«Τα αλβανικά κόμματα απαιτούν αναγνώριση της γενοκτονίας όταν η περιοχή (Ψευδομακεδονία) δεν ήταν κράτος», γράφει ηΟύτρινσκι
Τρία αλβανικά κόμματα που εκπροσωπούνται στο νέο κοινοβούλιο των Σκοπίων, το DUI, το BESAκαι η Συμμαχία των Αλβανών, δήλωσαν ότι δεν πρόκειται να ενταχθούν σε όποια κυβέρνηση εάν δεν εγκριθεί ψήφισμα για εγκλήματα κατά των Αλβανών (από τους Σέρβους;) το 1912 έως το 1956.
«Η έγκριση ψηφίσματος από το Κοινοβούλιο που να καταδικάζει τη γενοκτονία των Αλβανών στη Νοτιοσλαβία κατά την περίοδο 1912-1956 είναι ένα από τα σημεία της συμφωνηθείσας πλατφόρμας των αλβανικών κομμάτων στη χώρα. Το DUI, το Besa και η Συμμαχία των Αλβανών, σχεδιάζουν να φέρουν το θέμα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για το σχηματισμό της κυβέρνησης με τους Σλάβους συναδέλφους μας», ανέφεραν εκπρόσωποι των κομμάτων αυτών.
Παρά το γεγονός ότι το αίτημα δεν διευκρινίζει σε ποιες περιπτώσεις αναφέρεται αυτή η γενοκτονία, οι Σλάβοι ιστορικοί αντιδρούν ότι δεν έχει κανένα νόημα η απαίτηση της καταδίκης αυτής της λεγόμενης γενοκτονίας στη Νοτιοσλαβία κατά τη δεύτερη δεκαετία του 20ου αιώνα, αφού τότε δεν υπήρχε Νότιο Σλαβικό Κράτος και η περιοχή ήταν αντικείμενο διεκδίκησης από τη Σερβία και τη Βουλγαρία.
Επιπρόσθετα, τονίζεται ότι οι όποιες διώξεις έγιναν κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν μπορεί κανείς να μιλήσει για γενοκτονία, αλλά σε διώξεις ατόμων τα οποία επεδίωκαν την ένωση της περιοχής με την Αλβανία. Άλλωστε, όπως σημειώνεται, και ο σλαβικός πληθυσμός πέρασε παρόμοια δοκιμασία παλεύοντας για την ελευθερία του.
Ο ιστορικός Τοντόρ Σεπρεγκάνοφ θα σημειώσει:
«Καταρχάς θα πρέπει να καθορισθεί για ποια γενοκτονία ομιλούν και που διεπράχθη. Διότι κατά την περίοδο 1912-1944, η περιοχή ήταν κατειλημμένη και διαιρεμένη, δεν μπορεί να ζητούν οι Αλβανοί από τους Σλάβους να εγκρίνουν ένα ψήφισμα για την γενοκτονία σε βάρος του αλβανικού λαού, όταν δεν εμπλέκονται σε αυτήν.
Αν πράγματι έγινε αυτή η γενοκτονία, δεν έχουν οι Αλβανοί παρά να απευθυνθούν στους Σέρβους και όχι στο κοινοβούλιο των Σκοπίων.
Αλλά, αν μιλάμε για την περίοδο 1944-1956, πιθανώς η σκέψη μας πηγαίνει σε εκείνους που διώχθηκαν επειδή επεδίωξαν να ενταχθεί η περιοχή στην Αλβανία. Αλλά, τι θα κάνουμε και με τους δικούς μας που σκοτώθηκαν για την ανεξαρτησία και την ενοποίηση του σημερινού μας κράτους;
Όλοι γνωρίζουμε ότι διαπράχθηκαν εγκλήματα κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έγινε γενοκτονία», είπε ο Σεπρεγκάνοφ.
