της Caroline Galactéros*
Σε τριάντα τρία χρόνια από το γκρέμισμα του κομμουνιστικού Τείχους του Βερολίνου, παρά τις επίσημες δεσμεύσεις, η Δυτική Αυτοκρατορία των ΗΠΑ, μέσω του ΝΑΤΟ, έκτισε (βάλτε και τη Σουηδία και τη Φινλανδία με κόκκινο για πληρότητα) ένα καινούριο Τείχος διαίρεσης της Ευρώπης.
«Το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί ούτε μια ίντσα προς τα ανατολικά», είπε ο Τζέιμς Μπέικερ στον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ τον Φεβρουάριο του 1990, για να λάβει τη συμφωνία του για την επανένωση της Γερμανίας και την ενσωμάτωση του ανατολικού τμήματός της στην Ατλαντική Συμμαχία.
Σήμερα, η Φινλανδία και η Σουηδία εκφράζουν διακαώς την επιθυμία τους να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ [υπέβαλαν ήδη αίτηση]… για να προστατευτούν φυσιολογικά από τη Ρωσία! Ένα συγκλονιστικό σκεπτικό τυφλότητας και μάλιστα κακοπιστίας, καθώς είναι ακριβώς η αδιάκοπη γεωγραφική προέλαση του ΝΑΤΟ προς τα ρωσικά σύνορα κατά τη διάρκεια πέντε φάσεων διεύρυνσης και η ενθάρρυνση και η ενεργός στρατιωτική υποστήριξη που δόθηκε στην Ουκρανία, όπως και στη Γεωργία να ενταχθούν στη Συμμαχία, οι οποίες, 20 και πλέον χρόνια, έτρεφαν το έμμονο ρωσικό σύμπλεγμα και τελικά οδήγησαν τον Πρόεδρο Πούτιν να ξεκινήσει την ένοπλη επέμβαση του στην Ουκρανία. Έχουμε δει μόνο τις δραματικές συνέπειες, όχι για την Ουάσιγκτον αλλά για εμάς τους Ευρωπαίους, αυτής της στρατηγικής τρέλας.
Σχιζοφρενείς…άγγελοι!
Αλλά είναι αλήθεια ότι ζούμε, στη Δύση, σε μόνιμη αντιστροφή. Αντιστροφή θέσεων, αντιστροφή αρχών, αντιστροφή αξιών. Έχουμε αποδυναμώσει μεθοδικά τα Ηνωμένα Έθνη από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, καταστρέψαμε την πολυμέρεια, εφαρμόσαμε σωρηδόν την αλλαγή καθεστώτος, γράφοντας στα παλιά μας τα παπούτσια την κυριαρχία των κρατών και κάνουμε παρεμβάσεις στο επίπεδο της εξουσίας ( με ήπια και σκληρά χτυπήματα μαζί) …αλλά όλα αυτά στο όνομα της δημοκρατίας! Καταστρέφουμε πληθυσμούς και εδάφη…αλλά στο όνομα της ελευθερίας και παίρνοντας με το «έτσι θέλω» την εντολή της «ευθύνης προστασίας» αυτών των δύστυχων λαών, τους οποίους επιστρέφουμε στη λίθινη εποχή όταν δεν μας παραδίδουν τους απόλυτους άρχοντές τους. Η Αυτοκρατορία και οι υποτελείς της κάνουν το Καλό, με σίδηρο και φωτιά, αλλά με αγνές προθέσεις και ανθρωπιστικές αξίες στην καρδιά τους! Εν ολίγοις, τσαλαβουτούμε ξέφρενα σε πλήρη κυνισμό, σχιζοφρενείς με μάσκα αγγέλου, Mister Hyde που παίζουν τους καλούς Doctor Jekyll…. Αλλά είναι για να φέρουμε το φως στους λαούς που βρίσκονται ακόμα κάτω από τον ζυγό αιμοδιψών τυράννων…
Αυτά που λέω φυσικά δεν λέγονται, δεν βλέπονται, υπόκεινται σε όλα τα αναθέματα και τις κατηγορίες για συμπαιγνία με το Κακό. Πουτινόφιλη, Πουτινολάτρις, Πουτινομανής!!! Υπαγε οπίσω μου Σατανά! Τα «καλοπροαίρετα» μέσα ενημέρωσης και ο χορός των ευσυνείδητων του καναπέ έτοιμοι να πολεμήσουν μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό, δεν έχουν καμία σχέση με τους άπορους Γάλλους που τώρα δυσκολεύονται να τραφούν, να ζεσταθούν ή να μετακινηθούν και που αναρωτιούνται αν η σύγκρουση μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ πρέπει απαραίτητα να γίνει εις βάρος τους (όταν οι ΗΠΑ εξακολουθούν να αγοράζουν Πετρέλαιο και Ουράνιο από τη Μόσχα και σχεδιάζουν τον ενεργειακό έλεγχο της Ευρώπης με το υπερτιμημένο LNG τους). Τι μετριότητα, τι πεζότητα! Η Ευρώπη είναι ενωμένη και τελικά ισχυρή ενάντια στη ρωσική βαρβαρότητα. Ζήτω η ρωσική βαρβαρότητα! Απρόσμενη νίκη! Ολοι στη γραμμή!
Να σώσουμε την Ουκρανία από την αιμοδιψή ρωσική αρκούδα, και κυρίως να καταστήσουμε τη Ρωσία μακροχρόνια αδύναμη, να κάνουμε την ατυχή περιπέτειά της ένα νέο Αφγανιστάν: να ένας ευγενής και σωτήριος, μεταξύ άλλων, σκοπός, και που αξίζει λίγες στερήσεις. Οι Αμερικανοί ξέρουν για τι μιλάνε, μετά από 20 χρόνια δαπανηρής παρουσίας που έληξε με μια ακόμη στρατιωτική καταστροφή και την παράδοση της εξουσίας χωρίς πυροβολισμό, στους πρώην συντρόφους του Μπιν Λάντεν.
Ακρωτηριασμός της λογικής
Όσοι τολμούν ακόμα να αναρωτιούνται αν θα ήταν καλύτερο να οικοδομηθεί εκ νέου η ασφάλεια στην Ευρώπη σε ρεαλιστικές και ισορροπημένες βάσεις, με βάση το αδιαίρετο της, να εξουδετερωθεί στρατηγικά η Ουκρανία και να αναχαιτιστεί η στρατιωτική κλιμάκωση δεν είναι τίποτα λιγότερο από σκληρόκαρδοι οπαδοί του «Μονάχου**»! Και εδώ, ο αυτοακρωτηριασμός του συλλογισμού και η αντιστροφή του δεν φοβίζουν. Όσο μεγαλύτερος είναι, τόσο πιο αποδεκτός. Πότε θα ανακηρυχθεί ηρωικό το τάγμα Azov, παρελαύνοντας στα Ηλύσια Πεδία την Εθνική Εορτή; Μόνο τα μυαλά τα αλοιωμένα από τη ναυτία της ρωσοφιλίας θα το δουν ως μια ζοφερή υπενθύμιση του 1940.
Η σκέψη, η κατανόηση, η μνήμη, η αίσθηση, η τοποθέτηση του εαυτού μας στη θέση του Αλλου, η αναζήτηση αμοιβαία αποδεκτών λύσεων, όλα αυτά δεν μετρούν πλέον έναντι της χιονοστιβάδας μονομερών πολεμικών εικόνων που πλημμυρίζουν το ανίδεο μυαλό μας, πρόθυμο στην επιλεκτική αγανάκτηση. Δεν ξέρουμε πια και κυρίως δεν θέλουμε πια να μπαίνουμε στη θέση του άλλου. Ίσως καταλάβουμε γιατί κάνει αυτό ή εκείνο. Είναι πολύ πιο εύκολο να τον δαιμονοποιούμε, να τον αποκαλούμε τρελό, να τον σπρώχνουμε διαρκώς στην πλειοδοσία και έτσι να μπορούμε, εμφανιζόμενοι ως θύμα, να δικαιολογούμε τη συνεχή μας παρενόχληση. Είναι ο θρίαμβος του δογματισμού επί της λογικής…στο όνομα της λογικής φυσικά. Υπάρχει μόνο μια διέξοδος: η ξέφρενη ορμή προς τα μπρος, προς την άβυσσο, αυτή της εκδίκησης και του αποκρουστικού μίσους. Αυτή του γενικευμένου πολέμου. Ο Πούτιν πρέπει να πληρώσει, ο Πούτιν πρέπει να σέρνεται, ο Πούτιν πρέπει να χάσει το πρόσωπό του. Προπαντός, ο Πούτιν πρέπει να φύγει. Επιτέλους ! Άλλη μια μικρή αλλαγή καθεστώτος! Γιατί θέλουμε να πιστεύουμε, στα πιο τρελά μας όνειρα, ότι μετά από αυτόν θα αναδυθεί ένας νέος Γιέλτσιν, ένας αδύναμος και φιλόφρων Τσάρος, που θα κάνει επιτέλους αυτό που θα του πούμε. Τίποτα δεν είναι λιγότερο σίγουρο. Είναι ρωσική ρουλέτα.
Τη στιγμή της συγγραφής αυτής της ανάρτησης, οι δυτικές δυνάμεις έχουν ήδη μεταφέρει, εδώ και βδομάδες, στρατεύματα και εξοπλισμό στη Μολδαβία για να αποτρέψουν μια εισβολή στη μικρή δημοκρατία από τις ρωσικές δυνάμεις μέσω της Υπερδνειστερίας. Οι αμερικανικές υπηρεσίες μας το ανακοινώνουν ως ισχυρή πιθανότητα. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα ήθελε, από καθαρή σκληρότητα, να επεκτείνει περαιτέρω την κακή του λαβή στην ατυχή ειρηνική και ανυπεράσπιστη Ουκρανία (της οποίας οι δυνάμεις εκπαιδεύονται από το 2015 από το ΝΑΤΟ και είναι ήδη υπεροπλισμένες) και να αντιμετωπίσει το φάσμα του βαλτώματος των δυνάμεών του… με τη διασπορά τους. Λογική ! Μπορεί κάλλιστα να αναγκαστεί να το κάνει, ωστόσο. Μια άλλη αυτοεκπληρούμενη προφητεία βασισμένη και αυτή στην αντιστροφή. Όπως συνέβη άλλωστε και στην περίπτωση της προετοιμαζόμενης ουκρανικής επίθεσης στο Ντονμπάς και που ώθησε τον Ρώσο πρόεδρο στο λάθος στις 24 Φεβρουαρίου.
Αυτοκτονικές τάσεις της Ευρώπης
Εξώφυλλα του Economist: Το φωτεινό πρόσωπο του Προέδρου Μπους βεβαιώνει για την… ειρηνική στρατιωτική επέμβαση (!!!) στο Ιράκ, ενώ το σκοτεινό πρόσωπο του Πούτιν κατά την εισβολή στην Ουκρανία προμηνύει μύρια δεινά, όταν μάλιστα συνοδεύεται από το εκφοβιστικό σχόλιο «Πού θα σταματήσει;»
Αυτή η ασυγχώρητη έφεση της Γηραιάς Ηπείρου μας για υποταγή συγγενεύει με τον μαζοχισμό και τις τάσεις αυτοκτονίας. Μια Ευρώπη που δεν θέλει να καταλάβει ότι είναι μόνο το όργανο, δεύτερο τη τάξει (πρώτο είναι η Ουκρανία) μιας αυτοκρατορικής κυριαρχίας, της οποίας ωστόσο αναλαμβάνει συνεχώς τις δαπάνες. Αυτό φέρνει στο νου μου τους αιματηρούς εορτασμούς της αίρεσης του Τάγματος του Ηλιακού Ναού, οι υπό επιρροή οπαδοί της οποίας, υπακούοντας στον πολυαγαπημένο τους ηγέτη, που τους υποσχόταν φως και ευδαιμονία, οδηγήθηκαν το 1997 στη συλλογική αυτοκτονία αφού, μετά από χρόνια, απογυμνώθηκαν από τα επίγεια αγαθά τους. Δεν θα υπάρξει, από δω και μπρος, άνετη ζωή για τους λαούς της Ευρώπης. Θα υπάρξει η κάθοδος στην κόλαση των ευρωπαϊκών μεσαίων τάξεων, ο αυξημένος κοινωνικός τους έλεγχος στο όνομα της ψηφιακής προόδου και φυσικά της ελευθερίας, η επιταχυνόμενη στράτευση τους σε σύγκρουση με την Κίνα για την αποκατάσταση της αμερικανικής ηγεμονίας απέναντι στην κινεζική ισχύ. Μια αμερικανική αυτοκρατορία χωρίς ίχνος ηθικής, που δεν θέλει να πεθάνει και σπρώχνει σαν ανθρώπινη ασπίδα, το κοπάδι των Ευρωπαίων προβάτων–παπαγάλων στο σφαγείο, και αυτοί ευγνωμονούν για αυτόν τον επικό αλλά κυρίως τραγικό ρόλο.
Αυτή είναι η τραγική ομορφιά της αναστροφής. Βουλιάζουμε ενώ πιστεύουμε ότι κερδίζουμε σε μεγαλείο. Διαλυόμαστε όταν πιστεύουμε ότι ενωνόμαστε. Αλλά η υστερία παραπληροφόρησης με την οποία μεθάμε παράγει μια γνωστική ημιπληγία που μας παγιδεύει σε έναν στρατηγικό αυτισμό που κινδυνεύει να μας κοστίσει ακριβά.
Είμαστε πράγματι εκείνοι οι «υπνοβάτες» που κατήγγειλε πρόσφατα ο Henri Guaino σε ένα άρθρο στη Le Figaro***, που σπεύδουν στον πόλεμο με τα μάτια τους ευχαρίστως κλειστά και χαίρονται που βλέπουν ένα νέο σιδηρούν παραπέτασμα να δημιουργείται, αποκόπτοντας την ΕΕ από τη Ρωσία και την Ευρασία πιθανώς για δεκαετίες, χωρίς να βλέπουν ότι αυτή η «νίκη» θα είναι το τελευταίο καρφί στο φέρετρό τους που θα τους βάλει σε αυστηρή ενεργειακή, πολιτική, οικονομική και στρατηγική εξάρτηση από τον Αμερικανό αφέντη τους. Για την αιωνιότητα. Ανάπαυσον Κύριε την ψυχήν του δούλου Σου.
*Η Caroline Galactéros-Luchtenberg είναι συνταγματάρχης εν αποστρατεία, διδάκτωρ πολιτικών επιστημών, επικεφαλής τμήματος της Σχολής Πολέμου, ειδικευμένη σε θέματα Βαλκανίων. Εργάστηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα στη στρατηγική αξιολόγηση και πρόβλεψη για τις κρατικές υπηρεσίες. Είναι η δημιουργός και διευθύντρια της δεξαμενής σκέψης GéoPragma που είναι αφιερωμένη στη ρεαλιστική γεωπολιτική.
**Υπαινιγμός για τη Συμφωνία του Μονάχου (29 Σεπτ. 1938) την οποία υπέγραψαν η Μεγ. Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιταλία, με την οποία, ερήμην της Τσεχοσλοβακίας, η Σουδητία προσαρτήσθηκε στη Γερμανία. Ο Χίτλερ όμως δεν εξευμενίστηκε: το επόμενο έτος κατέλαβε ολόκληρη την Τσεχοσλοβακία και άρχισε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος.
***Αναρτήθηκαν στις Ανιχνεύσεις, ΟΥΚΡΑΝΙΑ: Οδηγούμαστε σε πόλεμο υπνωτισμένοι…
L’Europe et l’Ukraine : du syndrome de Stockholm au complexe de l’autruche
No way out, scumbag Putin.
https://www.iefimerida.gr/kosmos/atlantic-poytin-itta-monodromos-eirinis-oykrania