Με τη σειρά της, η Ιντερπόλ Λευκωσίας αναμένεται να διαβιβάσει το αίτημα στη Νομική Υπηρεσία προκειμένου να λάβει γνωμάτευση για το αν εν τέλει θα πρέπει να προχωρήσει στη σύλληψη και έκδοση της κας Θεοχάρους.

Το ενδεχόμενο όμως όπως φαίνεται είναι εξαιρετικά δύσκολο, καθώς σύμφωνα όμως με κύκλους της Νομικής Υπηρεσίας, η αρμοδιότητα για απόφαση έκδοσης προσωρινού εντάλματος σύλληψης βρίσκεται στα χέρια του Υπουργού Δικαιοσύνης.

Από την πλευρά τους, ανώτατοι κύκλοι του Υπουργείου, αναφέρουν ότι δεν τίθεται κανένα θέμα για εκτέλεση του εντάλματος, καθώς η κα Θεοχάρους χαίρει ασυλίας λόγω της ιδιότητάς της ως ευρωβουλευτής.

Η Κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν ζητά τη σύλληψη και την έκδοση της Ελένης Θεοχάρους για παράνομη είσοδο στη χώρα, μετά την επίσκεψη της Κύπριας πολιτικού στα εδάφη του Ναγκόρνο Καραμπάχ πριν από λίγες ημέρες, στο πλαίσιο πρόσφατης προγραμματισμένης επίσκεψης.

Ωστόσο, πηγές που παρακολουθούν στενά το ζήτημα που έχει προκύψει, διερωτούνται ότι, εφόσον κάποιοι θεωρούν πως πρόκειται για παρόμοιες περιπτώσεις, γιατί δεν ζητούν τη σύλληψη ευρωβουλευτών όπως η Κάτι Πίρι η οποία επισκέφθγκε κατεχόμενο ευρωπαϊκό έδαφος.

Τι δηλώνει η Ελένη Θεοχάρους

Από την πλευρά της, η κα Θεοχάρους μιλώντας στο SigmaLive απαντά σε όσους επιχειρούν να ταυτίσουν την περίπτωση του Ναγκόόρνο Καραμπάχ με την περίπτωση της Κύπρου, λέγοντας ότι δεν υπάρχει καμία σχέση και σύνδεση μεταξύ των δύο καταστάσεων.

Όπως επισημαίνει, η ίδια βρέθηκε κοντά σε αυτό τον λαό και έδρασε ως χειρουργός, υπογραμμίζοντας ότι καμία απειλή δεν θα την πτοήσει, αισθανόμενη ότι κάνει το καθήκον της προς την ανθρωπότητα.

Τονίζει, δε, ότι η συμμετοχή της στον αγώνα για την απελευθέρωση του Ναγκόρνο Καραμπάχ είναι μια συμμετοχή στον αγώνα της ανθρωπότητας για την κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των πολιτών και απορρίπτει μετά βδελυγμίας τη θέση ότι υπάρχει συσχετισμός των κατεχομένων της Κύπρου με ή πολιτικό ανάλογο.

«Στην βόρεια Κύπρο δημιουργήθηκε “κράτος” κατά το πρότυπο του κράτους του Ματσούκο, με εισβολή και στρατιωτική κατοχή. Στην περίπτωση του Ναγκόρνο Καραμπάχ, υπήρξε η αυθαίρετη και βίαιη μεταφορά μιας ολόκληρης επαρχίας σε ένα τεχνητό κράτος που δημιουργήθηκε το 1922, μετά την αυθαίρετη απόφαση της Γραμματείας του Σοβιέτ των νότιων περιοχών της τότε Σοβιετικής Ένωσης. Την απόφαση αυτή ουδέποτε δέχτηκε ο λαός του Ναγκόρνο Καραμπάχ, αποτελούμενος τότε κατά 100% από Αρμένιους και το 1988 κατά 92% Αρμένιους. Ο λαός αυτός βρισκόταν σε συνεχή αντιπαράθεση με την διοίκηση ενώ μετά από έναν πόλεμο διάρκειας 6 ετών, κατάφερε να εκδιώξει τους Αζέρους κατακτητές», επισημαίνει.

Προσθέτει δε, ότι το συγκεκριμένο είναι ένα φωτεινό παράδειγμα στο παγκόσμιο στερέωμα, όπου ένας καταπιεσμένος λαός κατάφερε να κερδίσει την ελευθερία του.