της Ευμορφίας Δημητρακοπούλου.
Το ερώτημα είναι πως από την άρνηση και τον θυμό για τον κινεζικής προελεύσεως επισκέπτη θα περάσουμε στην αποδοχή και στην συνέχιση της ζωής. Η πράξη έδειξε ότι μόνο η πλήρης απομόνωση περιορίζει την μετάδοση. Αυτό είναι δυνατό μόνο αν κλείσουν τα σύνορα. Δύσκολο. Θα είναι ένας διαφορετικός κόσμος. Εν αναμονή της σταδιακής επιστροφής στην προτέρα κατάσταση, οι κυβερνήσεις ενισχύουν εργαζόμενους και επιχειρήσεις, για να αντέξουν. Έως πότε; Η αλήθεια είναι πως με το άνοιγμα των αγορών, έστω και με περιορισμούς, ο παράγοντας R0 με βαθμό μεταδοτικότητας 3,8–8,9 θα “θερίσει”. Θεωρείται αναμενόμενη αύξηση των θυμάτων, αλλά όλοι ελπίζουν στην επιστήμη, που θα βάλει τέλος στον εφιάλτη. Αλήθεια, πόσα χρόνια απαιτούνται για τον καθολικό εμβολιασμό του παγκόσμιου πληθυσμού; Και πόσο εφικτός είναι ο ενιαύσιος εμβολιασμός του;
Όλα τα μοντέλα δείχνουν υψηλά ποσοστά ανεργίας για το μέλλον έως και 50% στους τομείς παροχής υπηρεσιών του ιδιωτικού τομέα. Οι μονοκαλλιέργειες, όπως η σταφίδα, πάντα κατέληγαν καταστροφικές. Τέτοιο προϊόν είναι ο τουρισμός. Έως ότου εξαλειφθεί ο ιός, δεν έχει μέλλον. Η αναζήτηση νέων μορφών βιοπορισμού (η ανάπτυξη έμεινε όνειρο) θα έδινε προοπτική σε χιλιάδες ανέργους.
Αποκέντρωση-απο-αστικοποίηση, περιορισμός των μετακινήσεων/μείωση ενεργειακών αναγκών, επένδυση στην ανάπτυξη της περιφέρειας τεχνολογική- πολιτιστική- αγροτική, αναθεώρηση των προγραμμάτων πανεπιστημιακών σπουδών, αλλαγή μοντέλου αστικής/οικιστικής ανάπτυξης, επένδυση στην εγχώρια παραγωγή, αφού το κόστος ανά μονάδα εισαγομένου προϊόντος θα επιβαρύνεται πλέον με ανθρώπινες ζωές. Ενδεχομένως, έφτασε η ώρα για: την Κίνα να παραγάγει δική της σόγια, ώστε να γλυτώσουν οι ινδιάνοι του Αμαζονίου, αγορά άνευ χρηματιστηριακών/εμπορικών μεσαζόντων, περιορισμό της χρήσης των ορυκτών καυσίμων, σταδιακή κατάπαυση των συγκρούσεων, αφού αφορούν στον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και μείωση του περιβαλλοντικού κόστους. Κάποιοι σχεδιάζουν αλλαγή του παγκόσμιου μοντέλου οικονομικής ανάπτυξης, προτάσσοντας την κλιματική αλλαγή. Τώρα που το διοξείδιο του άνθρακα έπεσε στα φυσιολογικά επίπεδα σε λιγότερο από δυο μήνες, απογοητεύονται.
Άλλωστε δεν νοιάστηκαν ποτέ για τον πλανήτη, που νοσεί μεν, από άλλα προβλήματα δε. Ίσως η αλλαγή του οικονομικού μοντέλου, εκκινήσει από διαφορετική βάση. Απαλλαγή από: τα ηλιακά πάνελ που καταστρέφουν το περιβάλλον περισσότερο από το CO2, τα υποτιθέμενα οικολογικά αυτοκίνητα μπαταριών λιθίου, ένα σωρό πράσινες ανοησίες και την εκμετάλλευση πληθυσμών χαμηλού κόστους εργασίας. Μήπως ήρθε η εποχή των ταξιδιών μέσω της τεχνολογίας, για να γλυτώσουμε από τον πυρετό των σέλφις; Όλα έχουν κόστος, ίσως μεγαλύτερο από το παρελθόν, αλλά δεν θα κληθούμε να καταβάλουμε το κόστος ενός «Οικολογικά δικαιολογημένου νεοφασισμού», που θα περιλαμβάνει συσσώρευση πόρων, άκρατο πλουτισμό ολίγων από την φορολόγηση των ευαίσθητων κλιματικά πολιτών, στρατιωτικοποίηση και εθνικά πρωτόκολλα ασφαλείας από την κλιματική αλλαγή. Ουδέν κακόν αμιγές καλού.
Ευμορφία Δημητρακοπούλου
