Οι εξηγήσεις που έπρεπε να δώσει ο πρωθυπουργός για τις υποκλοπές και την παρακολούθηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκου Ανδρουλάκη ήταν απλούστατες:
- Για να είναι νόμιμη -όπως λένε- η παρακολούθηση Ανδρουλάκη πρέπει να υφίσταται λόγος εθνικής ασφάλειας. Διαφορετικά είναι παράνομη.
- Ο κ.Ανδρουλάκης είναι πρόεδρος κόμματος, του τρίτου σε δύναμη κοινοβουλευτικού κόμματος και σύντομα θα ζητήσει τη ψήφο Ελλήνων πολιτών. Συνεπώς τα περί…πριβέ ενημέρωσης του δεν έχουν απολύτως καμία λογική και προκαλούν καχύποπτες σκέψεις για την επιμονή της κυβέρνησης να τον ενημερώσει σε…τετ α τετ συνάντηση.
- Είναι αδιανόητο ο πρωθυπουργός να δηλώνει όχι μία αλλά αρκετές φορές στη Βουλή ότι …δεν γνώριζε για την παρακολούθηση Ανδρουλάκη! Δηλαδή η ΕΥΠ για οποιοδήποτε λόγο έκρινε ότι έπρεπε να «ακούει» εν ενεργεία ευρωβουλευτή και υποψήφιο -τότε- αρχηγό κόμματος και δεν ενημέρωσε τον πολιτικό της προϊστάμενο; Ποιος κυβερνά; Η ΕΥΠ; Το ερώτημα έχει αποκτήσει νόημα μετά τα όσα απίθανα ακούμε να λέγονται από υπουργούς της κυβέρνησης οι οποίοι για να ελαφρύνουν τη θέση της δίνουν απεριόριστες …αρμοδιότητες στην ΕΥΠ! Επικίνδυνες απόψεις και θέσεις…
- Δεν είναι μόνο ο κ.Ανδρουλάκης. Σχεδόν 14.000 παρακολουθήσεις είχαμε μέσα σε ένα χρόνο! Όποιοι γνωρίζουν τα θέματα της ΕΥΠ γελάνε με την επίκληση λόγων εθνικής ασφάλειας για τόσο μεγάλο αριθμό παρακολουθήσεων.
- Δεν ακούσαμε τίποτα για τους …άλλους κοριούς που διαθέτουν άλλες υπηρεσίες του κράτους. Με τι θεσμικό πλαίσιο λειτουργούν;
Τέλος ένα σχόλιο: τα μαθήματα περί σεβασμού του απορρήτου καλό είναι να ξεκινήσουν από το υπουργικό συμβούλιο. Όταν υπουργοί του κ.Μητσοτάκη περιφέρουν εμπιστευτικά έγγραφα σε τηλεοπτικά στούντιο πάει πολύ ο ίδιος και οι υπουργοί του να κουνάνε το δάχτυλο περί σεβασμού του απορρήτου.
