Θεσσαλονίκη 27 Νοεμβρίου 2019
Η Ερευνητική Ομάδα «Γεωλογία των Σεισμών» του Α.Π.Θ. (http://eqgeogr.weebly.com/),
η οποία έχει μελετήσει συστηματικά τα τελευταία 25 χρόνια τα ενεργά ρήγματα της
Αλβανίας, τόσο μέσω διακρατικών συμφωνιών, σε συνεργασία του Τμήματος
Γεωλογίας του Α.Π.Θ. με το Πολυτεχνείο Τιράνων, όσο και στο πλαίσιο των
μελετών Σεισμικής Επικινδυνότητας του TAP (Trans Adriatic Pipeline) ανακοινώνει
ότι τα ρήγματα της Αλβανίας συμπεριλαμβάνονται τόσο στην Βάση Δεδομένων των
Σεισμογενετικών Πηγών του Ελλαδικού χώρου GreDaSS
(http://gredass.unife.it/index.html ), όσο και στις αντίστοιχες αδημοσίευτες μελέτες και
εκθέσεις και παρουσιάζονται στους παρακάτω χάρτες :
Σχ, 1. Αριστερα: Τα ενεργά ρήγματα Αλβανίας και Δυτ, Ελλάδος, ως σεισμογενετικές πηγές, ως
γραμμικά στοιχεία και Δεξιά ως «επίπεδα» (ζώνες). Το Ανάστροφο Ρήγμα Δυρραχίου (Dures) με
κωδικό ALCS301 (χρώματος μπλε) και το αντιθετικό του ALCS 325 (σε κίτρινη έλλειψη), όπως
προκύπτει από τα πρώτα σεισμολογικά δεδομένα ενεργοποιήθηκαν στον πρόσφατο σεισμό, καθώς
επίσης και άλλα μικρότερα ρήγματα της ίδιας γεωτεκτονικής δομής.
Σχ. 2. Αριστερα : Μεγένθυνση του σχήματος 1, με τα σεισμικά ρήγματα ALCS 301, 315 και
325 στην περιοχή Δυρραχίου – Τιράνων. Δεξιά : Οι ισχυρές γεωτεκτονικές δυνάμεις, ως
συγκλίνοντα βέλη, όπως έχουν υπολογισθεί κατά μηκος των ακτών του Ιονίου (Δυτ.
Ελλάδα) και Αδριατικής (Αλβανία-Μαυροβούνιο) από σεισμολογικά (Louvari et al. 2001) και
γεωλογικά δεδομένα.
Σχ. 3. Στην απλοποιημένη γεωλογική τομή Α-Δ διεύθυνσης από τα Τίρανα μέχρι την Αδριατική
(Aliaj 2006) φαίνονται τόσο το Ενεργό Ρήγμα του Δυρραχίου (Durressi) που εκτείνεται στις
ακτές τις Αδριατικής, όσο και τα αντιθετικά τους στην ενδοχώρα στην πεδινή περιοχή μεταξύ
Δυρραχίου και Τιράνων.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ
Τα ρήγματα της Δυτικής Ελλάδος, Δυτικής Αλβανίας και Δαλματικών ακτών έχουν
παραπλήσια γεωλογικά δομικά χαρακτηριστικά και ομοιότητες. Ονομάζονται
ανάστροφα ή ρήγματα εφίππευσης, δηλαδή μετακινούν τεράστια στρώματα
πετρωμάτων προς τα επάνω κατά μήκος της επιφάνειας του ρήγματος, παρουσιάζουν
κάμψεις και πτυχές των γεωλογικών στρωμάτων, λόγω ισχυρών συμπιεστικών
γεωτεκτονικών δυνάμεων που ενεργούν στην περιοχή, όπως συνέβη στον πρόσφατο
σεισμό.
Το σεισμικό ρήγμα και τα συνοδά του ήτανε χαρτογραφημένα τόσο στον επίσημο
γεωλογικό χάρτη της Αλβανίας, στον Νεοτεκτονικό χάρτη και στις μελέτες των
Παυλίδη Σ., Caputo R. Χατζηπέτρου Αλ. και Σμπόρα Σ. (TAP, 2013, 2015) και
συνεκτιμήθηκε μαζί με άλλες τεκτονικές δομές ως πηγή γένεσης μελλοντικού σεισμού.
Το συγκεκριμένο σεισμικό ρήγμα της 26ης Νοεμβρίου 2019 είναι μια δομή ολίσθησης
μικρής γωνίας κλίσης, όπου «έσπασαν» άθραυστα τμήματα του ρήγματος σε βάθη 7-
12 χιλιόμετρα, που προκάλεσαν τον κύριο σεισμό και τους μετασεισμούς.
Η Αλβανία είναι σεισμογενής χώρα με ιστορικό μεγάλων και καταστροφικών
σεισμών, αλλά που δεν επλήγη από τον εγκέλαδο τα τελευταία 52 χρόνια. Ο
τελευταίος ισχυρός σεισμός μεγέθους 6,4 που έπληξε την Αλβανία ήταν του 1967, 30
Νοεμβρίου, στην κεντρική ορεινή χώρα, στα ανατολικά σύνορα της με την τότε
Γιουγκοσλαβία, με πολλές καταστροφές σε χωριά με μακροσεισμικο επίκεντρο την
Επισκοπή, 20 νεκρούς περισσοτέρους από 200 τραυματίες. Την ίδια χρονιά 1η Μαΐου
(ΠΑΣΧΑ) προηγήθηκε ο σεισμός 6,4 στα χωριά των Τζουμέρκων (Μεγάλη Γότιστα),
του Μετσόβου και Άρτας.
Για την Ερευνητική Ομάδα Γεωλογία των Σεισμών Α.Π.Θ.http://eqgeogr.weebly.com/
http://eqgeogr.weebly.com/database-of-active-faults.html
http://gredass.unife.it/index.html
Σπύρος Β. Παυλίδης
Ομότιμος Καθηγητής Γεωλογίας Α.Π.Θ.
Πρόεδρος ΔΣ Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρίας
Τηλ. 2310 998494/ 6944524148
