της Ευμορφία Δημητρακοπούλου
Μετά το 2002 οι ΗΠΑ είχαν πάντα την απορία αν η Τουρκία παρέμενε σύμμαχος τους. Αυτό απαντήθηκε το 2003. Το νέο ερώτημα ήταν αν η εχθρότητα της Τουρκίας αποτελούσε προσωρινή παρέκκλιση ή θα ήταν η νέα κανονικότητα. Όσοι πέριξ των Ρεπουμπλικάνων και των Δημοκρατικών μιλούν για ατυχή παρένθεση, οφείλουν να απαντήσουν στο εξής: γιατί η Τουρκία (όχι ο Ερντογάν) να αλλάξει μια πολιτική που απέδωσε τόσα οφέλη; Τι έχει αλλάξει στο διεθνές περιβάλλον που να την αναγκάσει σε υπαναχώρηση; Μετά το ΄74 εφαρμόζει ότι και οι Αθηναίοι, όπως είπαν οι Κορίνθιοι στους Σπαρτιάτες προ του Πελοποννησιακού πολέμου: «Και αν δεν επιτύχουν όσα σχεδίασαν, θεωρούν ότι έχασαν κάτι που είχαν ήδη. Εάν όμως η επιχείρηση τους στεφθεί από επιτυχία, θεωρούν το επιτευχθὲν μικρό, εν συγκρίσει με ότι απομένει στο μέλλον να πραχθεί. Αν πάλι αποτύχει κάποια επιχείρηση τους, την αναπληρώνουν σχεδιάζοντας μια νέα».
Εάν ο πρόεδρος Τράμπ συντόνισε τον βηματισμό του με του Ερντογάν σε σχέση με την Λιβύη, τότε είναι βέβαιο ότι τα σχέδια της Τουρκίας για έλεγχο της Μεσογείου και του Αιγαίου θα προχωρήσουν. Αν κερδίσει ο Μπάιντεν τις εκλογές θα μας εκπλήξει, αφού στο πρόγραμμά της εξωτερικής πολιτικής δεν αναφέρει την Τουρκία. (https://joebiden.com/americanleadership). Υπενθυμίζεται ότι ο Ομπάμα αποκάλεσε τον Ερντογάν έναν από τους πέντε αγαπημένους του ηγέτες. Αλλαγή στην τουρκική ηγεσία είναι άνευ σημασίας. Ο φημολογούμενος ως διάδοχος του Ερντογάν, Süleyman Soylu, ακολουθεί την ίδια πολιτική.
Μπορεί να συνετιστεί η Τουρκία όπως ζητά ο πρόεδρος Μακρόν; Η Συνθήκη του ΝΑΤΟ δεν προβλέπει αποβολή ενός μέλους, κάτι που εκμεταλλεύεται η Άγκυρα. Τα άρθρα 2 και 10 της Συμμαχίας μιλούν για κοινά αποδεκτές αξίες, τις οποίες η Τουρκία έχει γραμμένες στα παλαιότερα των υποδημάτων της.
Οι μνήμες από την περίοδο του ψυχρού πολέμου συντηρούν έως σήμερα μια σχέση που μεταλλάχθηκε. Είναι το λάθος της αμερικανικής πολιτικής που την εξαναγκάζει σε δουλεία έναντι της Αγκύρας. Ότι δεν δημιούργησε το ισοβαρές αντίπαλο δέος εντός της Νατοϊκής Συμμαχίας ή περιφερειακά. Εάν τότε φάνταζε δύσκολο, τώρα μοιάζει ακατόρθωτο. Η Τουρκία εξελίσσεται σε δεύτερο Ιράν, ισλαμικό, βίαιο επιθετικό και πιθανώς πιο ανθεκτικό. Ενδεχομένως η οίηση της να προχωρήσει σε συμφωνία με το “παλαιστινιακό κράτος”, να προκαλέσει την νέμεση. Η αντίδραση αναμένεται από πλευράς Ισραηλινών και όχι των Ελλήνων. Αφού ουδείς διέψευσε τον Τσαβούσογλου για συνομιλία με τον εξ Αθηνών ομόλογό του, που του είπε ότι η μοιρασιά του Αιγαίου προσκρούει στην ελληνική κοινή γνώμη, η δήλωσή του τούρκου ΥΠΕΞ εκλαμβάνεται ως ειλικρινής.
Οι Σκαιές Πύλες άνοιξαν, ο Δούρειος Ίππος μπήκε στην Τροία και η πόλη παραδόθηκε στις φλόγες. Τίποτε δεν έμεινε να θυμίζει την δόξα του Πριάμου. Ο Αντήνωρ που άνοιξε τις Πύλες βουλιάζει υπό το βάρος της πράξεως του. Στην παγωμένη λίμνη, στον ένατο κύκλο της Κολάσεως, σε έναν από τους τέσσερις λάκκους της προδοσίας, την τρομερή Αντηνόρα, αιώνια τιμωρία επιφυλάσσεται για τους προδότες της πατρίδας.
Ευμορφία Δημητρακοπούλου
