλλα συμφωνούμε, άλλα να εννοούμε και άλλα να κάνουμε. Ακόμη, ακόμη όλες τις αρχικές θέσεις και εξαγγελίες του Ντόναλντ Τραμπ δεν πρέπει να τις λαμβάνουμε τοις μετρητοίς, γιατί ως νέος Πρόεδρος επιθυμεί να κάνει όσο το δυνατό πιο αισθητή την παρουσία του στην παγκόσμια πολιτική σκηνή.

Και έχει κάθε λόγο μια που ηγείται της υπερδύναμης χώρας, η οποία εκτός του ότι είναι αυτάρκης σε πολλούς τομείς, είναι η πιο ισχυρή και πλούσια χώρα που εμφανίστηκε ποτέ στον πλανήτη. Εδώ «κάνουν τον καμπόσο» οι μικροηγέτες και δεν θα τον κάνει ο πρόεδρος Τραμπ;

« Φωνή λαού , οργή Θεού »

Του Στράτου Σιμιτζή

Άνευ προηγουμένου ήταν οι συγκεντρώσεις και τα συλλαλητήρια για την 2^η επέτειο της τραγωδίας στα Τέμπη. Τώρα γιατί τιμήθηκε η 2^η επέτειος και όχι η 1^η αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Αν όλος αυτός ο κόσμος, όπως συνήθως συμβαίνει, λειτούργησε με γνώμονα την απόδοση σεβασμού και μνήμης στα 57 αθώα θύματα, αυτό είναι κάτι παρήγορο γιατί δείχνει ότι ο Έλληνας διαθέτει ευρεία μνήμη και ότι νοιάζεται. Αν όμως συγκεντρώθηκε για να ρίξει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τότε ξεφεύγει πολύ από την κύρια πρόθεση.

Πολιτικώς οι κυβερνήσεις αλλάζουν με την εκλογική θέληση και απόφαση του εκλογικού σώματος και όχι με διαδηλώσεις, συλλαλητήρια και πορείες. Αν ίσχυε το δεύτερο στην χώρα μας που κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ σε αριθμό και πυκνότητα διαδηλώσεων και πορειών, θα έπρεπε να έχουμε πολύ συχνά εκλογικές αναμετρήσεις και οι Κυβερνήσεις να διαδέχονται η μία την άλλη.

Αυτό, γιατί πολλών τα μυαλά «παίρνουν αέρα» και θεωρούν πως μετά τις τεράστιες συγκεντρώσεις σεβασμού και μνήμης, θέλουμε να πιστεύουμε, όποια και αν είναι η πραγματικότητα , ότι τόσο ο Κυριάκος Μητσοτάκης όσο και η Νέα Δημοκρατία ξόφλησαν.

Η μεν Νέα Δημοκρατία ως παράταξη θα είναι πάντοτε το πιο ισχυρό και συμπαγές πολιτικό κόμμα, ο δε Κυριάκος Μητσοτάκης, μια πολιτική προσωπικότητα με διεθνή αναγνώριση και πανευρωπαϊκό κύρος.  Από κει και πέρα, μόνο ο κυρίαρχος λαός θα αποφασίσει, και αν κρίνουμε από την  μεγάλη προτίμηση που του δείχνει για καταλληλότερο πρωθυπουργό -είκοσι μονάδες περισσότερες από τον δεύτερο-  θα τον προτιμήσει αναλόγως και όταν έρθει η ώρα.

Και αυτή η ώρα – κατά την μόνιμη δήλωση – του Κυριάκου Μητσοτάκη θα είναι το τέλος της τετραετίας της διακυβέρνησης της χώρας από την Νέα Δημοκρατία, εκτός απροόπτου φυσικά.