Το «καθαρό», όπως και το «έξυπνο», έχει γίνει προαπαιτούμενο για όλη την τεχνολογία. Και τα δύο είναι μύθοι.
Η έξυπνη τεχνολογία είναι τεχνολογία επιτήρησης. Δεν είναι εξυπνότερη λόγω των εγγενών ιδιοτήτων της, αλλά επειδή στέλνει και λαμβάνει δεδομένα που της επιτρέπουν να είναι «εξυπνότερη» σχετικά με τη χειραγώγηση των χρηστών. Το έξυπνο μέρος της έξυπνης τεχνολογίας προέρχεται από τον άνθρωπο. Το ίδιο ισχύει και για το ανόητο μέρος, όταν οι άνθρωποι θυσιάζουν την ιδιωτικότητά τους και την ανεξαρτησία τους για τα οφέλη της τεχνολογίας που διαμορφώνεται γι αυτούς.
Η καθαρή ενέργεια είναι άλλος ένας μύθος. Ο νόμος για την αύξηση του πληθωρισμού προσφέρει άλλη μια ροή δισεκατομμυρίων προς τις αναποτελεσματικές μορφές παραγωγής ενέργειας που η κυβέρνηση επιδοτεί για περισσότερα από 50 χρόνια, επειδή κάποια διαφημιστική εταιρεία της Madison Avenue τις χαρακτήρισε «καθαρές».
Η ενέργεια είναι εγγενώς καθαρή και βρώμικη. Για να γίνουν χρήσιμες οι εγγενείς δυνάμεις του σύμπαντος απαιτείται εξόρυξη μετάλλων, κοπή δέντρων και μετατροπή των ορυκτών καυσίμων σε πλαστικό για τη συναρμολόγηση των μηχανών. Μόλις λειτουργήσουν αυτές οι μηχανές, θα βγάλουν θερμότητα επειδή είναι «καθαρές» ή «βρώμικες», έτσι λειτουργεί ο δεύτερος νόμος της θερμοδυναμικής. Ούτε ο Αλ Γκορ μπορεί να αποφύγει την εντροπία, και ούτε το πιο γυαλιστερό ηλιακό πάνελ, οι πιο κομψές ανεμογεννήτριες ή τα αθόρυβα Tesla δεν θα αποτρέψουν τη σπατάλη ενέργειας καθώς μεταφέρεται, αποθηκεύεται ή χρησιμοποιείται για να κάνει το ένα ή το άλλο πράγμα τοπικά ή σε εθνικό επίπεδο.
Η μόνη πραγματικά ενεργειακά αποδοτική ενέργεια προέρχεται από βιοφωταύγεια πλάσματα όπως οι πυγολαμπίδες. Δεν τις φτιάξαμε εμείς, και παρά τους κομπασμούς των τεχνοκρατών, δεν μπορούμε να τις αντιγράψουμε.
Η καθαρή ενέργεια εξαρτάται από τα τεράστια ορυχεία σπάνιων γαιών που διαχειρίζεται η κομμουνιστική Κίνα, και δηλητηριάζουν τα πάντα γύρω τους. Οι ανεμογεννήτριες απαιτούν τεράστιες ποσότητες ξύλου μπάλσα που αποψιλώνουν τον Αμαζόνιο. Ούτε οι γεννήτριες ούτε τα ηλιακά πάνελ ανακυκλώνονται όταν χαλάσουν. Καταλήγουν σε χωματερές και γίνονται τοξικά απόβλητα. Η εισπνοή υαλοβάμβακα από σπασμένες ανεμογεννήτριες ή η πόση νερού μολυσμένου με βαρέα μέταλλα από ηλιακά πάνελ αποτελούν σοβαρό κίνδυνο για την υγεία.
Μεγάλο μέρος των καθαρών σκουπιδιών που ονομάζουμε «ανακυκλώσιμα» καταλήγουν επίσης σε χωματερές. Η διαφορά μεταξύ των βρώμικων σκουπιδιών και των καθαρών σκουπιδιών είναι ότι στέλνουμε μερικά από τα καθαρά σκουπίδια στην Κίνα ή σε χώρες του τρίτου κόσμου όπου ανακυκλώνονται κάτω από πρωτόγονες συνθήκες και στη συνέχεια αποστέλλονται πίσω σε εμάς. Αυτό συνέβαινε μέχρι που η Κίνα έλαβε αυστηρότερα μέτρα εναντίον των τοξικών κινδύνων της βιομηχανίας ανακύκλωσης και άρχισε να αρνείται πολλά από τα καθαρά μας σκουπίδια, που τώρα πηγαίνουν σε εξίσου καθαρούς χώρους υγειονομικής ταφής.
Δεν υπήρχε τίποτα το φιλικό προς το περιβάλλον σχετικά με την αποστολή κουτιών πίτσας ή μπουκαλιών κόκα-κόλας στα πέρατα του κόσμου. Ένα άρθρο περιέγραψε μια κινεζική πόλη ανακύκλωσης πλαστικού ως μια «νεκρή ζώνη» με «τίποτα πράσινο», όπου «φύλλα από κυματοειδή πλαστικά κουτιά, παλιά πλαστικά βαρέλια και γιγάντιες αποξηραμένες λακκούβες από πλαστικό» τεμαχίζονται, «χύνονται σε μεταλλικές μπανιέρες γεμάτες καυστικό υγρό καθαρισμού», και στη συνέχεια, «τα σκουπίδια και το υγρό καθαρισμού που περισσεύουν» «ρίχνονται σε έναν λάκκο απορριμμάτων στην άκρη της πόλης».
Αυτή είναι η βρώμικη πραγματικότητα πίσω από το τρίγωνο της ανακύκλωσης και τις διαφημίσεις με καρτούν προϊόντων μιας χρήσης που επιθυμούν να ανακυκλωθούν σε νέα προϊόντα σύμφωνα με την επιθυμία πρόθυμων παιδιών.
Το καθαρό μέρος της καθαρής ενέργειας ή των σκουπιδιών δεν αφορά το πώς φτιάχνεται, αλλά το πώς το αντιλαμβανόμαστε.
Ένα ηλιακό πάνελ φαίνεται αισθητικά πιο καθαρό από ένα εργοστάσιο άνθρακα. Ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο αφήνει έναν ελαφρύ βόμβο που θυμίζει τεχνητό διαστημόπλοιο καθώς γλιστρά στο δρόμο. Μια ανεμογεννήτρια βγάζει ένα λαμπερό λευκό φως. Τέτοιες ασήμαντες επιφανειακές εντυπώσεις που μπερδεύουν την αρχιτεκτονική με τη διαδικασία συντηρούν μια απάτη τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Τα συστήματα ηλιακής και αιολικής ενέργειας παρουσιάζονται ως πιο φυσικά από οποιοδήποτε άλλο είδος ενέργειας, επειδή η συσχέτιση με τον ήλιο και τον άνεμο κατά κάποιο τρόπο τα απομονώνει από τις βρώμικες πραγματικότητες της θερμοδυναμικής. Ο σχεδιασμός και η απόδοση εμπορικού ονόματος σε ηλιακά πάνελ και ανεμογεννήτριες εμφυσούν τον μύθο ότι είναι καθαρές διεπαφές προκειμένου να λάβουμε τη μαγική γενναιοδωρία των ουρανών.
Ο νεορομαντισμός της δεκαετίας του 1960 απέρριψε τη βιομηχανική επανάσταση. Όταν τα παιδιά των λουλουδιών μεγάλωσαν και έγιναν κάτοικοι αστικών προαστίων με δουλειές σε διαφημιστικά γραφεία και μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, ήθελαν μια τεχνολογία που θα διατηρούσε την ίδια ψευδαίσθηση φιλοσοφικής συνέπειας. Αντί να ακολουθήσουν τις αρχές τους, όρισαν εκ νέου τη βιομηχανική επανάσταση κάνοντάς την πολύ πιο ακριβή, λιγότερο αποτελεσματική και απρόσιτη για τη βρώμικη εργατική τάξη. Η νέα τεχνολογία, όπως και η ζωή τους στα προάστια, θα ήταν ηθικά και αισθητικά καθαρή. Όπως τα σκουπίδια που ανακυκλώνονται στην Κίνα και επιστρέφονται σε ένα αστραφτερό μπουκάλι αποσταγμένου νερού βρύσης, το βρώμικο ξαναγίνεται καθαρό.
Οι ιδεαλιστές πιστεύουν ότι η ζωή είναι ασπρόμαυρη, βρώμικη ή καθαρή, και ότι αυτά τα δύο μπορούν να διαχωριστούν απόλυτα. Το σύμπαν δεν εμπίπτει σε τέτοιες τακτοποιημένες κατηγορίες. Ωστόσο, η Αριστερά πέρασε δύο αιώνες καταστρέφοντας την κοινωνία προς αναζήτηση μιας καθαρής ουτοπίας. Η βρωμιά, οι ανθρακωρύχοι, τα εργοστάσια και οι άνθρωποι που δουλεύουν για τον επιούσιο μυρίζουν καταπίεση. Όταν ο ταξικός πόλεμος έδωσε τη θέση του στον πράσινο νεορομαντισμό, η εργατική τάξη εγκαταλείφθηκε για ένα καθαρό, μεταβιομηχανικό, μηχανογραφημένο μέλλον. Οι βρώμικες δουλειές ανατέθηκαν στην Κίνα, ενώ στην εργατική τάξη έμεινε η παρακμή και τα ναρκωτικά. Η Αμερική επρόκειτο να γίνει ένα καθαρό έθνος όπου όλοι κάθονται μπροστά σε ένα λάπτοπ της Apple πριν μπουν στα ηλεκτρικά τους αυτοκίνητα για να πάνε για πεζοπορία. Το κάπνισμα απαγορεύεται.
Τι είναι όμως καθαρό; Η παλιά Αριστερά κάποτε αποδοκίμαζε τη συγχώνευση σωματικής και ηθικής καθαριότητας, ενώ η νέα Αριστερά έπεσε σε αυτό το λάθος ούτως ή άλλως. Το νέο master class υπαγορεύει στους ανθρακωρύχους να μάθουν να κωδικοποιούν ή να εγκαθιστούν ηλιακά πάνελ. Όπως και οι παλιές ελίτ, η πραγματική ένσταση έγκειται στο γεγονός ότι αυτοί είναι βρώμικοι. Τα παράλογα αξιώματα του περιβαλλοντισμού αποτελούν τα αισθητικά φετίχ της ανώτερης τάξης. Αντιπροσωπεύουν μια πολιτισμική ευαισθησία, όχι όμως επιστημονική. Το λεξιλόγιό του μυρίζει απόδραση από την πραγματική ζωή, έξυπνη τεχνολογία, καθαρή ενέργεια και πληροφορίες που είναι αποθηκευμένες στο “cloud”.
Η τεχνολογία δεν είναι μαγεία. Οι μόνοι έξυπνοι είναι οι άνθρωποι, η μόνη ενέργεια είναι βρώμικη και το “cloud” είναι ένα σωρό διακομιστές που ανήκουν σε μια παγκόσμια εταιρεία και τροφοδοτούνται από εργοστάσια άνθρακα όπου ο συνεχής θόρυβος είναι τόσο δυνατός που οι εργαζόμενοι μπορεί να υποστούν βλάβη στην ακοή.
Ο μύθος του καθαρού τροφοδοτείται από μια απόδραση από την πραγματικότητα. Αυτή η απόδραση έχει υψηλό τίμημα, όχι μόνο στα δισεκατομμύρια που σπαταλήθηκαν και στις ζωές που καταστράφηκαν από περιβαλλοντικά τεχνάσματα, αλλά και σε ολόκληρη την αιματηρή ιστορία της Αριστεράς που είναι μια μεγάλη απόδραση από την πραγματικότητα προς την τυραννία των φιλοσόφων-βασιλέων.
Η ενέργεια και τα σκουπίδια της Αριστεράς δεν είναι πιο καθαρά από την ιδεολογία και την ιστορία της. Και μάλιστα, αυτοί που είναι πιο βρόμικοι εσωτερικά νιώθουν τη μεγαλύτερη παθολογική ανάγκη να είναι καθαροί εξωτερικά.
Ο Daniel Greenfield έχει τον τίτλο Shillman Journalism Fellow στο David Horowitz Freedom Center.
Ποιος φοβάται το υδρογόνο;
(Η επανάσταση του υδρογόνου, η ελεύθερη ενέργεια και η απελευθέρωση της ανθρωπότητας από τα ορυκτά καύσιμα και την καπιταλιστική βαρβαρότητα)
Όλοι ξέρουμε πως ζούμε σ’ ένα κόσμο ενεργειακά φτωχό, εχθρικό, καταστροφικό και επικίνδυνο. Ξέρουμε όμως πως ζούμε και σε ένα κόσμο που ασταμάτητα αλλάζει και μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο για όλους μας, φτάνει να ξέρουμε, όσοι έχουμε λόγο να τον αλλάξουμε, πως θα τον αλλάξουμε. Το βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου αναλύει το πρόβλημα των ορυκτών καυσίμων, ως πρόβλημα εξουσιαστικού συγκεντρωτικού ενεργειακού συστήματος και ως πηγή κατακτητικής βίας, οικονομικής στρέβλωσης, κοινωνικής καταπίεσης, φτώχειας και δυστυχίας και περιβαλλοντικής καταστροφής και αντιπαραθέτει σ’ αυτό τις συνδυαζόμενες Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας με βάση το Υδρογόνο, ως ένα αποκεντρωμένο εξισωτικό ενεργειακό σύστημα που ανοίγει νέους ορίζοντες για την οικονομική-κοινωνική απελευθέρωση της ανθρωπότητας από το απάνθρωπο και καταστροφικό κεφαλαιοκρατικό σύστημα, με προοπτική την κοινωνική αυτοδιεύθυνση και έναν καλύτερο κόσμο, χωρίς τοπικά αφεντικά και παγκόσμιους ηγεμόνες.
Aς φανταστούμε ένα κόσμο στον οποίο τα νοικοκυριά, οι γειτονιές, τα χωριά, οι πολυκατοικίες, οι συνοικίες, οι πόλεις, τα κράτη και τελικά η ανθρωπότητα απόκτησαν την ενεργειακή αυτονομία τους, γιατί μπορούν να έχουν άφθονη, φτηνή έως δωρεάν, ασφαλή και καθαρή ενέργεια από το υδρογόνο. Είναι ο κόσμος της υδρογονοενέργειας που γεννιέται και δυναμώνει μέρα με τη μέρα και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για αυτόνομη αειφόρο τοπική ανάπτυξη και καθολική ευημερία, χωρίς ανασφαλείς εργαζόμενος, ανασφάλιστους ανέργους και πεινασμένους. Είναι ένας κόσμος της ενεργειακής και κοινωνικής ισότητας, των ίσων ευκαιριών και δικαιωμάτων, χωρίς πλούσιους και φτωχούς, χωρίς εξουσιαστές και εξουσιαζόμενους.
Ας φανταστούμε έναν κόσμο χωρίς σκοταδιστικούς και εξουσιαστικούς μύθους, χωρίς ρύπανση του περιβάλλοντος και χωρίς πολυεθνικά ενεργειακά μονοπώλια, χωρίς πολέμους για τον έλεγχο της ενέργειας και για την παγκόσμια ηγεμονία. Αυτός ο κόσμος είναι πια, χάρη στην απλοχεριά της Φύσης και τις τεράστιες δυνατότητες της επιστημονικοτεχνικής και υδρογονοενεργειακής επανάστασης, μια υπαρκτή πραγματικότητα και δεν είναι φαντασία. Είναι ο κόσμος που ονειρευτήκαμε ως ανθρωπότητα και τον χτίσαμε, ως δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού με τον ιδρώτα και το αίμα χιλιάδων γενεών.
Ας φανταστούμε… «πως δεν υπάρχει κανένας λόγος για απληστία και πείνα…, πως δεν υπάρχει κανένας λόγος για να σκοτώσεις ή να σκοτωθείς». Ας φανταστούμε μια ανθρώπινη, μια ανθρωπιστική κοινωνία, η οποία είναι σήμερα εφικτή χάρη στις επιστήμες και στην τεχνολογία που προσφέρουν ελεύθερη υδρογονοενέργεια για όλους, αποσυνθέτοντας στην κυριολεξία όλες τις εξουσιαστικές πυραμίδες, διαμορφώνοντας για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία τις υλικές προϋποθέσεις για ένα καλύτερο κόσμο. Ο παρακμασμένος και καταστροφικός καπιταλισμός και τα επικίνδυνα ορυκτά καύσιμα δεν είναι η μοίρα της ανθρωπότητας και συνεπώς το τέλος τους δεν μπορεί παρά να είναι μια νέα αρχή για την ιστορία της, για την Άμεση Δημοκρατία, την Αταξική Κοινωνία και τον Οικουμενικό Ουμανιστικό Πολιτισμό.
Ένας καλύτερος κόσμος είναι πια μπροστά μας, ας ανοίξουμε τα μάτια μας να τον θαυμάσουμε και ας απλώσουμε τα χέρια μας να τον κάνουμε δικό μας, γιατί σ’ εμάς ως άτομα, ως εργαζόμενη κοινωνία και ως εργαζόμενη ανθρωπότητα ανήκει και σε κανένα άλλον. Σ’ αυτό τον κόσμο μας ξεναγεί βήμα-βήμα και χωρίς παρωπίδες, πειστικά και τεκμηριωμένα αυτό το μοναδικό στο είδος του βιβλίο, ρίχνοντας σε όλες τις πτυχές και σε όλες τις διαστάσεις του, άπλετο φως.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Πρόλογος: Παντελής Σαββίδης
Προμύθιο
Σημείωμα του συγγραφέα
ΠΡΩΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ:
Ενέργεια = Ζωή = Ανθρώπινος Πολιτισμός, 1.1. Ενέργεια, Ζωή και Πολιτισμός, 1.2. Ενέργεια, ως ιδεολογία και εξουσία, 1.3. Ενέργεια, οικονομική ανάπτυξη και διεθνής καταμερισμός της εργασίας, 1.4. Πηγές Ενέργειας.
ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ:
Αιχμάλωτη ενέργεια = αιχμάλωτη κοινωνία = αιχμάλωτη ανθρωπότητα = καπιταλιστική βαρβαρότητα, 2.1. Μορφές ενέργειας και οικονομική-κοινωνική εξέλιξη, 2.2. Για τη σχέση ανάμεσα στο οικονομικοκοινωνικό και στο ενεργειακό σύστημα, 2.3. Υδρογόνο. Το τέλος της πετρελαιοκρατίας και της κεφαλαιοκρατίας, 2.4. Οι πράσινες απάτες και αυταπάτες του καπιταλισμού, 2.5. Για τη σχέση ανάμεσα στο ενεργειακό σύστημα και στη γήινη βιόσφαιρα και το πρόβλημα της ασφάλειας της ζωής και του πλανήτη, 2.6. Η μεγάλη συνωμοσία της σιωπής, ομολογία ενοχής του εγκλήματος του καπιταλισμού σε βάρος της ανθρωπότητας.
ΤΡΙΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ:
Ελεύθερη ενέργεια = ελεύθερος χρόνος =.ελεύθερη κοινωνία = ελεύθερη ανθρωπότητα = ουμανιστικός πολιτισμός ελευθερίας, 3.1. Η ελεύθερη υδρογονοενέργεια εναντίον των συγκεντρωτικών καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, 3.2. Μύθοι και πραγματικότητα για το υδρογόνο, το ‘λαϊκό’, το ‘δημοκρατικό’, το αιώνιο καύσιμο, 3.3. Υδρογόνο εναντίον πετρελαίου και όλων των ορυκτών καυσίμων, 3.4. Ενεργειακές κυψέλες εναντίον μηχανών εσωτερικής καύσης, 3.5. Η ελεύθερη-αποκεντρωμένη υδρογονοενέργεια είναι ο θεμελιακός παράγοντας ανθρωποκεντρικής, ισόρροπης και αειφόρου ανάπτυξης, 3.6 Τα Δίκτυα Ελεύθερης Υδρογονοενέργειας ως ενοποιητικός παράγοντας αμεσοδημοκρατικής και αταξικής συγκρότησης της ανθρωπότητας, 3.7. Εφαρμογές υδρογονοενέργειας, 3.8. Θέλεις Υδρογονοενέργεια; Φτιάξ’ τη μόνος σου. Μπορείς
ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ:
Ενεργειακή ισότητα = κοινωνική ισότητα = Άμεση Δημοκρατία και Αταξική Κοινωνία
4.1. Να απελευθερώσουμε το νερό, τον ‘Προμηθέα Δεσμώτη του 21ου Αιώνα’, 4.2. Το μέλλον των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αφετηρία ενός νέου πολιτισμού, 4.3. Ενεργειακή ισότητα, ελευθερία και άμεση δημοκρατία.
Επιμύθιο
Πηγές-Βιβλιογραφία
Summary, Résumé succinct, Kurze Zusammenfassung
Who is afraid Hydrogen?
(The hydrogen revolution, free energy and the liberation of
humanity from fossil fuels and from capitalist barbarism)
By Kostas Lampos PhD
The nature and quantity of the sources of energy, which humans have historically been able to utilize, determine the quality and adequacy of these energy sources. In conjunction with the nature of society and communication among humans, energy has always been a determining factor to the footprint of human civilization. This process is today at a crucial stage.
Our society’s most burning issue is, without a doubt, the problem of energy. The existing energy system -based on fossil fuel- can barely cover the minimum needs of humanity. This type of energy is very expensive; hence the vast majority of the global population is deprived of it. It also triggers a succession of destructive wars for control of energy sources and dangerously degrades conditions of life on the planet.
The current multifaceted and multidimensional global crisis of capitalism is just a reflection and side effect of the energy crisis, whose nature is in turn a reflection of the nature of the energy system. This system is based on unevenly distributed, expensive, polluting and inadequate fossil fuel. Capitalism has been built on the fossil fuel energy system and has become an insult to nature and humanity. It is on course, just like the Titanic, to its fatal collision with a reality that itself has created: the irrevocably decreasing quantity of “black gold” in contrast with the rapid increase of its price and the irreversibly worsening environmental destruction. Capitalism has oil running through its veins and it feeds on the flesh of working society. It suffers from a kind of incurable profiteering bulimia, which constanty boosts its destructiveness. All wars during the 20th century have been aiming for the oil of the Middle East, the «global energy bank», for control of Eurasia and global hegemony for capitalism. In Germany, it was presented as Drang nach Osten, as Ostpolitik or a sad Blitzkrieg by the Third Reich. In America, it took the form of New Deal and used a violent militaristic imperialism as an instrument. Today it is expressed through an equally violent neoliberal globalization.
The lies are now over – and so are fossil fuel deposits. The masterminds of capitalism know this. People demand a change of the market Titanic’s course on energy. However, the hard core of globalisation, expressed by americanism, seems unable to overcome its petrol obsession. Hence, according to many indications, it is getting prepared, through a new –even more destructive– world war in the region of black gold, to give a final solution to the problem of energy domination. It is obvious that the target is threefold:
·First: to secure exclusive control of all existing fossil fuel deposits so that the whole planet is dependent on its energy monopoly,
·second: to neutralize, prevent collaborations and smash its competitors or aspiring global hegemons who promote the notions of ‘neogermanism’, ‘neozarism’ and the ‘newchinese’ expansionism,
·third: to usurp new forms of energy; to decimate and subjugate the working humanity into a medieval regime
Humanity gradually realizes that Nature possesses a wealth of alternative solutions regarding the energy problem. Today, in the 21st century, socially created scientific knowledge and advanced technology can help us get rid of poverty, violence, fear, hunger and destruction. The coalition between Humanity and Nature may liberate both from the destructive madness of capitalism. This is a necessary prerequisite for the restoration of unity, collaboration and harmony in the relationship between society-humanity and Nature.
The alternative is mild, renewable primary or secondary sources of energy which, if combined, can help humanity get rid of the oppressive fossil fuel energy system, thus offering everybody plenty of cheap, safe and clean energy. It is obvious that such a radical change to the energy system will in turn cause radical changes to the economy and society, setting them free from the destructive capitalism, paving the way for a better world and a new human civilization, the ecumenical humanist civilization.
Hydrogen –until recently a political prisoner to the fossil fuel regime– is at the heart of this new energy prospect. The newly acquired knowledge, thanks to the tireless efforts of free spirited scientists, researchers, technicians and artisans, brought hydrogen into focus, allowing society to realize that this energy source can radicallly change the architecture of economy, society and humanity.
The realization of the unlimited capabilities offered by renewable sources of energy – hydrogen in particular– which can be found everywhere on the planet, opens new unlimited horizons for the development of local communities and for universal prosperity. The socialization of energy sources and infrastructure will bring about total decentralization of electric energy production. This is owed to the large dispersion of hydrogen as well as the simplicity and low cost technology of energy based on hydrogen. Hence energy can become almost a free good that can guarantee autonomy for every user. Energy equality can in turn guarantee social equality.
We live historic moments of a new great scientific, technical and social revolution. It is the result of a sharp contrast between the outdated capitalist relations of production and the advanced productive forces, which are suffocated within the confined space of a capitalist system. This contrast always brings about the death of the old world giving birth to a new one.
The centralized energy system was based on fossil fuel and is expressed as an oligarchic, centralized, disastrous and inhuman economic and political power. It constitutes one part of the equation, aiming to preserve the outdated capitalist relations, even though the majority of the population is starving, even though the planet is destroyed and life as we know it is at stake. The combined renewable sources of energy based on hydrogen are a source of abundant, cheap and clean energy for all, combined with a modern, scientifically credible and socially useful knowledge spearheaded by a peaceful-liberating computer and hydrogen technology. This is the opposite part of the equation which expresses the new capabilities of productive forces. Practically speaking, the contrast involves the inadequate –for humanity’s needs– petrol on the one hand and the abundant, available everywhere, hydrogen energy on the other hand. To put it differently, the contrast involves a handful of energy giants against the rest of the working humanity.
This contrast must and will be resolved in a social clash between the forces backing up the two elements of the equation: on one hand the forces of Employment, Science and Culture, which aim and struggle for a better world and on the other hand the forces of obscurantism, conservation, the inhuman disastrous capitalist power, which leads society to a capitalistic barbarity.
Archimedes taught humanity that in order for earth to move, apart from the original idea to move it, you need to step somewhere and pull a lever using the multiplying force of gravity. Similarly, if humanity wants to move and topple capitalism, it needs, apart from revolutionary theories and political ideologies, a new premise, a new social reality based on direct democracy. This is a new foundation followed by an instrument, a lever to topple capitalism. Free energy based on hydrogen seems to provide this lever. An instrument like this, in the hands of a determined self-governed society, may create, step-by-step, for the first time in human history, the necessary material foundation, the stepping stone on which energy equality, followed by social equality, will gradually take a complete form of Direct Democracy and Classless Society.
This lever, designed to move and topple capitalism, is none other than the new revolution of Hydrogen and Direct Democracy. This is already underway and makes up the subject of the book you are holding in your hands, hoping to contribute to a new form of thinking, to the realization that in our hands we hold our life, the life of our common home –planet earth– and our future, with the expectation to prove worthy of this responsibility.
Ηydrogen energy is no longer a vision; it already is a tangible reality which refuses, despite hard pressure, to succumb to the forces that alienate working humanity, destroy the environment, wage violent wars and support capitalist barbarity. Hydrogen, which abounds on this planet, can offer free, safe, copious amounts of clean hydrogen energy. For this to happen, the only alliance which can librate humanity from the chains of capitalist necessity is made up of the forces of Employment, Science and Culture. Together they must prevent capital from usurping a public good, turning it into a merchandise and using it as the chains of a new medieval slavery.
Sciences, research and technology have solved all technical problems regarding the production of hydrogen and free hydrogen energy. This is the only green form of energy for private consumption, covering from households to local communities, municipalities, prefectures, whole countries and humanity as a whole. Energy independence is now a real possibility for all of us, for society and humanity. Energy independence leads to energy equality, which in turn, in conditions of direct democracy, leads to social equality. Without this there can be no equality in human rights, no equality before the law, no egalitarianism, no freedom, no democracy and no peace.
A better world is before us; let us open our eyes and admire it, let us reach our hands out and make it our own, because it belongs to us, to the individuals, to working society and nobody else. This book, unique in its field, is a step-by step guide, sheding light and explaining all aspects of the issue in an unbiased and well-documented manner
_______________________________________
Nissides P.H., Thessaloniki-Greece, 2013, [email protected], http://www.nissides.gr,