του Σεραφείμ Μηχιώτη
Οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε και να το επισημάνουμε-έστω και εκ των υστέρων, αναδρομικώς κατ’ ανάγκην-ότι η συνέντευξη του πρώην Υπουργού Οικονομικών στην Κυβέρνηση Αριστεράς/Ακροδεξιάς των Τσίπρα-Καμμένου, συντρόφου Ευκλείδη , από τη δημόσια τηλεόραση της ΕΡΤ-1 την Τρίτη του Πάσχα, στον καλό και έμπειρο συνάδελφο Απόστολο Μαγγηριάδη, αδικήθηκε κατ’ ελάχιστον.
Βεβαίως ο Τσακαλώτος, με τον γνωστό μελίρρυτο τρόπο με τον οποίο εκφέρει τον πολιτικό του λόγο, δεν έχασε την ευκαιρία να υποστηρίξει θερμώς την πανθομολογούμενη δεύτερη γραμμή άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ, μετά τον πρώτο γύρο των εκλογών της 21ης Μαΐου 2023. Γιά τις οποίες ο χρόνος τρέχει και τύποις αντίστροφα, μετά και τη σημερινή επίσκεψη στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας από τον Πρωθυπουργό και τη συνήθη επικόλληση του σχετικού ΠΔ εις τη Βουλή.
Δηλαδή, να μιλήσει και αυτός γιά το προσφιλές αφήγημα της «Κυβέρνησης ηττημένων» που απεργάζεται το κομματικό ιερατείο της Κουμουνδούρου, αναζητώντας «προθύμους» προς τούτο, πρωτίστως από το ΠΑΣΟΚ/Κιν.Αλλ. του συντρόφου Νίκου Ανδρουλάκη, κάτι το οποίο ο τελευταίος εμφανίζεται να ξορκίζει, αλλά, διά της εκφοράς του λόγου του, βεβαίως και επιβεβαιώνει, αποκλείοντας τη ΝΔ του Κυρ. Μητσοτάκη από το μετεκλογικό παζάρι, όπου το ΠΑΣΟΚ/Κιν. Αλλ. θα αποτελεί την πολύφερνη νύφη.
Μάλιστα ο σύντροφος Ευκλείδης προχωρεί το πράγμα ακόμη περισσότερο: Δεν τον ενδιαφέρει και τόσο, ποιό Κόμμα θα βγεί πρώτο από την κάλπη, στο οποίο και πρέπει να ανήκει βεβαίως η ευθύνη σχηματισμού Κυβέρνησης, είτε αυτοδύναμης, είτε συμμαχικής, υπό τον Αρχηγό του, δηλαδή τον Κυρ. Μητσοτάκη, όπως όλες οι σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης μαρτυρούν, άπασες-μηδέ μιάς εξαιρουμένης για ΣΥΡΙΖΑ αντιστοίχως, αλλά το ότι… Όλοι οι αντίπαλοι πολιτικοί σχηματισμοί μπορεί να φθάσουν, όλοι μαζύ να συγκεντρώνουν ποσοστό 48-49%, συνεπώς μεγαλύτερη πλειοψηφία, από αυτή του πρώτου Κόμματος.
Στην Κουμουνδούρου, μετά και τη συμβολή Τσακαλώτου εις την επιχειρούμενη τερατογένεση, σήμανε την επομένη συναγερμός και φιλότιμη προσπάθεια ανασκευής του σχετικού αφηγήματος, με ισχυρισμούς της μορφής «εμείς θα είμαστε πρώτο Κόμμα από την κάλπη της 21ης Μαΐου 2023, σε αυτόν τον στόχο κινούμαστε και θα κινούμαστε», παραπέμποντας και σε σχετικές «ατάκες Τσίπρα». Πόσοι, όμως, και πώς μπορούν πράγματι να τούς δώσουν βάση και τελικώς πίστη;
Ανατρέχοντας, λοιπόν, πάλι στην αρχική συνέντευξης αναφοράς του συντρόφου Ευκλείδη (Euclid, όπως προσφωνείται από τους ιδιαιτέρως οικείους το, χάρις και στην ισχυρή Βρετανική του συγκρότηση και αντίστοιχο φλέγμα), αυτό που κρατεί κανείς, ως ισχυρό αποτύπωμα του πολιτικού του πιστεύω, είναι η ένθερμη-πιό πολύ δεν γίνεται- στήριξή του στην απλή αναλογική, ως εκλογικού συστήματος που υπηρετεί την «ευρύτερη συναίνεση» με την σχετική «κουλτούρα» που παράγει…
Κι εδώ, ο Τσακαλώτος άφησε να «πέσει» το παράπονό του στο Μαγγηριάδη, σε σχέση με την Κυβέρνηση της ΝΔ: «Έκαναν μεγάλο λάθος και δεν άφησαν να δουλέψει το πείραμα στην Αυτοδιοίκηση», είπε, υπερασπιζόμενος τον σχετικό νόμο-τερατούργημα που πέρασε το Κόμμα του, επί ημερών Σκουρλέτη, ως Υπουργού Εσωτερικών. Και τον οποίο βεβαίως η Κυβέρνηση Μητσοτάκη αποκαθήλωσε, με το Βορίδη, ως Υπουργό Εσωτερικών, επαναφέροντας τις καταργηθείσες ρυθμίσεις από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, σε ένα από τα νομοθετήματα που επέρασαν από τη Βουλή (Νόμος 4804/2021).
Ματαίως ο Μαγγηριάδης προσπάθησε να θυμίσει στον Τσακαλώτο την ακυβερνησία στην οποία κατεδίκασε την Αυτοδιοίκηση ο «Νόμος Σκουρλέτη», όπως π.χ. εις τη Θεσσαλονίκη, όπου ο εκλεγείς από το δεύτερο γύρο Κ.Ζέρβας, ακριβώς χάρις στις ρυθμίσεις του εν λόγω τερατώδους νόμου, βρέθηκε να έχει τη δημοτική ομάδα του συνδυασμού του, μειοψηφούσα εις το νέο Δημοτικό Συμβούλιο…Πώς, λοιπόν, να κυβερνήσει, ει μη μόνον με…ανεμομαζώματα/ανεμοσκορπίσματα, όπως και εξαναγκάσθηκε να πράξει…
Το ότι η απαιτούμενη εύρρυθμη λειτουργία εις τη λειτουργία των περιφερεικακών εκλογών, ως και αυτών των ΟΤΑ, επανήλθε με το «Νόμο Βορίδη», με μόνη διαφορά τη μείωση του ποσοστού εκλογής των επιτυχόντων από το 50%+1 εις το 43%+1, αυτό δεν φαίνεται να απασχολεί διόλου το ΣΥΡΙΖΑ, υπεράνω τάσεων, συνιστωσών κλπ, μπροστά στην επιβίωση του Κόμματός τους. Γιά τον οποίο ΣΥΡΙΖΑ τελευταία, αξιόπιστη και προδήλως αντικειμενική, καταγραφή αποτελούν οι τριπλές εκλογικές ήττες (ακόμη και βαθμού συντριβής στις περιφερειακές/αυτοδιοικητικές εκλογές) του Μαΐου-Ιουλίου 2019.
Ο Τσίπρας και οι συν αυτώ διείδαν εγκαίρως την επερχόμενη ήττα του 2019. Παρά την άνεση του ίδιου, την παραμονή των βουλευτικών εκλογών της 7ης Ιουλίου 2019 «δεν υπάρχει περίπτωση ούτε μία στο εκατομύριο να χάσω» το …απειροελάχιστο απευκταίο επιβεβαιώθηκε την επομένη και τη μεθεπομένη παρέδωσε, ως ο μεγάλος ηττημένος, το Μέγαρο Μαξίμου εις το νέο Πρωθυπουργό από τη ΝΔ, Κυριάκο Μητσοτάκη.
Έχασαν, λοιπόν. Είχαν φροντίσει, όμως, διαβλέποντες εγκαίρως την ήττα τους, να περάσουν εκλογικό νόμο, που όριζε ότι οι…μεθεπόμενες εκλογές αυτών του 2019, θα γίνουν με απλή αναλογική, μήπως και ως τότε ανακτήσουν δυνάμεις, πράγμα που ΟΥΔΕΜΙΑ σφυγμομέτρηση μέχρι σήμερα δεν έχει καταγράψει. Ακόμη πιό πριν δε, επί των ημερών της ίδιας εξουσίας ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, το τερατούργημα Σκουρλέτη επέβαλε τα ίδια στις περιφερειακές/αυτοδιοικητικές εκλογές.
Και ως προς το «Νόμο Σκουρλέτη» οι ίδιοι οι ΣΥΡΙΖΑίοι τον λούσθηκαν ενώ κυβερνούσαν, καθώς τιμωρήθηκαν με την επιβεβαίωση της ουσιαστικής του ανυπαρξίας: Δεν εξέλεξαν ΚΑΝΕΝΑΝ υποψήφιο Περιφερειάρχη τους (με την εξαίρεση της ιδιαίτερης περίπτωσης Αρναουτάκη στην Κρήτη) και Δημάρχους τους, που μετρώνται στα δάκτυλα της μιάς χειρός, εν αντιθέσει με την ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΙΑ των υποψηφίων της ΝΔ.
Είναι, λοιπόν, άγνωστα τα προηγούμενα εις τον Τσακαλώτο; Ουδείς νουνεχής το πιστεύει. Το αντίθετο ισχύει, ότι, με την επήνευση ή όχι του κομματικού ιερατείου της Κουμουνδούρου, ο σύντροφος Ευκλείδης στρώνει από τώρα τον δρόμο…τρίτης εκλογικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ στον πρώτο γύρο των περιφερειακών/αυτοδιοικητικών εκλογών της 8ης Οκτωβρίου 2023, εννοείται και τέταρτης ήττας στην αμέσως επόμενη Κυριακή, 15 Οκτωβρίου 2023.
Γιά τις Ευρωεκλογές του 2024, δεν μπορεί να προεξοφληθεί κάτι προσώρας, βέβαιο είναι όμως ότι η «εικόνα» του ζωηρού Ευρωβουλευτή τους, Αλέξη Γεωργούλη, προς τις γυναίκες, πάση βία μετερχόμενος, έστω και εκτός ΣΥΡΙΖΑ πλέον, αφήνει ανεξίτηλο αρνητικό στίγμα. Και δεν θα τούς σώσει, ακόμη και εάν υιοθετήσουν τον Κύρτσο, κατά το «πρότυπο» Αντώναρου…
Αυτό, λοιπόν, που συνειδητοποιείται ήδη εις το στρατόπεδο του ΣΥΡΙΖΑ, είναι το φάσμα-μετά τις αποτυχίες εις τις διπλές εκλογικές αναμετρήσεις της 21ης Μαΐου 2023 και 2ας Ιουλίου 2023-νέας και ηχηρότερης αποτυχίας εις τις επόμενες Περιφερειακές/Αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτωβρίου του τρέχοντος έτους. Στις οποίες, μετά και την επαναφορά των προηγούμενων ρυθμίσεων, διά του «Νόμου Βορίδη», αφαιρείται το πεδίο κινήσεων από το παρασκήνιο, γιά την υπαγόρευση ή την επιβολή καταστάσεων από βραχύβιους-περιθωριακούς σχηματισμούς, μέσω των καθαρών ρυθμίσεων που επανέρχονται, κυρίως αυτής που προβλέπει ότι ο πλειοψηφών συνδυασμός, από τον πρώτο ή το δεύτερο γύρο-όπου απαιτηθεί, εξασφαλίζει και το 50%+1 των εδρών του Περιφερειακού ή Δημοτικού Συμβουλίου, από το συνδυασμό του οποίου ηγείται.
Τέρμα, λοιπόν, με τις μηχανορραφίες που αντικειμενικώς διευκόλυνε ο «Νόμος Σκουρλέτη», όπως έρχεται να τιμωρήσει η πορεία της ζωής και των πραγμάτων, όσους σκαρφίζονται ανώμαλες καταστάσεις, στις οποίες επιτυγχάνουν ενίοτε να δώσουν υπόσταση Νόμου, ανατρεπόμενου εν συνεχεία από την ίδια την πορεία των πραγμάτων και την αντίστοιχη βούληση των πολιτών.
Αλλά, ακόμη κι αν δεν υπήρχαν τα προηγούμενα, ποιά σοβαρότητα μπορεί να εμπνεύσει ένα Κόμμα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο, επί παραδείγματι:
-Δεν βρίσκει καλύτερο υποψήφιο γιά το Δήμο Αθηναίων, από τον παίκτη του μπάσκετ Νίκο Παππά, απέναντι σε έναν έμπειρο περί τα κοινά, όπως ο τρέχων Δήμαρχος, Κώστας Μπακογιάννης, συνεκτιμωμένης και της επιτυχούς θητείας του, ως Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας και Δημάρχου Καρπενησίου,
-Δεν κατορθώνουν καν εις το Δήμο Ηλιούπολης να συμφωνήσουν σε υποψήφιο κοινής αποδοχής, διάδοχο του πρώην υποψηφίου τους Ηλ. Κοκκοτίνη, με μία υποψηφιότητα από την «ομπρέλα» να έχει ήδη ανακοινωθεί και να τρέχει (Θ.Παπαδάτος), φυλλοροούσα, όπως γράφεται, από άλλους ΣΥΡΙΖΑίους οι οποίοι πρόσκεινται εις το νυν Δήμαρχο, Γ. Χατζηδάκη, σύνεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και άλλη μία να έπεται, όπως ακούγεται…
Είναι προφανές, ότι η πενία αξιόπιστων υποψηφίων (η περίπτωση του νυν Δημάρχου Ηλιούπολης, «ανύπαρκτου» στην κρίση πολλών πολιτών της Ηλιούπολης, με έργα βιτρίνας που προσπαθεί να στήσει ή να επισπεύσει άλλα την τελευταία στιγμή), σε συνδυασμό με τη γενικότερη προβληματική εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ, δημιουργούν δυστοπικό τοπίο από τώρα γιά τις κάλπες του Οκτωβρίου.
Ποιός θα μπορούσε μα αποκλείσει βασίμως, λοιπόν, ότι η αναφορά Τσακαλώτου στη συνέντευξή του προς την ΕΡΤ-1, συμφώνως με την οποία «έκαναν μεγάλο λάθος και δεν άφησαν να δουλέψει το πείραμα στην Αυτοδιοίκηση» φορτώνοντας ανάθεμα στην κυβερνώσα ΝΔ του Κυρ. Μητσοτάκη, δεν συνιστά-επί της ουσίας-έγκαιρο διαχωρισμό ευθυνών γιά τα μελλούμενα τον ερχόμενο Οκτώβριο…
Και συνεπώς γιά το πολιτικό τοπίο που θα μπορούσε να προκύψει τελικώς εις βάρος του ίδιου του Τσίπρα, ως προς τη θέση του εις την κορυφή του ΣΥΡΙΖΑ, με ανθυποψηφίους του που θα μπορούσε να προκύψουν…
Ο τοξικός τρόπος, με τον οποίο κινείται και γενικώς συμπεριφέρεται ο ολετήρας πρωθυπουργός των 4,5 ετών εξουσίας Αριστεράς/Ακροδεξιάς, δεν βοηθεί τελικώς ν ίδιο στις ίδιες τις προσωπικές του στρατηγικές αρχηγικής επιβίωσης, όσες ενέσεις ηθικού κι αν απολαμβάνει, είτε από νυν ΣΥΡΙΖΑίους του πάλαι ποτέ βαθέως ΠΑΣΟΚ, είτε από ποικίλους Αντώναρους…
Η ζωή είναι σκληρή, ενίοτε δε τιμωρεί. Είμαι της γνώμης, ότι έναν τέτοιο δρόμο, «στην άκρη του τούνελ», ήλθε να φιλοτεχνήσει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.
Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης
