του Σεραφείμ Μηχιώτη
Εύρημα, και δή μέγα, από την ΠΟΕΣ, θεσμική έκφραση
του στρατιωτικού συνδικαλισμού, σε συσκευασία ΣΥΡΙΖΑ
“Την καθημερινότητά των στρατιωτικών συνθέτουν γεγονότα που δεν μπορούν (και δεν επιτρέπεται) ούτε να ωραιοποιηθούν, ούτε να καλυφθούν. Οι θάνατοι, οι αυτοκτονίες, οι παραιτήσεις, το μειωμένο ενδιαφέρον στις κατατάξεις ή τις παραγωγικές σχολές, η αύξηση των προβλημάτων υγείας είναι στοιχεία που δεν δύνανται να παρερμηνευθούν. Ακόμα σοβαρότερα, αντικατοπτρίζουν όλη την αποτυχία των ΕΔ σε επίπεδο πρόληψης και μέριμνας για το προσωπικό. Κάντε επιτέλους κάτι. Ακούστε την οργή, την αγανάκτηση, την απογοήτευσή μας. Κι αν δεν μπορείτε, «ακούστε» τα στατιστικά.“
H συνδικαλιστική εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ εις το χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων, η οποία ακούει εις τα αρχικά Π(ανελλήνια)Ο(μοσπονδία)Ε(νώσεων)Σ(τρατιωτικών), αποφάσισε να πάρει το όπλο της. Και να ορθώσει το ανάστημά τής εις τη σύμπασα Πολιτική και Στρατιωτική Ηγεσία του ΥΠΕΘΑ, την οποία καταγγέλλει συνολικώς και συλλογικώς, γιά τα τεκταινόμενα εις το χώρο των ΕΔ, γιά τα οποία αυτοί μόνον(…)πληρούν τα κριτήρια αντικειμενικών και απρακατάληπτων συνθηκών να τα καταγράψουν και να τα παραθέσουν, σε ένα κείμενό τους-πυροβόλο…
Διερωτώμαι, παρακολουθώντας τη δυναμική της «σκληρής» τους γραμμής: Πού –και γιά πόσο-μπορεί να κρύβεται η Πολιτική και Στρατιωτική Ηγεσία του ΥΠΕΘΑ, μετά την ανακοίνωση-επιστολή που απευθύνει η ΠΟΕΣ, μέσα από τα «αμείλικτα» ερωτήματα που απευθύνει και και τα στρατιωτικά παραγγέλματα που τη συνοδεύουν; Διότι, κάπως έτσι, ορματίζονται εαυτούς, ως αρχάγγελους των πάντων, εν αντιθέσει με ανοσιουργούντες!
Και επιπλέον, πώς γίνεται και δεν κάνουν, πώς και παραλείπουν να αναδελιξουν σε…φλογερό μανιφέστο το έγγραφό τους με θέμα «Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία (Προστασία της Υγείας», με τα «συγκλονιστικά στοιχεία» που περιέχονται σε αυτό, όπως θέλει να τα εμφανίζει και το πλέον πρόσφορο βήμα προς τούτο, που δεν είναι άλλο από τη μιλιταίρε εκδοχή της ΣΥΡΙΖΑίϊκης προπαγάνδας, Militaire, όπως αποκαλείται ευλόγως.
Μάλιστα, εάν δούμε το πράγμα και σε «δεύτερη ανάγνωση», το όλο έγγραφο της ΠΟΕΣ δεν αποτελεί παρά συρραφή, μέσω της καταγραφής τους σε ενιαίο κείμενο, επιμέρους ειδικών «αποκαλύψεων» από το Militaire, σε ένα συνθετικό κείμενο, πασπαλισμένο μέ έντονη δόση συνδικαλιστικής πλειοδοσίας, αριστερής (ΣΥΡΙΖΑίϊκης) γραφής εννοείται.
Και δεν πρέπει να υπάρχουν αμφιβολίες, ότι, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, αυτοί οι άνθρωποι της ΠΟΕΣ (άραγε πόσοι είναι, πόσους εκπροσωπούν στην πραγματικότητα, πόθεν έλκουν την απαραίτητη συνδικαλιστική τους εκπροσώπηση…)θα επιβραβευθούν, με τον έναν ή το άλλον τρόπο, από το Κόμμα-οδηγό τους. Γιατί όχι, και με κάποια εκπροσώπησή τους εις τα ψηφοδέλτια της Κουμουνδούρου, όπως και εις τα ιδιαίτερα γραφεία ΣΥΡΙΖΑίων βουλευτών, ως απεσπασμένοι….στρατιωτικοί.
Έστω όμως κι άν τα προηγούμενα αποτελούν έκφραση συνήθους κατάχρησης του συνδικαλισμού από τους ταγούς του, άλλο τόσο θα έπρεπε να αποτελεί δεδομένο και αυτονόητο, ότι η επιχειρούμενη καταγραφή πρέπει να αποτελεί προϊόν πλήρους και αντικειμενικής καταγραφής πραγματικών γεγονότων, που συντρέχουν εν τοις πράγμασι σε μία τέτοια κατεύθυνση, δίχως αυτά να βιάζονται, μετά λόγου γνώσεως, ώστε να οδηγήσουν εις τα σκοπούμενα…
Και από την άλλη, να μην αποσιωπώνται άλλα, εξ ίσου ή και μείζονος σημασίας πράγματα, που δεν συμβάλλουν σε…. αξιόπιστη καταγραφή της σκοπούμενης εικόνας, η οποία, ωστόσο, επιχειρείται να δαιμονοποιηθεί, όπως προαπαιτεί το σκηνικό που έχει στηθεί…
Όπως ενδεικτικώς αναφέρεται στο έγγραφο της ΠΟΕΣ:
- Πριν λίγους μήνες στέλεχος της ΠΑ παρασύρθηκε από αυτοκίνητο κατά την προσπάθειά του να προλάβει το υπηρεσιακό λεωφορείο για να είναι εγκαίρως παρών στην εργασία του (σύμφωνα με την αρθρογραφία).
- Συνάδελφος τραυματίστηκε πολύ σοβαρά εργατικό ατύχημα σε δεύτερη εργασία που έκανε. Σύμφωνα με την αρθρογραφία, λίγες εβδομάδες μετά, δεν άντεξε ο οργανισμός του και εξέπνευσε.
- Συνάδελφος υπέστη τραυματισμό κατά την εκτέλεση υπηρεσίας, απόρροια πλημμελούς διοικητικής εκτίμησης και πιθανής αυθαιρεσίας της Διοικήσεως.
- Στέλεχος του ΠΝ έπεσε από ύψος σε Φρεγάτα κατά τη διάρκεια πλου, δηλαδή κατά την υπηρεσία.
- Ανώτερος αξιωματικός υπέστη ανακοπή και απεβίωσε, ενώ βρισκόταν στο γραφείο του σε Γενικό Επιτελείο.
- Ναυτική δόκιμος έχασε τη ζωή της κατά τη διάρκεια του Θερινού Εκπαιδευτικού Πλού, δηλαδή κατά την υπηρεσία κ.ο.κ..
Για να συμπληρώσουν, αμέσως πιό κάτω:
Ανατρέχοντας σε έγγραφά μας διαπιστώνει κανείς ότι το ζήτημα λαμβάνει διαστάσεις επιδημίας: εμφάνιση ψυχοσωματικών ενδείξεων και ψυχικών νόσων, εγκεφαλικά επεισόδια, λιποθυμικά επεισόδια, καρδιολογικά συμπτώματα (ανακοπές, στηθάγχη, εμφράγματα κλπ), κάποια εκ των οποίων που έχει επιχειρηθεί να αντιμετωπισθούν από Διοικήσεις σχεδόν ως φυσιολογικά.
Η Ομοσπονδία μας έχει γνωστοποιήσει κατ’ επανάληψη το πρόβλημα και, δυστυχώς, οι απαντήσεις περιορίζονται στην εκδήλωση ενός γενικού ενδιαφέροντος για το προσωπικό σε συνδυασμό με τη συνηθισμένη, πλέον, επίκληση του υφιστάμενου κανονιστικού και θεσμικού πλαισίου, το οποίο όμως έχουμε εκφράσει κατ’ επανάληψη την άποψη ότι δεν τηρείται. Τι αναδεικνύουμε διαρκώς;
- Ότι η οικονομική κατάσταση των στρατιωτικών είναι τραγική και διατηρείται τεχνηέντως σε επίπεδα δραχμών, έτους 1999, δίχως αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή, γεγονός που τους καθιστά υπό διαρκή πίεση, στεναχώριες και άγχος.
- Ότι η τωρινή κατάσταση της υποστελέχωσης δεν είναι τωρινό αιφνίδιο φαινόμενο, αλλά αποτέλεσμα σειράς από ενέργειες που άφησαν τις ΕΔ λειψές από έμψυχο δυναμικό και με αυξημένο μέσο όρο ηλικίας, γεγονός που τους δημιουργεί τεράστια επαγγελματική πίεση, άρα εργασιακό άγχος.
- Ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν πάψει να αποτελούν ελκυστικό επαγγελματικό προορισμό για τους νέους, γεγονός που, σε συνδυασμό με τον μεγάλο αριθμό παραιτήσεων (και μάλιστα με υπολογίσιμα ποσοστά ανεργίας) αποδεικνύει ότι οι εργασιακές συνθήκες είναι άσχημες και διαρκώς επιδεινούμενες, γεγονός που δημιουργεί απόγνωση διότι τα στελέχη βλέπουν ότι δεν εισέρχεται «νέο αίμα».
- Ότι η Πολιτεία αδιαφορεί για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων μη εφαρμόζοντας τις σχετικές πρόνοιες
Δεν έχουν διαβάσει, άραγε, στην ΠΟΕΣ, προγενέστερο δημοσίευμα από το Militaire γιά τον πολλαπλάσιο αριθμό αιτήσεων συμμετοχής νέων σε σχέση με κάθε προηγούμενο χρόνο, γιά το τρέχον έτος 2023, προκειμένου να μετάσχουν στις παραγωγικές σχολές των τριών Κλάδων των ΕΔ, ανωτάτων (ΑΣΕΙ) και ανωτέρων (ΑΣΣΥ); Δεν τούς συμφέρει προφανώς αυτό, προκειμένου να φιλοτεχνήσουν την εικόνα που έχουν επιλέξει εκ των προτέρων να στήσουν, σε αντιστοιχία με την αντιπολιτευτική τους στόχευση…
Εκείνο δε που εντυπωσιάζει τα μέγιστα, προκαλώντας απολύτως δυσάρεστη επιλογή συσκότισης, αυτό δεν είναι άλλο από την αποσιώπηση του αεροπορικού δυστυχήματος της 28ης Φεβρουαρίου 2023 με το «Phantom F-4E» της 338ΜΔΒ, όπου βρήκαν τραγικό θάνατο οι δύο χειριστές του μοιραίου αεροσκάφους, ο Σμηναγός-Κυβερνήτης και ο Υποσμηναγός-Συγκυβερνήτης.
Διερωτάται κανείς: Πόσο μειωμένη αντίληψη της καθημερινής πραγματικότητας των ΕΔ μπορεί να έχουν τέτοιοι εκπρόσωποι του στρατιωτικού συνδικαλισμού, όταν ουδέν αναφέρουν γιά μία αεροπορική τραγωδία που ήλθε να συγκλονίσει όλη την Ελλάδα, με τη σύμπασα Πολιτειακή-Πολιτική Ηγεσία να εκπροσωπείται στις κηδείες των δύο χειριστών της ΠΑ, Σμηναγού(Ι) Ευστ. Τσιτλακίδη και Υποσμηναγού(Ι) Μάριου-Μιχαήλ Τουρούτσικα. Αλλά και αυτό εάν δεν τούς συνεκίνησε, αυτή η τραγωδία αποδόθηκε ως «εργατικό ατύχημα» από-κάποιους έστω-του ΣΥΡΙΖΑ, γεγονός που θα τούς επέτρεπε εις την ΠΟΕΣ να το εντάξουν σε μία συνδικαλιστική γλώσσα, έστω και ακατανόητη, ξύλινη και απωθητική.
Ολοκληρώνοντας δε το «μελετημένο» τους κείμενο, προϊόν προφανώς εξειδικευμένου συνδικαλιστικού-κομματικού φροντιστηρίου, οι της ΠΟΕΣ αναφέρουν:
Το στρατιωτικό προσωπικό των ΕΔ, όλων των προελεύσεων, ξεκληρίζεται εν καιρώ ειρήνης και μάλιστα με κάθε δυνατό τρόπο: καθ’ οδόν για την εργασία, κατά την υπηρεσία, από άγχος, από καρδιολογικά προβλήματα, από αυτοκτονίες, από εκπυρσοκροτήσεις, από καταπλακώσεις κλπ. Ακόμα σοβαρότερα όμως, δεν έχουμε πειστεί ότι η Ηγεσία έχει αντιληφθεί το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος.
Οι στρατιωτικοί θέλουν έργα και τα χρειάζονται άμεσα. Το μείζον παράπονο του κλάδου μας είναι ότι, ενώ οι στρατιωτικοί είναι πάντα εκεί, η Πολιτεία είναι πάντα απούσα κι όταν αποφασίζει να δηλώσει την παρουσία της, το κάνει με ψίχουλα και υπό τύπον ελεημοσύνης με το πρόσχημα ότι «δεν έχει» (ιδέτε οικονομική ενίσχυση 600 € έναντι 150 στις ΕΔ, ΚΥΑ νυκτερινής αποζημίωσης, απλήρωτη εργασία, ανεπαρκής νόμος «μέριμνας» κλπ).
Αν και έχουμε προτείνει κατ’ επανάληψη λύσεις προκειμένου η Ηγεσία να αποδείξει εμπράκτως το ενδιαφέρον της, δυστυχώς αυτές δεν αντιμετωπίζονται με τη δέουσα σοβαρότητα. Τι άλλο πρέπει να συμβεί στις ΕΔ; Με την τραγική αφορμή, λοιπόν, της νέας αυτοκτονίας συναδέλφου μας, ενός ακόμα νέου ανθρώπου, που, φοβούμαστε ότι, απλώς θα προστεθεί στον κατάλογο των στατιστικών δίχως να σηματοδοτήσει ανάληψη ενεργειών, θα επαναφέρουμε συνοπτικά κάποιες βασικές από τις προτάσεις μας με την ελπίδα ότι θα ξεκινήσει να αλλάζει κάτι άμεσα:
α. Να αναγνωρίσει επιτέλους η Πολιτεία διά της επίσημης θεσμοθέτησή τους το σιωπηρό δολοφόνο (εργασιακό άγχος και σύνδρομα), όπως έχουμε εισηγηθεί τεκμηριωμένα [ιδέτε σχετικό (ζ), το οποίο σας επαναδιαβιβάζουμε].
β. Να επαναφέρετε την αυτόματη τιμαριθμική προσαρμογή και να αναπροσαρμόσετε το ισχύον μισθολόγιο σε ρεαλιστικά επίπεδα, ώστε οι στρατιωτικοί, που συχνά μένουν με υπαιτιότητα της Υπηρεσίας με ένα μισθό στο σπίτι, να μην αναγκάζονται να ψάχνουν για δεύτερη δουλειά και να αποζημιώνονται με βάση αυτά που πραγματικά προσφέρουν αναγνωρίζοντας την προσφορά τους. Υπενθυμίζουμε ότι η «πρώτη» δουλειά εμπεριέχει θεσμοθετημένη απλήρωτη εργασία.
γ. Ζητείστε την άποψη των στελεχών για την επαγγελματική τους ικανοποίηση διασφαλίζοντας την ανωνυμία τους. Αφού διαρκώς ισχυρίζεστε ότι όλα βαίνουν καλώς, τι ακριβώς φοβάστε από τη γνώμη των υφισταμένων σας;
δ. Επιλύστε τα προβλήματα των στρατιωτικών, τα οποία χρονίζουν και γιγαντώνονται. Αντιληφθείτε την πραγματική έκταση του προβλήματος με βάση τα γεγονότα και όχι με βάση όσα σας μεταφέρουν οι επιτελείς σας.
ε. Αποδώστε Δικαιοσύνη. Οι στρατιωτικοί με το επίσημο πρόσχημα ότι «πρώτα εκτελείς και μετά αναφέρεσαι παραπονούμενος» διαρκώς εργάζονται υπό τη δαμόκλειο σπάθη της διοικητικής αυθαιρεσίας και της ελαστικοποίησης του κανονιστικού και θεσμικού πλαισίου πάντοτε υπέρ της Υπηρεσίας. Υπερασπιστείτε στην πράξη το προσωπικό σας.
στ. Γνωστοποιήστε τα στατιστικά αναφορικά με τους θανάτους στις ΕΔ τα τελευταία 30 χρόνια. Το προσωπικό οφείλει να ξέρει σε υπό ποιες συνθήκες εργάζεται.
ζ. Είναι γνωστό ότι υπάρχουν τηλεφωνικές γραμμές ψυχολογικής υποστήριξης και έτεροι εσωτερικοί μηχανισμοί. Προφανώς (εκ του αποτελέσματος) κρίνονται ανεπαρκείς. Ενισχύστε τους.
Με δεδομένο το προφανές, ότι όλα τα προηγούμενα δεν έχουν προέλθει από παρθενογέννεση, αλλά αποτελούν προϊόντα πολιτικών στην πορεία του χρόνου, έστω και όπως μεταφέρονται, το μείζον ερώτημα είναι:
– Πού ήσαν όλοι αυτοί οι συνδικαλιστικοί πατέρες στην περίοδο της απελθούσης εξουσίας ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ;
-Τί έκαναν τότε, γιά θεραπεία όσων καταστάσεων και προβλημάτων καταγράφουν σήμερα με δραματικό τρόπο, με το «ελευθέρας» που απελάμβαναν, εις το περιβάλλον του πανίσχυρου τότε ΥΕΘΑ Παν. Καμμένου και των ΑΝΥΕΘΑ από το ΣΥΡΙΖΑ, Ευάγ. Δρίτσα-Δημ.Βίτσα-Παν. Ρήγα;
-Μήπως προέκριναν την συνδικαλιστική απραξία, ώστε, με Κυβέρνηση από το αντίπαλο Κόμμα της ΝΔ από τον Ιουλιο του 2019, να τα διεκδικούν «ανυποχώρητα» με τη φόρα του συμπληρώματος της προπαγάνδας του ΣΥΡΙΖΑ;
-Πόσους νομίζουν ότι μπορούν να συσπειρώσουν στους κόλπους της ΠΟΕΣ, με τέτοιες εκφράσεις πλειοδοσίας επί των πάντων, με δραματικές εκφράσεις προς τούτο, που ενδεχομένως ικανοποιούν το θυμικό κάποιων, αλλά πέραν αυτού ουδέν συμβάλλουν σε θετική-πρακτική κατεύθυνση, σε ένα κείμενο-αρμαχτά γενικόλογων διακηρύξεων και συναφών συνδικαλιστικών διεκδικήσεων, δίχως ιεράρχηση και πλαίσιο διεκδικήσεων…
-Ποιά είναι τα «δικά τους» στατιστικά, επί των οποίων επιθυμούν να στηρίξουν-και προφανώς να πείσουν- γιά τη δαιμονοποιημένη εικόνα, την οποία επιθυμούν να εμφανίσουν ως επικρατούσα στις ΕΔ, που μόνον αυτοί «γνωρίζουν» και δεν μπαίνουν στον κόπο να δημοσιοποιήσουν; Μήπως φοβίζει τους ίδιους τους εμπνευστές μιάς τέτοιας εικόνας το ενδεχόμενο αυτοαναίρεσής τους, τελικώς δε αυτοπαξίωσης και αυτογελοιοποίησής τους;
-Πώς και δεν λαμβάνουν διόλου υπ’ όψιν σε όσα «βαθυστόχαστα» καταλογίζουν και το ενδεχόμενο του παράγοντος «ανθρώπινο λάθος» όσα μπορούν να συμβούν, από αμέλεια ή από υπερεκτίμηση των κειμένων διατάξεων ασφαλείας στο εκάστοτε εργασιακό περιβάλλον; Ομοίως τούς διαφεύγει και η εκδοχή του τυχαίου ή απρόβλεπτου γεγονότος, με απευκταία κατάληξη. Οι αυτοματισμοί είναι συνήθεις και προσφιλείς ενίοτε, αλλά δεν μπορεί να ευθύνεται ο Α/ΓΕΑ π.χ. γιά μία αυτοκτονία π.χ. σε Μονάδα της ΠΑ ή γιά το θάνατο στελέχους της ΠΑ κατά την πρωϊνή μετάβασή του στη Μονάδα του. Ή ο Α/ΓΕΝ γιά το θάνατο στελέχους του ΠΝ στο γραφείο του από ανακοπή ή γιά την πτώση άλλου στελέχους του ΠΝ από ύψος σε Φρεγάτα του Στόλου, εν πλώ…
Ο συνδικαλισμός στις ΕΔ αποτελεί μία νέα πραγματικότητα, με την ιδιαίτερη ώθηση που δόθηκε επί των ημερών της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, επί πρωθυπουργίας Τσίπρα. Ακόμη και Γραφεία Νομικής Προστασίας Στελεχών (ΓΝΟΠΣ) θεσπίσθηκαν στις αρχές του 2019 σε επίπεδο Αρχηγών Γενικών Επιτελείων, εις τα οποία μπορούν να προσφεύγουν οι θεωρούντες ότι αδικούνται από τους προϊσταμένους τους, προς εξέταση και ενδεχομένως άρση όσων θα έρχονται να καταμαρτυρήσουν.
Δίχως να αναμένονται ιδιαίτερες εκπλήξεις εξ ορισμού, θα ώφειλαν, ωστόσο, οι εκπρόσωποι του στρατιωτικού συνδικαλισμού να αποφύγουν τους γνώριμους δρόμους διεκδικήσεων του παρελθόντος, δρόμους έντονων αντιπαραθέσεων εις το προσκήνιο και υπόγειων διαβουλεύσεων, ενδεχομένως και συγκεκαλυμμένων συγκλίσεων εις το παρασκήνιο, ώστε να διεκδικήσουν την αποδοχή και την αξιοπιστία του συνδικαλισμού εις το χώρο των ΕΔ, όπου ισχύουν και θα ισχύουν αφεύκτως δεδομένες ιδιαιτερότητες και αντικειμενικοί περιορισμοί σε σχέση με την αποστολή του.
Η επιδίωξη «μετωπικών» αντιπαραθέσεων, όπως περικλείονται εις το έγγραφο της ΠΟΕΣ που αποτελεί και την αιτία γιά αυτό το σημείωμα, ελέγχεται ως αντιπαραγωγική τελικώς, γεγονός που οδηγεί τον στρατιωτικό συνδικαλισμό που εμφανίζονται ότι επιδιώκουν να υπηρετούν, ως αδιέξοδο και αναποτελεσματικό.
Και βεβαίως, ως προς όλα αυτά, η συγκεκριμένη ΠΟΕΣ, συνδικαλιστική έκφραση του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο των ΕΔ, θα κριθεί και θα αξιολογηθεί.
Τα προηγούμενα, δεν θα μπορούσε παρά να ισχύσουν και στην περίπτωση της Π(ανελλήνιας)ΟΜ(οσπονδίας)ΕΝ(ώσεων)Σ(τρατιωτικών), προσκείμενης εις το Κόμμα της ΝΔ, σε ανάλογη συνδικαλιστική γλώσσα και σε αντίστροφη εκδοχή, εφ’ όσον εκδηλωθούν ανάλογα δείγματα γραφής. Φαίνεται, όμως, ότι προσέχουν και δεν (αυτο)εκτίθενται, δεν σπεύδουν να δίδουν τέτοια δείγματα γραφής.Προσώρας έστω, καθώς εμφανίζονται να λειτουργούν με υπευθυνότητα και βούληση δημιουργικής συμβολής εις το κατά περίπτωση νομοθετικό έργο που αφορά το Προσωπικό των ΕΔ, δίχως ακρότητες, αλλά και δίχως να αφίστανται διεκδικήσεων, όπως επιτάσσει και η δύση τους ως φορέων συνδικαλισμού στις ΕΔ.
Η ευρηματική τους διατύπωση περί «σιωπηρού δολοφόνου» μπορεί να ηχεί ως ηχηρό λεκτικό εύρημα, αλλά τα βέλη τους δεν είναι διόλου ευθύβολα….
Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης
