Με αφορμή το Σχέδιο Νόμου για τη λειτουργία του ΥΠΕΞ: επικίνδυνα βήματα προς τα πίσω.

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

του Νίκου Κανέλλου, Πρέσβη ε.τ.

Από το 1976 όλα όσα έγιναν, στο Υπεξ, οργανισμοί και μπαλώματα κάθε σχεδόν διετία, εξυπηρέτησαν τα εθνικά μας ιδανικά; Η κάποιο μεγάλο όραμα;

Παλιά μας πολιτική τέχνη, λοιπόν, κόσκινο μ’ ένα κείμενο που η Βουλή καλείται να συζητήσει και να ψηφίσει ως Κώδικα. Μ’ ένα Νόμο κι ένα άρθρο. Από αυτά που διαβάζω, βλέπω ότι είναι σαν να σου έχουν τσακίσει τα πόδια και σε στηρίζουν συγκρατώντας σε από́ μερικές κλωστές, σαν μαριονέτα.

Έτσι αισθάνονται τους Έλληνες Διπλωμάτες και ολα τα άλλα στελέχη και υπάλληλους του Υπουργείου Εξωτερικών; Μας θέλουν έτοιμους και βράχους για μεγάλα ΟΧΙ αλλά όταν δεχόμαστε απειλές, απόπειρες εναντίον της ζωής μας και κάθε είδους πίεση ενίοτε και διασυρμό εκείνοι κάνουν πίσω είτε από πολιτικό αμοραλισμό είτε από έλλειψη του αναγκαίου στοιχειώδους σεβασμού;

Συνεργάτες τους, προφανώς, οι εγκάθετοι και πολιτικό-κομματικοί φίλοι τους ανεξάρτητα από ψευδό χρωματισμένη τους ιδεολογία. Αυτοί που βιάζονται να τρέξουν και να αποδομήσουν η να κατασυκοφαντήσουν συναδέλφους τους Εκτός της κραυγαλέας έλλειψης της αξιοκρατίας και των στρατηγικών του «αποκλεισμού» που θα έρθει η ώρα να τα πούμε. Πως θέλουν, λοιπόν, να κινείται και να εκτελεί́ την αποστολή του νέος/α ανώτατος αξιωματούχος του Κράτους με μόνο μια τέτοια στήριξη; Πού είναι η αναγνώριση της προσφοράς και της ανάλωσης του εαυτού από την πολιτεία; Πού είναι η πραγματική και αντικειμενική στήριξη στο έργο τους; Πού είναι η μέριμνα στην Εξωτερική υπηρεσία για την κάλυψη του κεφαλαιώδους αγαθού της Υγείας των υπαλλήλων; Που είναι οι αυτονόητες διευκολύνσεις για τις σπουδές των τέκνων και την απρόσκοπτη εξέλιξη τους; Πού είναι οι πολιτικές αιχμής για τους νεότερους; Οι δυνατότητες συνεχούς μάθησης –και μη πει κανείς για την πρακτική καθημερινότητα; Οι ηθικές ανταμοιβές; Η δημοκρατική βεβαιότητα της εξέλιξης βάσει προσόντων και προσπάθειας και αποτελεσμάτων και όχι «φίλων και κύκλου φίλων»;

Δεν υπάρχουν. Απλά, δεν υπάρχουν. Να μην μιλήσω για την απόλυτη αδιαφορία για όλους όσους βγαίνουμε στη σύνταξη Όλοι συμφωνούν με αυτά που, σήμερα, λέω Κάποιοι μάλλον σιωπούν γιατί περιμένουν θέσεις η απλά φοβούνται.

spot_img

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα