Ο στρατηγός Χαφτάρ της επαναστατικής κυβέρνησης της Λιβύης ο οποίος όμως αναγνωρίζεται μόνο από το Εμιράτα την Ιορδανία, Ρωσία και Αίγυπτο και όχι από την Ελλάδα, έστειλε στον ΟΗΕ επιστολή με την οποία καταγγέλλει τη συμφωνία της Αγκυρας με την ισλαμική κυβέρνηση της Τρίπολης για τις δήθεν ΑΟΖ των δύο κρατών.
Ο πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Προηγμένων Μελετών της Λιβύης, Δρ Aref Ali Nayed, ο οποίος είναι αξιωματούχος του Χαφτάρ, απέστειλε σήμερα Πέμπτη επείγουσα επιστολή προς τον ειδικό απεσταλμένο του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στη Λιβύη Δρ Ghassan Salame, σχετικά με την υπογραφή συμφωνιών και μνημονίων της Τρίπολης με την Δημοκρατία της Τουρκίας.
Στην επιστολή που υπέγραψε ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου Δρ Aref Ali Nayed, επικεφαλής του Ινστιτούτου Προηγμένων Μελετών της Λιβύης (LIAS), καλεί τον επικεφαλής της αποστολής υποστήριξης των Ηνωμένων Εθνών στη Λιβύη (UNSMIL) να παρέμβει και να θεωρήσει την υπογραφή τέτοιων συμφωνιών και μνημονίων ως άκυρη, δεδομένου ότι το προεδρικό συμβούλιο της κυβέρνησης εθνικής συμφωνίας (GNA) (κυβέρνηση Τρίπολης) δεν έχει ποτέ εκλεγεί από τον λαό της Λιβύης και δεν έχει ορκιστεί ενώπιον του μοναδικού νόμιμου κοινοβουλίου στη χώρα, την λιβυκή Βουλή των Αντιπροσώπων (HoR).
Επιπλέον, η επιστολή ανέφερε ότι οι προαναφερόμενες συμφωνίες είναι επίσης άκυρες επειδή το Προεδρικό Συμβούλιο της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας δεν αντιπροσωπεύει την ελεύθερη βούληση του λαού της Λιβύης, διότι το μεγαλύτερο μέρος της χώρας ελέγχει ο στρατός του στρατηγού Χαφτάρ.
Πραγματικά καλοδεχουμενη η κίνηση του Χαφτάρ που έχει αποδείξει επανειλημμένα ότι είναι φίλος της Ελλάδας.
Αλλά από τη στιγμή που δεν τον αναγνωρίζει η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει και καμία από τις ενέργειές του. Εκεί μας έφτασαν οι δουλοπρεπείς κυβερνήσεις της τελευταίας 10ετίας: Να μην μπορούμε να υποστηρίξουμε τους συμμάχους μας και να αναγνωρίζουμε τους εχθρούς μας.
Υπάρχει ελπίδα;
https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/diethnis-asfaleia/825216_o-stratigos-haftar-poy-den-anagnorizei-i-ellada-katiggeile
“Πραγματικά καλοδεχουμενη η κίνηση του Χαφτάρ που έχει αποδείξει επανειλημμένα ότι είναι φίλος της Ελλάδας”
Αυτός το έχει αποδείξει, αλλά έχομε κι εμείς αποδείξει ότι χάφτομε μύγες (και) στην εξωτερική πολιτική, ενεργούντες ως πειθήνια όργανα άλλων:
– Άλλων ρήμασι πειθόμενοι, σπεύσαμε το 2011 να ταχθούμε στο πλευρό των “επαναστατών” στην Συρία, χωρίς να ξέρομε ούτε ποιοι είναι και προπαντός χωρίς να λάβομε υπ’ όψιν την τύχη χιλιάδων χριστιανών, αν επικρατούσε η “επανάσταση”.
– Άλλων ρήμασι πειθόμενοι, συνταχθήκαμε με την ΕΕ στις οικονομικές κυρώσεις κατά τής Ρωσίας και υπέστημεν σοβαροτάτη ζημία στα οποροκηπευτικά και τον τουρισμό. Μάς υποσχέθηκε η ΕΕ κάποια αποζημίωση, αλλά, ως φαίνεται, έχει … κόκαλα και αργεί. Βεβαίως, είχαμε το προηγούμενο τού Α. Παπανδρέου το 1982, ο οποίος ανάγκασε την ΕΕ να τον απαλλάξει από τις κυρώσεις κατά τής ΕΣΣΔ, απειλώντας, εν εναντία περιπτώσει, με βέτο στην σύνοδο ΥΠΕΞ, το οποίο θα ακύρωνε εντελώς τις κυρώσεις.
– Άλλων ρήμασι πειθόμενοι, δεν αναγνωρίζομε τον στρατάρχη Χαφτάρ, αν και αυτός ακολουθεί άκρως αντιτουρκική γραμμή, η οποία σαφώς μάς συμφέρει.
Με τέτοια “εξωτερική πολιτική” (ο Θεός να την κάμει) τι περιμένεις;