Παρέμβαση του στρατηγού Χαφτάρ “σώζει” προσωρινά την Ελλάδα μετά την χθεσινή συμφωνία κατανόησης  (memoranda of understanding) για τα “θαλάσσια σύνορα” Τουρκίας και Λιβύης, τα οποία θέλουν να “σβήσουν” από τον χάρτη περιοχές των Δωδεκανήσων και της Κρήτης καταπατώντας ένα κατάλογο νόμων τους διεθνούς δικαίου, το οποίο δεν απασχολεί βέβαια την Άγκυρα.

Την ίδια στιγμή μετά την συνάντηση Ερντογάν και Λίβυου ηγέτη της κυβέρνησης της Τρίπολης, δίδεται “νομιμοποίηση” τουρκικής στρατιωτικής παρέμβασης στην χώρα αυτή, με μεταφορά Τούρκων στρατιωτών στην Τρίπολη και επίσημα.

Ο πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Προηγμένων Μελετών της Λιβύης, Δρ Aref Ali Nayed, ο οποίος είναι αξιωματούχος του Χαφτάρ, απέστειλε σήμερα Πέμπτη επείγουσα επιστολή προς τον ειδικό απεσταλμένο του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στη Λιβύη Δρ Ghassan Salame, σχετικά με την υπογραφή συμφωνιών και μνημονίων της Τρίπολης με την Δημοκρατία της Τουρκίας.

Στην επιστολή που υπέγραψε ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου Δρ Aref Ali Nayed, επικεφαλής  του Ινστιτούτου Προηγμένων Μελετών της Λιβύης (LIAS), καλεί τον επικεφαλής της αποστολής υποστήριξης των Ηνωμένων Εθνών στη Λιβύη (UNSMIL) να παρέμβει και να θεωρήσει την υπογραφή τέτοιων συμφωνιών και μνημονίων ως άκυρη, δεδομένου ότι το προεδρικό συμβούλιο της κυβέρνησης εθνικής συμφωνίας (GNA) (κυβέρνηση Τρίπολης) δεν έχει ποτέ εκλεγεί από τον λαό της Λιβύης και δεν έχει ορκιστεί ενώπιον του μοναδικού νόμιμου κοινοβουλίου στη χώρα, την λιβυκή Βουλή των Αντιπροσώπων (HoR).

Επιπλέον, η επιστολή ανέφερε ότι οι προαναφερόμενες συμφωνίες είναι επίσης άκυρες επειδή το Προεδρικό Συμβούλιο της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας δεν αντιπροσωπεύει την ελεύθερη βούληση του λαού της Λιβύης, διότι το μεγαλύτερο μέρος της χώρας ελέγχει ο στρατός του στρατηγού Χαφτάρ.

Τα έγγραφα:

 

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ

«Εξοχότατε Δρ Ghassan Salamé

Σε συνέχεια των προηγούμενων ανοικτών επιστολών μας προς το αξιότιμο UNSMIL, το Ινστιτούτο Προηγμένων Μελετών της Λιβύης (LIAS) υποβάλλει εκ νέου την πρότασή του ζητώντας να εξεταστεί σοβαρά και επειγόντως η απόσυρση της αναγνώρισης από το ΟΗΕ του Προεδρικού Συμβουλίου και της κυβέρνησής εθνικής συμφωνίας, πριν από την περαιτέρω εμπλοκή της Λιβύης και του λαού της σε άκυρες συμφωνίες και Μνημόνια Συνεργασίας με την Τουρκία για διάφορους λόγους.

Οι σημαντικότεροι  εκ των οποίων είναι οι εξής:

Το Προεδρικό Συμβούλιο δεν εκλέγεται και δεν έχει διοριστεί ή εγκριθεί από εκλεγμένο όργανο. Δεν αντικατοπτρίζει τη βούληση του λαού, η οποία είναι η βάση της νομιμότητας.

Το Προεδρικό Συμβούλιο απέτυχε δύο φορές να κερδίσει την ψήφο εμπιστοσύνης των μελών του εκλεγμένου νομοθετικού σώματος, της Λιβυκής Βουλής των Αντιπροσώπων.

Επιπλέον, τα μέλη της κυβέρνησης εθνικής συμφωνίας δεν έχουν ορκιστεί μπροστά στην εκλεγμένη Λιβυκή Βουλή των Αντιπροσώπων.

Το Προεδρικό Συμβούλιο έχει χάσει όλες τις αγωγές εναντίον του στα δικαστήρια της Λιβύης, οι οποίες σε αρκετές περιπτώσεις, έκριναν ότι το Προεδρικό Συμβούλιο (κυβέρνηση Τρίπολης) δεν έχει νομική υπόσταση  και ότι οι αποφάσεις, οι ενέργειές του και οι διαδικασίες του είναι άκυρες.

Οποιαδήποτε συμφωνία θεωρείται οικονομικό έγκλημα και δεν εμπίπτει σε καθεστώς παραγραφής.

Το Προεδρικό Συμβούλιο έχει χάσει πολλά από τα μέλη του είτε με παραίτηση είτε με μποϊκοτάζ. Οι αποφάσεις του Προεδρικού Συμβουλίου υποτίθεται ότι είναι συλλογικές, κάτι που δεν ισχύει, χάνοντας το νομικό του καθεστώς ως οντότητα, αφού δεν απαρτίζεται από όλα τα μέλη του.

Σύμφωνα με την Λιβυκή Πολιτική Συμφωνία (η οποία ποτέ δεν συμπεριλήφθηκε στη Συνταγματική Διακήρυξη), η θητεία του Προεδρικού Συμβουλίου ήταν για ένα έτος, ανανεώσιμη για ένα ακόμη έτος το πολύ.

Παρόλα αυτά, το Προεδρικό Συμβούλιο έχει σχεδόν ολοκληρώσει το τέταρτο έτος μονοπωλιακής εξουσίας του χωρίς νομική ή συναινετική βάση.

Το Προεδρικό Συμβούλιο ασκεί την εξουσία του σε λιγότερο από το 2% των λιβυκών εδαφών και σε λιγότερο του  1% των φυσικών πόρων και του  πλούτου της Λιβύης.

Ωστόσο, εκμεταλλεύεται τη διεθνή αναγνώριση για τον έλεγχο του 100% των οικονομικών πόρων του λαού της Λιβύης, αποκτώντας πλήρως δικαίωμα υπογραφής της Κεντρικής Τράπεζας της Λιβύης μέσω του Διοικητή της, ο οποίος απολύθηκε δύο φορές από τη Λιβυκή Βουλή των Αντιπροσώπων και ο οποίος υπερέβη την προβλεπόμενη θητεία του εδώ και πολλά χρόνια.

Το Προεδρικό Συμβούλιο που έχει παράνομα και χωρίς καμία έγκριση την εξουσιοδότηση από το Κοινοβούλιο, δαπάνησε, σπατάλησε και κατάσχεσε τα δημόσια κονδύλια του κράτους της Λιβύης.

Το Προεδρικό Συμβούλιο έχει συμμετάσχει στη χρήση των δημόσιων πόρων του λαού της Λιβύης για τη χρηματοδότηση τρομοκρατικών ομάδων όπως την οργάνωση  επαναστατών της Βενγκάζης Shura και την οργάνωση ο Derna Shura αλλά και άλλες.

Την ημέρα αυτή, στις 28 Νοεμβρίου 2019, το Προεδρικό Συμβούλιο τόλμησε για άλλη μια φορά, χωρίς την έγκριση της Λιβυκής Βουλή των Αντιπροσώπων, να υπογράψει αμφίβολες και διφορούμενες διμερείς συμφωνίες και συνθήκες με την Τουρκική Δημοκρατία, υπογράφοντας  έγγραφα ασαφή ως προς το περιεχόμενό τους και ύποπτα για τις συνέπειές τους για την χώρα.

Οι πολιτικοί και στρατιωτικοί αντιπρόσωποι του Προεδρικού Συμβουλίου έφθασαν στην Τουρκία για να ασκήσουν άδικη κηδεμονία στον λαό της Λιβύης υπογράφοντας έγγραφα που δεν έχουν αναθεωρηθεί ή επικυρωθεί από το εκλεγμένο Λιβυκό Κοινοβούλιο.

Η εμπλοκή της Λιβύης στα λεγόμενο καθεστώς ασφάλειας με την Τουρκία και η συμμετοχή της χώρας μας σε περίπλοκα ζητήματα θαλάσσιων συνόρων, πλήττουν αρκετές χώρες στην περιοχή μας» καταλήγει η επιστολή.

Για όσους δεν κατάλαβαν, ο Λίβυος ηγέτης ο οποίος στην ουσία ελέγχει εδάφη που τον καθιστούν το πολύ νομάρχη για μην πούμε δήμαρχο στην Λιβύη, υπέγραψε εκτός της συμφωνίας για τα θαλάσσια σύνορα και συμφωνία για  “καθεστώς ασφάλειας” με τους Τούρκους, κάτι που μεταφράζεται σε τουρκικές βάσεις στην χώρα αλλά και επίσημη επέμβαση των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.

Οι εξελίξεις με δεδομένη την ρωσική και αμερικανική στρατιωτική εμπλοκή στην χώρα θυμίζουν “Συρία”, μόνο που εδώ η κατάσταση είναι ακόμα πιο δύσκολη και όλα τα σενάρια είναι πλέον πιθανά