Οι νέες απειλές ασφάλειας μας κτυπάν εδώ και καιρό τον κώδωνα του κινδύνου.
Οι αναφορές για παρακολούθηση της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, δείχνουν τη σπασμωδική αντίδραση στις υβριδικές επιθέσεις.
Γνωρίζουμε ότι η στρατηγική πρέπει να δημιουργήσει την αιτιώδη λογική που να συνδέει τόσο τους τρόπους όσο και τα μέσα για την επίτευξη του επιθυμητού πολιτικού στόχου και των στρατηγικών αποτελεσμάτων. Αυτή η λογική είναι μια συνεχής διεργασία σκέψης που παρέχει στρατηγική πρόθεση και ενημερώνει τους τρόπους, δημιουργώντας συνδέσμους σε στρατηγικό σχεδιασμό που οδηγούν στην χρήση των μέσων, στις στρατιωτικές επιχειρήσεις. Αυτός ο παράγοντας είναι το στοιχείο που περιλαμβάνει τον υπολογισμό, την πονηριά και τη δημιουργία μιας στρατηγικής λογικής ή αλυσίδας αποτελεσμάτων.
Οι νέες απειλές ασφάλειας μας κτυπάν εδώ και καιρό τον κώδωνα του κινδύνου. Χαρακτηρίζονται δε, ακόμη και από εχθρούς χωρίς κυρίαρχο έδαφος, σύνορα ή σταθερές βάσεις. Αυτές οι απειλές περιλαμβάνουν την εξαγωγή τρομοκρατίας, διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής, λαθρεμπορίου ναρκωτικών, ανεξέλεγκτη προσφυγική ροή, λαθρομετανάστευση, πειρατεία στις θάλασσες, εκτεταμένες πυρκαγιές σε όλη την ελληνική επικράτεια και προσπάθεια προσβολής της κοινωνικής συνοχής με ψευδείς ειδήσεις όπου εμπλέκουν και τις μυστικές υπηρεσίες.
Ο παραδοσιακός ορισμός της έννοιας της ασφάλειας, όπως τον γνωρίζαμε, θεωρούσε ως το βασικότερο στοιχείο αυτής τον έλεγχο και τη χρήση της στρατιωτικής ισχύος από τα κράτη. Συνδεόταν δε, με την προστασία της εδαφικής ακεραιότητας των κρατών. Σήμερα, η τάση είναι η ανάδειξη της σπουδαιότητας, των μη στρατιωτικών πτυχών της εθνικής ασφάλειας.
Στη σύγχρονη εποχή η τρομοκρατία, με την ευρεία έννοια του όρου, πλέον διέρχεται μια μεταβατική ή καλύτερα θα λέγαμε μια εξελισσόμενη στρατηγική τα τελευταία χρόνια όπως είναι η εκδήλωση ασύμμετρων απειλών. Είναι ένα όπλο με ή χωρίς τεχνολογική υπόσταση, πολύ χαμηλού κόστους, που εφαρμοζόμενο εναντίον του όποιου εχθρού, προσδίδει φοβερή και ασυναγώνιστη δύναμη. Εξ’ άλλου η οργανωμένη βία που διεξάγεται μεταξύ μυστικών υπηρεσιών και παρακρατικών ομάδων δεν απαιτούν στρατιωτικές ικανότητες, καθώς η ενδιαφερόμενη πλευρά βασίζεται σε δόλια ενέργεια για να επιτευχθεί η βούλησή της ή και για να κάμψει το ηθικό του αντιπάλου.
Οι υβριδικές επιθέσεις που δεχόμαστε, απαιτούν η εθνική στρατηγική να έχει προσανατολισμό στον πόλεμο του μέλλοντος και τη γρήγορη μεταβαλλόμενη σχέση μεταξύ στρατηγικής και τεχνολογίας στις συγκρούσεις εναντίον των αντιπάλων μας. Οι υβριδικές επιθέσεις είναι ένας πόλεμος που διεξάγεται με αυτόνομα συστήματα, που αν επεκταθεί σε γενικευμένο πόλεμο θα μπορούσε να αποτελέσει προάγγελο μιας εθνικής καταστροφής. Βασικά ερωτήματα που ανακύπτουν είναι πως θα υπερασπιστούμε τον Ελληνισμό ενάντια σε μια τέτοια επίθεση και πώς θα αντιμετωπίσουν οι ελληνικές υπηρεσίες πληροφοριών έναν τέτοιο πόλεμο για να τον κερδίσουν;
Είναι επείγον να εξετάσουμε την στρατηγική για αυτού του είδους πόλεμο ως μελέτη περίπτωσης στην εξελισσόμενη στρατηγική απειλή. Ο σκοπός μας πρέπει να είναι η ανταπόκριση του Ελληνισμού, προκειμένου να προστατεύσουμε επιτυχώς τις ευάλωτες, ανοιχτές κοινωνίες μας και να σχεδιάσουμε τη μελλοντική δομή των μυστικών υπηρεσιών που θα είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της αξιόπιστης αποτροπής και άμυνας. Παράλληλα με την ποσοτική και ποιοτική αύξηση των προκλήσεων από την Τουρκία έχουμε πλέον την υποβάθμιση της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών με τις ατεκμηρίωτες παρακολουθήσεις των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων αξιωματούχων της πατρίδας μας. Αυτές είναι η μεγαλύτερες προκλήσεις για την Ελληνική αρχιτεκτονική ασφάλειας.
Η είσοδος των υβριδικών επιθέσεων μας βρήκε απροετοίμαστους και αιφνιδιασμένους. Ενώ σήμερα, η Ελλάδα αναγκάζετε να επιστρέψει στο αρχικό της βασικό καθήκον της εθνικής άμυνας, το οποίο εκδηλώθηκε, μεταξύ άλλων, από την ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό των τουρκικών αεροναυτικών δυνάμεων με τις οποίες αμφισβητήθηκε έμπρακτα η ισορροπία δυνάμεων και η εκμετάλλευση των υβριδικών απειλών με προεξάρχον θέμα, το ανεξέλεγκτο ζήτημα μετανάστευσης, και οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών πλέον γίνεται αποπροσανατολισμός με περίεργες αναφορές περί παρακολουθήσεων. Σε αμφότερα τα αναφερόμενα θέματα αποκαλύπτεται ότι ο Ελληνισμός έπρεπε να κάνει πολλά περισσότερα από ό, τι έπραξε στο παρελθόν, οπότε είναι η μεγάλη ευκαιρία για τους ηγέτες της χώρας μας να διορθώσουν τις αστοχίες αυτές με το νέο σχέδιο νόμου που θα μπει για συζήτηση και ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής λίαν συντόμως.
