Του George Friedman – 10 Οκτωβρίου 2023
Έγραψα πριν από λίγους μήνες ότι ο κόσμος βρίσκεται σε διαδικασία αναδιάταξης, κάτι που κάνει κάθε λίγες γενιές. Δεν είναι μια διαδικασία που εξαρτάται από τις αποφάσεις των ισχυρών ή κάτι που μπορεί εύκολα να ανατραπεί. Απορρέει από οικονομικές και πολιτικές πιέσεις στο εσωτερικό των χωρών.
Αυτές οι εσωτερικές πιέσεις μετατρέπονται σε στρατιωτικές πιέσεις, καθώς το εσωτερικό σύστημα προσπαθεί να σταθεροποιηθεί.
Ορισμένες χώρες αντιμετωπίζουν αυτές τις εξελίξεις ως επώδυνα αλλά συνηθισμένα γεγονότα, ενώ άλλες επιτίθενται και αποσταθεροποιούν υπάρχουσες καταστάσεις.
Αυτό θα μπορούσε να ονομαστεί και πρόοδος, η οποία απέχει πολύ από μια θριαμβευτική πορεία προς την ευτυχία αλλά είναι μια οδυνηρή μάχη με την πραγματικότητα. Οι πόνοι της προόδου μετατρέπονται σε κατηγορίες εναντίον άλλων ανθρώπων και άλλων εθνών. Κάποιος πρέπει να είναι υπεύθυνος για τη διατάραξη και τον αποπροσανατολισμό της αλλαγής και το δάχτυλο είναι πάντα στραμμένο στους άλλους και ποτέ στον εαυτό μας.
Η βάση αυτού του τρέχοντος κύκλου αλλαγών ήταν η Ευρώπη στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε και υπογράφηκε η συνθήκη του Μάαστριχτ για την ένωση της ηπείρου. Το 2001, οι Ηνωμένες Πολιτείες βίωσαν τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Το 2013, ο Σι Τζινπίνγκ έγινε πρόεδρος της Κίνας. Μέσα στον κύκλο της ιστορίας, μια ή δύο δεκαετίες είναι σχετικά μικρός χρόνος.
Ο κατακερματισμός της Σοβιετικής Ένωσης είχε, εκείνη την εποχή, σκοπό να δημιουργήσει μια πιο αποτελεσματική περιοχή. Η ενοποίηση της Ευρώπης υπό την Ευρωπαϊκή Ένωση είχε σκοπό να μειώσει την προοπτική σύγκρουσης, δημιουργώντας παράλληλα ευρεία ευημερία. Η απάντηση των ΗΠΑ στην επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου είχε σκοπό να μειώσει την απειλή της τρομοκρατίας. Η εκλογή του Σι είχε σκοπό να βάλει την Κίνα στον δρόμο προς την άνευ προηγουμένου ευημερία.
Καμία από αυτές τις προθέσεις δεν κατέληξε σε πλήρη αποτυχία. Η σοβιετική διάλυση οδήγησε ορισμένες από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και τους δορυφόρους της σε υψηλότερο βαθμό ευημερίας. Η ευρωπαϊκή ενοποίηση οδήγησε σε μια περίοδο σχετικής παραγωγικότητας. Η αμερικανική απάντηση απέτρεψε μια άλλη επίθεση τύπου 9/11 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Και η Κίνα ανέβηκε. Όπως και με άλλους κύκλους, οι προθέσεις των ηγετών δεν απέτυχαν πλήρως, τουλάχιστον μέχρι τον επόμενο κύκλο.
Βρισκόμαστε πλέον μια γενιά από τότε που ξεκίνησε η τελευταία διαδικασία και τα ρήγματα της προηγούμενης φάσης βρίσκονται στο τελικό στάδιο αλλαγής.
Η Ρωσία εμπλέκεται σε μια προσπάθεια ανασυγκρότησης της Σοβιετικής Ένωσης, ξεκινώντας από τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι βαθιά διχασμένη και η Γερμανία και η Γαλλία έχουν προτείνει τη θεσμοθέτηση της διαίρεσης. Τις τελευταίες ημέρες, ο ισλαμικός ριζοσπαστισμός σήκωσε ξανά το κεφάλι του με την εισβολή της Χαμάς στο Ισραήλ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, έχοντας αποτρέψει περαιτέρω μεγάλες επιθέσεις από ισλαμιστές τρομοκράτες, έχουν εισέλθει στην προβλεπόμενη τελική φάση του κύκλου τους, όπου οι εντάσεις μεταξύ των ανθρώπων για την πολιτική, τη φυλή, τη θρησκεία, τη σεξουαλικότητα και οτιδήποτε άλλο μπορεί να κυριαρχήσουν τα επόμενα λίγα χρόνια. Και η οικονομική άνοδος της Κίνας έχει δώσει τη θέση της σε τεράστια οικονομική αδυναμία και πολιτική ένταση.
Υπάρχουν δύο σημεία που προσπαθώ να θίξω εδώ. Πρώτον, τα έθνη αποτελούνται απο πολλά εκατομμύρια ανθρώπους. Αυτοί οι άνθρωποι κατηγορούν τους ηγέτες, επειδή η πραγματική διαδικασία εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν μαζί είναι πολύ περίπλοκη για να κατανοηθεί.
Κάποιος πρέπει να κατηγορηθεί, και δεν μπορεί να είναι ο εαυτός τους, οπότε υπάρχει περιοδική οργή.
Δεύτερον και ίσως πιο σημαντικό, το πρόβλημα της νέας περιόδου προέρχεται από τη λύση που δόθηκε την αμέσως προηγούμενη.
Βρισκόμαστε λοιπόν σε μια νέα περίοδο, η οποία έχει τις ρίζες της στην προηγούμενη και αποτελείται από πόλεμο, οικονομική κρίση και αμοιβαία οργή. Αυτές είναι οι πραγματικότητες και είναι καθολικές, μερικές φορές ευχάριστες, πολύ συχνά τραγικές. Αλλά είμαι σίγουρος ότι οι Έλληνες το έβλεπαν με τον ίδιο τρόπο. Μπορούμε να αποφύγουμε αυτούς τους κύκλους; Θα το ήθελα, αλλά δεν το έχουμε κάνει ακόμα.
Ο Τζορτζ Φρίντμαν
https://geopoliticalfutures.com/author/gfriedman/
Ο George Friedman είναι ένας διεθνώς αναγνωρισμένος γεωπολιτικός αναλυτής και στρατηγιστής διεθνών υποθέσεων. Είναι ο ιδρυτής και πρόεδρος της Geopolitical Futures.
