ΕΥΡΩΠΗ: Με πρόσφυγες–κλιματική κρίση
οι ελίτ υπονομεύουν τη Δημοκρατία!…
του Didier Desrimais
Οι υπέρμαχοι της παράνομης μετανάστευσης και κλιματικής κρίσης έχουν μόνιμο «στασίδι» στα κυριότερα μέσα ενημέρωσης. Αντίθετη άποψη δεν ακούγεται…
« Δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατική επιλογή ενάντια στις ευρωπαϊκές συνθήκες. » Jean-Claude Juncker, Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (2014-2019).
Στην Επανάσταση των Ελίτ* που κυκλοφόρησε το 1996, ο Christopher Lasch περιέγραψε την αποσύνδεση μεταξύ του αμερικανικού λαού και των ελίτ του, καθώς και την περιφρόνηση αυτών για «τις αξίες και τις αρετές που κάποτε θεμελίωσαν το δημοκρατικό ιδεώδες». Τονίζοντας την επιδείνωση του δημόσιου διαλόγου, έγραψε: «Η δημοκρατία απαιτεί μια σθεναρή ανταλλαγή ιδεών και απόψεων. Όπως η ιδιοκτησία, οι ιδέες πρέπει να διανέμονται όσο το δυνατόν ευρύτερα. Ωστόσο, μεγάλος αριθμός απ’ αυτούς τους «καλούς ανθρώπους» ήταν πάντα σκεπτικιστές ως προς την ικανότητα των απλών ανθρώπων να αντιλαμβάνονται περίπλοκα προβλήματα και να κάνουν κρίσιμες κρίσεις.»
«Αξιόπιστες πληροφορίες»
Επιπλέον, εξέφρασε τη λύπη του για το ότι η σύγχρονη δημοσιογραφία συνδέεται με αυτές τις ελίτ, αφού «δεχόμενη ένα απατηλό ιδεώδες αντικειμενικότητας», όρισε ως απόλυτο στόχο τη «διάδοση αξιόπιστων πληροφοριών – με άλλα λόγια, πληροφορίες που τείνουν να μην προωθούν τη συζήτηση αλλά να τη συντομεύουν». Οι Γάλλοι έχουν υποβληθεί σε αυτού του είδους τις πληροφορίες για δεκαετίες. Η δημόσια ραδιοτηλεόραση και οι κυριότερες εφημερίδες παρουσιάζουν αυτοαποκαλούμενους εμπειρογνώμονες, για παράδειγμα, για το κλίμα ή τη μετανάστευση – η εμπειρία τους στην πραγματικότητα βασίζεται ουσιαστικά στην ικανότητά τους να διαδίδουν «αξιόπιστες πληροφορίες» χωρίς συζήτηση, από τα «ευαγγέλια» της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος-IPCC** και τη μεταναστευτική κατήχηση του ΟΗΕ και της ΕΕ.
Το Σύμφωνο Μαρακές
Πριν από λίγες μέρες, στο πλατό των 28 λεπτών του Arte, η Adélaïde Zulfikarpasic, γενική διευθύντρια του Αεροδρομίου Μπωβαί της Γαλλίας και καθηγήτρια Πολιτικών Επιστημών, εξήγησε γιατί ήταν απαραίτητο να προωθηθεί μια «συνέλευση των πολιτών» αντί για ένα δημοψήφισμα για το θέμα της μετανάστευσης. Η μετανάστευση, υποστήριξε, δογματικά, είναι ένα « τεχνικό θέμα » που «έχει λεπτές πλευρές.» – « Οι Γάλλοι ίσως δεν έχουν επαρκή τεχνογνωσία για να δώσουν απαντήσεις “. Με άλλα λόγια: οι Γάλλοι είναι ντουβάρια και εγώ, ο υπερ-τεχνοκράτης, θα τους εξηγήσω πώς η μετανάστευση είναι μια ευκαιρία για τη Γαλλία, ένας ισχυρισμός που δεν απαιτεί καμία αντίθεση και που θα έχει επίσης ως αποτέλεσμα μια συνέλευση που πιθανόν να γίνει από τον εαυτό μου ή έναν από τους συνομηλίκους μου!
Από τη μια πλευρά, οι Γάλλοι υφίστανται τη μετανάστευση που επικυρώθηκε από τις παγκοσμιοποιητικές «ελίτ» που αποφασίζουν για τη μοίρα των ανθρώπων χωρίς να ζητούν τη γνώμη τους. Από την άλλη, οι δημοσιογράφοι, προσκυνημένοι ενώπιον των ειδικών, διστάζουν να ξεκινήσουν πραγματικές συζητήσεις για αποφάσεις που λαμβάνονται σε υψηλές θέσεις και έχουν κρίσιμες επιπτώσεις στο μέλλον της Ευρώπης και της Γαλλίας. Ένα παράδειγμα ανάμεσα σε εκατό, αυτό του Συμφώνου του Μαρακές.
Το σύμφωνο του Μαρακές*** επικυρώθηκε από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών το 2018. Δεν είναι, για να μιμηθούμε τα λόγια της Zulfikarpasic, ούτε τόσο τεχνικό, ούτε τόσο λεπτομερειακό. Αυτό το σύμφωνο, ρητά φιλομεταναστευτικό, σχεδιάζει
να «δημιουργήσει ευνοϊκές συνθήκες που επιτρέπουν σε όλους τους μετανάστες να εμπλουτίσουν τις κοινωνίες μας χάρη στις ανθρώπινες, οικονομικές και κοινωνικές τους ικανότητες».
Ο στόχος 5 ορίζει ότι τα «κανάλια τακτικής μετανάστευσης» πρέπει να είναι «προσβάσιμα και πιο ευέλικτα», «ο στόχος είναι η ανάπτυξη και η διαφοροποίηση ασφαλών, τακτικών και τακτικών καναλιών μετανάστευσης».
Ο στόχος 17 αφορά κυρίως τα μέσα ενημέρωσης. Τα κράτη πρέπει «να ευαισθητοποιήσουν και να ενημερώσουν τους επαγγελματίες των μέσων ενημέρωσης για θέματα μετανάστευσης και την κατάλληλη ορολογία.»
Η κοινή γνώμη θα διαμορφωθεί μέσω «μιας δημόσιας συζήτησης που θα βασίζεται στην ανάλυση των γεγονότων και θα περιλαμβάνει ολόκληρη την κοινωνία, με στόχο να αντιμετωπιστεί το ζήτημα των μεταναστών και της μετανάστευσης με πιο ρεαλιστικό, ανθρώπινο και εποικοδομητικό τρόπο».
Η συνδρομή του στρατού στη Σουηδία λόγω της εγκληματικότητας μουσουλμάνων μεταναστών δεν προοιωνίζεται αίσιο μέλλον για τις χώρες της ΕΕ…
«Τσιμουδιά» από τα ΜΜΕ
Το πρόβλημα με αυτό το σύμφωνο δεν είναι η υποτιθέμενη τεχνική του, αλλά το γεγονός ότι ο κυρίαρχος Τύπος σχεδόν δεν μίλησε γι’ αυτό και δεν έκρινε σκόπιμο να αποκαλύψει τις λεπτομέρειες ενός προγράμματος που διακηρύσσει ξεκάθαρα ότι η μετανάστευση είναι μόλις στα σπάργανα, ότι είναι αναπόφευκτη και αναγκαία και ότι οι κυβερνήσεις των ενδιαφερομένων χωρών πρέπει να βασίζονται σε αντίθετες απόψεις συμπολίτες τους. Τις σπάνιες φορές που αναφέρθηκε αυτό το σύμφωνο στο γαλλικό δημόσιο ραδιόφωνο, επαναλαμβανόταν ότι δεν ήταν « δεσμευτικό » και ότι οι χώρες που δεν συμμορφώνονται με αυτό δεν θα υπόκεινται σε κυρώσεις. Η φον ντερ Λάιεν, υπερβαίνοντας τα προνόμιά της ως συνήθως, δεν δίστασε, όπως είχε κάνει προηγουμένως για την Ουγγαρία και την Πολωνία, να απειλήσει με αντίποινα κατά της ιταλικής κυβέρνησης εάν εφαρμόσει το μεταναστευτικό πρόγραμμα που είχε προτείνει η Τζόρτζια Μελόνι κατά την προεκλογική της εκστρατεία. Και εδώ, το δημόσιο ραδιόφωνο δεν θεώρησε απαραίτητο να ανοίξει μια συζήτηση σχετικά με τις συγκλονιστικές παρατηρήσεις αυτού του τεχνοκράτη που αναμιγνύεται σε αποφάσεις που λαμβάνονται από δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις. Η δημόσια ραδιοτηλεόραση θα πρέπει να είναι για τις πιο ανοιχτές και αντιφατικές συζητήσεις, για πολύ προσανατολισμένες «πρόσθετες έρευνες» και για ευρωπαϊκή, μεταναστευτική και περιβαλλοντική προπαγάνδα.
«Κλιματική αλλαγή»
Αυτό που ισχύει για τη μετανάστευση ισχύει επίσης για την οικολογία και την αναπόφευκτη «κλιματική αλλαγή». Όταν ο κ. Γκουτέρες, Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, δεν δίνει ηθικά διδάγματα στη Γαλλία, επινοεί υπνωτιστικές και αυθόρμητες προτάσεις για την «κλιματική αλλαγή» και την οικολογία που επαναλαμβάνεται από όλο τον καλό τύπο: «Ο πόλεμος μας ενάντια στη φύση πρέπει να σταματήσει. Και ξέρουμε ότι είναι δυνατό.» (1 Δεκεμβρίου 2019) – «Δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο αν θέλουμε να αποφύγουμε μια κλιματική καταστροφή.» (10 Μαρτίου 2020) – «Χωρίς ισότητα των φύλων ( sic ) , θα είναι αδύνατο να ανταποκριθούμε στην κλιματική έκτακτη ανάγκη.»(27 Φεβρουαρίου 2020). Είναι σαφές ότι ο πλανήτης δεν είναι ο μόνος που βιώνει μια ασυνήθιστη αύξηση της θερμοκρασίας: ο κ. Γκουτέρες, αφού ισχυρίστηκε πυρετωδώς ότι «η κλιματική κατάρρευση έχει αρχίσει» και ότι βρισκόμαστε στην αρχή της «εποχής του κόσμου που βράζει», δήλωσε στις 20 Σεπτεμβρίου ότι ο εθισμός μας στα ορυκτά καύσιμα είχε «ανοίξει τις πύλες της κόλασης». Η IPCC βρήκε, στον κ. Γκουτέρες, έναν υποδειγματικό ευαγγελιστή που δεν φοβάται τη γελοιοποίηση. Γιατί να τον φοβάται άλλωστε; Τα επαναλαμβανόμενα και βαρετά κηρύγματα του χαροποιούν τις ΜΜΕ-πολιτικές αρχές που επαναλαμβάνουν τα συμπεράσματα και τις συστάσεις της IPCC ξανά και ξανά.
Υπό το πρόσχημα της πολυπολιτισμικότητας άρχισε η αντικατάσταση πληθυσμού στη Βρετανία (Μπέρμιγχαμ, Λονδίνο, κ.ά) στις Βρυξέλλες. Ακολουθεί η Γαλλία και έπεται συνέχεια…
Επειδή δεν συζητάμε πλέον τα συμπεράσματα της IPCC. Στη Γαλλία, αφού το Radio France απαγόρευσε να δίνει το λόγο σε οποιονδήποτε αμφισβητεί οποιοδήποτε σημείο της έκθεσης των Ηνωμένων Εθνών, μια κοινοβουλευτική ομάδα σκοπεύει να προτείνει νόμο που θα καθιστά τη Ρυθμιστική Αρχή Οπτικοακουστικών και Ψηφιακών Επικοινωνιών (Arcom) εγγυητή της κάλυψης από τα μέσα ενημέρωσης το κλίμα σύμφωνα με την «επιστημονική συναίνεση ( sic )» σύμφωνα με την οποία «υπάρχει κλιματική αλλαγή και είναι ανθρωπογενούς προέλευσης» – σύμφωνα με τον σοσιαλιστή βουλευτή Stéphane Delautrette, αυτά τα δύο αξιώματα «πρέπει φυσικά να αποκλειστούν από την αντιφατική συζήτηση**** “.
Το δημοσίευμα μιλάει από μόνο του (27 Ιουλίου 1965): Φέτος, σχεδόν εξήντα χρόνια μετά, στο αποκορύφωμα υποτίθεται κλιματικής κρίσης, το θερμότερο καλοκαίρι, ο μετεωρολογικός σταθμός Λάρισας έγραψε: 45,2!
Ανεξάρτητα από τα επιχειρήματα του Steven Koonin, ενός διαπρεπούς καθηγητή φυσικής και πρώην επιστημονικού συμβούλου του Barak Obama, ο οποίος απέδειξε, μεταξύ άλλων, την πολύ κακή αξιοπιστία (για να το θέσω ήπια) των «κλιματικών μοντέλων» που υποτίθεται ότι προβλέπουν το κλίμα των μελλοντικών δεκαετιών,
εκείνα του νομπελίστα φυσικής John Clauser που καταγγέλλουν τη «εκτροπή» μιας άστοχης κλιματολογίας «που μετατράπηκε σε λάτρη της ψευδο-επιστήμης της εντυπωσιακής δημοσιογραφίας»
ή αυτών του προέδρου της Ένωσης κλιματορεαλιστών, του μαθηματικού Benoît Rittaud, απαιτούν μόνο ένα πράγμα: να είναι δυνατή η συζήτηση για την εξέλιξη του κλίματος «προωθώντας την έκφραση σε όλες τις μορφές των αυστηρών και τεκμηριωμένων απόψεων “.
Νόμος ή όχι, αυτοί οι επιστήμονες και πολλοί άλλοι που αμφισβητούν το έργο της IPCC δεν προσκαλούνται ποτέ στα δημόσια μέσα ενημέρωσης ούτως ή άλλως. Το ίδιο νομοσχέδιο σχεδιάζει επίσης να επιβάλει στα δημόσια και ιδιωτικά οπτικοακουστικά μέσα τουλάχιστον το 20% του περιεχομένου να αφορά στην οικολογία και το κλίμα κατά την προεκλογική περίοδο, γνωρίζοντας ότι αυτό το περιεχόμενο δεν πρέπει να «σχετίζεται με τρόπους ζωής ή φαντασίες που αντίκεινται στις επιστημονικές συστάσεις (IPCC, φυσικά) καθιστώντας δυνατή την αντιμετώπιση της έκτακτης ανάγκης. Τα δημόσια ΜΜΕ, δουλοπρεπή, πειθαρχημένα και ανόητα, εφαρμόζουν ήδη κατά γράμμα αυτές τις ιδεολογικές συστάσεις.
Ο πλουραλισμός και ο «έντονος δημόσιος διάλογος» που αγαπά ο Christopher Lasch δεν είναι πλέον μέρος του «δημοκρατικού» μας κόσμου. Κάθε μέρα που περνά βλέπει την ενίσχυση των κυρίαρχων ελίτ που υποστηρίζονται από την τάξη των μέσων ενημέρωσης που το μόνο που ονειρεύεται είναι να ανήκει σε αυτόν τον παγκοσμιοποιητικό Άρειο Πάγο που ζει πάνω από την πλέμπα. «Δεν είναι απαραίτητο να ζεις σε μια ολοκληρωτική χώρα για να διαβρώνεσαι από τον ολοκληρωτισμό», έγραφε ο Όργουελ. «Η επιβολή μιας τέλειας ομοιομορφίας απόψεων σε όλα τα θέματα είναι το πρώτο βήμα προς τη δικτατορία» – πήραμε ήδη το δρόμο…
*Δες περισσότερα Ανιχνεύσεις, Η (αντ)επανάσταση των ελίτ και η προδοσία της Δημοκρατίας.
** Τα μέλη της διορίζονται από τις κυβερνήσεις και στους κόλπους της μειοψηφούν οι επιστήμονες.
***Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι το υπόγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με τη σιωπηρή συγκατάθεση της Νέας Δημοκρατίας. Όπως υποστήριξε σε συνέδριο για την πολυπολιτισμικότητα, ο Βρετανός κοινωνιολόγος Frank Furedi «η τραγωδία της Ευρώπης είναι ότι οι περισσότερες πολιτικές ελίτ της έχουν χάσει την εθνική τους ταυτότητα. Χωρίς αυτό, είναι αδύνατο να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα που προκαλεί η μετανάστευση … Όταν ένας άνθρωπος χάνει την επαφή με την καταγωγή του, γίνεται ανίκανος τόσο να υπερασπιστεί τα σύνορά του όσο και να δει ο,τιδήποτε προβληματικό στην εισροή ξένων που δεν θέλουν να προσαρμοστούν».
**** Η Λέσχη της Ρώμης – mammy της Οικολογίας στο βιβλίο «Η πρώτη παγκόσμια επανάσταση» (1991) -, εκφράζοντας τις ελίτ της Δύσης, γράφει: «Αναζητώντας ένα κοινό εχθρό εναντίον του οποίου μπορούμε να ενωθούμε… Ο πραγματικός εχθρός είναι λοιπόν η ίδια η ανθρωπότητα». Αν η Λέσχη της Ρώμης αποφάνθηκε για την «απειλή της υπερθέρμανσης» τί να μας πουν… οι επιστήμονες;
Μετάφραση: Ευάγγελος Δ. Νιάνιος
Πηγή: https://www.causeur.fr/arrogance-des-elites-climat-immigration-changement-climatique-266825
