Το άρθρο των καθηγητών Λιάκουρα, Υφαντή, Φίλη και του αντιναυάρχου Διακόπουλου στην “Καθημερινή” της 30/7/23, δεν συνιστά καταγραφή ακαδημαϊκής ανησυχίας και επιστημονικών παρατηρήσεων. Αντίθετα, αποτελεί αντικειμενικά επιχείρηση εκλαΐκευσης της αναγγελίας του Πρωθυπουργού για αναπόφευκτες υποχωρήσεις από τις ελληνικές αφετηριακές θέσεις στην επί θύραις διαπραγμάτευση με την Άγκυρα.

Όπως καταδεικνύεται κατωτέρω, το άρθρο των “τεσσάρων” στερείται ακαδημαϊκής ακεραιότητας, υπό την έννοια ότι παραπλανά τον αναγνώστη για περιστατικά και καταστάσεις. Αποτελεί, συνεπώς, προπαγάνδα που λειτουργεί στην βάση όχι τόσο επιχειρημάτων όσο στη βάση των ακαδημαϊκών και στρατιωτικών τους τίτλων. Η λογική του εγχειρήματος είναι ότι “τέσσερις” (και μετ’ ου πολύ 24;) καθηγητές Διεθνούς Δικαίου / Διεθνών Σχέσεων καθώς και “έγκριτοι” στρατιωτικοί μας συνιστούν να παραχωρήσουμε στην Τουρκία τμήματα των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, τα οποία, προφανώς, μας περισσεύουν!

Η παραπλάνηση του κειμένου των “τεσσάρων” έγκειται στον προσδιορισμό της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης σαν αντιδικίας περί την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ. Ωστόσο, και οι καθηγητές και ο αντιναύαρχος γνωρίζουν άριστα ότι η τουρκική διεκδίκηση περιλαμβάνει πολύ περισσότερες και καίριες απαιτήσεις:

• Κυριαρχία επί απροσδιόριστου αριθμού νησιών που κατά την Άγκυρα έχουν καταληφθεί από την Ελλάδα δίχως ρητή πρόνοια Συνθηκών, άρα ανήκουν στο διάδοχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κράτος, την Τουρκική Δημοκρατία.
• Περιορισμό της ελληνικής κυριαρχίας στα νησιά που ονομαστικά αναφέρονται στις Συνθήκες της Λωζάνης (1923) και Παρισίων (1947) με την επιβολή καθεστώτος βαριάς αποστρατιωτικοποίησης και στην πράξη ουδετερότητας.
• Ακύρωση της προοπτικής εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων από την Ελλάδα όχι μόνον στο Αιγαίο, αλλά και στα πολύ πιο σημαντικά κοιτάσματα νότια της Κρήτης.
• Συνδιοίκηση-συγκυριαρχία στην Θράκη με την αναγόρευση της μουσουλμανικής μειονότητας σε τουρκική κοινότητα.

Όλα τα ανωτέρω τα έχουν –κατά καιρούς και πρόσφατα– διατυπώσει τα πιο επίσημα τουρκικά χείλη. Αυτές οι τουρκικές διεκδικήσεις συνιστούν τον πυρήνα της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης. Έστω και έμμεση διαπραγμάτευση επ’ αυτών συνιστά, ipso facto, αναίρεση της ελληνικής ανεξαρτησίας. Ακριβώς για τον λόγο αυτό, οι “τέσσερις” ψευδεπίγραφα εμφανίζουν το αντικείμενο της επικείμενης διαπραγμάτευσης περιορισμένο στην οριοθέτηση της ΑΟΖ, διατεινόμενοι ότι πρόκειται για κάτι που μπορούμε να συμφωνήσουμε με την Άγκυρα, πέντε πάνω-πέντε κάτω δεν βαριέσαι! Ακόμη πιο απατηλά, υπαινίσσονται ότι για την υπεράσπιση του “αδειανού πουκάμισου” της ΑΟΖ έχουμε τα τελευταία 50 χρόνια αφιερώσει σε αμυντικές δαπάνες 400 δισ. ευρώ, δηλαδή το ισοδύναμο του σημερινού δημόσιου χρέους!

Παρεμπίπτουσα απάτη

Επισημαίνω το παρεμπίπτον ψεύδος των “τεσσάρων”, ότι δηλαδή το σημερινό χρέος δεν το δημιούργησαν ούτε οι σπατάλες των Ολυμπιακών Αγώνων, ούτε η χρόνια κακοδιαχείριση των “θεσμικών” πολιτικών élites της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά το δημιούργησαν οι άνευ ουσιαστικού λόγου δαπάνες των τελευταίων 50 ετών για την άμυνα της χώρας που υπερβαίνουν κατά πολύ την όποια αξία των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων!

Θα εστιάσω, ωστόσο, στο μείζον: εάν προσέλθουμε –και μάλιστα με διακηρυγμένη πρόθεση υποχωρήσεων– σε διαπραγμάτευση με την Άγκυρα τάχα μόνον για οριοθέτηση ΑΟΖ, τότε αφεύκτως θα οδηγηθούμε σε διαπραγμάτευση επί των αλληλένδετων μειζόνων τουρκικών διεκδικήσεων, που συγκροτούν τον πυρήνα της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης και αφορούν την εθνική μας κυριαρχία, ακεραιότητα και βεβαίως τα κυριαρχικά μας δικαιώματα!

Αυτό το γνωρίζουν άριστα οι “τέσσερις”, γιατί ένας εξ αυτών, ο καθηγητής Λιάκουρας είχε επί μακρό διάστημα πρόσβαση στα πρακτικά των 64 γύρων των “Διερευνητικών Επαφών”. Και εκεί, σ’ αυτήν την άτυπη διαπραγμάτευση, εμφατικά και κατ’ επανάληψιν τέθηκε από τους Τούρκους η αμφισβήτηση της κυριαρχίας και του καθεστώτος των ελληνικών νησιών. Ακόμη περισσότερο, όταν τον χειμώνα του 2003-2004 οι δύο πλευρές συμφώνησαν να προσφύγουν στη Χάγη και συνέταξαν συνυποσχετικό, η Τουρκία φρόντισε να χαρακτηρίσει την συμφωνία ως πρότυπο επίλυσης και της άλλης “διαφοράς” για τη Θράκη!

Το άρθρο των “τεσσάρων” καταλήγει ότι «οι καιροί ου μενετοί»: να διευθετήσουμε τώρα διότι «ενδέχεται να βρεθούμε σε έναν κόσμο τελείως διαφορετικό και επικίνδυνο, με εκκρεμή τα θέματά μας με την Τουρκία. Να έχουμε μετακυλίσει δηλαδή το πρόβλημα στις επόμενες γενιές, οι οποίες θα πρέπει να το διαχειριστούν, κατά τα φαινόμενα με χειρότερους όρους». Και αμέσως πιο πάνω, εξηγούν ότι «τα τελευταία 50 χρόνια όλοι οι συγκριτικοί δείκτες, ποιοτικοί και ποσοτικοί, έχουν μεταβληθεί εις βάρος μας. Το 1970 είχαμε σχεδόν ίδιο ΑΕΠ και η Τουρκία είχε τετραπλάσιο πληθυσμό. Σήμερα η Τουρκία έχει τετραπλάσιο από εμάς ΑΕΠ και σχεδόν εννεαπλάσιο πληθυσμό, με μέσο όρο τα 31 έτη, πολύ μικρότερο από τον δικό μας που είναι περίπου 45 έτη. Οι τάσεις αυτές δεν φαίνεται να αναστρέφονται στο ορατό μέλλον».

Παρατηρώ ότι οι “τέσσερις” δεν αναγράφουν στο άρθρο τους τους αριθμούς τηλεφώνου της Τουρκικής Προεδρίας, προκειμένου να καλέσουν τώρα οι Έλληνες διαπραγματευτές, ώστε να κλείσουν άμεσα συμφωνία, όσο διαρκεί ο μη χείρων συσχετισμός δυνάμεων! Απορίας άξια είναι και

η συνέχεια στο https://slpress.gr/ethnika/se-propagandistiki-ypiresia-to-arthro-ton-liakoyra-yfanti-fili-diakopoyloy/