ΣΥΝΤΕΥΞΗ-ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ ΤΟΥ ΓΑΛΛΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΣΤΗ LE FIGARO
Ο Πασκάλ Μπρυκνέρ για τον αποκεφαλισμό του καθηγητή / Φωτογραφία: wikimedia
Ως πράξη που «υπερβαίνει τα όρια του φρικτού» και συνιστά «κήρυξη πολέμου που πρέπει να αντιμετωπιστεί ανάλογα» σχολιάζει ο Πασκάλ Μπρυκνέρ, τον αποκεφαλισμό του 47χρονου καθηγητή Ιστορίας το απόγευμα της Παρασκευής στη Γαλλία.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε ο εμβληματικός Γάλλος φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος στη Le Figaro σημειώνει ότι η τρομοκρατική επίθεση του 18χρονου Τσετσένου ισλαμιστή κατά του καθηγητή Σαμουέλ Πατί δείχνει ότι ο στόχος της ήταν η «ο πιο ιερός προμαχώνας της Δημοκρατίας: ένα σχολείο κι ένας καθηγητής». «Το μήνυμα που έστειλε με τη μορφή μιας μακάβριας τελετής ο μακελάρης τζιχαντιστής του ISIS στο Κονφλάν Σεντ Ονορέν συνιστά μια προειδοποίηση σ’ ολόκληρο το διδακτικό προσωπικό ότι θα πρέπει ή να κλείσει το στόμα του ή να πεθάνει. Δεν είναι μια πράξη αυτονομισμού, είναι μια κήρυξη πολέμου», εκτιμά ο Μπρυκνέρ.
«Ακόμη κι η παραμικρή διακωμώδηση ιερών κειμένων είναι τιμωρητέα με τη θανατική καταδίκη», σημειώνει. Ο συγγραφέας αναφέρεται στη λεγόμενη έκθεση Obin του 2004 για τα ανησυχητικά φαινόμενα ριζοσπαστικοποίησης σε γαλλικά σχολεία, που επεσήμανε ότι καθίσταται αδύνατη η διδασκαλία για το Ολοκαύτωμα και το ΕβραΪκό ζήτημα, τον Βολταίρο, που χλεύαζε τον προφήτη ή για τη μοιχαλίδα ηρωίδα της «Μαντάμ ντε Μποβαρί» του Γκυστάβ Φλωμπέρ. Η διδασκαλία, σημειώνει ο Μπρυκνέρ, καθίσταται πλέον τόσο επικίνδυνο επάγγελμα όσο και εκείνο των στρατιωτικών στα πεδία των μαχών. Στα σχολεία λαμβάνει χώρα μια ατομική αυτολογοκρισία, λέει τονίζοντας ότι «θα πρέπει αμέσως να αναπαράγουμε μαζικά τις καρικατούρες του Charlie Hebdo και να να τις αναρτήσουμε σ’ όλους τους τοίχους μας για να σιγήσουμε τους δολοφόνους. Μπορούν να σκοτώσουν ένα άτομο, αλλά δεν θα μας σκοτώσουν όλους», υπογραμμίζει.
Κατά την άποψη του Μπρυκνέρ από τη στιγμή που οι ισλαμιστές τρομοκράτες δεν διαθέτουν πλέον τους πόρους να οργανώσουν ομάδες κρούσης, «εργάζονται μεμονωμένα με πρωτόγονα εργαλεία σαν serial killer που διασπείρουν τον φόβο σ’ ολόκληρη τη χώρα». Ο Γάλλος φιλόσοφος σημειώνει ακόμη ότι η επίθεση σε βάρος του καθηγητή Πετί έγινε ενώ είναι σε εξέλιξη η δίκη για το μακελειό στο Charlie Hebdo και μερικές εβδομάδες μετά την επίθεση με μπαλτά στα πρώην γραφεία του σατιρικού περιοδικού. «Σημαίνει αυτό ότι δεν έχουμε σημειώσει καμία πρόοδο την τελευταία πενταετία; Χάνουμε τη μάχη κατά του Ισλαμισμού για την ελευθερία της έκφρασης;» θέτει το ρητορικό ερώτημα.
Ο Μπρυκνέρ παραδέχεται ότι η δίκη για το Charlie Hebdo πυροδοτεί αυτό το μίσος, αλλά έχει «ένα διπλό και παράδοξο αποτέλεσμα, εμετικό και εκπαιδευτικό συνάμα. Μεταξύ των φανατικών αναζωογονεί την ανάγκη για τιμωρία, επανάληψη της δολοφονίας», εκτιμά αναφερόμενος στο μακελειό στα γραφεία του περιοδικού τον Ιανουάριο του 2015. Αλλά έχει κι ένα θετικό στοιχείο η δίκη αυτή, λέει. Όποιος παρακολουθεί τις καταθέσεις των κατηγορουμένων βλέπει την κοινοτοπία του κακού: «φτωχοί τύποι, που τους έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου και συχνά ενθαρρύνονται από τις οικογένειες ή τα αγαπημένα τους πρόσωπα, πιστεύουν ότι έχουν μια θεϊκή αποστολή και πρέπει να σκοτώσουν αδίστακτα τον άπιστο για να κερδίσουν τον παράδεισο και “να εκδικηθούν τον Προφήτη”, σχολιάζει ο Μπρυκνέρ. Επισημαίνει, βέβαια, ότι οι εκπρόσωποι του Ισλάμ στη Γαλλία με αξιοσημείωτη αξιοπρέπεια και θάρρος καταδικάζουν απερίφραστα αυτές τις επονείδιστες πράξεις. Και καλεί να στρέψουμε τη σκέψη μας και στους δημοσιογράφους του Charlie Hebdo που ζουν εδώ και χρόνια υπό αστυνομική προστασία, «αυτούς που μάχονται για την ελευθερία μας και στερούνται οι ίδιοι των βασικών τους ελευθεριών».
Πηγή: iefimerida.gr
Μετά την 17 Νοέμβρη δεν είχαμε φόνους στην Ελλάδα από την ανυπότακτη Αριστερά ,αλλά για να μείνουμε στον χώρο της εκπαίδευσης-που θίγει ο Γάλλος φιλόσοφος- ποιος Έλληνας δάσκαλος από το Νηπιαγωγείο και μέχρι το Πανεπιστήμιο τολμούσε από 1981 και τολμά -ακόμη κα τώρα-να μιλήσει -με την Βολταιρική ελευθερία του λόγου- για τα λάθη της Αριστεράς -που μαζί με την αντίσταση επιλεκικά μόνο κατά των Γερμανών- και όχι και κατά των Βουλγάρων στην Μακεδονία (ιδίως την Ανατολική)-αντιστέκονταν με φονικές μάχες και σε όσους Έλληνες δεν ήθελαν την κομμουνιστοποίηση της Ελλάδος μετά την Κατοχή και έφθασε μέχρι και στον ανταρτοπόλεμο ,που χάριν της μεγαθυμίας της νικήτριας Παρατάξεως ονομάσθηκε εμφύλιος μετά το 1989 ,όταν είχε αυτοδιαλυθεί σε μια εβδομάδα ο 70χροος Σοβιετικός Κομμουνιστικός Συνασπισμός ,που ευτυχώς δεν το ζήσαμε ,γιατί ευτυχώς έχασαν οι Έλληνες ερυθροί σύντροφοι του Πανσλαβιστικού -Κομμουνισμού.
Καιρός λοιπόν όπως επιβάλλεται να μιλήσουμε ελεύθερα για τον Ισλαμισμό να μιλήσουν ελεύθερα στην εκπαίδευση όλων των βαθμίδων και οι δάσκαλοι για τα έργα και τις ημέρες της πάσης αποχρώσεως Αριστεράς κατά την 10ετία του 1940 ,για να σταματήσει και η ιδεολογική τρομοκρατία της Αριστεράς και το μίσος της ,που καθημερινώς καλλιεργείται από τις μικρές ηλικίες.
Η πολυκομματική Δημοκρατία θέλει μαχητές καθημερινώς.
Μην υπερβάλλουμε, μετά το 81 δεν αποκεφαλίζουμε, μόνο μεταφορικά.
Μα δεν έγραψα ότι αποκεφαλίζουν μετά το 1981 -αγαπητέ κ.Βασίλη ,αλλά στα Πανεπιστήμια ”κτίζουν”στα γραφεία τους ”ικέτες” πρυτάνεις και καθηγητές,ή, τους ”βγάζουν καροτσάκι” από τα αμφιθέατρα και τις αίθουσες.
Στην εκπαίδευση ”ξέχασαν”εκείνα τα ιστορικά γεγονότα και τους νεκρούς που με το εθνόσημο έσωσαν την Πατρίδα και τους Έλληνες από την κομμουνιστική δικτατορία.
Υπήρξε βλέπετε και η κυβερνητική ανανέωση της ΣυριζΑριστεράς από το 2015-2019 και ο αγώνας συνεχίζεται και θα συνεχίζεται ,αν δεν αποφασίσουμε οι υπόλοιποι να εξασφαλίσουμε την ελευθερία της γνώμης όχι μόνο σαυτό το θέμα .
Αναζητήστε να δείτε πόσα παιδικά παραμύθια υποκρύπτουν κομματική ”διαφώτιση”,την οποίαν οι γονείς δεν μπορούν να διακρίνουν ,γιατί δεν είναι μαθημένοι και υποψιασμένοι.