Πρώην Στρατόπεδο Καρατάσιου ή πως ακυρώνεται ο Τοπικός Σχεδιασμός

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

Αρθρο- παρεμβαση της Πρωτοβουλίας για την Εναλλακτική Θεσσαλονίκη

Από την πρώτη στιγμή που οι πολίτες της Θεσσαλονίκης διεκδίκησαν την απόδοση των πρώην στρατοπέδων και άλλων ελεύθερων χώρων (ΔΕΘ,1Η προβλήτα ΟΛΘ, κ.λπ.) ως δημόσιων, κοινόχρηστων χώρων υψηλού πρασίνου ζητούσαν τη θεσμική κατοχύρωση τους πάνω σε δύο άξονες. Ο πρώτος αφορά την πλήρη παραχώρηση της ιδιοκτησίας στους δήμους με σαφείς, αυστηρούς όρους ως προς τις επιτρεπόμενες χρήσεις και ο δεύτερος την διασφάλιση των χρήσεων αυτών μέσα από έναν δεσμευτικό προς όλους χωρικό σχεδιασμό. Ο συνδυασμός αυτός δημιουργεί ένα αποτελεσματικό προστατευτικό καθεστώς απέναντι στις αυθαιρεσίες της εκάστοτε κυβέρνησης, τις μικροκομματικές  σκοπιμότητες  των  αιρετών  της  τοπικής  αυτοδιοίκησης  και  στους κερδοσκόπους της γης. Το ορθό και επίκαιρο των αιτημάτων αυτών παραμένει δυστυχώς και σήμερα, όπου η απροκάλυπτη πλέον νεοφιλελεύθερη λαίλαπα ετοιμάζεται να σαρώσει ότι έχει απομείνει ως τελευταία ελπίδα για το αστικό πράσινο της Θεσσαλονίκης, ιδιαίτερα δε της Δυτικής της πλευράς, τα πρώην στρατόπεδα. Και παραμένει γιατί οι προηγούμενες κυβερνήσεις και η Τοπική Αυτοδιοίκηση λειτούργησαν κυριολεκτικά ως λύκοι σε ρόλο φύλακα προβάτων μέσα από ένα πλέγμα ολιγωριών και προσχηματικών διαδικασιών που καλλιέργησαν το έδαφος για την πολιτική που προωθεί η σημερινή κυβέρνηση.

Στο επίπεδο της ιδιοκτησίας οι προηγούμενες κυβερνήσεις θέσπισαν σειρά νόμων μέσω των οποίων ενδυναμώθηκε και οργανώθηκε η διαχείριση της περιουσίας του Ελληνικού λαού  με  ιδιωτικοοικονομικά  κριτήρια  σε  βάρος  των  αναγκών  του,  με  ουσιαστικά ωφελούμενους τους εργολάβους και τους κερδοσκόπους γης. Τελευταίος και σε ισχύ σήμερα ο περίφημος Ν. 4407/2016 που ορθά αποκαλείται ΤΑΙΠΕΔ Καμμένου και ψηφίστηκε από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ των ΑΝΕΛ και των Οικολόγων που προωθεί το Real Estate της ελεύθερης δημόσιας γής προς όφελος των Ενόπλων Δυνάμεων και των στελεχών τους.

Στο επίπεδο του χωρικού σχεδιασμού, επίσης το 2016, με τον Ν. 4447/2016 (άρθρο 8 παρ. 3) θεσμοθετείται η δυνατότητα ενός Ειδικού Χωρικού Σχεδίου που μπορεί να εκπονηθεί ακόμα και για λογαριασμό ιδιώτη και να τροποποιήσει υφιστάμενο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες «επενδυτών». Αυτό δε μάλιστα γίνεται με διαδικασία “fast  track”  για  να προωθηθεί τάχιστα η «ανάπτυξη».  Επομένως,  γιατί αναρωτιούνται οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ πως είναι δυνατό να αγνοείται η τοπική διαβούλευση και οι προτάσεις της, το ΓΠΣ και το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Παύλου Μελά, όταν όχι μόνο δεν τις κατοχύρωσαν θεσμικά, αλλά θεσμοθέτησαν τη δυνατότητα ακύρωσής τους; Είναι δυνατό, γιατί το ΥΠΕΘΑ  εξακολουθεί  να  κατέχει  την  έκταση  και  μπορεί  με  τον  Νόμο  Καμμένου, σε συνδυασμό με τον Ν. 4447/2016 να τα ανατρέψει όλα υπέρ κάποιου ή κάποιων επενδυτών. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέρουν τον νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση τους και ο Δήμος Παύλου  Μελά  δεν  γνωρίζει  την  χωροταξική-πολεοδομική  νομοθεσία;  Έφερε  καμία αντίρρηση όταν ψηφιζόταν; Δεν κατάλαβε ότι αφορά άμεσα και τα στρατόπεδα εντός των ορίων του τα οποία υποτίθεται διεκδικεί; Οι προσχηματικές αντιδράσεις τους είναι υποκριτικές και δεν τους απαλλάσσουν  από τις ευθύνες για τη συγγνωστή αδράνεια που επέδειξαν, αλλά και τη μεθόδευση υπονόμευσης του Τοπικού Σχεδιασμού που θεσμοθέτησαν.

Τι νόημα είχαν οι τοπικές διαβουλεύσεις πέρα του να εμφανιστούν ξανά οι γνωστοί παράγοντες που εκμεταλλεύονται την αγωνία των πολιτών με ποδηλατοδρομίες και φανφάρες για μια θέση στο δημοτικό συμβούλιο; Ενημέρωσαν εκεί τους πολίτες για το άθλιο αυτό θεσμικό πλαίσιο και τι θα κάνουν για να ανατραπεί; Τι νόημα έχει πέρα του πολιτικάντικου εντυπωσιασμού η πρόσφατη επερώτηση τόσων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για όλα αυτά;

Η  παρούσα  κυβέρνηση  και  οι  δήμαρχοι  δεν  έκρυψαν  ποτέ  τις  θέσεις  τους:  ΣΔΙΤ, εμπορευματοποίηση του δημόσιου χώρου, έλεγχος στην πρόσβαση, παροχή κάθε είδους διευκολύνσεων στους «επενδυτές», απόρριψη της λογικής του σχεδιασμού (βλ. και περίπτωση Μετρό). Οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ ας τοποθετηθούν κάποια στιγμή για το πως αντιλαμβάνονται τον χωρικό σχεδιασμό της πόλης. Ως ένα συνολικό και δεσμευτικό σχέδιο όπως το Ρυθμιστικό Σχέδιο της Μητροπολιτικής Περιοχής Θεσσαλονίκης ή ως κουρελού Ειδικών Χωρικών Σχεδίων (π.χ. στρατόπεδα, ΔΕΘ, Παραλιακό μέτωπο) που κατά περίπτωση παρεμβαίνουν πολεοδομικά αποσπασματικά για να διευθετήσουν τους σχεδιασμούς διαφόρων επιχειρηματικών ομάδων αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις στο σύνολο της πόλης; Γιατί ολιγώρησαν στην θεσμική θωράκιση των ελεύθερων δημόσιων χώρων και τους άφησαν έρμαια στην αρπακτική διάθεση των ποικιλώνυμων συμφερόντων;

Το εύρος των αντιδράσεων στην πέρα κάθε επιστημονικής λογικής απόφαση της παρούσας κυβέρνησης για τα αρχαία του Σταθμού Βενιζέλου του Μετρό δείχνει έναν δρόμο. Οι πολίτες στηρίζουν εκείνες τις εναλλακτικές που παρουσιάζουν με ειλικρίνεια τις δυσκολίες και υπερβαίνουν τα συγκυριακά συμφέροντα και τις μικροπολιτικές σκοπιμότητες προς όφελος του ευρύτερου κοινωνικού συμφέροντος. Ο δρόμος είναι ανοικτός για όσους το θελήσουν.

     Πρωτοβουλία για την Εναλλακτική Θεσσαλονίκη*

Γιατί   «Πρωτοβουλία για την Εναλλακτική Θεσσαλονίκη»?

Γιατί η πόλη βρίσκεται σε οριακή τελική φάση υλοποίησης ολέθριων σχεδιασμών (ανάπλαση ΔΕΘ, πρώην στρατόπεδα, διαχείριση αποβλήτων, παράκτιο μέτωπο ,θεσμική αποδιάρθρωση, κλπ), που θα υποβαθμίσουν ακόμη περισσότερο και θα υποθηκεύσουν  ανεπίστροφα την ποιότητα ζωής των κατοίκων της.

Γιατί  δεν αποδεχόμαστε ότι δεν υπάρχει εναλλακτική στην επιχειρηματική πόλη που απροκάλυπτα και σχεδόν διακομματικά, σχεδιάζουν και προωθούν τα νεοφιλελεύθερα επιτελεία.

Γιατί η αποτροπή αυτών των πολιτικών δεν επιτυγχάνεται με στείρες καταγγελίες, αλλά με την αποδόμησή τους επιστημονικά, πολιτικά, κοινωνικά  και την διαμόρφωση και ανάδειξη με όρους κινήματος, εναλλακτικών προτάσεων που συγκροτούν το διαφορετικό παράδειγμα βιώσιμης  πόλης .

Γιατί η οικολογική προσέγγιση των σύνθετων θεμάτων μιας Μητροπολιτικής περιοχής, δεν αποτελεί μια «πολυτέλεια» στην περίοδο της οικονομικής κρίσης που διανύουμε, αλλά καθοριστική παράμετρο αναπαραγωγής των κοινωνικών σχέσεων.

Γιατί η άρση της απογοήτευσης και του κατακερματισμού, οι συνέργειες και ο συντονισμός των διάσπαρτων  δυνάμεων της κοινωνίας, μόνο μέσα από την υπεράσπιση των συγκεκριμένων αναγκών της, θα επιτευχθεί.

 

spot_img

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα